Houdringe | ||||
---|---|---|---|---|
Locatie | ||||
Locatie | De Holle Bilt 22,De Bilt | |||
Adres | De Holle Bilt 22![]() | |||
Coördinaten | 52° 6′ NB, 5° 11′ OL | |||
Bouw gereed | 1779 / 1954 | |||
Bouwinfo | ||||
Architect | Abraham van der Hart | |||
Eigenaar | Sweco Nederland B.V. | |||
Erkenning | ||||
Monumentstatus | rijksmonument | |||
Monumentnummer | 510397 | |||
|
Houdringe is een rijksbeschermde historischebuitenplaats met negen complexnummers, waaronder een landhuis inDe Bilt. Bij de oprijlaan aan de voorzijde staat nog een portierswoning uit het jaar 1902 en een bakstenenspeelhuisje uit 1858.
De villa heeft een rechthoekige plattegrond en wordt geflankeerd door een zijvleugel. Dit classicistische hoofdgebouw werd gebouwd in 1779, ter vervanging van een ouder huis. Boven het souterrain zijn twee bouwlagen onder een afgeplatschilddak met aan de voorzijde twee negentiende-eeuwsedakkapellen. In de voorgevel is een baksteen ingemetseld met de inscriptiePHVW Aº 1779 (Pieter Hieronymus van Westrenen). Een hardstenen trap leidt naar de drie deuren op debel-etage. De marmeren schouwen, beschilderde plafonds en stucwerk op de bel-etage dateren uit de bouwtijd.
De zijvleugels werden in 1954 in dezelfde stijl gebouwd.
De buitenplaats is in gebruik als het hoofdkantoor vanSweco Nederland.
Op de plek van Houdringe stond in de zeventiende eeuw een boerderij die tot deabdij van Oostbroek behoorde. Jan Frederik de Mamuchet (1652 - 1720) liet bij de boerderij een park aanleggen. De tuinen zijn sinds het einde van de jaren 60 informele stijl aangelegd. De huidige parkaanleg aan de achterkant van het huis werd voor 1924 ontworpen doorJan David Zocher jr. De open ruimtes zijn omzoomd door bosranden.
Na dereformatie vervielen de eigendommen van het klooster aan deStaten van Utrecht. In 1650 verkochten ze de boerderij aan Jean de Mamuchet (1601 - 1675). De landerijen kregen de naam Houdringe, omdat Jan zich op basis van oude rechten heer van Houdringe mocht noemen, eenheerlijkheid in de buurt van het FranseRijsel. Jan bezat een aantal huizen in Utrecht en een buitenplaats inOegstgeest. De familie bezat vele landerijen. Zo liet Jans broer de hofstedeGroeneveld in Baarn bouwen. Door de grondaankopen van Jean de Mamuchets zoon Jan Frederik (1652 - 1720) groeide het landgoed flink. Hij liet de boerderij uitbreiden tot een bescheidenheerehuysinge.
Eind 18e eeuw kwam de buitenplaats in bezit van de Utrechtse regentenfamilie Van Westrenen. De dochter van Jan Frederik de Mamuchet trouwde met Jan Jacob van Westrenen. De familie van Westrenen liet het vervallen herenhuis in 1779 slopen en gaf opdracht tot de bouw van het huidige middengedeelte.[1] Het ontwerp is vermoedelijk van architectAbraham van der Hart. Door grondaankopen door de Van Westrenens besloeg het landgoed aan het eind van de 19e eeuw 340 hectare.
Na dood van eigenaar Johan Carel Willem Fabricius (1795-1881) werd het noordelijke deel van het landgoed ter grootte van 325 hectare verkocht. In 1882 werd het huis opgeknapt door een van de dochters Fabricius en Godfried Hendrik Leonard baronVan Boetzelaer.
In 1954 verkocht zoon Albert het landgoed aanHet Utrechts Landschap, die het huis verkocht aan bouwbedrijfGrontmij NV.