Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Kevin De Bruyne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kevin De Bruyne
De Bruyne bij Manchester City in 2021
De Bruyne bij Manchester City in 2021
Persoonlijke informatie
Volledige naamKevin De Bruyne
BijnaamKing Kev
KDB
Geboortedatum28 juni1991
GeboorteplaatsVlag van BelgiëGent,België
SportnationaliteitVlag van België België
Lengte181 cm
BeenTweebenig
Positieaanvallende middenvelder
Clubinformatie
Huidige clubVlag van ItaliëSSC Napoli
Rugnummer11
Contract tot30 juni 2027
Jeugd
1997–1999
1999–2005
2005–2008
Vlag van BelgiëKVV Drongen
Vlag van BelgiëKAA Gent
Vlag van BelgiëKRC Genk
Senioren *
SeizoenClubW(G)
2008–2012
2012–2014
2012
2012–2013
2014–2015
2015–2025
2025–
Vlag van BelgiëKRC Genk
Vlag van EngelandChelsea FC
Vlag van BelgiëKRC Genk
Vlag van DuitslandWerder Bremen
Vlag van DuitslandVfL Wolfsburg
Vlag van EngelandManchester City
Vlag van ItaliëNapoli
97(16)
3(0)
19(2)
33(10)
52(13)
257(68)
8(4)
Interlands **
2010–Vlag van België België115(36)

* Bijgewerkt op 28 oktober 2025
** Bijgewerkt op 16 juni 2024
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Kevin De Bruyne (Gent,28 juni1991[1]) is eenBelgisch voetballer die doorgaans als aanvallende middenvelder speelt. Hij tekende in juni 2025 transfervrij bijNapoli, na tien seizoenen bijManchester City. De Bruyne debuteerde in 2010 in hetBelgisch voetbalelftal.

Carrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Jeugd

[bewerken |brontekst bewerken]

Kevin De Bruyne begon op zesjarige leeftijd in zijn geboortestreek te voetballen voor eerste provincialerKVV Drongen. In 1999 trok hij naarKAA Gent. Hij ruilde deze club op zijn veertiende in voor de voetbalacademie vanKRC Genk. In Genk verbleef de jonge puber eerst een jaar in een pension en daarna in een gastgezin, waar hij mentaal een uiterst moeilijke periode doormaakte. Na een seizoen was hij niet langer welkom in het gastgezin, dat hem teintrovert, asociaal en eigengereid vond. Noodgedwongen verhuisde de zestienjarige De Bruyne naar een ander pension, eentje voor moeilijkere kinderen. Hij herpakte zich en nam sportieve revanche door harder te trainen en tijdens een invalbeurt bij de tweede ploeg vijfmaal in één speelhelft een doelpunt te maken. De nare ervaring met het gastgezin gold naar eigen zeggen als een levensles voor zijn carrière.[2]

KRC Genk

[bewerken |brontekst bewerken]

Na een geslaagd seizoen bij het beloftenteam onder leiding van trainerDomenico Olivieri kreeg en greep Kevin De Bruyne op het einde van hetseizoen 2008/09 de kans om zich te bewijzen in het eerste elftal van KRC Genk. De Bruyne debuteerde op het hoogste niveau van de Belgische competitie op 9 mei 2009 toen interim-trainerPierre Denier hem als 17-jarige belofte liet invallen op het veld van Sporting Charleroi (in een wedstrijd die KRC verloor met 3-0).[3]

Europees debuteerde hij in de voorrondes van de eerste editie van deEuropa League. Genk speelde tegenLille OSC en werd uitgeschakeld. De Bruyne mocht in beide wedstrijden invallen. Zijn eerste doelpunt in deJupiler Pro League maakte hij tijdens de topper tegenStandard Luik. In totaal speelde De Bruyne in seizoen 2009/10 39 officiële duels voor de club en maakte hij daarin drie doelpunten.

Voor het seizoen 2010/11 stond De Bruyne in de belangstelling van diverse clubs zoals deNederlandselandskampioenFC Twente.[4] De club slaagde erin de speler te behouden voor de club, waar hij ondertussen ook zijn eerste Europese treffer scoorde. In oktober 2010 werdklierkoorts bij de middenvelder geconstateerd, waardoor hij enige tijd uit de roulatie was.[5] Uiteindelijk maakte De Bruyne tijdens het seizoen nog zijn rentree in de ploeg en werd met KRC Genkkampioen.

In het seizoen 2011/12 speelde De Bruyne 28 wedstrijden en scoorde daarin acht keer waaronder een hattrick op Club Brugge en gaf tien assists.

Chelsea

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 31 januari 2012 tekende De Bruyne een contract voor vijf jaar bijChelsea.[6] De Engelse club betaalde zo'n 9 miljoen euro voor zijn overgang en leende hem meteen terug uit aan Genk. De Bruyne zou bij Chelsea verenigd worden met landgenotenThibaut Courtois,Romelu Lukaku,Eden Hazard enThorgan Hazard ware het niet dat hij sinds augustus 2012 voor een seizoen zonder aankoopoptie uitgeleend werd aan het DuitseWerder Bremen.

Verhuurd aan Werder Bremen

[bewerken |brontekst bewerken]
De Bruyne in 2012 bijWerder Bremen

De Bruyne speelde gedurende het seizoen 2012-2013 voor het Duitse Werder Bremen. Hij groeide uit tot een vaste waarde en speelde het grootste deel van de wedstrijden. Enkel op het einde van het seizoen moest hij enkele wedstrijden missen vanwege zijn blessure. Toch belette hem dit niet om in de laatste wedstrijden nog een paar keer te scoren en zo Werder te helpen bij het voorkomen van degradatie.

Terugkeer naar Chelsea

[bewerken |brontekst bewerken]

Tijdens de openingsmatch van Chelsea in het seizoen 2013/14 op 18 augustus tegenHull City gaf De Bruyne een assist aanOscar. Hierop werd hij in zijn eerste officiële wedstrijd voor Chelsea verkozen totman van de match. Na deze match verdween De Bruyne naar de bank.José Mourinho verklaarde dat De Bruyne zich niet kon aanpassen aan de speelstijl van Chelsea. De Bruyne kreeg in de eerste helft van het seizoen 2013-2014 geen speelkansen en hij raakte uit vorm. Dit was duidelijk te merken tijdens de wedstrijden bij deRode Duivels, waar hij wel speelkansen kreeg. De bondscoach van de Rode Duivels,Marc Wilmots, wees zijn spelers erop dat ze zo veel mogelijk moesten spelen bij hun club. Aangezien dit voor De Bruyne niet het geval was, vroeg hij voor een uitleenbeurt of transfer tijdens de winterstop. Het werd een ware transfersoap, want er waren tal van ploegen die belangstelling toonden voor De Bruyne.

VfL Wolfsburg

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 18 januari 2014 tekende De Bruyne een contract tot 2019 bijVfL Wolfsburg.[7] De Duitse club betaalde € 30 miljoen voor zijn overstap, op dat moment de duurste transfer in de geschiedenis van de club. Naar aanleiding van deze transfer diende De Bruyne in 2019 bij het parket een klacht in tegen zijnmakelaar en "tweede vader" Patrick De Koster die, samen met diens zakenpartnerDidier Frenay, een te hoog commissieloon (10 miljoen euro) zou hebben opgestreken. In augustus 2020 werd De Koster door de Brusselse onderzoeksrechter Claise aangehouden op verdenking vanvalsheid in geschrifte, het gebruik van valse stukken en witwaspraktijken. De Koster zelf beweert dat hem niks strafrechtelijk te verwijten valt en vraagt zich af waarom de klacht pas vijf jaar na de feiten werd ingediend.[8]

Bij Wolfsburg werd De Bruyne herenigd met landgenootJunior Malanda. Op 25 januari 2014 maakte hij als basisspeler zijn debuut tegen Hannover. Op 30 mei 2015 won Wolfsburg de Duitse beker. De Bruyne maakte het tweede doelpunt voor Wolfsburg in de finale: 1-3. In het seizoen 14-15 verbrak De Bruyne het assist record in de Bundesliga door 21 assists te geven.

Manchester City

[bewerken |brontekst bewerken]

Seizoen 2015/2016

[bewerken |brontekst bewerken]
De Bruyne in januari 2016 bijManchester City

De Bruyne tekende in augustus 2015 een contract tot medio 2021 bijManchester City, de nummer twee van dePremier League in het voorgaande seizoen. Dat betaalde circa € 76 miljoen voor hem aan VfL Wolfsburg, dat daarbij nog tot maximaal € 6 miljoen aan eventuele bonussen in het vooruitzicht kreeg.[9][10] De transfer maakte De Bruyne op dat moment de duurste Belgische voetballer ooit. Hij verbrak het record vanChristian Benteke, die een maand eerder voor circa € 46.400.000 vanAston Villa naarLiverpool ging. Bij Manchester City kwam De Bruyne onder andere collega-Rode DuivelVincent Kompany tegen. Hij maakte zijn debuut voor die club op 12 september tegenCrystal Palace. Hij vervingAgüero in minuut 26. Op 15 september maakte de Bruyne ook zijn Europese debuut voor 'City', tegenJuventus. Een week later, in de door 'City' verloren wedstrijd tegenWest Ham, scoorde hij bij zijn debuut in de basisploeg zijn eerste goal. Scoren deed hij de 3 wedstrijden daarna wederom. Op 20 oktober maakte deFIFA een lijst van 23 spelers bekend voor deBallon d'Or. De Bruyne was 1 van die 23 spelers.[11] Een dag na die onthulling was de Bruyne belangrijk voor zijn club in deChampions League tegenSevilla door in blessuretijd het winnende doelpunt te scoren. Op 28 februari won Manchester City deLeague Cup zonder de Bruyne die er door een knieblessure voor 2 maanden uit.[12] De Belg was echter wel belangrijk in die competitie met 5 doelpunten uit 5 wedstrijden. Bij zijn terugkeer van zijn blessure was hij opnieuw belangrijk door b.v. in de thuis- en uitwedstrijd tegenParis Saint-Germain te scoren, waardoor Manchester City voor het eerst in haar historie de halve finale van deChampions League bereikte waar ze uitgeschakeld werden doorReal Madrid. Manchester City eindigde in dePremier League op de 4e plaats wat betekende dat ze het seizoen daarop wederom in een Europese competitie gingen spelen. Over het hele seizoen speelde de Bruyne 41 wedstrijden waarin hij 16 keer doeltreffend was.

Seizoen 2016/2017

[bewerken |brontekst bewerken]

In het seizoen 2016/17 kreeg Manchester City en de Bruyne een nieuwe coach:Pep Guardiola. Onder hem stond de Bruyne de eerste zes wedstrijden in de basis, waaronder deManchester Derby. In die wedstrijd scoorde hij zijn eerste Derby Goal. Er werd het hele seizoen bijna niks gewonnen maar in dePremier League eindigde City op de 3e plaats. In het seizoen 2016/17 speelde De Bruyne van alle spelers van Manchester City de meeste wedstrijden: 49. Zeven keer kwam hij tot scoren.

Seizoen 2017/2018

[bewerken |brontekst bewerken]

Het seizoen 2017/18 begon niet slecht voor Manchester City met 4 wedstrijden ongeslagen, waarvan de vierde een 5-0 winst opLiverpool was, waar de Bruyne 2 assists leverde. Manchester City was ook nog ongeslagen toen ze in speelronde 7 op bezoek kwamen bijChelsea, toen huidig kampioen. De Bruyne zorgde voor de winst van City door het enige doelpunt van de wedstrijd te scoren. Op 13 december 2017 brak Manchester City een record door hun 15e wedstrijd achter elkaar in de Premier League te winnen door een 4-0 uitoverwinning te boeken opSwansea City.[13] De Bruyne hielp daarbij door de 2-0 te scoren. Op 22 januari 2018 tekende de middenvelder een nieuw contract bij 'The Citizens' tot 2023.[14] Op 25 februari won Manchester City haar eerste prijs sinds de aanstelling van Pep Guardiola: deLeague Cup. In de 3-0 winst opArsenal speelde de Bruyne de hele wedstrijd. Manchester City won op 14 april (een week na de eventuele kampioenswedstrijd, de Manchester Derby, verloren werd) vanTottenham Hotspur. DoordatManchester United een dag later verloor vanWest Brom, was Manchester City, met De Bruyne, Engels kampioen. Op de laatste speeldag won Manchester City in de slotfase met 1-0 vanSouthampton door een assist van De Bruyne. Dit zorgde voor de maximale 100 punten, iets wat geen andere Premier-League-club ooit gedaan had.[15] Opnieuw speelde de Belg de meest wedstrijden van alle City-spelers dat seizoen. Dit keer waren dat 52 wedstrijden en vond hij 12 keer het net. Ook had de Bruyne 16 assists achter zijn naam, de meeste van de Premier League dat seizoen. Voor zijn assists kreeg hij de 'Premier League Playmaker of the Year'.[16] Ook zat hij in de 'PFA Team of the Year'[17] en won hij de prijs voor beste speler van het seizoen bij Manchester City.

Seizoen 2018/2019

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 15 augustus 2018, na slechts één speelronde, liep De Bruyne een knieblessure op waardoor hij er twee maanden uit lag. Manchester City won daarvoor al deCommunity Shield tegenChelsea, maar dat deden ze zonder de Bruyne die nog rust kreeg na hetWK. Om dezelfde reden startte de Bruyne niet in de basis tegenArsenal. 2 weken na de terugkeer van de Bruyne werd hij opnieuw geplaagd door een blessure. In die twee wedstrijden tussen die blessures gaf hij wel een assist tegenShakhtar Donetsk in deChampions League. Op 15 december 2018 vierde hij zijn terugkeer in het competitieduel tegenEverton.

Seizoen 2021/2022

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 11 mei 2022 scoorde De Bruyne in de eerste helft een hattrick op het veld vanWolverhampton Wanders en scoorde een vierde keer in tweede helft.[18]

Seizoen 2022/2023

[bewerken |brontekst bewerken]

De Bruyne werd met Manchester City voor het derde opeenvolgende jaar kampioen van Engeland in dePremier League en won voor de eerste keer deChampions League na een met 1-0 gewonnen finale tegen het ItaliaanseInternazionale.

Seizoen 2023/2024

[bewerken |brontekst bewerken]

In de Premier League seizoensopener tegenBurnley in augustus 2023 geraakte De Bruyne zwaar gekwetst aan de adductoren waarmee hij al eerder sukkelde. Hij werd geopereerd in Antwerpen en was enkele maanden buiten strijd.[19] Op 25 april 2024 maakte De Bruyne tegen Brighton zijn eerste kopbaldoelpunt in de Premier League. Het was zijn 68ste doelpunt in 255 Premier League-wedstrijden.

Seizoen 2024/2025

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 4 april 2025 kondigde De Bruyne aan dat hij Manchester City zou verlaten na het aflopen van zijn contract aan het einde van het seizoen 2024/2025.[20] Op 17 mei kon De Bruyne zijn 20ste en laatste trofee met Manchester City winnen, maar de FA Cup Final werd met 0-1 verloren tegenCrystal Palace.[21] In zijn laatste thuiswedstrijd drie dagen later werd "King Kev" uitvoerig geëerd.[22] In totaal speelde De Bruyne 422 wedstrijden voor Manchester City, waarmee hij de achtste plek bezet op de lijst van spelers met meeste wedstrijden, achter onder meerDavid Silva. Hij gaf 177 assists voor Manchester City, meer dan ieder andere speler. Ook scoorde hij 108 goals, waarmee hij zevende staat achter onder meer all-time topscorerSergio Agüero,Raheem Sterling enErling Haaland. In de geschiedenis van de Premier League gaf alleenRyan Giggs (162) meer assists dan De Bruyne (119).

Napoli

[bewerken |brontekst bewerken]

De Bruyne tekende in de zomer van 2025 transfervrij bijNapoli, waar hij een contract kreeg aangeboden voor twee seizoenen. Zijn eerste seizoen in de ItaliaanseSerie A begon goed met 4 goals in 8 wedstrijden. Op 25 oktober 2025 geraakte de middenvelder zwaar gekwetst aan de hamstrings bij het nemen van een strafschop tegenInternazionale. Na een operatie wacht hem een revalidatie van 4 maanden.[23]

Clubstatistieken

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenClubCompetitieCompetitieBekerEuropaTotaal
Wed.Dlp.Ass.Wed.Dlp.Ass.Wed.Dlp.Ass.Wed.Dlp.Ass.
2008/09KRC GenkVlag van BelgiëEerste klasse200000200
2009/1035343002004034
2010/113251600031135617
2011/122881420060136815
2012/13Werder BremenVlag van DuitslandBundesliga33109101341010
2013/14ChelseaVlag van EngelandPremier League301300300901
VfL WolfsburgVlag van DuitslandBundesliga1631020018310
2014/153410216121155511628
2015/16200212000412
Manchester CityVlag van EngelandPremier League25796641030412119
2016/173661960071249723
2017/1837816731814521326
2018/19192294540432811
2019/20351320611722481929
2020/2125612712734391323
2021/22301585231023442018
2022/23327187161027491031
2023/241841060622226618
2024/2520264217003147
2025/26NapoliVlag van ItaliëSerie A000000000000
TOTAAL462109195822234972235640168292

Laatst bijgewerkt op 12 juni 2025.

Nationale ploeg

[bewerken |brontekst bewerken]
De Bruyne tijdens de wedstrijd Brazilië-België op hetWK 2018

Op11 augustus2010 maakte De Bruyne zijn debuut bij deRode Duivels. In een oefeninterland tegenFinland mocht hij van bondscoachGeorges Leekens in de basis starten. Tijdens de rust werd hij vervangen doorSteven Defour. Op 12 oktober 2012 was hij in de met 0-3 gewonnen uitwedstrijd tegenServië, man van de match en volgens deFIFA ook man van speeldag drie.[24] Hij gaf de assist voor het openingsdoelpunt aanChristian Benteke en tekende met zijn eerste doelpunt voor de tussentijdse 0-2. Na deze prestatie was hij niet meer weg te denken uit de basiself. Enkele dagen later zorgde hij mede door een assist voor Benteke voor de openingstreffer tegenSchotland. Uiteindelijk werd het in deze wedstrijd 2-0. Enkele maanden later speelde hij ook mee tegenMacedonië. In de moeilijke wedstrijd voor de Duivels opende hij de score. De wedstrijd eindigde nog op 0-2.

Op het WK in 2014 maakte hij bij de Rode Duivels een goal op aangeven vanRomelu Lukaku die zijn verdediger achter zich liet en daarna een pas gaf naar De Bruyne. Hij schoot de bal voorbij de Amerikaanse doelmanTim Howard. Dankzij de doelpunten van De Bruyne en Lukaku gingen de Rode Duivels naar de kwartfinales. Op 5 juli werden de Rode Duivels uitgeschakeld door de Argentijnse nationale ploeg na een doelpunt vanGonzalo Higuaín.

De jaren daarop bleef De Bruyne de metronoom op het middenveld van de Rode Duivels. Hij nam deel aan hetEK 2016,WK 2018,EK 2020, deNations League 2021-eindronde enWK 2022. Het WK 2018 was een hoogtepunt met een derde plaats als eindresultaat. In de achtste finale tegenJapan zorgde hij in de laatste minuten voor het winnende doelpunt door een scherpecounter op te zetten, dat werd afgerond doorNacer Chadli. In de kwartfinale tegenBrazilië scoorde hij de 2-0 met een strak schot van buiten hetstrafschopgebied. Na het afzwaaien vanEden Hazard in 2022 werd De Bruyne onder bondscoachDomenico Tedesco de vaste kapitein. Eind mei 2024 werd hij opgenomen in de selectie voor hetEK 2024 inDuitsland. Op 5 juni 2024 trad De Bruyne in een vriendschappelijke interland tegenMontenegro toe tot een select clubje Rode Duivels die minstens 100 caps hebben. De jubilaris fleurde die mijlpaal op met zijn 27e interlandgoal in de laatste minuten van de eerste helft. Op 7 september 2025 scoorde De Bruyne tweemaal in deWK 2026-kwalificatiewedstrijd tegenKazachstan, waardoor hij met een totaal van 34 doelpuntenEden Hazard voorbijstak in de topscorersstand voor de Rode Duivels. Hij staat sindsdien tweede op de lijst achter de ongenaakbareRomelu Lukaku, die er op dat moment 89 op zijn naam had staan.

Interlands

[bewerken |brontekst bewerken]
Interlands van Kevin De Bruyne voorVlag van België België
Nr.DatumWedstrijdUitslagSoort wedstrijdDoelpunten
Als speler bijVlag van BelgiëKRC Genk
1.11 augustus 2010Vlag van Finland FinlandBelgië Vlag van België1 – 0Vriendschappelijk-
2.11 november 2011Vlag van België BelgiëRoemenië Vlag van Roemenië2 – 1-
Als speler bijVlag van DuitslandWerder Bremen
3.15 augustus 2012Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland4 – 2Vriendschappelijk-
4.7 september 2012Vlag van Wales WalesBelgië Vlag van België0 – 2Kwalificatie WK 2014-
5.11 september 2012Vlag van België BelgiëKroatië Vlag van Kroatië1 – 1-
6.12 oktober 2012Vlag van Servië ServiëBelgië Vlag van België0 – 3Goal 68'
7.16 oktober 2012Vlag van België BelgiëSchotland Vlag van Schotland2 – 0-
8.14 november 2012Vlag van Roemenië RoemeniëBelgië Vlag van België2 – 1Vriendschappelijk-
9.6 februari 2013Vlag van België BelgiëSlowakije Vlag van Slowakije2 – 1-
10.22 maart 2013Vlag van Macedonië MacedoniëBelgië Vlag van België0 – 2Kwalificatie WK 2014Goal 26'
11.26 maart 2013Vlag van België BelgiëMacedonië Vlag van Macedonië1 – 0Vriendschappelijk-
12.29 mei 2013Vlag van Verenigde Staten Verenigde StatenBelgië Vlag van België2 – 4-
13.7 juni 2013Vlag van België BelgiëServië Vlag van Servië2 – 1Kwalificatie WK 2014Goal 13'
Als speler bijVlag van EngelandChelsea
14.14 augustus 2013Vlag van België BelgiëFrankrijk Vlag van Frankrijk0 – 0Vriendschappelijk-
15.6 september 2013Vlag van Schotland SchotlandBelgië Vlag van België0 – 2Kwalificatie WK 2014-
16.11 oktober 2013Vlag van Kroatië KroatiëBelgië Vlag van België1 – 2-
17.15 oktober 2013Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales1 – 1Goal 64'
18.14 november 2013Vlag van België BelgiëColombia Vlag van Colombia0 – 2Vriendschappelijk-
19.19 november 2013Vlag van België BelgiëJapan Vlag van Japan2 – 3-
Als speler bijVlag van DuitslandVfL Wolfsburg
20.5 maart 2014Vlag van België BelgiëIvoorkust Vlag van Ivoorkust2 – 2Vriendschappelijk-
21.26 mei 2014Vlag van België BelgiëLuxemburg Vlag van Luxemburg5 – 1Goal 90+1' (pen.)
22.1 juni 2014Vlag van Zweden ZwedenBelgië Vlag van België0 – 2-
23.17 juni 2014Vlag van België BelgiëAlgerije Vlag van Algerije2 – 1WK 2014 groepsfase-
24.22 juni 2014Vlag van België BelgiëRusland Vlag van Rusland1 – 0-
25.1 juli 2014Vlag van België BelgiëVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten2 – 1WK 2014 Achtste FinaleGoal 93'
26.5 juli 2014Vlag van Argentinië ArgentiniëBelgië Vlag van België1 – 0WK 2014 Kwartfinale-
27.4 september 2014Vlag van België BelgiëAustralië Vlag van Australië2 – 0Vriendschappelijk-
28.10 oktober 2014Vlag van België BelgiëAndorra Vlag van Andorra6 – 0Kwalificatie EK 2016Goal 31' (pen.)Goal 34'
29.13 oktober 2014Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaBelgië Vlag van België1 – 1-
30.16 november 2014Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales0 – 0-
31.28 maart 2015Vlag van België BelgiëCyprus Vlag van Cyprus5 – 0-
32.31 maart 2015Vlag van Israël IsraëlBelgië Vlag van België0 – 1-
33.12 juni 2015Vlag van Wales WalesBelgië Vlag van België1 – 0-
Als speler bijVlag van EngelandManchester City
34.3 september 2015Vlag van België BelgiëBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina3 – 1Kwalificatie EK 2016Goal 44'
35.6 september 2015Vlag van Cyprus CyprusBelgië Vlag van België0 – 1-
36.10 oktober 2015Vlag van Andorra AndorraBelgië Vlag van België1 – 4Goal 42'
37.13 oktober 2015Vlag van België BelgiëIJsland Vlag van IJsland3 – 1Goal 74'
38.13 november 2015Vlag van België BelgiëItalië Vlag van Italië3 – 1VriendschappelijkGoal 83'
39.28 mei 2016Vlag van Zwitserland ZwitserlandBelgië Vlag van België1 – 2Goal 83'
40.1 juni 2016Vlag van België BelgiëFinland Vlag van Finland1 – 1-
41.5 juni 2016Vlag van België BelgiëNoorwegen Vlag van Noorwegen3 – 2-
42.13 juni 2016Vlag van België BelgiëItalië Vlag van Italië0 – 2Groepsfase EK 2016-
43.18 juni 2016Vlag van België BelgiëIerland Vlag van Ierland3 – 0-
44.22 juni 2016Vlag van Zweden ZwedenBelgië Vlag van België0 – 1-
45.26 juni 2016Vlag van Hongarije HongarijeBelgië Vlag van België0 – 41/16 finales EK 2016-
46.1 juli 2016Vlag van Wales WalesBelgië Vlag van België3 – 1Kwartfinale EK 2016-
47.1 september 2016Vlag van België BelgiëSpanje Vlag van Spanje0 – 2Vriendschappelijk-
48.6 september 2016Vlag van Cyprus CyprusBelgië Vlag van België0 – 3Kwalificatie WK 2018-
49.9 november 2016Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België1 – 1Vriendschappelijk-
50.13 november 2016Vlag van België BelgiëEstland Vlag van Estland8 – 1Kwalificatie WK 2018-
51.5 juni 2017Vlag van België BelgiëTsjechië Vlag van Tsjechië2 – 1Vriendschappelijk-
52.9 juni 2017Vlag van Estland EstlandBelgië Vlag van België0 – 2Kwalificatie WK 2018-
53.31 augustus 2017Vlag van België BelgiëGibraltar Vlag van Gibraltar9 – 0-
54.3 september 2017Vlag van Griekenland GriekenlandBelgië Vlag van België1 – 2-
55.7 oktober 2017Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaBelgië Vlag van België3 – 4-
56.10 oktober 2017Vlag van België BelgiëCyprus Vlag van Cyprus4 – 0-
57.10 november 2017Vlag van België BelgiëMexico Vlag van Mexico3 – 3Vriendschappelijk-
58.14 november 2017Vlag van België BelgiëJapan Vlag van Japan1 – 0-
59.27 maart 2018Vlag van België BelgiëSaoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië4 – 0Goal 78'
60.2 juni 2018Vlag van België BelgiëPortugal Vlag van Portugal0 – 0-
61.6 juni 2018Vlag van België BelgiëEgypte Vlag van Egypte3 – 0-
62.11 juni 2018Vlag van België BelgiëCosta Rica Vlag van Costa Rica4 – 1-
63.18 juni 2018Vlag van België BelgiëPanama Vlag van Panama3 – 0WK 2018 groepsfase-
64.23 juni 2018Vlag van België BelgiëTunesië Vlag van Tunesië5 – 2-
65.2 juli 2018Vlag van België BelgiëJapan Vlag van Japan3 – 2WK 2018 achtste finale-
66.6 juli 2018Vlag van Brazilië BraziliëBelgië Vlag van België1 – 2WK 2018 kwartfinaleGoal 31'
67.10 juli 2018Vlag van Frankrijk FrankrijkBelgië Vlag van België1 – 0WK 2018 halve finale-
68.14 juli 2018Vlag van België BelgiëEngeland Vlag van Engeland2 – 0WK 2018 troostfinale-
69.8 juni 2019Vlag van België BelgiëKazachstan Vlag van Kazachstan3 – 0EK Kwalificatie 2020-
70.11 juni 2019Vlag van België BelgiëSchotland Vlag van Schotland3 – 0Goal 90+2'
71.6 september 2019Vlag van San Marino San MarinoBelgië Vlag van België0 – 4-
72.9 september 2019Vlag van Schotland SchotlandBelgië Vlag van België0 – 4Goal 82'
73.16 november 2019Vlag van Rusland RuslandBelgië Vlag van België1 – 4-
74.19 november 2019Vlag van België BelgiëCyprus Vlag van Cyprus6 – 1Goal 36'Goal 41'
75.5 september 2020Vlag van Denemarken DenemarkenBelgië Vlag van België0 – 2UEFA Nations League 2020/21-
76.Aanvoerder11 oktober 2020Vlag van Engeland Engeland -België Vlag van België2 - 1-
77.15 november 2020Vlag van België BelgiëEngeland Vlag van Engeland2 – 0-
78.18 november 2020Vlag van België BelgiëDenemarken Vlag van Denemarken4 – 2Goal 87'
79.24 maart 2021Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales3 – 1Kwalificatie WK 2022Goal 22'
80.27 maart 2021Vlag van Tsjechië TsjechiëBelgië Vlag van België1 – 1-
81.17 juni 2021Vlag van Denemarken Denemarken -België Vlag van België1 – 2EK 2020 groepsfaseGoal 70'
82.21 juni 2021Vlag van Finland Finland -België Vlag van België0 – 2-
83.27 juni 2021Vlag van België België -Portugal Vlag van Portugal1 – 0EK 2020 achtste finale-
84.2 juli 2021Vlag van België België -Italië Vlag van Italië1 – 2EK 2020 kwartfinale-
85.7 oktober 2021Vlag van België BelgiëFrankrijk Vlag van Frankrijk2 – 3UEFA Nations League 2020/21 halve finale-
86.10 oktober 2021Vlag van Italië ItaliëBelgië Vlag van België2 – 1UEFA Nations League 2020/21 troostfinale-
87.13 november 2021Vlag van België België -Estland Vlag van Estland3 – 1Kwalificatie WK 2022-
88.Aanvoerder16 november 2021Vlag van Wales Wales -België Vlag van België1 – 1Goal 12'
89.3 juni 2022Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland1 – 4UEFA Nations League 2022/23-
90.8 juni 2022Vlag van België BelgiëPolen Vlag van Polen6 – 1Goal 59'
91.Aanvoerder11 juni 2022Vlag van Wales Wales -België Vlag van België1 – 1-
92.22 september 2022Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales2 – 1Goal 10'
93.25 september 2022Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België1 – 0-
94.18 november 2022Vlag van België BelgiëEgypte Vlag van Egypte1 – 2Vriendschappelijk-
95.23 november 2022Vlag van België BelgiëCanada Vlag van Canada1 – 0WK 2022 groepsfase-
96.27 november 2022Vlag van België BelgiëMarokko Vlag van Marokko0 – 2-
97.Aanvoerder1 december 2022Vlag van Kroatië KroatiëBelgië Vlag van België0 – 0-
98.Aanvoerder24 maart 2023Vlag van Zweden ZwedenBelgië Vlag van België0 – 3Kwalificatie EK 2024-
99.Aanvoerder28 maart 2023Vlag van Duitsland DuitslandBelgië Vlag van België2 – 3VriendschappelijkGoal 78'
100.Aanvoerder5 juni 2024Vlag van België BelgiëMontenegro Vlag van Montenegro2 – 0Goal 44'
101.Aanvoerder8 juni 2024Vlag van België BelgiëLuxemburg Vlag van Luxemburg3 – 0-
102.Aanvoerder17 juni 2024Vlag van België BelgiëSlowakije Vlag van Slowakije0 – 1EK 2024 groepsfase-
103.Aanvoerder22 juni 2024Vlag van België BelgiëRoemenië Vlag van Roemenië2 – 0Goal 80'
104.Aanvoerder26 juni 2024Vlag van Oekraïne OekraïneBelgië Vlag van België0 – 0-
105.Aanvoerder1 juli 2024Vlag van Frankrijk FrankrijkBelgië Vlag van België1 – 0EK 2024 achtste finale-
106.Aanvoerder6 september 2024Vlag van België BelgiëIsraël Vlag van Israël3 – 1UEFA Nations League 2024/25Goal 21'Goal 52' (pen.)
107.Aanvoerder9 september 2024Vlag van Frankrijk FrankrijkBelgië Vlag van België2 – 0-
108.20 maart 2025Vlag van Oekraïne OekraïneBelgië Vlag van België3 – 1UEFA Nations League 2024/25 barrages-
109.Aanvoerder23 maart 2025Vlag van België BelgiëOekraïne Vlag van Oekraïne3 – 0-
110.6 juni 2025Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië -België Vlag van België1 – 1Kwalificatie WK 2026-
111.9 juni 2025Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales4 – 3Goal 88'
Als speler bijVlag van ItaliëSSC Napoli
112.4 september 2025Vlag van Liechtenstein Liechtenstein -België Vlag van België0 – 6Kwalificatie WK 2026Goal 62'
113.7 september 2025Vlag van België België -Kazachstan Vlag van Kazachstan6 – 0Goal 42'Goal 84'
114.Aanvoerder10 oktober 2025Vlag van België België -Noord-Macedonië Vlag van Noord-Macedonië0 – 0-
115.Aanvoerder13 oktober 2025Vlag van Wales Wales -België Vlag van België2 – 4Goal 18' (pen.)Goal 76' (pen.)
Totaal36

