Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Jeff Hardy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jeff Hardy
Hardy in juli 2019
Hardy in juli 2019
Persoonlijke informatie
Volledige naamJeffrey Nero Hardy
GeboorteplaatsVlag van Verenigde StatenCameron (North Carolina)
Geboortedatum31 augustus1977
Lengte1,84 m
Gewicht102 kg
Carrière
Debuut1993
RingnaamBrother Nero
Jeff Hardy
Willow the Whisp
Wolverine
Galaxion
Gladiator
The Iceman
The Rainbow Warrior
Trainer/coachDory Funk Jr.
Michael Hayes
DisciplineProfessioneel worstelen
(en)IMDb-profiel

Jeffrey Nero ("Jeff") Hardy (Cameron (North Carolina),31 augustus1977) is eenAmerikaansprofessioneel worstelaar die het meest bekend is van zijn tijd bij deWorld Wrestling Entertainment. Hardy is een 3-voudigWWE World Heavyweight Champion, maar is vooral bekend als helft van eentag team met zijn broerMatt, beter bekend alsThe Hardy Boyz. Hardy wordt beschouwd als een van de meest sensationele worstelaars ter wereld.

Hardy's carrière in de World Wrestling Entertainment behelst vier periodes, waarvan in de eerste - tussen 1994 en 1996 - voor de nog onrijpe Hardy groot succes uitbleef. Hardy kende twee zeer succesvolle periodes tussen 1998 en 2003 en van 2006 tot 2009. Gedurende laatstgenoemde veroverde hij een keer hetWWE Championship en twee keer het voormaligeWorld Heavyweight Championship. Hardy is een voormaligWWE European Champion en is tevens een 4-voudigWWE Intercontinental Champion en 3-voudigWWE Hardcore Champion. Met zijn broer Matt won hij zes keer hetWWE World Tag Team Championship, waardoor Hardy de 18eTriple Crown Champion en 9eGrand Slam Champion was in de geschiedenis.

Tussendoor was hij twee keer lid van deworstelorganisatieTotal Nonstop Action Wrestling (TNA). Hardy is een 3-voudigTNA World Heavyweight Champion en 2-voudigTNA World Tag Team Champion. Hardy keerde terug naar de World Wrestling Entertainment in april 2017, net als broer Matt, bij het evenementWrestleMania 33. Na zijn terugkeer veroverde Hardy hetWWE United States Championship.

Professioneel worstelcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Vroege carrière (1993-1998)

[bewerken |brontekst bewerken]

Hardy citeerde dat hij als kind geïnspireerd was doorSting,The Ultimate Warrior enShawn Michaels. In 1993 was een zestienjarige Hardy te zien in deWorld Wrestling Federation (WWF) als "jobber" (jargon: iemand die verliest en andere worstelaars er beter laat uitzien). Zijn eerste officiële wedstrijd was er één tegenRazor Ramon op 24 mei 1994. De volgende dag worstelde hij tegenThe 1-2-3 Kid en werd uitgezonden in een aflevering vanSuperstars op 25 juni 1994.

Hardy, samen met zijn broerMatt en vrienden, startte daarna zijn eigen federatie, de "Trampoline Wrestling Federation" (TWF). Ze deden de bewegingen na die ze zagen op televisie. Later kreeg de federatie verschillende andere namen, tot het uiteindelijk werd geïntegreerd in een kermis in North Carolina. De broers en hun vrienden werkten dan voor andere onafhankelijkeworstelorganisaties. Voordat ze terugkeerde naar de WWF, stichtte Matt een worstelorganisatie met Thomas Simpson, met name "Organization of Modern Extreme Grappling Arts" (OMEGA). Deze organisatie werd succesvoller dan "TWF" en omvatte talenten zoals de gebroeders Hardy,Shannon Moore,Gregory Helms,Joey Matthews enSteve Corino.

In april 1998 werd de promotie gesloten en sloten de broers een nieuwe overeenkomst met de WWF.

World Wrestling Federation/Entertainment (1998-2003)

[bewerken |brontekst bewerken]

The Hardy Boyz (1998-2003)

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieHardy Boyz voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nadat ze in 1998 een contract tekenden bij deWorld Wrestling Entertainment werden Jeff enMatt Hardy getraind doorDory Funk Jr. in zijn "Funkin' Dojo" met andere bekende worstelaars zoalsKurt Angle,Christian,Test enA-Train. Toen de broers doorstroomden naar de televisieshows vormden ze het acrobatischetag team "The Hardy Boyz".

