Hypocrisie ofhuichelarij[1] is het voorwenden vangeloof,gevoelens,moraal ofdeugden zonder daar volledig achter te staan of de daaraan verbondennormen en waarden zelf in praktijk te brengen, in het bijzonder bij het bekritiseren van anderen. Hypocrisie kan dus worden gezien als eengedragsvorm die erop gericht is beter voor de dag te treden dan strikt genomen verdedigbaar is, zowel gezien vanuit oprechtheid als vanuit noodzaak door omstandigheden.
Hypocrisie als argument tegen iemands argument gebruiken kan eendrogreden zijn:tu quoque.
Het woord komt uit hetGrieksὑπόκρισις"hypokrisis", dat oorspronkelijk “toneelspel” betekende en gevormd is uitὑπό"hypo-" (=onder-) +κρίνειν"krinein" (=oordelen, onderscheiden, waaruit ookκριτής,"krités": zie hiervoorKritiek).
