Intersubjectiviteit is het delen van dingen (objecten) door meerdere mensen (subjecten). Het woord intersubjectief stamt uit hetLatijn en betekent letterlijk 'tussen de subjecten'. Intersubjectief is niet puursubjectief, in de beleving van één mens, ofobjectief, onafhankelijk van de beleving van mensen.
Taal is per definitie een inter-subjectief gegeven. Taal wordt gedeeld door meerdere mensen/subjecten: sprekers van een gegeven landstaal begrijpen elkaars taaluitingen.FilosoofMartin Stokhof formuleert in zijn boekTaal en betekenis (2000) een meerformele beschrijving van de intersubjectiviteit van taal:
Sommige filosofen stellen dat intersubjectiviteit gradueel is: B en C begrijpen soms meer en soms minder hetzelfde. Anderen vinden intersubjectiviteit zelfs geheel problematisch omdat de overeenkomst tussen het begrip van B en van C niet wordt afgeleid, maar wordt aangenomen.
Wetenschappelijke theorievorming is een ander voorbeeld van intersubjectiviteit. Via een (vaak internationale)peer review wordt vastgesteld of de door een individuele wetenschapper (of eenonderzoeksgroep) gevolgde onderzoeksmethoden en daaruit getrokken conclusies wetenschappelijk houdbaar zijn.