Op 5 juli 1999 wonnen ze voor het eerst in hun carrière hetWWF Tag Team Championship doorAcolytes Protection Agency te verslaan, maar een maand later moesten ze de titels weer afstaan aan hen. "The Hardy Boyz" versloegenEdge en Christian in de allereerstetag team ladder match bij het evenementNo Mercy, waarna ze steun kregen vanTerri Runnels. In 2000 kregen "The Hardy Boyz" met (werkelijke) vriendinLita een nieuwe manager. Samen stonden de drie bekend alsTeam Xtreme. Doorheen het jaar 2000 zetten de broers hun verhaallijn met Edge en Christian verder en versloegen hen twee keer voor het WWF Tag Team Championship. "The Hardy Boyz" werden verslagen door Edge en Christian in respectievelijk een legendarischeTriangle ladder match enTables, Ladders and Chairs match bij de evenementenWrestleMania 2000 enWrestleMania X-Seven.The Dudley Boyz waren de andere uitdagers.

Hardy werd immens populair in 2000 vanwege zijn risicovolle luchtmanoeuvres in de revolutionaire "Tables, Ladders and Chairs matches" en maakte naam voor zichzelf als een van de meest roekeloze en onorthodoxe worstelaars van zijn generatie. In 2001 begon Hardy zijn solocarrière en veroverde achtereenvolgens hetWWF Intercontinental Championship - doorTriple H te verslaan -,WWF Light Heavyweight Championship - met een overwinning tegenJerry Lynn - enWWF Hardcore Championship - twee keer, met overwinningen tegenMike Awesome enRob Van Dam. Hardy veroverde het WWE Harcorde Championship later nog eens met een overwinning tegenJohn "Bradshaw" Layfield in een aflevering vanMonday Night Raw op 29 juli 2002.

In 2002 begonnen "The Hardy Boyz" een verhaallijn naastBrock Lesnar. Matt werd aangevallen door Lesnar, wat er toe leidde dat een boze Jeff wraak wilde nemen. Jeff nam het op tegen Lesnar bij het evenementBacklash, waar hij verloor viatechnische knock-out. "The Hardy Boyz" werden telkens verslagen door Lesnar in hun daaropvolgende confrontaties. Enkele maanden later vestigde Jeff zijn aandacht opThe Undertaker, maar hij verloor van The Undertaker in eenLadder match voor hetWWE Undisputed Championship op 1 juli 2002. Jeff kreeg wel het respect van The Undertaker, die hem de hand schudde.

Jeff streed meerdere keren voor individuele titels, maar was onsuccesvol. Uiteindelijk gingen "The Hardy Boyz" uit elkaar. Matt was vanaf 2003 actief in het programmaFriday Night SmackDown!, terwijl Jeff actief bleef in de showMonday Night Raw. Hierna speelde Jeff in verschillende verhaallijnen. Jeff werd verslagen doorChris Jericho bij het evenementNo Way Out in februari 2003. Jeff vormde eentag team metShawn Michaels en kort daarnaTrish Stratus nadat hij haar hielp tegenStevie Richards enVictoria.

In zijn laatste wedstrijd voordat hij werd ontslagen, werd hij verslagen doorDwayne "The Rock" Johnson in een aflevering vanRaw op 7 april 2003. Hardy werd ontslagen op 22 april 2003, met als reden slecht gedrag, aftakelende performance in de ring wegensdruggebruik, weigerachtige houding ten opzichte vanrehabilitatie en het feit dat hij steeds te laat kwam of helemaal niet op kwam dagen voor shows.

Total Nonstop Action Wrestling (2004-2006)

[bewerken |brontekst bewerken]
Hardy bij TNA in 2005

Op 23 juni 2004 debuteerde Hardy in deTotal Nonstop Action Wrestling (TNA) bij het evenementSecond Anniversary Show, met een confrontatie tegenA.J. Styles voor hetTNA X Division Championship van die laatste. Hardy introduceerde zijn nieuw themalied "Modest" en kreeg met "The Charismatic Enigma" een nieuwe bijnaam. De wedstrijd eindigde met een gelijkspel (jargon: no contest) toenKid Kash enDallas zich roerden. Hardy keerde terug naar TNA op 21 juli 2004 en kreeg zicht op het "NWA World Heavyweight Championship", later omgedoopt totTNA World Heavyweight Championship. Op 8 september 2004 daagde Hardy kampioenJeff Jarrett uit voor de titel, maar verloor.

In oktober 2004 won hij een toernooi en verdiende een kans op het NWA World Heavyweight Championship op 7 november 2004 bij het evenementVictory Road. Hardy was in eenladder match opnieuw verslagen door Jarrett ten gevolge van verstoring doorKevin Nash enScott Hall. Een maand later versloegen Hardy, Styles enRandy Savage een team bestaande uit Jeff Jarrett, Scott Hall en Kevin Nash - collectief bekend als "Kings of Wrestling" - bij het evenementTurning Point. Hardy versloeg Hall bij het evenementFinal Resolution op 16 januari 2005.

Hardy werd verslagen doorAbyss in een "Full Metal Mayhem"-wedstrijd bij het evenementAgainst All Odds in februari 2005, waar men de uitdager bepaalde voor het NWA World Heavyweight Championship. Toch versloeg hij Abyss in een "Falls Count Anywhere"-wedstrijd bij het evenementDestination X op 13 maart 2005. Hardy raakte toen betrokken in een verhaallijn naastRaven, waarna hij Raven versloeg in eenSteel Cage match bij het evenementLockdown op 24 april 2005.

Hardy werd op non-actief gezet omdat hij niet kwam opdagen voor een "Clockwork Orange House of Fun"-wedstrijd met Raven bij het evenementHard Justice op 15 mei 2005, volgens hem door vluchtproblemen. Hardy's schorsing werd opgeheven op 5 augustus 2005. Hardy keerde terug bij het evenementSacrifice op 14 augustus 2005, waar hij Jeff Jarrett aanviel. Hardy worstelde zijn eerste wedstrijd in vier maanden bij het evenementUnbreakable op 11 september 2005, maar werd verslagen doorBobby Roode wegens inmenging van Jarrett.

In oktober 2005 kreeg Hardy het aan de stok met zowel Abyss,Rhino alsSabu. De vier namen het tegen elkaar op bij het evenementBound for Glory op 23 oktober 2005, waar Rhino als winnaar uit de bus kwam. In die wedstrijd voerde Hardy een kenmerkende "Swanton Bomb" uit op Abyss vanaf meer dan 5 meter hoogte. Later die avond nam Hardy deel in een "battle royal" (jargon: eliminatiewedstrijd) om de uitdager te bepalen voor het NWA World Heavyweight Championship, die echter ook werd gewonnen door Rhino.

Hardy was voorzien in het voorprogramma van het evenementTurning Point op 11 december 2005, maar kwam niet opdagen. Volgens hem was zijn afwezigheid het gevolg van vluchtproblemen, maar hij werd opnieuw geschorst door de organisatie. Als resultaat hiervan verscheen Hardy de volgende maanden slechts op verschillende live-evenementen (jargon: house shows) die door de TNA georganiseerd werden in samenwerking met Dave Hebner en diens "United Wrestling Federation". Niet veel later verliet Hardy TNA Wrestling.

Terugkeer naar de World Wrestling Entertainment (2006-2009)

[bewerken |brontekst bewerken]

WWE Intercontinental Championship (2006-2007)

[bewerken |brontekst bewerken]
Hardy Boyz, Jeff (links) enMatt (rechts)

Op 4 augustus 2006 maakte deWorld Wrestling Entertainment bekend dat Hardy opnieuw een contract had getekend. Drie weken later maakte Hardy zijn terugkeer in een aflevering vanMonday Night Raw op 21 augustus 2006. Hardy versloeg daarin toenmaligWWE ChampionEdge via diskwalificatie, waardoor Edge kampioen bleef.

Hardy faalde aanvankelijk het WWE Intercontinental Championship binnen te halen vanJohn "Johnny Nitro" Morrison, inclusief bij het evenementUnforgiven, maar versloeg Nitro uiteindelijk in een aflevering vanRaw op 2 oktober 2006. Tijdens een aflevering vanRaw op 6 november 2006 verloor hij de titel weer aan Nitro, nadat die laatste Hardy sloeg met de titelriem. Hardy legde weer beslag op het kampioenschap in een aflevering vanRaw op 3 november 2006.

Tijdens een aflevering vanECW op 21 november 2006 vormde Jeff opnieuw eentag team met zijn broerMatt, waardoorThe Hardy Boyz voor het eerst in ongeveer 5 jaar terug bij elkaar kwamen. "The Hardy Boyz" versloegen al snel "The Full Blooded Italians" (Chuck Palumbo &Johnny Stamboli). "The Hardy Boyz" waren lid van het team vanD-Generation X (metShawn Michaels,Triple H enCM Punk) bij het evenementSurvivor Series. "Team DX" versloegTeam Rated-RKO (Edge,Randy Orton,Gregory Helms,Mike Knox enJohnny Nitro).

Tijdens een aflevering vanRaw op 2 april 2007 namen "The Hardy Boyz" namen deel aan een "battle royal" voor hetWWE World Tag Team Championship. Ze wonnen de titels nadat zeLance Cade en Trevor Murdoch als laatste elimineerden. Ze verdedigden het kampioenschap met succes tegen Cade en Murdoch bij het evenementBacklash en opnieuw bij het evenementJudgment Day. Tijdens een aflevering vanRaw op 4 juni 2007 moesten ze de titels afstaan aan Cade en Murdoch.

In augustus 2007 was Hardy even inactief nadat hij zich blesseerde in een wedstrijd tegenMr. Kennedy op 23 juli 2007. Hardy kwam slecht neer na een val. Op 27 augustus 2007 maakte Hardy zijn terugkeer en versloeg Mr. Kennedy via diskwalificatie nadatUmaga de boel verstoorde. Een week later behaalde Hardy met succes voor de vierde keer het WWE Intercontinental Championship met een overwinning tegen Umaga. Hardy moest het kampioenschap na 190 dagen doorgeven aanChris Jericho op 10 maart 2008.

World Heavyweight Championship (2008-2009)

[bewerken |brontekst bewerken]

In februari 2008 nam Hardy deel aan eenElimination Chamber match bij het evenementNo Way Out, waar hij overbleef met winnaarTriple H. Tijdens een aflevering vanMonday Night Raw op 3 maart 2008 was hij te gast inChris Jericho'spraatprogrammaHighlight Reel, maar dat eindigde in een fysieke aanvaring. Het resulteerde een week later in eerdergenoemd verlies van hetWWE Intercontinental Championship voor Hardy.

Op 11 maart 2008 werd Hardy voor 60 dagen geschorst nadat hij voor de tweede keer de gezondheidsregels van het bedrijf schond. Tijdens een aflevering vanRaw op 12 mei 2008 keerde Hardy terug en versloeg Umaga. Hardy en Umaga ontmoetten elkaar in een "Falls Count Anywhere"-wedstrijd bij het evenementOne Night Stand, waar Hardy zegevierde.

Tijdens een aflevering vanFriday Night SmackDown! - waar hij voortaan actief was - op 4 juli 2008 versloeg hijJohn Morrison. Hardy nam toen deel aan eenWWE Championship-toernooi bij het evenementUnforgiven en kreeg nog een titelkans bij de evenementenNo Mercy enCyber Sunday, maar faalde telkenmale. Hardy versloeg titelverdediger Edge en Triple H voor het WWE Championship bij het evenementArmageddon, zijn eerste wereldtitel.

Hardy verloor zijn WWE Championship in januari 2009 aan Edge bij het evenementRoyal Rumble met dank aan zijn broerMatt, die hem aanviel met een klapstoel. Hardy versloeg Edge voor hetWorld Heavyweight Championship in eenladder match bij het inaugurele evenementExtreme Rules.CM Punk diende echter succesvol zijnMoney in the Bank-koffer in, waardoor Hardy het kampioenschap verloor. Hardy kreeg een herkansing bij het evenementThe Bash en klopte CM Punk via diskwalificatie, een regel die stelt dat een kampioenschap niet van houder mag veranderen.

Hardy versloeg CM Punk bij het evenementNight of Champions en heroverde het World Heavyweight Championship, vooralsnog zijn laatste wereldtitel. Een maand later verloor Hardy het kampioenschap aan CM Punk in eenTables, Ladders and Chairs match bij het evenementSummerSlam. Tijdens een aflevering vanSmackDown! op 28 augustus 2008 versloeg CM Punk hem in eenSteel Cage match, waardoor Hardy volgens de verhaallijn de federatie moest verlaten. Door het realiseren van deze verhaallijn kon Hardy revalideren van enkele blessures. Hardy keerde echter niet meer terug en sloot een nieuwe overeenkomst metTotal Nonstop Action Wrestling.

Terugkeer naar Total Nonstop Action Wrestling (2010-2017)

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 4 januari 2010 maakte Hardy zijn terugkeer in deTotal Nonstop Action Wrestling in eenSteel Asylum match. Hardy was onder andere lid van het team vanHulk Hogan, dat het team vanRic Flair versloeg bij het evenementLockdown. In oktober 2012 veroverde Hardy hetTNA World Heavyweight Championship bij het evenementBound for Glory met een overwinning tegenAustin Aries. Hardy moest de titel afstaan aanBully Ray bij het evenementLockdown, nadat hij eenSteel Cage match verloor.

In februari 2014 introduceerde Hardy een nieuwalter ego, "Willow the Whisp", zoals hij in het verleden al eerder deed in verschillende onafhankelijkeworstelorganisaties. "Willow" debuteerde als lid van teamMontel Vontavious Porter bij het evenementLockdown. Na enkele maanden als "Willow" te hebben geworsteld, keerde hij terug als "Jeff Hardy" - zijn geboortenaam alsringnaam - op verzoek vanKurt Angle, de toenmalige (kayfabe) "Director of Wrestling Operations". Bij zijn "terugkeer" won Hardy gelijk een "battle royal" en kreeg hierdoor een kans op het TNA World Heavyweight Championship tegenBobby Lashley, maar verloor.

Jeffs broerMatt keerde verrassend terug in een aflevering vanImpact Wrestling op 24 juli 2014, onder meer nadat hij in 2010 de laan uit werd gestuurd bij deWorld Wrestling Entertainment.The Hardy Boyz keerden terug en daagden toenmaligTNA World Tag Team Champions "The (American) Wolves" (Davey Richards &Eddie Edwards) uit voor een titelwedstrijd. "The Wolves" accepteerden, maar "The Hardy Boyz" verloren. Hierna begon een verhaallijn tussen "The Hardy Boyz", "The Wolves" enTeam 3D - naam van "The Dudley Boyz" in de TNA - die handelde over wie het bestetag team ooit was.

Hardy verliet de Total Nonstop Action Wrestling in het voorjaar van 2017, enkele weken na samensmelting van het TNA World Tag Team Championship en het onafhankelijke "MCW Tag Team Championship". "The Hardy Boyz", in die periode bekend als "The Broken Hardy's" met Jeff als "Brother Nero", versloegenAbyss enCrazzy Steve bij het evenementBound for Glory. "The Hardy Boyz" unificeerden echter het kampioenschap met het "MCW Tag Team Championship" van "Maryland Championship Wrestling", dat in handen was gekomen van TNA. "The Hardy Boyz" klopten "The Ecktourage" (Eric Chapel & Dirty Money).

Tweede terugkeer naar WWE (2017-2021)

[bewerken |brontekst bewerken]

Reünie van "The Hardy Boyz" (2017-2019)

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 3 april 2017 keerde Jeff samen met broerMatt terug naar deWorld Wrestling Entertainment bij het evenementWrestleMania 33. Hun opkomst was een totale verrassing.The Hardy Boyz keerden terug in eenfatal 4 way ladder match en veroverden hetWWE Raw Tag Team Championship van "The Club" (Luke Gallows &Karl Anderson).Cesaro &Sheamus enEnzo Amore &Big Cass waren de andere uitdagers.

