Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Kongō-klasse slagkruisers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag
Vlag
Kongō,Hiei,Kirishima,Haruna
Vlag
Vlag
Kongō na haar eerste reconstructie
Kongō na haar eerste reconstructie
Overzicht
Typeslagkruisers tot ~1929, daarnaslagschip
Eenheden4
Geschiedenis
Besteld1910
WerfVickers Shipbuilding Company,Barrow-in-Furness
Kiellegging1911-1915
Tewaterlating1913-1915
In dienst gesteld1913-1915
Uit dienst gesteld1942-1945
Algemene kenmerken
WaterverplaatsingNa 1940 31.156t
Lengte219,61m
Breedte33,1m
Bemanning1.500+
Techniek en uitrusting
Aandrijving4 xstoomturbines
Machinevermogen101.000Kw
Snelheid30,5knopen
SensorsNa de tweede reconstructie

1 x Type 21 luchtzoekradar

2 x Type 13 waarschuwingsradar

2 x Type 22 oppervlaktezoekradar

Bewapening4 × 356mm dubbeltorens

8 × 152mmkanonnen

6 × 127mm dubbeltorens

118 x type 96 25mmluchtafweergeschut

30 xdieptebommen

Pantserdek 120-80mm

barbettes 343mm

commandotoren 254mm

geschuttorens 230mm

schotten 127mm tot 229mm

Vliegtuigen en helikopters3 xwatervliegtuig
Portaal Portaalicoon  Marine

DeKongō-klasseslagkruisers (Japans: 金剛型戦艦,Kongō-gata senkan) was een klasse van 4 slagkruisers gebouwd voor deJapanse Keizerlijke Marine net vóór deEerste Wereldoorlog. DeKongō was het laatsteJapansekapitale schip dat buiten Japan is gebouwd. Haar zusterschepenHaruna,Kirishima enHiei zijn in Japan afgebouwd.

De schepen van deKongō-klasse hebben twee grote reconstructies meegemaakt. Na de eerste, in 1929, werd de scheepsklasse opnieuw geclassificeerd alsslagschip. Hun pantser waren dikker gemaakt en hun snelheid hoger. Rond 1935 was de tweede reconstructie. De opbouw van de schepen werd compleet veranderd en ze werden uitgerust met katapulten voorwatervliegtuigen. Ook werd de snelheid verhoogd naar 30,5 knopen. Na de tweede reconstructie werden de schepen geclassificeerd als 'snel slagschip'.

De schepen van deKongō-klasse zijn nauwelijks ingezet tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar erg veel in deTweede Wereldoorlog. Alle schepen zijn tot zinken gebracht tijdens de oorlog. DeKongō is het enige schip van haar klasse dat tijdens de Tweede Wereldoorlog door eenonderzeeboot tot zinken is gebracht.

Ontwerp

[bewerken |brontekst bewerken]
OntwerpKongo in 1944

Het ontwerp van deKongō-klasse is tot stand gekomen als gevolg van moderniseringsprogramma's van de Japanse Keizerlijke Marine, evenals de vermeende noodzaak om te concurreren met deBritse marine.

Het in dienst stellen van deHMS Invincible door de Britse marine in 1908, een voor die tijd zeer geavanceerde slagkruiser, wekte zorgen op bij de Japanse marine. Daarom werd er door hetJapanse parlement toestemming gegeven voor de bouw van het slagschipFuso en de pantserdekschepen van deChikumaklasse. Laten werd de bestelling van de schepen van deKongō-klasse hierbij toegevoegd. De bouw werd toevertrouwd aanscheepsbouwkundigeGeorge Thurston. In zijn ontwerp gebruikteGeorge verschillende technieken die uiteindelijk ook toegepast werden op deHMS Tiger.[1]

Het eerste schip van de klasse, deKongo, werd in 1910 gebouwd op de Britse scheepswerfVickers, zodat de Japanners optimaal gebruik konden maken van de Britse technieken. Het originele ontwerp had acht of tien 304,8mmkanonnen, zestien 152mm kanonnen en acht 533mmtorpedobuizen. Op aandringen van commandantKatô Hirohasu werd het hoofdgeschut veranderd naar 360mm kanonnen.[1]

Het uiteindelijke ontwerp was een soort verbeterdeLionklasse slagkruiser met een waterverplaatsing van 27.940t. Het had acht 360mm kanonnen in dubbeltorens en het schip kon een snelheid bereiken van 27,5 knopen.[2]

Om ervoor te zorgen dat Japan zijn graantje mee kon pikken van de technologische verbeteringen van de Britten, stuurde Japan meer dan 100 technologische specialisten naar de scheepswerf Vickers, die daar gedurende het hele project bleven.

Uiteindelijk had het schip een lengte van 215 meter, een breedte van 28 meter en een diepgang 8,22 meter. De waterverplaatsing was zo'n 27.500t. De bewapening bestond uit 8 kanonnen van 360mm, 16 kanonnen van 152mm, 4 keer 76mmluchtafweergeschut en acht 533mm torpedobuizen. Na de tweede reconstructie was dit anders; de lengte werd nu 219,61 meter en de breedte 33,1 meter. Er kwamen nu acht 356mm kanonnen, acht 152mm kanonnen, twaalf 127mm kanonnen, 118 25mm luchtafweergeschut en 30dieptebommen.[3]

Inzet in de Tweede Wereldoorlog

[bewerken |brontekst bewerken]

Kongō

[bewerken |brontekst bewerken]

Kongō werd tussen oktober en november 1941 toegevoegd aan het derde slagschip eskader, wiens taak was landingstroepen te ondersteunen bij de invasie opSingapore enMalakka[4]. Bij dit eskader hoorden 4 slagschepen, driezware kruisers en achttorpedobootjagers. Nahet vallen van het Britse eskader Z werdKongō ingezet als escorte van diverse eskaders die deelnemen aan de verovering vanNederlands-Indië.[5] Hierna namKongō deel aan deslag bij Midway, waar het niet veel actie zag. Later werd het schip ingezet bij deslag om Guadalcanal. Hier heeft het schip 430 356mm projectielen en 33 152mm projectielen afgevuurd opHenderson Field[6][7]. Hierna heeft ze geparticipeerd aan deslag in de Filipijnenzee en deslag in de Golf van Leyte, waar het eenvliegdekschip zwaar beschadigde en twee torpedobootjagers zonk. Op 21 november 1944 werd het schip samen met zijn escorteUrakaze getorpedeerd en gezonken door deonderzeebootUSS Sealion.[8][9]

Hiei

[bewerken |brontekst bewerken]

In november en december 1941 wasHiei deel van de escorte van het vliegdekschip eskader wat de aanvallen opPearl Harbor heeft uitgevoerd. Gedurende de eerste maanden van 1942 escorteerde het schip meer vliegdekschepen en zonk het samen met zusterschipKirishima een Amerikaanse torpedobootjager. Ook heeft het schip vliegdekschepen geëscorteerd rondMidway enCeylon en later bij deSolomon Eilanden.[10] Op de nacht van 12-13 november 1942, bij de slag om Guadalcanal, heeft het slagschip twee Amerikaanse zware kruisers tot zinken gebracht. Tijdens dit gevecht leed het schip ernstige schade; ze werd 85 keer geraakt door verschillende projectielen. Hierdoor werd het schip onmanoeuvreerbaar. Op 14 november werd het schip tot zinken gebracht terwijl het gesleept werd doorKirishima.[11][12]

Kirishima

[bewerken |brontekst bewerken]

In november en december 1941 was deKirishima deel van de escorte van het vliegdekschipeskader dat de aanvallen op Pearl Harbor heeft uitgevoerd. DeKirishima was later de escorte van diverse vliegdekschipeskaders, waaronder het eskader dat de aanval op de haven van Darwin heeft uitgevoerd.[13] Gedurende de eerste maanden van 1942 bracht het schip samen met zusterschipHiei een Amerikaanse torpedobootjager tot zinken. DeKirishima heeft ook gevochten bij de slag bij Midway, waar het niet veel actie zag. Op de nacht van 12-13 november in 1942 vocht het schip samen met zusterschipHiei bij de slag om Guadalcanal. Op de nacht van 14-15 november viel het schip agressief Amerikaanse slagschepen aan. Het bracht hevige schade aan USS South Dakota voordat het verrast werd door USS Washington. Deze bracht aanzienlijk veel schade aan, waarna de bemanning het schip tot zinken heeft gebracht op 15 november 1942.[12]

Haruna

[bewerken |brontekst bewerken]

In december 1941 heeftHaruna de landingstroepen op Singapore hevig ondersteund. Hierna voerde het schip naar Nederlands-Indië voor verschillende escorte taken. In 1942 participeerdeHaruna aan de slag bij Midway, waar het niet veel actie zag. Later werd het schip ingezet bij de slag om Guadalcanal.[14] Het schip heeft hier net als haar zusterschipKongō veel projectielen afgeschoten opHenderson Field. In 1944 deed het slagschip mee aan de slag in de Filipijnenzee en de slag in de Golf van Leyte.[15] Op 28 juli 1945 is het schip gezonken door bommenwerpers van Task Force 38.[16]

Bronvermelding
Literatuur
  • Swanston, Alexander & Swanston, Malcolm (2007).The Historical Atlas of World War II. London: Cartographica Press Ltd.ISBN 0-7858-2200-3
  • Boyle, David (1998).World War II in Photographs. London. Rebo Productions.ISBN 1-84053-089-8
  • Whitley, M. J. (1998). Battleships of World War Two: An International Encyclopedia. Naval Institute Press, Annapolis, Maryland. ISBN 1-55750-184-X.
  • Jackson, Robert (editor) (2008).101 Great Warships. London. Amber Books.ISBN 978-1-905704-72-9
  • Jackson, Robert (2000).The World's Great Battleships. Brown Books.ISBN 1-897884-60-5
  • Breyer, Siegfried (1973). Battleships and battle cruisers, 1905–1970. Doubleday, Garden City, New York.
  • Skulski, Janusz (1998). The Battleship Fusō: Anatomy of a Ship. Conway Maritime Press, London. ISBN 0-85177-665-5.

Referenties
  1. abKongo-class Battleship. combinedfleet.com.
  2. Imperial Battleships. combinedfleets.com.
  3. Skulsi p.200-202
  4. Jackson p.69
  5. Imperial Ships. combinedfleet.com.
  6. Whitley p.183.
  7. Swanston p.202
  8. Breyer p.333
  9. Kongo solved?. www.combinedfleet.com. Gearchiveerd op23 mei 2023.
  10. Imperial Ships. www.combinedfleet.com.
  11. Whitley p.185
  12. abJackson p.121
  13. Boyle p.370
  14. Imperial Battleships. www.combinedfleet.com.
  15. Boyle p.508
  16. Jackson p.129
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kongō-klasse_slagkruisers&oldid=69611263"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp