Sir Kenneth (Kenny) Mathieson Dalglish (Glasgow,4 maart1951) is een voormaligeSchotseprofvoetballer envoetbaltrainer. Als speler had hij grote successen metCeltic in de jaren zeventig en metLiverpool in de jaren zeventig en tachtig. Dalglish was de eerste speler die in zowel deSchotse als deEngelse competitie de mijlpaal van honderd doelpunten haalde. Anno 2023 is Dalglish nog steeds de enige Schot die minstens honderd interlands voor hetSchots voetbalelftal heeft gespeeld. Tevens is Dalglish met dertig doelpunten, samen metDenis Law, anno 2023 nog altijd topscorer aller tijden voor Schotland.
Dalglish groeide op als supporter van deRangers. Als hij met vrienden voetbalde, was hij meestal doelman. Bij zijn debuut voor Schotland onder 15 begon Dalglish als rechtsbuiten en maakte hij twee doelpunten.
In 1967 tekende Dalglish een contract bijCeltic, de aartsrivaal van de Rangers. In het eerste seizoen werd hij verhuurd aanCumbernauld United, waar hij 37 keer scoorde. Zijn debuut in het eerste van Celtic was op 25 september 1968. In de eerste jaren bij Celtic had Dalglish geen vaste basisplaats. Dat veranderde op 14 mei 1971: in een benefietwedstrijd tegenKilmarnock scoorde Dalglish zes van de zeven doelpunten. In het seizoen 1972/73 was Dalglish topscorer voor Celtic met 41 doelpunten. Op 10 augustus 1977, na 269 wedstrijden en 167 doelpunten, verruilde Dalglish Celtic voorLiverpool. Met Celtic werd Dalglish driemaal kampioen van deScottish First Division en eenmaal kampioen van dePremier Division. Tevens won hij vier keer deScottish Cup en eenmaal deScottish League Cup.
Drie dagen na de overstap maakte Dalglish zijn debuut om deFA Charity Shield tegenManchester United. Zijn eerste jaar bij Liverpool sloot hij af met 31 doelpunten uit 62 wedstrijden. Zijn belangrijkste doelpunt van dat jaar was de winnende treffer inde finale van deEuropacup I tegenClub Brugge.
In 1985 kreeg Dalglish de dubbelrol vanspeler-trainer. Gedurende de komende jaren stelde hij zichzelf steeds minder op. Zijn laatste wedstrijd als speler was op 1 mei 1990, toen hij als inmiddels 38-jarige invaller 20 minuten meespeelde.
In totaal droeg Dalglish 501 maal het Liverpool-shirt gedragen en scoorde hij 169 keer. Met Liverpool won hij driemaal de Europacup I, een keer deEuropese Supercup, vijfmaal deFA Charity Shield, vier keer deEFL Cup en eenmaal deFA Cup. Tevens werd Liverpool met Dalglish 6 keerkampioen van Engeland.
Kenny Dalglish' interlandcarrière begon op 10 november 1971 toen hij mocht invallen in deEK 1972-kwalificatiewedstrijd tegenBelgië. Mede dankzij zijn doelpunten kwalificeerde Schotland zich voor hetWK 1974. Ondanks het feit dat het team ongeslagen bleef, werd het toch in de groepsfase uitgeschakeld. Het elftal speelde ook mee bij hetWK 1978. Ondanks een doelpunt tegenNederland bleef het team wederom op doelsaldo steken in de groepsfase. Vier jaar later, bij hetWK 1982, scoorde Dalglish weer en werd het team opnieuw op doelsaldo uitgeschakeld.
Na hetHeizeldrama op 29 mei 1985 stapte Liverpool-trainerJoe Fagan op en nam Dalglish de taken over. Dat seizoen behaalde het team dedubbel door zowel de Football League First Division als de FA Cup te winnen. Het daaropvolgende seizoen bleef zonder prijzen. In de seizoenen 1987/88 en 1989/90 werd het team wederom kampioen van Engeland. Op 21 februari 1991 stapte Dalglish om gezondheidsredenen op als trainer van Liverpool. Voor Liverpool trainde Dalglish 297 wedstrijden, waarvan er 180 (61%) gewonnen werden.
In oktober 1991 tekende Dalglish bijBlackburn Rovers. Onder zijn leiding promoveerde de club naar de Football League First Division, om de jaren erna als vierde en tweede te eindigen. In het seizoen 1994/95 werden Rovers op de laatste speeldag kampioen van Engeland, nadat directe concurrentManchester United op de slotdag op 1–1 bleef steken tegenWest Ham United. Dalglish schaarde zich daardoor in het selecte gezelschap oefenmeesters dat met twee clubs de titel veroverde.Herbert Chapman (Huddersfield Town enArsenal) enBrian Clough (Derby County enNottingham Forest) gingen hem voor. Van 1995 tot 1997 was Dalglish technisch directeur van Blackburn Rovers.
Op 14 januari 1997 werd Dalglish aangesteld als trainer vanNewcastle United. In heteerste seizoen eindigde het team als tweede en kreeg daarmee een plaats in deUEFA Champions League. De seizoenen erna vielen de resultaten echter tegen, en na twintig maanden werd Dalglish vervangen doorRuud Gullit.
In juni 1999 ging Dalglish terug naar Celtic, waar hij technisch directeur werd. Toen hoofdtrainerJohn Barnes in februari 2000 ontslagen werd, nam Dalglish zijn taken waar. Nadat een definitieve vervanging voor Barnes geregeld was, trok Dalglish zich terug bij Celtic. VoorBlackburn Rovers trainde Dalglish 195 wedstrijden (winstpercentage 52%), voor Newcastle United 78 (38%) en voor Celtic 18 (56%). Dalglish werd viermaal verkozen totCoach van het jaar.
Op 8 januari 2011 werd Dalglish opnieuw aangesteld als hoofdtrainer van Liverpool. Hij volgde er de ontslagenRoy Hodgson tot het eind van het seizoen op. In zijn eerste wedstrijd verloor Liverpool met 1–0 vanManchester United in de FA Cup. In dat seizoen eindigde Liverpool op de achtste plaats, waardoor Europees voetbal werd misgelopen. De EFL Cup was al verloren voordat Dalglish kwam. In het eerste volledige seizoen onder Dalglish ging het aanvankelijk beter, maar Liverpool werd uiteindelijk weer achtste. Dit zou aanvankelijk geen Europees voetbal opleveren, maar Liverpool wist onder leiding van Dalglish de EFL Cup te winnen, door in een zinderende finaleCardiff City te verslaan na strafschoppen (2–2 reguliere speeltijd).Dirk Kuyt scoorde de 2–1 voor Liverpool in die finale. In de FA Cup werd ook goed gepresteerd. De club bereikte de finale, maar het verloor die met 2–1 vanChelsea. Ondanks winst van de EFL Cup besloten Liverpool en Dalglish in mei 2013, na afloop van de competitie, uit elkaar te gaan. De redenen was dat Liverpool onder leiding van de Schot twee keer achtste werd in de competitie.
