De Ierse Zee heeft de laatste 20.000 jaar grote veranderingen ondergaan. Ten tijde van de laatsteijstijd was het midden van de huidige zee waarschijnlijk een zoetwatermeer. Toen het ijs zich 10.000 jaar geleden terugtrok, werd het meer opnieuw verbonden met de zee. Het water werdbrak en later weer volledig zout.
De zee heeft een oppervlakte van ongeveer 45.000 km² groot en is maximaal 300 meter diep.[1] Hij is ongeveer 300 kilometer lang en maximaal zo'n 200 km breed.
Op de zee wordt visserij bedreven. In de zeebodem isolie enaardgas aangetroffen en op diverse plaatsen staan productieplatforms.[1] De zee wordt ook gebruikt voor het plaatsen van windmolens voor de opwekking vanelektriciteit.[1] Het grootstewindmolenpark,Gwynt y Môr, staat 18 kilometer voor de kust vanWales. Hier staan 160 windmolens met een totale opgesteld vermogen van 576MW. De waterdiepte ter plaatse is 18 tot 33 meter.
Er zijn diverse plannen in de maak voor de bouw van vaste verbindingen tussen de landen aan de oost- en westkust van de Ierse Zee. De plannen gaan uit vanbruggen,tunnels, of een combinatie van de twee.[2]
De Ierse Zee is verontreinigd metradioactief afval door de eerste Britsekernwapenproductie en dekerncentrale bij Windscale (sinds 1981 hernoemd inSellafield). Tussen 1952 en 1995 heeft Windscale zo'n 182 kilogramplutonium in de Ierse Zee geloosd.[3] Na 1995 is de lozing van radioactief materiaal fors gedaald.
