Coman begon met voetballen bij Sénart-Moissy en kwam op zijn achtste terecht bijParis Saint-Germain FC. Daar stroomde hij door vanuit de jeugd. Op 17 februari 2013 maakte hij namens PSG zijn debuut in het betaald voetbal, in een met 3–2 verloren competitiewedstrijd tegenFC Sochaux. Hij viel na 87 minuten in voorMarco Verratti.[2] Bij zijn debuut was hij zestien jaar, acht maanden en vier dagen oud. Daarmee was hij de jongste speler in het eerste elftal van PSG in de clubgeschiedenis.[3] Coman won in 2013 zowel deLigue 1 als deTrophée des Champions met de club. Het seizoen erop won PSG opnieuw de Ligue 1, alsmede deCoupe de la Ligue. Daarmee veroverde Coman vier prijzen in even zoveel wedstrijden voor PSG (vier).
Coman verliet Paris Saint-Germain in 2014 omtransfervrij een meerjarig contract te tekenen bijJuventus. Hiervoor debuteerde hij op 30 augustus 2014 in deSerie A, tegenChievo Verona.[4] Op 15 januari 2015 scoorde hij in deCoppa Italia tegenHellas Verona (6-1 overwinning) zijn eerste doelpunt voor Juventus. Hij speelde op 24 februari zijn eerste wedstrijd in deChampions League, tegenBorussia Dortmund.[5] In hetseizoen 2014/15 kwam Coman tot speeltijd in veertien competitieduels (vijf basisplaatsen). Hij zat de hele wedstrijd op de bank in deCoppa Italia-finale tegenLazio (2-1 gewonnen) en viel één minuut voor tijd in tijdens deChampions League-finale tegenFC Barcelona (1-3 nederlaag). Wel werd hij opnieuw kampioen, ditmaal van deSerie A. In totaal speelde Coman 22 wedstrijden voor Juventus.
Juventus verhuurde Coman in augustus 2015 voor twee jaar aanBayern München, dat daarbij een optie tot koop bedong.[6] Op 12 september maakte hij tegenFC Augsburg zijn debuut voor Bayern. Een week later was hij tegenSV Darmstadt 98 goed voor zijn eerste doelpunt voor Bayern. Op 24 november was hij goed voor zijn eerste Champions League-doelpunt tegenOlympiakos Piraeus, nadat hij eerder in de groepsfase al goed was voor vijf assists. Op 12 maart 2016 was hij goed voor een hattrick aan assists tegenWerder Bremen, op doelpunten vanThiago Alcántara (tweemaal) enThomas Müller. Met vier goals en zes assists in 23Bundesliga-wedstrijden was hij belangrijk in het kampioenschap van Bayern. Op 21 mei viel hij twaalf minuten voor het einde in tegenBorussia Dortmund in de gewonnenDFB-Pokal-finale. Het was zijn achtste prijs, terwijl hij op dat moment nog 20 jaar oud moest worden.
Mede door een enkelblessure kwam hij in het seizoen 2016/17 tot slechts 26 wedstrijden in alle competities, waarin hij goed was voor een schamele twee goals en één assist. Toch lichtte Bayern München in april 2017 de optie tot koop in de overeenkomst van Juventus. Het bood Coman een contract voor drie seizoenen aan tot de zomer van 2020. Hij tekende in december 2017 vervolgens bij tot medio 2023.
Hij was in het seizoen 2017/18 goed voor zeven goals en acht assists tot zijn seizoen eind februari beëindigd leek te worden door een nieuwe enkelblessure. Daardoor miste hij de ontknoping van zijn derde kampioenschap in Duitsland en de uitschakeling in de halve finale van de Champions League doorReal Madrid. Hij maakte in de laatste wedstrijd van het seizoen, de verloren bekerfinale tegenEintracht Frankfurt, na bijna drie maanden zijn rentree.
Hij scheurde in augustus 2018 opnieuw zijn enkelband, waardoor hij er opnieuw drie maanden uitlag. Toch werd het qua doelpunten zijn beste seizoen tot nu toe: hij scoorde tien goals en gaf acht assists in alle competities. Zijn laatste goal van het seizoen maakte hij in de bekerfinale tegenRB Leipzig, dat met 3-0 verslagen werd.
In het seizoen 2019-2020, een seizoen met een bijzonder verloop, vanwege deCOVID-19 pandemie, bereikte Coman met Bayern München de finale van deChampions League. In de finale, tegen zijn voormalige werkgeverPSG, scoorde hij in de 59'ste minuut het enige doelpunt van de wedstrijd, waarmee hijBayern München tot winnaar van het toernooi kroonde. Daarmee werd hij de eerste speler om zijn voormalig werkgever te vellen in de finale van de Champions League. Door de overwinning veroverde Bayern bovendien de treble, omdat het eerder de landstitel en beker gewonnen had.
Op 5 december 2020 was Coman voor de tweede keer in zijn carrière goed voor drie assists in één wedstrijd tegenRB Leipzig, ditmaal op goals van Müller (tweemaal) enJamal Musiala. Hij was dat seizoen goed voor veertien assists, het hoogste aantal in zijn carrière tot dan toe. Ook scoorde hij acht goals. Dat seizoen won Coman zijn tiende landstitel in zijn carrière, doordat naaste belagers RB Leipzig op 8 mei 2021 niet wisten te winnen vanBorussia Dortmund.
Voorafgaand aan het seizoen 2021/22 nam Coman rugnummer 11 over na het vertrek vanDouglas Costa. Hij kreeg bovendien een nieuwe zaakwaarnemer in Pini Zahavi, die ook medespelersDavid Alaba enRobert Lewandowski rond die tijd aan een nieuwe club hielp. Nadat Zahavi dat niet gelukt was, ontsloeg Coman hem en tekende hij op 12 januari 2022 bij tot de zomer van 2027.
In het seizoen 2023/24 eindigde hij, na twaalf landskampioenschappen in elf seizoenen met Paris Saint-Germain, Juventus en Bayern München, voor het eerst in zijn professionele carrière zonder de landstitel, doordat hetBayer Leverkusen vanXabi Alonso dat seizoen de Duitse landstitel veroverde.[7] Een seizoen later veroverde hij wel weer de Duitse landstitel.
In augustus 2025 tekende hij een driejarig contract bij het Saudi-ArabischeAl-Nassr, uitkomend in deSaudi Pro League. Bayern München ontving zo’n dertig miljoen euro voor de transfer.[8]
Coman speelde reeds in diverse Franse nationale jeugdelftallen. Op 4 september 2014 maakte hij zijn debuut voorFrankrijk –21 in een kwalificatiewedstrijd voor hetEuropees kampioenschap voetbal 2015 tegen Kazachstan (1–5 winst). Hij speelde 81 minuten, waarin hij éénassist gaf.[9] Met Frankrijk wist Coman zich in oktober 2014 tijdens de play-offs niet te kwalificeren voor het toernooi, nadat over twee wedstrijden met 4–3 werd verloren van Zweden, dat het toernooi in 2015 zou winnen.[10] Op 13 november 2015 maakte hij zijn debuut in hetFrans voetbalelftal in een vriendschappelijke interland tegenDuitsland. Na 69 minuten speeltijd verving ComanAnthony Martial. Frankrijk won met 2–0.[11] Op 29 maart 2016 scoorde hij in een oefeninterland tegenRusland zijn eerste interlandgoal.
BondscoachDidier Deschamps nam Coman op 12 mei 2016 op in de Franse selectie voor hetEK 2016, in eigen land.[12] Hierop bereikten zijn ploeggenoten en hij de finale, die ze met 0–1 verloren vanPortugal. Hij was naN'Golo Kanté de veldspeler met de minste interlands in de selectie. Hij maakte in alle wedstrijden, op de halve finale na, minuten.
Na het missen van hetWK 2018, dat Frankrijk zou winnen, zat Coman in 2021 weer bij de selectie voor het door corona uitgesteldeEK 2020. Hierin werd Frankrijk al in de achtste finale uitgeschakeld doorZwitserland op penalty's.
Coman zat ook weer in de selectie voor hetWK 2022, waar Frankrijk net als vier jaar eerder de finale behaalde. Hij was in vijf van de zeven wedstrijden invaller, waaronder in de finale tegenArgentinië. Daarin viel Coman in de 71'ste minuut in, maar hij miste net alsAurélien Tchouaméni zijn penalty bij de strafschoppenserie, waarna de Fransen de finale verloren.
Hij werd op 16 mei 2024 door Deschamps opgenomen in deFranse selectie voor hetEK 2024 inDuitsland.[13] Frankrijk overleefde een groep metOostenrijk,Nederland enPolen en schakelde vervolgensBelgië enPortugal uit, maar verloor in de halve finales met 2–1 vanSpanje. Coman kwam op het toernooi enkel in actie als invaller tegen Nederland (0–0).
_(cropped).jpg)
