Inklinken of kortwegklink is het proces van volumevermindering vangrond doorverdroging of onttrekken vangrondwater, eventueel gecombineerd metoxidatie van veenlagen door toetreden vanlucht. Klink kan bijvoorbeeld ontstaan bijbemaling in eenpolder.
Door afname van de hoeveelheid water krimpt de grond, maar zal wanneer deze weer nat wordt weer opzwellen. Een deel van deze klink is echter onomkeerbaar. Dit doet zich vooral voor inveengrond die voor ongeveer 15 % uit afgestorven plantenmateriaal bestaat en voor de rest grotendeels uit water, maar ookkleigrond krimpt. Bij veen wordt klink nog versterkt doordat het afgestorven plantenmateriaal na ontwatering in aanraking komt metzuurstof uit de lucht, waarnaaerobe bacteriën ditorganisch materiaal als voedsel gebruiken. Zeoxideren het drooggevallen veen ten behoeve van hun stofwisseling (celademhaling). Het veen boven het grondwaterniveau verdwijnt daardoor en debodem daalt.[1] Door het inklinken is de veengrond niet meer bruikbaar voor teelt van graan en kan het alleen gebruikt worden alsgrasland, of omvezelhennep te telen.[1] Als oplossing kan het polderpeil verlaagd worden, maar dit kan weer extra oxidatie tot gevolg hebben, waardoor men het waterpeil opnieuw zal willen verlagen. Uiteindelijk zal op die manier een veengebied zo ver dalen datziltekwel een probleem gaat vormen.