Jean-Paul Laurens (Fourquevaux,28 maart1838 -Parijs,23 maart1921) was eenFransschilder enbeeldhouwer.
Hij was een leerling vanLéon Cogniet enAlexandre Bida. Laurens kreeg de opdracht om verscheidene werken te schilderen voor deDerde Franse Republiek, waaronder het stalen gewelf van het Parijse stadhuis, de monumentale reeks over het leven vanGenoveva van Parijs in de apsis van hetPantheon, het versierde plafond van het Odéon Theater en de hal van hooggeplaatste burgers in het capitool vanToulouse. Hij creëerde ook illustraties voorAugustin Thierrys'Récits des temps mérovingiens.
Laurens was professor aan deÉcole des Beaux Arts in Parijs, waar hij onder meer les gaf aanAndré Dunoyer de Segonzac enGeorge Barbier. Twee van zijn zonen,Paul Albert Laurens (1870 -1934) enJean-Pierre Laurens (1875 -1932), werden eveneens schilders en leraren aan deAcadémie Julian.
Zijn werk wordt vaak gekenmerkt door historische en religieuze thema’s, waarmee hij zijn sterke afkeer tegen de gevestigde kerkelijke macht en monarchie wilde uitdrukken. Hoewel hij in zijn tijd bewonderd werd om zijn kennis van onderwerpen en kennis van kunstenaarstechnieken is zijn status als kunstenaar in de loop van de tijd sterk afgenomen. Grootste kritiekpunt werd de wijze waarop hij historische gebeurtenissen weergaf: deze werd als te somber en te melodramatisch omschreven.
In veel van zijn werk staat de “dood” centraal, waarbij de dood als politiek statement wordt aangevoerd. Voorbeelden hiervan zijn:
![]() | *Le Pape Formose et Etienne VII (Musée des Beaux-Arts, Nantes) Het doek verbeeldt het moment uit deKadaversynode, een kerkelijke rechtszaak in897 waarin de overledenpaus Formosus ter verantwoording wordt geroepen voor zijn daden. Links van de pauselijke troon staat een geestelijke, die namens de overleden paus het woord deed. Het schijnproces zou de geschiedenis ingaan als een van de dieptepunten van de geschiedenis der pausen. |
![]() | *Les Derniers moments de Maximilien, Empereur du Mexique (Hermitage, St. Petersburg) De afbeelding toont het afscheid nemen van de keizer vlak voordat hij werd gefusilleerd. De aartshertogMaximiliaan van Oostenrijk was keizer over het Midden-Amerikaanse land van 1864 tot aan 1867. Aanvankelijk werd hij gesteund door de Mexicaanse monarchisten, maar als gevolg van deAmerikaanse Burgeroorlog groeide de roep om een republiek als staatsvorm. |
![]() | *La Mort de Tibere (Musée des Augustins, Toulouse) Het schilderij toont de moord op keizerTiberius, gepleegd door een commandant van de keizerlijke lijfwacht. Laurens verkoos voor deze verbeelding van de dood van de keizer, hoewel er ook bronnen zijn, die suggereren, dat Tiberius op natuurlijke wijze overleed. |
![]() | *L'Excommunication de Robert le Pieux (Musée d'Orsay, Parijs) Op het schilderij zijn koningRobert de Vrome en zijn echtgenoteBertha van Bourgondië afgebeeld nadat zij door de paus zijn geëxcommuniceerd. |