Jean-Pierre Serre (Bages,15 september1926) is eenFranswiskundige.
Na opgegroeid te zijn in Zuid-Frankrijk studeerde hij van1945 en1948 aan hetÉcole normale supérieure inParijs. Hij promoveerde in1951 aldaar aan deSorbonne. Zijn onderzoek besloeg aanvankelijk vooral dealgebraïsche topologie, maar later ging hij bijdragen aan vooral degetaltheorie, dealgebraïsche meetkunde en deK-theorie. Van laatstgenoemdvakgebied wordt hij als grondlegger beschouwd. Vooral zijn samenwerking metAlexander Grothendieck in dejaren '50 en'60 wordt als zeer vruchtbaar beschouwd. Diverse door Serre geboekte resultaten zouden uiteindelijk helpen bijWiles' bewijs van delaatste stelling van Fermat in1994.
Serre kreeg in1954 op 28-jarige leeftijd de prestigieuzeFields-medaille toegekend voor
"bereikte belangrijke resultaten over dehomotopiegroepen vansferen, in het bijzonder met zijn gebruik van de methode van despectrale sequenties. Herformuleerde en breidde uit enkele van de voornaamste resultaten van de theorie vancomplexe veranderlijken in termen vanschoventheorie."
In1985 kreeg hij de internationaleBalzan Prijs, die voor culturele, wetenschappelijke en humanitaire prestaties wordt toegekend. In2003 was hij de eerste winnaar van deAbelprijs, een onderscheiding die onderstreept dat Serre algemeen als een van de grootste wiskundigen van de20e eeuw wordt beschouwd. De jury gaf de prijs
"voor het spelen van een sleutelrol in het vormgeven van de moderne vorm van vele delen van wiskunde, met inbegrip vantopologie,algebraïsche meetkunde engetaltheorie."
Een van zijn promovendi is de Nederlandse hoogleraar wiskundeFrans Oort.