"The Hardy Boyz" verloren de titelriemen aan Cesaro en Sheamus bij het evenementExtreme Rules in juni 2017. "The Hardy Boyz" veroverden twee jaar later hetWWE SmackDown Tag Team Championship met een overwinning tegenThe Usos in een aflevering vanTuesday Night SmackDown! Live op 9 april 2019, maar door een blessure van Jeff moesten ze het kampioenschap beschikbaar stellen.Daniel Bryan enErick Rowan wonnen de vacante titelriemen op 7 mei 2019. Matt Hardy vormde tussendoor ook eentag team metBray Wyatt.

WWE United States Championship (2018-2021)

[bewerken |brontekst bewerken]

Hardy veroverde individueel hetWWE United States Championship, waardoor zijn palmares in de World Wrestling Entertainment compleet was. Hardy versloegJinder Mahal in een aflevering vanMonday Night Raw op 16 april 2018. Drie maanden later daagdeShinsuke Nakamura hem uit voor het kampioenschap bij het evenementExtreme Rules, waar hij verloor. In september werd Hardy verslagen doorRandy Orton in een roemrijkeHell in a Cell match bij hetgelijknamig evenement, waarin Orton een diepe snee trok in zijnoorlel met eenschroevendraaier.

Hardy was akkoord gegaan met deze "calling spot" (jargon: kantelmoment of scharniermoment in een wedstrijd) en keerde relatief snel terug naar de ring. De wedstrijd was tevens de eerste "Hell in a Cell match" met een rode, stalen kooi. Daarvoor werd steeds gebruik gemaakt van een grijs exemplaar, maar het ontwerp kreeg dus een upgrade. Hardy nam in februari 2019 deel aan eenElimination Chamber match voor hetWWE Championship, maar verloor. Titelverdediger Daniel Bryan kaapte de zege weg. Hardy werd als tweede geëlimineerd door Bryan.

In worstelen

[bewerken |brontekst bewerken]
  • Finishers
    • Reverse of Fate
    • Spine Line
    • Swanton Bomb
    • Twist of Fate
    • Diving clothesline
  • Signature moves
    • Diving leg drop
    • Double knee facebreaker (2002–2003)
    • Double leg drop
    • Double leg roll-up pin
    • Horizontal baseball slide
    • Leapfrog Leg Drop
    • Leg–feed spinning mule kick
    • Rope aided corner dropkick
    • Sitout inverted suplex slam
    • Sitout jawbreaker
    • Slingshot crossbody
    • Snap reverse powerbomb (2008)
    • Snap reverse (Total Nonstop Action Wrestling (TNA))
    • Springboard moonsault
    • Whisper in the Wind
  • Managers

Prestaties

[bewerken |brontekst bewerken]
Hardy alsWWE Champion opRoyal Rumble

Artistieke uitingen

[bewerken |brontekst bewerken]

Hardy heeft een grote variatie aan interesses buiten worstelen. Op een bepaald moment heeft Hardy een 7 meter hoog beeld van een "aluminummy" gemaakt van zilverfolie, boven zijn opnamestudio (een gespoten caravan). Op een ander moment heeft hij een kunstmatigevulkaan gemaakt in zijn voortuin, waar hij oversprong met zijn motorcross bike. Hij is ook een kunstenaar en een dichter.

In 2003 vormde Hardy een bandPeroxwhy?gen, samen met worstelaarShannon Moore en leden van de bandBurnside 6. De band heeft twee nummers opgenomen. Een was September Day, een liedje dat Jeff heeft geschreven als reactie op 11 september. Geruchten gaan datPeroxwhy?gen uit elkaar was gegaan in 2004 kort na het opnemen van de song "Modest", die Hardy later gebruikte als zijn entrance muziek inTotal Nonstop Action Wrestling. Toch werd er op de officiëlePeroxwhy?gen MySpace op 27 april 2006 het volgende bericht gepost in de blog. "Yes we are still together and writing songs. No we are not broken up. JR from the band runs this site." Ondanks dit bericht heeft een beheerder van de "The Matt Hardy Show"website gezegd dat Jeff momenteel aan het werk is aan zijn solocarrière als muziek act enPeroxwhy?gen heeft verlaten.

In mei 2005 vergezelde Jeff zijn broer Matt in een zij project bekend als TheHardyShow.com. Shannon Moore werkt ook mee en thehardyshow.com is een creatieve uitlaat gebruikt door Jeff, Matt en Shannon om hun leven buiten de ring te laten zien. Jeff Hardy's favoriete karakter om te laten zien staat bekend als Itchweed, een landschapmakende legende van de buitenste regionen van tijd en ruimte, en maakt soms verschijningen in de show.

