Kaleb (Hebreeuws: כָּלֵב,kālev, "hond") was de naam van twee personen uit deHebreeuwse Bijbel.
- Volgens het verhaal inNumeri 13 was Kaleb namens de stamJuda een van de twaalfverspieders die het landKanaän moesten verkennen; hij was toen 40 jaar oud. Hij probeerde samen metJozua het volk moed in te spreken, toen de tien andere verspieders een negatief verslag uitbrachten. God beloofde hem dat hij en Jozua hetBeloofde Land zouden ingaan en dat hij de hele streek die hij had verkend voor altijd het grondgebied van hem en zijn nageslacht zou zijn, omdat hijGod vertrouwde (Numeri 14:24,30,38). Kaleb werd door God aangewezen om toe te zien op het verdelen van hetLand van Israël (Numeri 34:19). Hij had 3 zonen: Iru, Ela en Naäm (1 Kronieken 4:15). Hij had ook een dochter, Achsa, die hij uithuwelijkte aan degene die Kirjat-Sefer zou veroveren (Jozua 15:16-17). Dit wasOtniël, de zoon van Kalebs broer Kenaz (Jozua 15:17), en die tevens de eersterechter van deIsraëlieten was (Rechters 3:9-11).
- De zoon vanChesron en broer vanJerachmeël. In 1 Kronieken 2:9 wordt hij Kelubai genoemd.
