Eenkarabijn is eengeweer met ingekorte loop en soms ook een ingekorte schoudersteun.
Het wapen is ontstaan bij de cavalerie omdat eenmusket te paard niet hanteerbaar was. Gezien de matige kwaliteit van de toenmaligepistolen werd van ingekorte musketten gebruik gemaakt.
Tijdens deEerste Wereldoorlog bleek dat lange en relatief zware geweren voor de infanterie bij gevechten in krappe ruimtes niet praktisch waren. Deparachutistendivisies die tijdens hetinterbellum werden opgericht verlangden ook een licht, maar toch precies wapen. Door de grote lengte was een geweer niet gemakkelijk mee te nemen in een transportvliegtuig, een karabijn was hiervoor beter geschikt. Ook bij het onderdeks inspecteren van schepen maakt men liever gebruik van karabijnen.
Bij de Nederlandse rijks- en gemeentepolitie waren na de Tweede Wereldoorlog tot in de jaren 80 karabijnen beschikbaar voor gebruik in bijzondere omstandigheden. Naast kogels konden er ooktraangasgranaten mee worden afgevuurd.