Hardy verscheen op7 februari1999 in een aflevering vanThat '70s Show, getiteld "That Wrestling Show", samen met zijn broer Matt. Hij verscheen als zichzelf in de aflevering vanFear Factor op25 februari2002 samen met 5 andere WWE kampioenen en werd geëlimineerd in de eerste ronde.

Boeken

[bewerken |brontekst bewerken]
  • Hardy, Jeff; Hardy, Matt; en Krugman, Michael (2003)The Hardy Boyz: Exist 2 Inspire

Dvd's

[bewerken |brontekst bewerken]
  • The Hardy Boyz: Leap of Faith (2001)
  • Enigma: The Best of Jeff Hardy (2005)
  • Pro Wrestling's Ultimate Insiders: Hardy Boys - From the Backyard to the Big Time (2005)
  • Twist of Fate: The Matt and Jeff Hardy Story (2008)
  • Jeff Hardy, My Life My Rules (2009)

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]
Mediabestanden
Zie de categorieJeff Hardy vanWikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
WerknemersImpact Wrestling
Worstelaars:Abyss ·Austin Aries ·Bobby Roode · Bram · Chris Melendez · Crazy Steve ·Davey Edwards ·DJ Z ·Eddie Edwards ·Eric Young ·Ethan Carter III ·The Great Sanada ·Gunner ·James Storm ·Jeff Hardy ·Jessie Godderz ·Kenny King ·King Mo ·Knux ·Low Ki ·Lashley ·Kurt Angle · Khoya ·Magnus ·Manik · Mark Andrews ·Matt Hardy ·Mr. Anderson ·MVP ·Robbie E ·Rockstar Spud ·Samoa Joe ·Samuel Shaw · Tigre Uno ·Tyrus
Knockouts:Angelina Love ·Awesome Kong ·Brooke ·Gail Kim ·Madison Rayne ·Rebel ·Taryn Terrell ·Velvet Sky
Overige:Al Snow ·Christy Hemme ·Dixie Carter ·Earl Hebner ·Héctor Guerrero ·Jeremy Borash ·Josh Mathews ·Mike Tenay ·Taz · Willie Urbina
Worstelteams:Beat Down Clan ·The Beautiful People ·The BroMans · Team Dixie ·The Hardys · The Revolution ·The Wolves
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Grand Slam enTriple Crown Champions
Grand Slam Championship
WWE:Shawn Michaels ·Triple H ·Kane ·Chris Jericho ·Kurt Angle ·Eddie Guerrero ·Rob Van Dam ·Booker T ·Jeff Hardy ·John "Bradshaw" Layfield ·Christian ·Big Show ·The Miz ·Daniel Bryan ·Dean Ambrose ·Roman Reigns ·Randy Orton ·Seth Rollins ·Kofi Kingston ·Rey Mysterio
TNA:A.J. Styles ·Abyss ·Samoa Joe
Triple Crown Championship
WWE:Pedro Morales ·Bret Hart ·Diesel ·Shawn Michaels ·Stone Cold Steve Austin ·The Rock ·Triple H ·Kane ·Chris Jericho ·Kurt Angle ·Eddie Guerrero ·Chris Benoit ·Ric Flair ·Edge ·Rob Van Dam ·Booker T ·Randy Orton ·Jeff Hardy ·CM Punk ·John "Bradshaw" Layfield ·Rey Mysterio ·Dolph Ziggler ·Christian ·Big Show ·The Miz ·Daniel Bryan ·Dean Ambrose ·Roman Reigns ·Seth Rollins ·Kofi Kingston
WCW:Ric Flair ·Lex Luger ·Sting ·Diamond Dallas Page ·Goldberg ·Bret Hart ·Chris Benoit ·Scott Steiner ·Booker T
TNA:A.J. Styles ·Kurt Angle ·Samoa Joe ·Abyss
ECW:Johnny Hotbody ·Sabu ·Mikey Whipwreck ·Tazz ·Rob Van Dam
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jeff_Hardy&oldid=69676746"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp