Movatterモバイル変換

Naar inhoud springen

Irène Joliot-Curie

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Nobelprijswinnaar

Irène Joliot-Curie

Irène Joliot-Curie (1935)

Irène Joliot-Curie (1935)

Persoonlijke gegevens

Geboortedatum

12 september 1897

Bewerken op Wikidata

Geboorteplaats

Overlijdensdatum

17 maart 1956

Bewerken op Wikidata

Overlijdensplaats

Begraafplaats

Cemetery Sceaux^[1]

Bewerken op Wikidata

Land

Academische achtergrond

Faculté des sciences de Paris
Collège Sévigné
Universiteit van Parijs

Bewerken op Wikidata

Wetenschappelijk werk

Vakgebied

scheikunde,radiobiologie

Bewerken op Wikidata

Nobelprijs voorScheikunde

Jaar

1935

Reden

"Voor haar synthese van nieuweradioactieve elementen."

Samen met

Frédéric Joliot-Curie

Voorganger(s)

Opvolger(s)

Portaal

Portaalicoon

Scheikunde

Irène Joliot-Curie (Parijs,12 september 1897 – aldaar,17 maart 1956) was eenFrans scheikundige,Nobelprijswinnaar en de dochter vanPierre enMarie Curie.

Biografie

[bewerken |brontekst bewerken]

De inParijs geboren Irène Joliot-Curie raakte geïnspireerd door het onderzoek naar radioactiviteit van haar moeder die daarvoor deNobelprijs voor de Natuurkunde en deNobelprijs voor de Scheikunde kreeg. Zijzelf ontving in 1935 deNobelprijs voor de Scheikunde voor haar ontdekking van kunstmatige radioactiviteit. Marie en Irène Curie zijn tot nu toe de enigen die als moeder en dochter beiden (maar apart van elkaar) de Nobelprijs kregen.

Tijdens deEerste Wereldoorlog reisde Irène samen met haar moeder Marie naar het front. In ambulances met apparatuur voor radioactieve en röntgenstraling, werden gewonde soldaten onderzocht om uit te vinden of ze granaatscherven in hun lichaam hadden en waar die zich bevonden. Na de oorlog werkte ze als haar moeders assistent op het Radiuminstituut. In 1925 voltooide ze haar promotie met eenproefschrift over de emissie van alfastralen uitpolonium, het element dat haar ouders hadden ontdekt.

In 1926 trad ze in het huwelijk met de scheikundigeFrédéric Joliot, die als assistent werkzaam was in hetlaboratorium van haar moeder en die haar als een gelijke in het vak beschouwde.^[2] Elf maanden later werd hun dochter Hélène geboren – die later een bekendnatuurkundige werd en zou trouwen met Michel Langevin, de kleinzoon vanPaul Langevin. Hun tweede kind, zoon Pierre, die later bioloog zou worden, werd in 1932 geboren.

Samen met haar man deed Irène onderzoek naar radioactiviteit, in het bijzonder de productie van kunstmatige radioactieve elementen. In 1934 wisten zeboor te transformeren naar radioactiefstikstof,magnesium naarsilicium. Ook maakten ze radioactieve isotopen vanfosfor uitaluminium, door het radioactieve polonium te laten stralen bij aluminiumfolie.^[2] Voor deze ontdekking kregen zij in 1935 de Nobelprijs.^[2] Twee jaar daarvoor, in 1932, hadden ze ontdekt datberyllium hoogenergetische straling uitzendt bij beschieting metalfadeeltjes. Aanvankelijk dachten ze dat dit een nieuwe vorm vangammastraling betrof maar kort na hun publicaties^[3]^[4] inComptes Rendus beweesJames Chadwick dat deze straling uitneutronen bestond.

Het leven van Irène Joliot-Curie vertoont vele parallellen met dat van haar moeder,Marie Curie. Maar waar Marie politiek niet actief was, was Irène dit wel. Marie en Irène Curie zijn ook belangrijke figuren in de geschiedenis van devrouwenemancipatie. Ze hebben beiden veel dingen bereikt die voor vrouwen in die tijd nagenoeg onmogelijk waren. De beperkte toegang van vrouwen tot de universiteit hebben ze verbreed, ze hadden carrières in de natuurkunde, deden baanbrekende ontdekkingen en Irène werd in 1936 in hetKabinet-Blum I benoemd tot de eerste vrouwelijke staatssecretaris in Frankrijk.^[5] Ze had het departement onderwijs en wetenschappen onder zich.^[2]

Net als haar moeder overleed Irène aan de gevolgen vanleukemie, door haar levenslange werk met radioactieve elementen.

Pierre Curie
fysicus

Marie Curie-Skłodowska
fysicus, chemicus

←vermoeden van relatie→

Paul Langevin
fysicus

Jeanne Desfosses

Frédéric Joliot-Curie
fysicus

Irène Joliot-Curie
fysicus

schrijfster, pianiste

Henry Labouisse,
directeur van UNICEF

Jean Langevin
fysicus

André Langevin
fysicus

Hélène Joliot-Curie
fysicus

Michel Langevin
fysicus, verzetstrijder

Yves Langevin
astrofysicus

Bronnen, noten en/of referenties

↑Find a Grave; geraadpleegd op: 29 juni 2024.
↑^a ^b ^c ^dMargriet van der Heijden (2022). Ongekend. Over vrouwen in de natuurwetenschap die over het hoofd werden gezien. Uitgeverij Nieuwezijds. ISBN 9789057125683.
↑Irène Curie en Frédéric Joliot (1932). Émission de protons de grande vitesse par les substances hydrogénées sous l’influence des rayons gamma très pénétrants.Comptes Rendus 194: 273-275.
↑Irène Curie en Frédéric Joliot (1932). Effet d’absorption de rayons gamma de très haute fréquence par projection de noyaux légers.Comptes Rendus 194: 708-711.
↑(fr)Les femmes dans la cité : chronologie. Archives départementales de la Dordogne. Geraadpleegd op31 maart 2025.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Irène_Joliot-Curie&oldid=69114044"

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp