Kleinste potvis IUCN-status:Niet bedreigd[1] (2020) | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||
vgl: mens/Kleinste potvis | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Kogia sima (Owen, 1866) | |||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||
Leefgebied | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op![]() | |||||||||||||||||
Kleinste potvis op![]() | |||||||||||||||||
|
Dekleinste potvis (Kogia sima) is eenwalvis uit de familie derdwergpotvissen (Kogiidae).
Lange tijd werd deze soort alsondersoort van dedwergpotvis (Kogia breviceps) beschouwd, en pas in 1966 werden de twee opgesplitst in aparte soorten. De dieren zijn de enige twee soorten in het geslachtKogia en in defamilie Kogiidae, die vroeger alsonderfamilie Kogiinae van depotvissen (Physeteridae) werd beschouwd.
De kleinste potvis is de kleinste walvis; sommigedolfijnen zijn groter. Deze soort weegt 136 tot 272 kilogram en wordt 2,1 tot 2,7 meter lang (beideseksen zijn even groot). Het onderscheid met de dwergpotvis is, behalve de grootte, ook de langere rugvin. Daarnaast heeft de kleinste potvis meer tanden en komt hij dichter bij de kust voor.
De naam van de soort werd, alsPhyseter (Euphysetes)simus, in 1866 voor het eerst gepubliceerd doorOwen.[2] Bij plaatsing in het geslachtKogia Gray, 1846, verandert het grammaticaal geslacht van hetepitheton mee.
De kleinste potvis leeft rond hetcontinentaal plat in alle gematigde en tropische zeeën. Het dier wordt het vaakst gezien in deGolf van Californië, bij deFilipijnen en rondDominica. In Europa wordt de soort zeer zelden waargenomen.[3]
Hij leeft in groepjes van maximaal tien dieren. Er zijn drie soorten groepjes: de onvolwassen dieren (leven waarschijnlijk dichter bij de kust), de vrouwtjes met kalveren en de gemengde groepen van volwassen mannetjes en vrouwtjes zonder kalveren.
De kleinste potvis kan ten minste driehonderd meter diep duiken. Onvolwassen dieren duiken minder vaak diep. De belangrijkste voedselbron isinktvis alspijlinktvis, maar ookvis enschaaldieren worden gegeten.
Na een draagtijd van 9½ maand wordt één jong van één meter lang geboren. Als de dieren 2,1 tot 2,2 meter lang zijn, zijn ze geslachtsrijp.