Bijgewerkt t/m 13 oktober 2025.[25]

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
CompetitieAantalJaren
Vlag van België KRC Genk
Eerste klasse A2010/11
Beker van België2008/09
Belgische supercup2011
Vlag van Duitsland VFL Wolfsburg
DFB Pokal2014/15
DFL-Supercup2015
Vlag van Engeland Manchester City
FIFA Club World Cup2023
UEFA Champions League2022/23
UEFA Super Cup2023
Premier League2017/18,2018/19,2020/21,2021/22,2022/23,2023/24
FA Cup2018/19, 2022/23
Football League Cup/EFL Cup2015/16,2017/18,2018/19,2019/20,2020/21
FA Community Shield2018,2019,2024
CompetitieWinnaarRunner-upDerde
AantalJarenAantalJarenAantalJaren
Vlag van België België
Wereldkampioenschap voetbal1x3Brons2018
Individueel

Trivia

[bewerken |brontekst bewerken]
  • In het najaar van 2014 verscheen er een boek over hem getiteldKeep It Simple.[52]
  • In juni wordt sinds 2016 ieder jaar deKDB Cup georganiseerd in De Bruynes geboortedorp Drongen. Het is een internationaal jeugdtoernooi.[53][54]

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Kevin De Bruyne,De Morgen, 21 juni 2013
  2. Kevin De Bruyne openhartig, sporza.be, 16 april 2019.Gearchiveerd op 2 mei 2023.
  3. Terug naar het debuut van Kevin De Bruyne bij Genk: "Hij durfde meteen zeggen waar het op stond", Het Laatste Nieuws, 15 augustus 2020.Gearchiveerd op 2 mei 2023.
  4. Genk ruikt miljoenen en wijst bod van Twente op De Bruyne af, website Voetbalzone, 25 augustus 2010.Gearchiveerd op 6 april 2023.
  5. Slecht nieuws voor Kevin De Bruyne en KRC Genk!, officiële website KRC Genk, 20 oktober 2010
  6. (en)De Bruyne becomes a blue, officiële website Chelsea FC, 31 januari 2012
  7. De Bruyne trekt voor vijf jaar naar Wolfsburg, Sporza, 13 januari 2014
  8. Van Den Broecke, Sander en Maeckelbergh, Bjorn,Ongeziene vadermoord, zelfs in de jungle van het voetbal: Kevin De Bruyne diende zélf klacht in tegen vriend en makelaar Patrick De Koster,Het Laatste Nieuws, 28 augustus 2020
  9. Manchester City rondt megadeal De Bruyne af,Voetbal International, 30 augustus 2015
  10. De Bruyne heeft toptransfer beet en is zo duurste Belg ooit,De Morgen, 30 augustus
  11. De Bruyne en Hazard maken kans op Ballon d'Or, Sport.be, 20 oktober 2015
  12. Kevin De Bruyne: Blessure historie, Transfermarkt
  13. Manchester City breekt Premier League-record na dikke uitoverwinning, voetbalzone.nl, 13 december 2017.Gearchiveerd op 20 april 2019.
  14. De Bruyne ondertekent nieuw contract bij Manchester City: 400 duizend per week, voetbalprimeur.nl, 22 januari 2018.Gearchiveerd op 1 mei 2023.
  15. City in extremis naar magisch puntenrecord, Spurs wint in voetbalfeest,Voetbal International, 13 mei 2018
  16. (en)Premier League launches first ever ‘Playmaker of the Year award’ with Kevin de Bruyne set to claim first prize,The Independent, 18 april 2018.Gearchiveerd op 30 april 2023.
  17. (en)Manchester City dominate PFA Premier League team of the year,The Guardian, 18 april 2018.Gearchiveerd op 18 april 2023.
  18. Kevin De Bruyne steelt de show met 4 goals, Leander Dendoncker redt "eer" van Wolverhampton. sporza.be (11 mei 2022). Gearchiveerd op30 april 2023.
  19. Kevin De Bruyne is geopereerd aan zijn hamstring: "Nieuws van blessure was fysieke en mentale klap". sporza.be (18 augustus 2023).
  20. "De Bruyne to leave Manchester City at end of season",BBC Sport,4 april 2025. Geraadpleegd op4 april 2025.
  21. Afscheid in mineur voor De Bruyne: vroege goal van Palace nekt City, dat Belg geen laatste FA Cup kan schenken. Sporza (17 May 2025).
  22. Niemand houdt het droog bij eerbetoon voor De Bruyne, die ook afscheid neemt met de lach: "Dit is onbeschrijfelijk". Sporza (20 May 2025).
  23. Dokter schept duidelijkheid: "Het gaat om een nieuw letsel bij Kevin De Bruyne, WK komt normaal niet in het gedrang" | sporza. sporza.be. Geraadpleegd op28 oktober 2025.
  24. Kevin De Bruyne volgens FIFA beste speler van speeldag drie,Het Nieuwsblad, 13 oktober 2012
  25. Gespeelde interlands, soccerway.com. Geraadpleegd op 22 juni 2021.Gearchiveerd op 2 mei 2021.
  26. Anderson, Cammy, Analysing Kevin De Bruyne. Vavel (21 april 2014). Gearchiveerd op 4 March 2016. Geraadpleegd op 17 March 2015.
  27. Tor des Monats Oktober 2014: De Bruynes Volley-Hammer aus 22 Metern. sportschau.de. Gearchiveerd op 16 July 2022. Geraadpleegd op 17 July 2022.
  28. De Bruyne voted by players as the best in Bundesliga last season. FOX Sports (16 June 2015). Gearchiveerd op 10 October 2017. Geraadpleegd op 22 October 2016.
  29. 2014/15 Team of the Season. Bundesliga (11 May 2015). Gearchiveerd op 14 May 2017. Geraadpleegd op 30 May 2017.
  30. Most assists Bundesliga 14/15. Statbunker.com. Gearchiveerd op 27 July 2022. Geraadpleegd op 4 August 2022.
  31. "UEFA Europa League squad of the season",UEFA.com,Union of European Football Associations, 3 June 2015. Geraadpleegd op 3 June 2015.
  32. De Bruyne is Speler van het Jaar volgens Duitse Journalisten. Sporza (26 July 2015). Gearchiveerd op 16 July 2016. Geraadpleegd op 26 July 2015.
  33. Kevin De Bruyne is Sportsman of the Year. Deredactie (20 december 2015). Gearchiveerd op25 december 2015. Geraadpleegd op 6 July 2017.
  34. Kevin De Bruyne succeeds himself as Best Belgian Abroad: "Proud to have a Golden Shoe now". Sporza (18 January 2024). Gearchiveerd op 19 January 2024. Geraadpleegd op 19 January 2024.
  35. Messi, Neymar Jr, Iniesta and Alves in France Football world XI of 2015. FC Barcelona (30 december 2015). Gearchiveerd op 8 June 2016. Geraadpleegd op30 december 2015.
  36. DE Bruyne Named Premier League Player of the Season. Manchester City (21 May 2022). Gearchiveerd op 3 August 2022. Geraadpleegd op 8 June 2022.
  37. "UEFA.com fans' Team of the Year 2020 revealed",UEFA.com,Union of European Football Associations, 20 January 2021. Geraadpleegd op 20 January 2021.
  38. "2022/23 UEFA Champions League Team of the Season",UEFA.com,Union of European Football Associations, 11 June 2023. Geraadpleegd op 11 June 2023.
  39. (en)Evans, Jamie, ESM Team of the 2022-23 Season. World Soccer (1 augustus 2023). Gearchiveerd op4 september 2023. Geraadpleegd op9 september 2023.
  40. "Erling Haaland: Manchester City forward wins PFA men's Player of the Year award",BBC Sport, 29 August 2023. Geraadpleegd op 29 August 2023.
  41. De Bruyne wins Playmaker of the Season award. Premier League (28 May 2023). Gearchiveerd op 31 May 2023. Geraadpleegd op 1 June 2023.
  42. IFFHS MEN'S WORLD TEAM 2023. IFFHS (4 January 2024). Gearchiveerd op 5 January 2024. Geraadpleegd op 4 January 2024.
  43. FIFA World Cup Fan Dream Team. FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association (18 July 2018). Gearchiveerd op 26 June 2018. Geraadpleegd op 23 July 2018.
  44. De Bruyne's Newcastle stunner wins Nissan GOTS!. Manchester City (6 August 2020). Gearchiveerd op 28 August 2020. Geraadpleegd op 6 August 2020.
  45. 'Kevin De Bruyne verkozen tot PFA Speler van het Jaar' Voetbal International, 8 september 2020.Gearchiveerd op 25 juni 2022.
  46. 'Kevin De Bruyne is opnieuw Speler van het Jaar in Premier League' Knack Voetbal International, 6 juni 2021.Gearchiveerd op 30 juni 2022.
  47. 'Kevin De Bruyne is UEFA-middenvelder van het jaar' Voetbal International, 1 oktober 2020.Gearchiveerd op 4 juli 2022.
  48. IFFHS MEN'S WORLD BEST PLAYMAKER 2023. IFFHS.com (31 december 2023). Geraadpleegd op31 december 2023.
  49. IFFHS (International Federation of Football for History & Statistics. IFFHS.com. Geraadpleegd op 31 January 2021.
  50. IFFHS. IFFHS.com. Geraadpleegd op 16 January 2022.
  51. Ballon d'Or 2022 as it happened – Karim Benzema wins Ballon d'Or, Sadio Mane second. Eurosport (17 October 2022). Geraadpleegd op 20 October 2022.
  52. (en)Kevin de Bruyne. Boek.be. Gearchiveerd op20 april 2018. Geraadpleegd op19 april 2018.
  53. Stefan Smet,ssg, KDB Cup haalt het kruim van het internationale jeugdvoetbal naar Drongen. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op20 april 2018. Geraadpleegd op19 april 2018.
  54. (en)KDB Cup. Gearchiveerd op20 april 2018. Geraadpleegd op19 april 2018.
Vlag van Engeland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Manchester City – seizoen 2025/26

1 Trafford ·3 Dias ·4 Reijnders ·5 Stones ·6 Aké ·7 Marmoush ·8 Kovačić ·9 Haaland ·10 Cherki ·11 Doku ·13 Bettinelli ·14 González ·16 Rodri ·18 Ortega ·20 SilvaAanvoerder ·21 Aït-Nouri ·24 Gvardiol ·25 Donnarumma ·26 Sávio ·27 Nunes ·33 O'Reilly ·44 Phillips ·45 Xusanov ·47 Foden ·52 Bobb ·61 Braithwaite ·79 Mbete ·82 Lewis ·97 Wilson-Esbrand ·Coach: Guardiola·Assistent-coach: Touré·Assistent-coach: Lijnders·Keeperstrainer: Wright

Vlag van België
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van België
BelgiëWK 2014 (kwartfinalist)

1 Courtois ·2 Alderweireld ·3 Vermaelen ·4 KompanyAanvoerder ·5 Vertonghen ·6 Witsel ·7 De Bruyne ·8 Fellaini ·9 Lukaku ·10 Hazard ·11 Mirallas ·12 Mignolet ·13 Bossut ·14 Mertens ·15 Van Buyten ·16 Defour ·17 Origi ·18 Lombaerts ·19 Dembélé ·20 Januzaj ·21 Vanden Borre ·22 Chadli ·23 Ciman ·Coach: Wilmots

Vlag van België
Vlag van België
BelgiëEK 2016 (kwartfinalist)

1 Courtois ·2 Alderweireld ·3 Vermaelen ·4 Nainggolan ·5 Vertonghen ·6 Witsel ·7 De Bruyne ·8 Fellaini ·9 R. Lukaku ·10 HazardAanvoerder ·11 Carrasco ·12 Mignolet ·13 Gillet ·14 Mertens ·15 Denayer ·16 Meunier ·17 Origi ·18 Kabasele ·19 Dembélé ·20 Benteke ·21 J. Lukaku ·22 Batshuayi ·23 Ciman ·Coach: Wilmots

Vlag van België
Vlag van België
BelgiëWK 20183Brons (derde)

1 Courtois ·2 Alderweireld ·3 Vermaelen ·4 Kompany ·5 Vertonghen ·6 Witsel ·7 De Bruyne ·8 Fellaini ·9 Lukaku ·10 E. HazardAanvoerder ·11 Carrasco ·12 Mignolet ·13 Casteels ·14 Mertens ·15 Meunier ·16 T. Hazard ·17 Tielemans ·18 Januzaj ·19 Dembélé ·20 Boyata ·21 Batshuayi ·22 Chadli ·23 Dendoncker ·Coach: Martínez

Vlag van België
Vlag van België
BelgiëEK 2020 (kwartfinalist)

1 Courtois ·2 Alderweireld ·3 Vermaelen ·4 Boyata ·5 Vertonghen ·6 Witsel ·7 De Bruyne ·8 Tielemans ·9 Lukaku ·10 E. HazardAanvoerder ·11 Carrasco ·12 Mignolet ·13 Sels ·14 Mertens ·15 Meunier ·16 T. Hazard ·17 Vanaken ·18 Denayer ·19 Dendoncker ·20 Benteke ·21 Castagne ·22 Chadli ·23 Batshuayi ·24 Trossard ·25 Doku ·26 Praet ·Coach: Martínez

Vlag van België
·Overleg sjabloon ·Sjabloon bewerken
Vlag van België
BelgiëWK 2022 (groepsfase)

1 Courtois ·2 Alderweireld ·3 Theate ·4 Faes ·5 Vertonghen ·6 Witsel ·7 De Bruyne ·8 Tielemans ·9 Lukaku ·10 E. HazardAanvoerder ·11 Carrasco ·12 Mignolet ·13 Casteels ·14 Mertens ·15 Meunier ·16 T. Hazard ·17 Trossard ·18 Onana ·19 Dendoncker ·20 Vanaken ·21 Castagne ·22 De Ketelaere ·23 Batshuayi ·24 Openda ·25 Doku ·26 Debast ·Coach: Martínez

Vlag van België
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van België
BelgiëEK 2024 (achtstefinalist)

1 Casteels ·2 Debast ·3 Theate ·4 Faes ·5 Vertonghen ·6 Witsel ·7 De BruyneAanvoerder ·8 Tielemans ·9 Trossard ·10 Lukaku ·11 Carrasco ·12 Kaminski ·13 Sels ·14 Lukebakio ·15 Meunier ·16 Vranckx ·17 De Ketelaere ·18 Mangala ·19 Bakayoko ·20 Openda ·21 Castagne ·22 Doku ·23 Vermeeren ·24 Onana ·25 De Cuyper ·Coach: Tedesco

·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
KRC Genk (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal2010–2011
Doelmannen:25Casteels ·26Köteles ·28Courtois ·32Lentz
Verdedigers:2Daeseleire ·4Joneleit ·5Matoukou ·11Vanden Borre ·16Anele ·17Mavinga ·20Nadson ·24Durwael ·33Pudil
Middenvelders:6HubertAanvoerder ·7Camus ·8Tőzsér ·14De Bruyne ·19Buffel ·21Ndabashinze ·22Aquino ·39Limbombe
Aanvallers:9VossenClubtopschutter/Topschutter ·18Barda ·27Kennedy ·31Ogunjimi
Coach:Vercauteren
Mediabestanden
Zie de categorieKevin De Bruyne vanWikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kevin_De_Bruyne&oldid=70086142"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp