Het grootste deel van zijn spelerscarrière bracht hij door bijFC Barcelona, waar hij in 1990 doorstroomde vanuit dejeugdopleiding. Tussen 2007 en 2012 was Guardiola vervolgens trainer bij de club; eerst van hettweede elftal en vanaf 2008 van het eerste elftal. Met veertien prijzen werd hij de meest succesvolle hoofdtrainer in de clubgeschiedenis en won hij alle mogelijke trofeeën die er te behalen waren.
Guardiola werd geboren op 18 januari 1971 in de Clínica de Sant Josep in Spanje. Hij groeide samen met zijn ouders Valentí en Dolors[1] en zijn twee zussen Francesca en Olga en jongere broer Pere op in hetCatalaanse plaatsjeSantpedor. De 18-jarige Guardiola ontmoette in een kledingwinkel Cristina Serra, zijn latere vrouw en moeder van zijn drie kinderen.[2] Na het voortgezet onderwijs studeerde hijrechten aan deUniversiteit van Barcelona. Zijnuniversitaire studie en zijn loopbaan bij FC Barcelona gingen echter moeilijk samen en wegens tijdgebrek beëindigde de jonge voetballer zijn studie al na een jaar.[3] Hij geldt als een intelligent persoon en Guardiola is een liefhebber vanfilm entheater. Guardiola houdt vanCatalaanse poëzie, deprotestliederen vanLluís Llach i Grande in het bijzonder en af en toe doet hij ook aan ijshockey in zijn vrije tijd. Bovendien fungeerde hij als model in enkele shows van de vooraanstaande Catalaanse modeontwerper Antoni Miró. Guardiola ontving op 23 december 2002 dePremi Bages de Cultura, toegekend door de Associació Òmnium Cultural inManresa voor zijn inzet voor de Catalaanse identiteit en cultuur.[4] In 2011 werd hij ook door hetCatalaanse Parlement geëerd door het uitreiken van deMedalla d'Honor del Parlament de Catalunya.[5] Hij is bovendien een groot fan vanColdplay, een band waarvan hij in zijn loopbaan als trainer muziek gebruikte ter motivatie van zijn spelers.[6] In 2001 bracht Guardiola in samenwerking met Miquel Rico en Luís Martín zijn biografieLa meva gent, el meu futbol uit. Naast voetbal geldt ookgolf als een favoriete sport van Guardiola.
Guardiola begon met voetballen op de straat: "Dat ik in een dorp ben geboren en de hele tijd op straat kon spelen, had zeker voordelen. Tegen de muur van een huis in een dorp kun je gemakkelijker oefenen dan in het centrum van de stad, waar op straat geen plaats is om te voetballen. Ik weet niet wanneer ik met voetballen begon, volgens mij heb ik zo lang als ik me kan herinneren altijd een bal bij me gehad. Iedereen die mij als kind kende, zag mij altijd met een bal".[7] Hij begon als clubvoetballer bij de lokale club Gimnàstic de Manresa, dat alleen jeugdelftallen had. Bij deze club werd Guardiola opgemerkt door Oriol Tort, een van de belangrijkstescouts van FC Barcelona in de jaren tachtig en negentig die ook onder meerSergi Barjuán,Albert Ferrer,Carles Busquets enGuillermo Amor in dezelfde periode enAndrés Iniesta jaren later ontdekte.[8]
Guardiola werd op 28 juni 1984 lid van FC Barcelona. Op 13 september 1984 nam hij intrek inLa Masía, het centrale gebouw van decantera, de befaamde jeugdopleiding van FC Barcelona, en samen met zijn vader, moeder en jongere broer Pere kwam Guardiola die dag aan bij de club.[9] Hij doorliep vervolgens de verschillende elftallen in decantera. In 1986 kreeg Guardiola voor het eerst de aandacht van het grote publiek, toen hij als ballenjongen inCamp Nou vanaf de zijlijn het veld in rende enÀngel Alonso in de armen sprong nadat het team onder leiding van trainerTerry Venables zich had geplaatst voor de finale van deEuropacup I.[10] Eveneens in 1986 werd Guardiola, destijds spelend in hetInfantil-team, verkozen tot beste speler van het Torneo Veraniego del Sant Gabriel. Uit handen vanJordi Pujol i Soley, president van deGeneralitat de Catalunya, ontving hij de bijbehorende prijs, maar in plaats van blij te zijn, huilde Guardiola aangezien hij in de voorafgaande finale een beslissende strafschop had gemist. In 1989 haalde de middenvelder met deJuvenil A, het hoogste jeugdelftal van de club, de finale van deCopa del Rey Juvenil. Deze werd echter verloren vanReal Betis.[8]
Het wasJohan Cruijff die een belangrijke rol speelde in de start van de profloopbaan van Guardiola. De Nederlandse coach zag in de middenvelder de centrale figuur voor zijn te formeren kampioenselftal. Bovendien durfde Cruijff het aan om spelers al op jonge leeftijd te laten debuteren in het eerste elftal, iets wat in Spanje destijds nog hoogst ongebruikelijk was.Guillermo Amor, Guardiola enAlbert Ferrer waren de eerste jongelingen die onder Cruijff zouden doorbreken in het eerste elftal van FC Barcelona. Op 16 december 1990 maakte Guardiola op 19-jarige leeftijd tegenCádiz CF in dePrimera División zijn debuut in het eerste elftal. Destijds droeg hij rugnummer tien, maar uiteindelijk zou nummer vier het karakteristieke rugnummer van Guardiola worden. Guardiola over Cruijff:
Johan heeft me het voetbal leren begrijpen. Het gaat niet alleen om het te spelen, maar ook om het begrip van de dingen die in de wedstrijd gebeuren. Cruijff heeft mij niet uitgevonden, hij zette zijn geld op mij, wees mij aan en zei “jou moet ik hebben”. Ik ben het ermee eens dat de omstandigheden in mijn voordeel waren. Er zat een gat in het elftal en dat moest worden opgevuld (Koeman was geblesseerd, Guillermo Amor geschorst en Luis Milla vertrok naar Real Madrid), maar Cruijff had ook vertrouwen in mij en hij gaf me de kans. Ik denk dat er veel mensen met talent zijn die het niet halen, gewoon omdat ze geen kans krijgen. Ik heb het aan Cruijff te danken.
In zijn eerste seizoen in het eerste elftal was de invloed van Guardiola nog beperkt. Met vier competitiewedstrijden had hij echter toch enig aandeel in de behaaldeSpaanse landstitel.
Vanaf het seizoen 1991/1992 was Guardiola een belangrijke schakel in het zogehetenDream Team van Johan Cruijff. Hij verzorgde de snelle balcirculatie van achteruit, de basis voor het aanvalsspel van het team. Met zijn passing was Guardiola de dirigent van het elftal en vormde hij de verbinding tussen de verdediging en de aanval. Zijn rol binnen het elftal werd omschreven als dejugador organizador. Guardiola was de eerste in de reeks vanjugadors organizadores die door FC Barcelona zouden worden opgeleid. Spelers alsXavi Hernández,Gerard López,Mikel Arteta,Andrés Iniesta,Cesc Fàbregas enMarc Crosas traden later in zijn voetsporen. Van de kwaliteiten van Iniesta was Guardiola overigens al in een vroeg stadium overtuigd. Op de dag dat Iniesta in februari 2001 voor het eerst met de eerste selectie van FC Barcelona meetrainde, merkte Guardiola op tegen de spelersgroep "Vergeet deze dag niet, Andrés Iniesta traint met jullie mee" en tegen Xavi Hernández "Dit jochie gaat ons beiden met pensioen sturen!".[11] Ook van Fàbregas was Guardiola al in een vroeg stadium overtuigd door hem in 2001 een gesigneerd tenue van FC Barcelona te geven met het opschrift "voor de toekomstige nummer vier van Barça".[12]
Het jaar 1992 werd een topjaar voor Guardiola. Het eerste hoogtepunt was de winst van deEuropacup I, toen na verlengingUC Sampdoria werd verslagen op het legendarischeWembley, gevolgd door de prolongatie van de Spaanse landstitel. Tijdens de viering van de Europacup-winst liet Guardiola zich voor het eerst gelden als spreker in het openbaar. Hij parafraseerde de historische woorden van de Catalaanse presidentJosep Tarradellas, toen die na de dood van dictatorFrancisco Franco terugkeerde van zijnballingschap ("Ciutadans de Catalunya, ja soc aquí! – Burgers van Catalonië, hier ben ik!") door "Ciutadans de Catalunya, ja la tenim aquí! (Burgers van Catalonië, hier hebben wij hem!)" uit te roepen.[13] Verder ontving Guardiola in 1992 deTrofeo Bravo voor beste Europese voetballer van 21 jaar of jonger, toegekend door het ItaliaanseGuerin Sportivo. Goud op deOlympische Spelen en zijn debuut in hetSpaans nationaal team volgden later in 1992. Het jaar eindigde enigszins in mineur toen FC Barcelona de wedstrijd om deIntercontinental Cup verloor vanSão Paulo. Op 24 maart 1993 scoorde Guardiola met een afstandsschot in debekerwedstrijd tegenReal Valladolid zijn eerste doelpunt in het eerste elftal. HetDream Team met Guardiola won ook in 1993 en 1994 het landskampioenschap. De verlorenUEFA Champions League-finale tegenAC Milan (0-4) markeerde echter het einde van het succesteam. "Wij dachten allemaal dat we tegen een zootje ongeregeld zouden spelen, maar ze gaven ons een pak rammel. AC Milan was zóveel beter dat ik hoopte dat de wedstrijd snel afgelopen zou zijn", lichtte Guardiola deze finale toe.
Verschillende spelers en uiteindelijk ook Cruijff vertrokken, maar Guardiola bleef ook onder de nieuwe trainerBobby Robson een vaste waarde. Met de Engelsman als coach won hij in 1997 de Copa del Rey en deEuropacup II. In de bekerfinale werd gewonnen vanReal Betis, in de Europese finale werdParis Saint-Germain verslagen. Tijdens de viering van de gewonnen Europacup II op hetPlaça de Sant Jaume in Barcelona probeerde Guardiola zonder succes de "Zigger Zagger Song", populair in het Britse voetbal, te introduceren. "A veure qui es sap aquesta! Ziga Zaga, Ziga Zaga! No us la sabeu?" ("Kijken of jullie deze kennen! Zigzag, zigzag! Jullie kennen het niet?"). De fans en zijn medespelers waren volledig onbekend met deze kreet en het sloeg dan ook niet aan. Tijdens de viering van de Copa del Rey enige tijd later verwees Guardiola toen hij het woord kreeg nog even naar dit incident met "Avui no faré el ridícul que vaig fer l’altra vegada." ("Vandaag zal ik me niet zo belachelijk maken als ik de vorige keer deed").[14] Aan het einde van het seizoen 1996/97 leek er een einde te komen aan de periode van Guardiola bij FC Barcelona.AC Parma had serieuze interesse en het voorcontract was al getekend. Uiteindelijk overtuigde voorzitterJosep Lluís Núñez Guardiola er met een contractsverbetering van te blijven bij FC Barcelona.Louis van Gaal werd aangesteld als nieuwe trainer en in 1997 werd Guardiola na het vertrek vanJosé Bakero en de RoemeenGheorghe Popescu benoemd tot aanvoerder van FC Barcelona. Het seizoen 1997/98, waarin hij een vijfde landstitel won, ging uiteindelijk vrijwel geheel aan Guardiola voorbij door een zware enkelblessure. In het seizoen 1998/99 won hij metBarça zijn zesde landstitel, waarmee Guardiola het record van de legendarische doelmanAntoni Ramallets evenaarde. Hoewel Guardiola het niet altijd eens was met Van Gaal, bleef hij de Nederlandse coach tot diens vertrek in juni 2000 altijd publiekelijk steunen.
Op 30 augustus 2000 liep Guardiola tijdens een training inValencia met het nationaal elftal een scheur op in zijn linkerenkelband.[15] Een operatie was noodzakelijk en begin december 2000 maakte hij in de competitiewedstrijd tegenCelta de Vigo zijn rentree bij FC Barcelona. Op 18 december 2000 vierde Guardiola in de competitiewedstrijd tegenRayo Vallecano zijn tienjarig jubileum als speler van het eerste elftal van FC Barcelona. Op 11 april 2001 maakte Guardiola op een emotionele persconferentie bekend dat hij besloten had zijn aflopende contract niet te verlengen, wat dus inhield dat de Catalaan na vele jaren zou vertrekken bij FC Barcelona. Hij lichtte zijn besluit toe met de woorden "Ik ben hier gekomen zonder een cent en ik ga weg als een vader. Ik ben er trots op dat ik hier groot ben geworden, maar ik wil een nieuwe competitie, nieuwe culturen, nieuwe ploeggenoten en nieuwe tegenstanders leren kennen. Dat heeft de doorslag gegeven in mijn overwegingen."[16] Op 26 juni 2001 speelde Guardiola in het bekerduel tegenCelta de Vigo zijn laatste wedstrijd voor deblaugranas. Hij verliet het veld van Camp Nou onder luid applaus, gedragen door zijn medespelers.
Guardiola is recordhouder wat betreft het aantal rode kaarten in de Primera División van een speler van FC Barcelona. Achtmaal werd hij voortijdig naar de kant gestuurd, nooit voor gevaarlijk spel of een harde overtreding, maar steeds voor protesteren. Guardiola blijft met dit aantalChristo Stoitsjkov,Thiago Motta (beiden zeven),Ronald Koeman enMiguel Ángel Nadal (beiden zes) voor wat betreft rode kaarten. Daarnaast kreeg hij het seizoen 1998/99 rood in de Champions League-wedstrijd tegenBrøndby IF.
Kort nadat Guardiola zijn vertrek bij FC Barcelona bekend had gemaakt werdenNewcastle United FC,AC Milan enAC Parma genoemd als geïnteresseerde clubs. Een snelle transfer bleef uiteindelijk echter uit en pas in september vond Guardiola in hetItaliaanseBrescia Calcio zijn nieuwe club. Op 26 september 2001 tekende hij een contract voor één seizoen bij Brescia. De middenvelder werd in oktober 2001 benoemd tot aanvoerder van het team, toen eerste aanvoerder en vedetteRoberto Baggio geblesseerd raakte aan zijn knie.
Op 22 november maakte het Italiaans Olympisch ComitéCONI bekend dat bij Guardiola na afloop van hetcompetitieduel tegenPiacenza Calcio op 21 oktober tijdens de dopingcontrole een te hoge spiegel vannandrolon in de urine was gevonden. Na afloop van het competitieduel tegenSS Lazio op 4 november werd hij wederom positief bevonden. Guardiola ontkende bewust nandrolongebruik en gaf vervuilde voedingssupplementen als mogelijke verklaring op. Desondanks werd hij geschorst voor vier maanden.[17] In dezelfde periode werden in Italië ook andere topvoetballers zoalsJaap Stam,Edgar Davids enFernando Couto positief bevonden op nandrolon. Allen ontkenden en er werden dan ook kanttekeningen geplaatst bij de dopingtesten van de CONI. Op 23 oktober 2007 werd Guardiola na hoger beroep alsnog vrijgesproken voor het gebruik van doping.[18] Pas in september 2009 werd hij, na inbreng van nieuw bewijs, definitief vrijgesproken van de dopingzaak.[19] Eind maart 2002 maakte Guardiola zijn rentree bij Brescia. Hoewel hij bij Brescia veel wedstrijden had moeten missen door zijn schorsing, wist de Catalaan wel de belangstelling te wekken vanAS Roma, dat hem begin juli 2002 contracteerde. Bij deRomeinse club kende Guardiola een weinig succesvolle periode en hij zat vaak op de bank. In januari 2003 keerde hij daarom terug naar Brescia op verzoek van Roberto Baggio, na slechts vier competitieduels bij Roma te hebben gespeeld.
In de zomer van 2003 keerde Josep Guardiola terug naarBarcelona. Tijdens de verkiezingen voor president van FC Barcelona dat jaar, maakte hij deel uit van de groep rond reclamemagnaatLluís Bassat. Guardiola was de beoogde sportief directeur van Bassat. Toen advocaatJoan Laporta de presidentsverkiezingen won, tekende Guardiola een contract bijAl-Ahli in Qatar. Hij zou er twee seizoenen blijven. De middenvelder werd al snel benoemd tot aanvoerder en hij werd verkozen tot beste speler in deQatari League in het seizoen 2003/04, ondanks de aanwezigheid van andere sterspelers alsGabriel Batistuta. In zijn laatste jaar behaalde Guardiola met Al-Ahli de achtste plaats in de competitie. De Catalaan scoorde vijf goals in de competitie, waarvan twee penalty's. Daarnaast was de middenvelder ook trefzeker in deArabische Champions League en deEmir of Qatar Cup. In beide toernooien trof Guardiola eenmaal doel.
Na zijn vertrek uit Qatar in augustus 2005, hoopte Josep Guardiola zijn carrière voort te zetten in Engeland, maar onderhandelingen metManchester City FC enWigan Athletic FC liepen uiteindelijk op niets uit. In december 2005 tekende hij een contract voor een half jaar bij hetMexicaanseDorados de Sinaloa.[20] Bij deze club was de SpanjaardJuan Manuel Lillo, een goede vriend van Guardiola, destijds de hoofdtrainer. Guardiola nam met Dorados deel aan deClausura van 2006. Zijn Mexicaanse avontuur eindigde uiteindelijk met degradatie. Dorados eindigde in de Clausura 2006 weliswaar op een achtste plaats, maar aangezien in Mexico de prestaties over de laatste vier seizoenen bepalend zijn voor degradatie, zakte de club toch af naar deLiga de Ascenso. Guardiola speelde tien wedstrijden voor Dorados in de Mexicaanse competitie en hij scoorde zijn enige doelpunt tegenJaguares de Chiapas. In augustus 2006 kreeg Guardiola nog een aanbieding om bij het ArgentijnseCA Banfield te spelen, maar de middenvelder sloeg deze aanbieding af en besloot enkele maanden later, in november 2006, definitief te stoppen als profvoetballer.
In 1992 nam Guardiola met hetSpaans olympisch elftal deel aan deOlympische Spelen vanBarcelona. Hij was in alle wedstrijden basisspeler en in de openingswedstrijd tegenColombia maakte de middenvelder een doelpunt. Uiteindelijk won Guardiola met Spanje de gouden medaille door in de finale met 3-2 te winnen vanPolen.[21]
Guardiola speelde tevens 47 interlands voor hetSpaans nationaal team, waarin hij vijf doelpunten maakte. De middenvelder debuteerde op 14 oktober 1992 tegenNoord-Ierland. Guardiola kwam als invaller voorClaudio Barragán in het veld. In zijn tweede interland, op 16 december 1992 tegenLetland, maakte hij zijn eerste doelpunt. In zijn eerste jaren als international was Guardiola niet altijd zeker van een basisplaats. BondscoachJavier Clemente was geen fan van Guardiola en de verdedigende speelwijze van de Bask weken sterk af van de speelwijze die Guardiola bij FC Barcelona gewend was. Door zijn prominente rol bij FC Barcelona kon Clemente echter moeilijk om hem heen en Guardiola zat dan ook bij de Spaanse selectie voor hetWereldkampioenschap 1994 in de Verenigde Staten. Op dit toernooi speelde hij in twee van de vier wedstrijden van Spanje. TegenBolivia benutte Guardiola een strafschop. In de kwartfinale werden de Spanjaarden uitgeschakeld doorItalië.
Op 7 september 1994 kwam er een voorlopig einde aan de interlandloopbaan van Guardiola. In een wedstrijd tegenCyprus wisselde Clemente hem in de tweede helft als enige speler. Guardiola speelde vervolgens twee jaar lang niet voorLa Furía Roja, wat Clemente op veel kritiek kwam te staan. Na hetEuropees kampioenschap 1996, dat voor Spanje teleurstellend verliep, besloot de bondscoach Guardiola opnieuw op te roepen voor het nationaal elftal. Hij maakte op 4 september 1996 tegenFaeröer zijn rentree. Zijn tweede periode als international duurde ongeveer een jaar. Eind 1997 liep Guardiola een zware enkelblessure op, waardoor hij maanden niet kon spelen. Hij was op tijd hersteld voor hetWereldkampioenschap 1998, maar de middenvelder zag af van deelname omdat hij nog niet volledig fit was. Op 27 maart 1999 maakte Guardiola tegenOostenrijk zijn tweede rentree. Inmiddels wasJosé Antonio Camacho Clemente opgevolgd als Spaans bondscoach.
Camacho zag in Guardiola, samen metRaúl, de centrale figuur van het nationaal elftal en hij benoemde hem tot aanvoerder. Over Raúl, het boegbeeld van FC Barcelona's aartsrivaalReal Madrid CF maar desondanks een goede vriend van Guardiola, zei Guardiola: "Raúl staat altijd op de goede plaats en hij weet precies wat hij moet doen. Raúl maakt altijd de goede keuze. Hij leert ons hoe het spel gespeeld moet worden".[22]
Guardiola behoorde tot de selectie voor hetEuropees kampioenschap 2000 in Nederland en België en hij was in alle wedstrijden van Spanje basisspeler. Op dit toernooi werd de kwartfinale bereikt. Na zijn vertrek bij FC Barcelona in 2001 speelde Guardiola nog eenmaal voor Spanje, op 14 november 2001 tegenMexico. Hij leek nog in aanmerking te komen voor een plaats in de Spaanse selectie voor hetWereldkampioenschap 2002, maar een knieblessure maakte dit onmogelijk. Begin mei 2002 blesseerde Guardiola dit gewricht na een forse tackle vanEdgar Davids in de competitiewedstrijd van Brescia tegenJuventus FC.
Guardiola was bovendien aanvoerder van hetCatalaans elftal. Hij debuteerde op 24 juni 1995 in een wedstrijd tegen FC Barcelona. De middenvelder speelde uiteindelijk negen wedstrijden voor Catalonië. Op 28 december 2001 speelde Guardiola tegenChili zijn meest emotionele wedstrijd voor het Catalaans elftal. Het was zijn terugkeer in Barcelona in een periode dat hij voor vermeend nandrolongebruik was geschorst. Op 28 december 2005 speelde Guardiola tegenParaguay zijn laatste wedstrijd voor Catalonië.[23][24]
Guardiola als trainer van FC Barcelona B, hier staand voor zijn dug-out in de wedstrijd tegenCF Vilanova i la Geltrú in februari 2008.Guardiola enManuel Estiarte, voormalig waterpolo-speler, goede vriend van Guardiola en directeur externe relaties van FC Barcelona, na de Champions League-finale van 2009.Guardiola op het trainingsveld.Guardiola in Camp Nou.
In de zomer van 2005 volgde Guardiola samen met verschillende andere oud-profvoetballers inMadrid een verkorte opleiding voor "voetbaltrainer nationaal", waarmee hij de bevoegdheid verkreeg om clubs in dePrimera División te gaan trainen. Guardiola bereikte op 21 juni 2007 een akkoord met FC Barcelona om vanaf het seizoen 2007/08FC Barcelona B, destijds uitkomend in deTercera División, te gaan trainen[25] metTito Vilanova als zijn assistent. Hij volgde hiermeeEnrique Álvarez Costas op. Guardiola startte als trainer met een 0-0 gelijkspel tegenCE Premià. Tijdens de tweede speelronde van de Tercera División behaalde hij zijn eerste overwinning, 4-2 tegenCF Balaguer. Uiteindelijk werd FC Barcelona B op de slotdag kampioen van de Tercera División Grupo 5. Als trainer van FC Barcelona B werd Guardiola tweemaal weggestuurd door de scheidsrechter, beide keren in een wedstrijd tegenAEC Manlleu. Tijdens de eerste wedstrijd maakte hij scheidsrechter Navarro Jiménez uit voor "barrut, pocavergonya i xulo" ("brutaal, schaamteloos en verwaand").
Op 8 mei 2008 werd bekendgemaakt dat Guardiola aangesteld was als nieuwe hoofdtrainer van FC Barcelona vanaf juli 2008, als vervanger van Rijkaard.[26] Bij zijn officiële presentatie op 17 juni 2008 zei Guardiola: "In de eerste plaats wil ik de mensen bedanken die vertrouwen in mij hebben getoond. Ik begrijp dat er twijfels kunnen bestaan over mij en mijn ervaring. Ik heb weinig ervaring aangezien ik 37 jaar oud ben. Ik weet dat ik hier ben vanwege mijn verleden als Barcelona-speler. Ik denk echter dat de twijfels zullen verdwijnen na een paar maanden, want ik ben overtuigd van mijn kunnen. ToenTxiki mij de baan aanbood, voelde ik me er klaar voor, anders had ik het aanbod niet geaccepteerd aangezien ik te veel respect heb voor deze club. Ik vraag niet om tijd of honderd dagen om me te bewijzen. Ik weet hoe het gaat bij de club. We moeten sterk zijn vanaf de eerste dag. Ik zou prijzen kunnen beloven, maar dat zou fout zijn. Ik ben ervan overtuigd dat men erg trots op ons zal zijn". Guardiola kondigde bij zijn presentatie bovendien aan datRonaldinho,Deco enSamuel Eto'o, de buitenlandse sterren uit de periode van Rijkaard, niet langer gewenst waren. Ronaldinho en Deco vertrokken kort na de komst van Guardiola, Samuel Eto'o bleef uiteindelijk nog een seizoen bij FC Barcelona.[27][28] De eerste officiële wedstrijd onder zijn leiding werd door FC Barcelona met 4-0 gewonnen vanWisła Kraków in de derde voorronde van deUEFA Champions League.
Guardiola kende een uiterst succesvol debuutjaar als trainer van FC Barcelona met de eerstetreble voor FC Barcelona ooit, bestaande uit delandstitel, deCopa del Rey en deUEFA Champions League. Met de behaalde landstitel werd Guardiola de derde die dit als speler en als trainer van FC Barcelona presteerde, naJosep Samitier enJohan Cruijff. De winst tegenAthletic Bilbao in de bekerfinale betekende de eerste Copa del Rey in elf jaar voor FC Barcelona. De UEFA Champions League werd gewonnen door een 2-0-overwinning opManchester United. Guardiola was de zesde die de Europacup I/UEFA Champions League zowel in zijn trainersloopbaan als in zijn spelersloopbaan wist te winnen, naMiguel Muñoz (Real Madrid),Giovanni Trapattoni (AC Milan/Juventus), Johan Cruijff (Ajax/FC Barcelona),Carlo Ancelotti (AC Milan) en Frank Rijkaard (AC Milan/Ajax/FC Barcelona). Guardiola over de spelopvatting van FC Barcelona onder zijn leiding in de finale: "Er is niets gevaarlijker in het voetbal dan geen risico durven nemen. Zonder bal zijn we een verschrikkelijk team, daarom moeten we per se de bal in de ploeg hebben. We willen superieur in balbezit zijn."[29] Guardiola gebruikte een speciale manier om zijn spelers te motiveren voor de finale: een zeven minuten durend filmpje geïnspireerd op de filmGladiator met deariaNessun dorma. De film werd gemaakt door Santi Padró, een vriend van Guardiola bij de Catalaanse zenderTV3, met als voorwaarde van Guardiola dat alle selectiespelers erin voorkwamen. De film werd na de warming-up aan de spelers vertoond en zou later door TV3 worden uitgezonden.[30]
Op weg naar de finale werd Guardiola in de wedstrijd tegenBayern München door scheidsrechterHoward Webb weggestuurd, nadat de trainer reageerde met "You're crazy" toen Webb weigerde eenstrafschop toe te kennen na een overtreding opLionel Messi. Na afloop van de wedstrijd reageerde Guardiola hierop met: "Ik heb mijn hart laten spreken, en niet mijn hoofd. Dit mag een verantwoordelijke voor een club als Barcelona niet overkomen. Ik heb een slecht voorbeeld gegeven, ik was niet in staat om me in te houden. Zelfs een blinde kon zien dat dit een zuivere strafschop was."[31]
Zijn Cruijffiaanse opvattingen bedachten een nieuwe variatie op hettotaalvoetbal, waardoor FC Barcelona hettiki-taka speelstijl ging ontwikkelen. Door zijn verbeterde versie van het zogehetenDream Team, werd in de voetballerij gezien alsDe spirituele zoon vanJohan Cruijff.[32]
Ondanks de successen bleef Guardiola uiterst bescheiden over zijn inbreng en hij vond dat zijn spelers alle lof toe hoorde te komen. Na de gewonnen bekerfinale verklaarde hij: "Dit is een van de mooiste dagen van mijn leven. Ik geef alle complimenten aan de spelers. Ze zijn fantastisch. Wij als trainingsstaf hebben het geluk met zo een selectie te mogen werken. Ze voeren alle ideeën van welke trainer die er dan ook maar voor de groep staat prima uit. Ze hebben een exceptionele wedstrijd gespeeld tegen een goede ploeg met een grote schare fans."[33] Na de behaalde landstitel reageerde Guardiola: "Alle verdiensten schuif ik door naar de spelers. Het sleutelwoord is talent en de overgave van de spelers. Met andere spelers had ik geen kampioen geworden, maar zij met een andere trainer wel."[34] In mei 2009 werd Guardiola genomineerd voor de Premio Príncipe de Asturias de los Deportes, een jaarlijks prijs gewijd aan prestaties in de sport, waarna hij wederom bescheiden reageerde. "Ik denk dat het een zeer prestigieuze prijs is die men uitreikt aan personen die een uitzonderlijke prestatie hebben verricht gedurende lange tijd en ik ben nog maar kort bezig. Ik ben oprecht dankbaar maar ik denk dat er een beetje overdreven wordt."[35] Uiteindelijk werd de nominatie uitgebreid tot FC Barcelona als team, maar de prijs zou uiteindelijk naarJelena Isinbajeva gaan.
Aan het begin van het seizoen 2009/10 evenaarde FC Barcelona onder leiding van Guardiola de prestatie van "Barça Cinc Copes", een team uit de jaren vijftig met onder meerLadislao Kubala, door met de winst van deSupercopa de España en deUEFA Super Cup het aantal prijzen in één kalenderjaar op vijf te brengen. In december 2009 volgde ook nog deFIFA Club World Cup. Voorafgaand sprak Guardiola zijn spelers toe met de woorden: "Als we verliezen, zijn we nog steeds het beste team ter wereld. Als we winnen, zijn we eeuwig!"[36]
Na de zes prijzen van 2009, bleef FC Barcelona in de jaren die volgden succesvol onder leiding van Guardiola met nog twee landskampioenschappen (2010, 2011), de Supercopa (2010,2011), de UEFA Champions League (2011), de UEFA Super Cup (2011) en deFIFA Club World Cup (2011). Johan Cruijff noemde het kampioensteam onder leiding van Guardiola een verbeterde versie van het fameuzeDream Team.[37]
Op 27 april 2012 werd bekendgemaakt dat Guardiola aan het einde van het seizoen zou vertrekken bij FC Barcelona wegens oververmoeidheid. Guardiola gaf aan dat hij een tijd afstand wilde nemen van het voetbal. "Het was geen gemakkelijke beslissing. Na vier jaar voel ik me leeg. Vier jaar is een eeuwigheid als trainer vanBarça. Het is erg veeleisend geweest en een coach moet sterk zijn en in staat zijn die energie over te brengen op de spelers. Toen ik begon als coach vanBarça zat ik vol passie, maar die is er nu niet meer. Ik moet me opladen en zal dat gaan doen door te rusten. Het zou niet goed zijn voor mij en de spelers als ik door zou gaan. Ik heb het grote voorrecht gehad deze groep spelers te coachen. Ze hebben me plezier in het werk gegeven en ik moet hen bedanken omdat ze zoveel ideeën in de praktijk hebben gebracht. Ik vertrek met het gevoel goed werk te hebben geleverd en ik ben trots op wat ik hier heb bereikt. Ik heb vrede met mijn besluit. Op termijn zal ik doorgaan als coach, maar op het moment wil ik even niets nieuws."[38] VoorzitterSandro Rosell was lovend over de vertrekkende Guardiola: "Ik ben eeuwig dankbaar voor de vreugde die hij de club heeft gegeven, voor alles wat hij voorBarça heeft gedaan, voor het perfectioneren van een voetbalsysteem dat nooit meer in twijfel getrokken kan worden, voor het vertegenwoordigen van de club op een voorbeeldige wijze, voor al je toewijding. Hij was de beste coach in de clubgeschiedenis. Zijn grootste prestatie is niet een bepaald kampioenschap, maar het geven van een gevoel van trots aan de clubs en de supporters. De club is volwassener en meer verenigd dan ooit, wat de basis moet vormen voor een goede toekomst."[39]Tito Vilanova, gedurende vijf seizoenen de assistent van Guardiola, volgde hem op als hoofdtrainer van FC Barcelona.[40]
Begin 2013 werd bekendgemaakt dat Guardiola met ingang van het seizoen 2013/14Jupp Heynckes opvolgde als trainer vanBayern München.[41] In augustus won hij direct de UEFA Super Cup. Guardiola investeerde 62 miljoen euro aan nieuwe spelers.[42] Dit resulteerde aan het einde van zijn eerste seizoen in Guardiola's eerste landskampioenschap als trainer in Duitsland en Münchens tweede op rij. Hij prolongeerde die titel met de club een jaar later. In de drie seizoenen van Guardiola bij Bayern, werd de club drie keer op rij in de halve finale van de UEFA Champions League uitgeschakeld. Op 20 december 2015 werd duidelijk dat Guardiola zijn tot juni 2016 doorlopende contract niet ging verlengen. Bayern maakte bekend dat de Catalaan door Carlo Ancelotti opgevolgd zou worden. Bij Bayern München gebruikte Pep niet alleen meer het vermaard 4-1-4-1 systeem. Steeds meer gebruikte hij een systeem met 3 verdedigers of met "inverted" backs. Hierdoor werd het spel steeds attractiever en verrassender voor tegenstander en publiek.
In februari 2016 kwam naar buiten dat Guardiola met ingang van seizoen 2016/17 trainer werd vanManchester City. Hij tekende voor drie seizoenen.[43] Hij volgdeManuel Pellegrini op en werd binnengehaald met de ambitie om City zowel nationaal als internationaal naar de absolute top te brengen.
Zijn eerste seizoen verliep wisselvallig: Manchester City eindigde als derde in dePremier League en bleef zonder prijs, de eerste keer in zijn trainersloopbaan dat hij een seizoen afsloot zonder trofee. Desondanks begon zijn speelstijl, met nadruk op balbezit, pressing en positioneel spel, steeds meer vorm te krijgen.
Onder zijn leiding werd Manchester City gedurende het seizoen2017/18 voor het eerst sinds2014 weer landskampioen. De ploeg stond na 33 van de 38 speelronden zestien punten voor opManchester United en was op dat moment niet meer in te halen. Vlak na afloop van het successeizoen verlengde Guardiola zijn contract met de club tot medio 2021.[44] Naar verluidt ging de Catalaan 25 miljoen euro per jaar verdienen. Zijn ploeg verbeterde diverse records in dat seizoen: de meeste punten (100), de meeste doelpunten (106), de meeste overwinningen (32) en het beste doelsaldo (+79) ooit.
In het seizoen2018/19 werd Manchester City opnieuw kampioen, na een van de spannendste ontknopingen in de geschiedenis van het Engelse voetbal. Op speeldag 37 scoordeVincent Kompany op prachtige wijze het enige doelpunt tegenLeicester, waarmee Manchester City de titel op de laatste speeldag kon veiligstellen. Deze treffer werd later verkozen tot het doelpunt van het seizoen.[45] De ploeg van Guardiola eindigde met 98 punten, één meer danLiverpool, dat met 97 punten het hoogste puntenaantal ooit behaalde voor een ploeg die geen kampioen werd. City won bovendien deFA Cup en deLeague Cup, goed voor eendomestic treble. Het seizoen markeerde ook het begin van een langdurig duel tussen Guardiola’s City enKlopps Liverpool.
In2019/20 moest de club de titel laten aan Liverpool, dat voor het eerst in dertig jaar landskampioen werd. In het seizoen2020/21 veroverde Manchester City opnieuw de landstitel. Ook in2021/22 en2022/23 werd de ploeg kampioen, telkens na een spannende titelstrijd met respectievelijk Liverpool enArsenal. In2023/24 verlengde City zijn titel voor de vierde opeenvolgende keer, waarmee het als eerste club in de geschiedenis van de Premier League vier landstitels op rij won.
In deUEFA Champions League kende Guardiola aanvankelijk minder succes. In zijn eerste vier seizoenen bij Manchester City reikte de club nooit verder dan de kwartfinale. In het seizoen2020/21 werd voor het eerst de finale bereikt, waarin met 1–0 werd verloren vanChelsea. Een jaar later strandde City in de halve finale tegenReal Madrid.
In het seizoen2022/23 volgde de bekroning: Guardiola leidde Manchester City voor het eerst in de clubhistorie naar eindwinst in deUEFA Champions League na een 1–0 overwinning tegenInter in de finale. Nadat City ook de Premier League en de FA Cup won, completeerde Guardiola zijn tweede treble als trainer, na die metBarcelona in 2008/09.
Op 16 augustus 2023 werd onder leiding van Guardiola deUEFA Super Cup gewonnen. In de reguliere speeltijd leverde de wedstrijd na een 1–1 gelijkspel geen winnaar op; de strafschoppenserie werd met 5–4 gewonnen vanSevilla, de winnaar van deEuropa League. Enkele maanden later, in december 2023, won City onder Guardiola ook hetFIFA Club World Cup-toernooi inSaoedi-Arabië, waarmee de club voor het eerst wereldkampioen werd.
Onder Guardiola groeide Manchester City uit tot een van de meest dominante ploegen van de 21e eeuw. Zijn elftal, dat bekendstaat om tactische flexibiliteit, technisch verfijnd positiespel en hoge discipline, zette een nieuwe standaard in het Engelse voetbal.
Premier League Trainer van de Maand: februari 2017, september 2017, oktober 2017, november 2017, december 2017, februari 2019, april 2019, januari 2021, februari 2021
Premier League Trainer van het Seizoen: 2017/18, 2018/19
LMA Trainer van het Jaar: 2017/18
League Managers Association (LMA) Hall of Fame
Onderscheidingen
Koninklijke Orde van Sportverdienste (Gouden Medaille): 2010
In zijn geboorteplaats Santpedor ligt het Camp d'Esports Municipal "Josep Guardiola". Dit naar Guardiola vernoemde sportstadion werd op 21 april 2007 officieel geopend met een wedstrijd tussen de lokale voetbalclub FC Santpedor enAmics de Josep Guardiola, een elftal met Guardiola en vrienden. Onder meerSergi Barjuán,Luis Enrique Martínez García,Albert Ferrer,Miguel Ángel Nadal enGuillermo Amor speelden mee.[46]
Guardiola werd geboren als zoon van Dolors en Valentí. Hij heeft twee oudere zussen en een jongere broer, Pere Guardiola, een voetbalmakelaar.[48] Hij is een atheïst.[49] Guardiola ontmoette zijn vrouw Cristina Serra toen hij 18 was.[50] Ze trouwden op 29 mei 2014.[51] Ze kregen drie kinderen: Maria, Màrius en Valentina. Serra en Guardiola gingen in 2025 uit elkaar.[52]
Op 24 mei 2023 maakte Guardiola een gastoptreden inTed Lasso, waarin Ted Lasso's (gespeeld doorJason Sudeikis) team, AFC Richmond, tegen Manchester City speelt en wint. Guardiola schudt Lasso de hand na de nederlaag van City en geeft hem een advies, waarop Lasso positief reageert. Guardiola is naar verluidt fan van de serie en keek er graag naar met zijn vrouw en dochter.[53]
.svg)
.svg)
.svg)
