| Ivoormeeuw IUCN-status:Gevoelig[1] (2018) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Pagophila eburnea (Phipps, 1774) | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Verspreidingskaart van de ivoormeeuw. Oranje=broedgebied, Paars=hele jaar aanwezig | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Ivoormeeuw op Wikispecies | |||||||||||||
| (en)World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
Deivoormeeuw (Pagophila eburnea) is eenzeevogel uit de familie van demeeuwen (Laridae). Zij is de enige soort binnen hetgeslachtPagophila.
Een volwassen ivoormeeuw is eenvoudig te herkennen aan het volledig witteverenkleed, wat hem onderscheidt van alle andere meeuwen. De soort heeft een wat kleiner, meer duifachtig postuur dan deLarus-meeuwen. Desnavel is blauwig en dik, met een gele punt en de poten zijn zwart. Jonge vogels hebben een ietwat donkere kop en een variabele hoeveelheid zwarte vlekken op hun veren. Het duurt twee jaar voordatjuvenielen een volwassen kleed krijgen. De lichaamslengte bedraagt 44 tot 48 cm en het gewicht 525 tot 700 gram.
Hun voedsel bestaat uit ongewervelden en vis, maar ook uitwerpselen van zeezoogdieren, prooiresten van ijsberen, afval en aas.
De soort broedt rondom deNoordelijke IJszee, in zowelGroenland,Noord-Amerika alsEurazië.
De ivoormeeuwtrekt slechts over korte afstanden, waarbij zij overwintert aan de grens van hetpakijs. Jonge vogels hebben de neiging verder te migreren dan de ouderen. Een enkel exemplaar vliegt door naar zuidelijkere breedtes, waardoor de ivoormeeuwen zeer zelden ook in West-Europa worden waargenomen. In Nederland is deze meeuw slechts drie keer waargenomen.[2]
De grootte van de populatie is geschat op 38-52 duizend volwassen vogels. Op deRode lijst van de IUCN heeft deze soort de statusgevoelig.[1]
