Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Hongkong

Coördinaten22° 18′ NB, 114° 10′ OL
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ZieHong Kong (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Hong Kong.
Hongkong
Speciale bestuurlijke regio Hongkong van de Volksrepubliek China
Kaart
Basisgegevens
Officiële taalChinees,Engels
Regerings­vormSpeciale bestuurlijke regio van de Volksrepubliek China
Regerings­leiderJohn Lee Ka-chiu
(sinds 2022) - (lijst)
Oppervlakte1.104 km²[1]
Inwoners7.070.388 (2011)[2]
7.249.907 (2020)[3] (0006566945 6.566,9/km² (2020))
Inwoner­aanduidingHongkonger
Overige
VolksliedMars van de vrijwilligers
MunteenheidHongkongse dollar(HKD)
UTC+8
Web |Code |Tel..hk | HKG | +852
Voorgaande staten
Brits Hongkong Brits Hongkong1997 (overdracht aanChina)
Detailkaart
Kaart van Hongkong
Portaal Portaalpictogram Landen & Volken
Hongkong
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd香港
Traditioneel香港
PinyinXiānggǎng
Wade-GilesHsiang-Kang
Tongyong pinyinSianggang
Jyutping(Standaardkantonees)hoeng1 gong2
Gwoyeu RomatzyhShianggaang
EngelsHong Kong
StandaardkantoneesHéung Kôong
HK-romanisatie(Standaardkantonees)Heung Kong
Yale(Standaardkantonees)heung1 gong2
Weitouhuahöng1 göng2
DapenghuaHéung Kôong
Bao'an-Hakkahieung kong
Hongkong-Hakkahiong1 gong3
Meixianhuahiong1 gong3
Taiwan-HakkaHiông-kóng
ChaozhouhuaHiejang-Kang
Peng'im(Chaozhouhua)hiang1 gang2
MinnanyuHiong-káng
MindongHiŏng-gē̤ng
Shanghaineesɕiã kɑ̃
Letterlijke vertalinggeurige haven
Hongkong
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd中华人民共和国香港特别行政区
Traditioneel中華人民共和國香港特別行政區
PinyinZhōnghuá Rénmín Gònghéguó Xiānggǎng Tèbié Xíngzhèngqū
Jyutping(Standaardkantonees)zung1 waa4 jan4 man4 gung6 wo4 gwok3 hoeng1 gong2 dak6 bit6 hang6 zing3 keoi1
EngelsHong Kong Special Administrative Region of the People’s Republic of China
StandaardkantoneesChóng Wàa Yan Man Kong Woh Kwôk Héung Kôong Tak Piet Hang Ching K'euj
HK-romanisatie(Standaardkantonees)Chung Wah Yan Man Kung Wo Kwok Heung Kong Tak Peet Hang Ching Kui
MinnanyuTiong-hoâ Jîn-bîn Kiōng-hô-kok Hiong-káng Te̍k-pia̍t Hêng-chèng-khu
MindongDṳ̆ng-huà Ìng-mìng Gê̤ṳng-huò-guók Hiŏng-gē̤ng Dek-biék Hèng-céng-kṳ
Andere benamingenSpeciale bestuurlijke regio Hongkong van de Volksrepubliek China

Hongkong (Chinees: 香港;Yale:Hēunggóng;jyutping:Hoeng1gong2;Engels:Hong Kong) is een stad en (net alsMacau) eenspeciale bestuurlijke regio van deVolksrepubliek China. De officiële naam van het gebied is dan ookSpeciale bestuurlijke regio Hongkong van de Volksrepubliek China (traditioneel Chinees:中華人民共和國香港特別行政區;vereenvoudigd Chinees:中华人民共和国香港特别行政区;pinyin:Zhōnghuá Rénmín Gònghéguó Xiānggǎng Tèbié Xíngzhèngqū). Het gebied bestaat uit 263eilanden met een totale oppervlakte van 1.104 km² en grenst aan deZuid-Chinese Zee. Er wonen 7.249.907 (2020) mensen.

De naam Hongkong is afgeleid van de uitspraak van het gebied in hetplaatselijke Kantonese dialect:Hoeng1gong2. Oorspronkelijk was dit enkel de naam van een nederzetting op de plek van de huidige wijkAberdeen.[4] De herkomst ervan is onbekend, hoewel historici suggereren dat de naam is afgeleid van de handel in geurige wierook die in Hongkong plaatsvond.[5]

Hongkong is een voorAziatische begrippen 'jonge'metropool en een grote moderne stad. De stad is inmiddels vastgegroeid aan, en onderdeel van, de agglomeratie rondomGuangzhou: deParelrivierdelta — met 85 miljoen inwoners (2020) de grootste metropoolregio ter wereld. Sinds 2022 staatJohn Lee Ka-chiu als Chief Executive aan het hoofd van de uitvoerende macht in Hongkong.

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

Het gebied wordt al zo'n vijfduizend jaar bevolkt. Bij opgravingen zijn voorwerpen uit hetneolithicum gevonden, wat wijst op invloed van de Noord-Chinesesteentijd-cultuur (Longshan). Later werd het gebied bevolkt doorHan-Chinezen die tijdens deSong-dynastie tussen 970 en 1279 uit Noord-China kwamen. Hongkong nam echter in het Chinese Rijk lange tijd een vrij bescheiden plaats in.

Vlag van Hongkong (1959-1997)
Wapen van Hongkong (1959-1997)

DeBritse Oost-Indische Compagnie (British East India Company) legde in1699 voor het eerst contact in China, waarna handel tussen beide landen op gang kwam. In1821 werd Hongkong de haven waar deBritten uitBengalen deopium invoerden. De diplomatieke contacten tussen Groot-Brittannië en China verliepen stroef. Na de eersteOpiumoorlog in 1842 werd hetChinese Keizerrijk gedwongen Hongkong over te dragen aan deBritse Oost-Indische Compagnie. Toen woonden er niet meer dan 7000 mensen. Hongkong was vervolgens lange tijd een Britsekroonkolonie (Brits Hongkong). Bij verdrag werden in 1898 deNew Territories aan het grondgebied toegevoegd voor een periode van 99 jaar.

Op 8 december 1941 vielen Japanse soldaten Hongkong binnen. De strijd om Hongkong eindigde op 25 december, toen de Britse en Canadese troepen zich overgaven. Dit was het begin van een bijna vier jaar durende Japanse bezetting. Tijdens de bezetting was er grote schaarste in levensmiddelen. De bevolking van 1,6 miljoen in 1941 kromp tot ongeveer 600.000 in 1945.

Na 1945 groeide de bevolking van Hongkong sterk door vluchtelingen uit China. Economisch kreeg de kroonkolonie de wind mee door de gunstige ligging ten opzichte van China en Zuidoost-Azië, met nameJapan.

Overdracht aan China

[bewerken |brontekst bewerken]

Een van detwee opvolgers van het keizerrijk, deVolksrepubliek China, gaf te kennen de in 1898 verleende pacht niet te willen verlengen. Op 19 december 1984 werd een overeenkomst gesloten die voorzag in het overdragen van het volledige gebied van Hongkong aan de Volksrepubliek. De laatste gouverneur van de kolonie,Chris Patten, voerde een zekere democratisering in. Op1 juli1997 droeg het Verenigd Koninkrijk Hongkong over. Hongkong werd hierbij eenSpeciale Bestuurlijke Regio, waarin gedurende 50 jaar niet dezelfde wetten gelden als in het communistische China. Dit wordt het idee vanéén land, twee systemen genoemd. De laatste jaren is China bezig haar macht steeds meer uit te breiden in Hongkong. Zo zijn er verschillende wetten aangenomen die de democratie beperken.

Krachtens het verdrag met de Britten behield Hongkong zijn Legislative Council, in de volksmond Legco genoemd. Deze Raad bestaat uit 70 leden, van wie 35 vrij verkiesbaar via algemene verkiezingen en 35 gekozen via verkiezingen binnen verschillende beroepsgroepen. Deze formule, al gehanteerd door de Britse gouverneur, bedoeld om de belangen van verschillende beroepsgroepen te kunnen behartigen, geeft China de mogelijkheid om de Raad te controleren. Legco zetelt in het gebouw van het koloniale Hooggerechtshof.

Bij de overdracht werd de scheepsmagnaatTung Chee-hwa gekozen tot "Chief Executive of Hong Kong", hoofd van het bestuur van de stadstaat. Dit gebeurde door een college van 800 leden, die een voordracht deed aan de Chinese regering. Tung hield zich redelijk aan het verdrag met de Britten, maar weigerde verdere democratisering. In 2003, toen de ziekteSARS in de stad heerste, probeerde hij een anti-subversiewet in het parlement door te drukken, wat leidde tot de grootste demonstratie sinds 1989, als steunbetuiging aan de slachtoffers bij het neerslaan van de studentenopstand in Peking door het Chinese leger. Hij trok de wet in, toen het bleek dat hij niet genoeg stemmen zou krijgen in het parlement voor zijn controversiële wetsvoorstel. Desondanks duurde de onvrede onder de gewone Hongkongse inwoners voort. Toen Tung het vertrouwen van Peking verloor, trad hij in maart 2005 af, naar eigen zeggen vanwege zijn gezondheid. In juni 2005 werd zijn opvolgerDonald Tsang geïnstalleerd. Na een herverkiezing in 2007 eindigde diens mandaat op 30 juni 2012 waarnaLeung Chun-ying de derde Chief Executive werd. Hij kon zich na zijn eerste vijfjarig mandaat niet laten herverkiezen en werd in 2017 opgevolgd door de eerste vrouwelijke bestuurder,Carrie Lam.

Ook nadien bleef het roerig in Hongkong. In 2014braken protesten uit nadat een door China ingestelde nominatiecommissie de kandidaten voor de verkiezingen van de Chief Executive of Hong Kong in 2017 bekendgemaakt had. En in 2019-2020 brakenmaandenlang protesten uit tegen de door de regering van Hongkong voorgestelde uitleveringswet van 2019. In december 2021 werd media-ondernemerJimmy Lai, samen met zeven andere pro-democratische personen, veroordeeld tot 14 maanden gevangenisstraf,[6] en slootStand News, een van de laatste vrije nieuwsorganisaties de deuren.[7]

In 2019 werden er door de ChineesgezindeCarrie Lam echter een wet goedgekeurd met betrekking tot de uitlevering van mensen aan China. De wet werd beschouwd als een eerste stap in de incorporatie van Hongkong door China en leidde tot massale protesten.[8]

Na een jaar aan protesten, tientallen miljoenen euro's aan vernielingen en 15 doden (13 door zelfmoord) nam de regering inPeking op 30 juni 2020 een nationale veiligheidswet voor de stad aan. De wet stelt het aansturen opsecessie (afscheiding), het ondermijnen van de autoriteit van de regering,terrorisme en samenwerking met buitenlandse mogendheden of andere externe actoren om denationale veiligheid en stabiliteit in gevaar te brengen strafbaar. De Chinese centrale overheid heeft op 1 juli 2020 een 'bureau voor de bescherming van de nationale veiligheid' in de stad opgezet. Het kantoor en zijn personeel vallen niet onder de jurisdictie van Hong Kong. Dit betekent dat alle acties, inclusief de uitvoering ervan in de stad, niet kunnen worden beoordeeld door lokale rechtbanken of onderworpen zijn aan lokale wetten. Het personeel hiervan is niet onderworpen aan inspectie, huiszoeking of detentie door de lokale wetshandhavingsinstanties in Hong Kong. Het bureau en zijn personeel genieten in feite volledigeimmuniteit en wordt geacht externe factoren en buitenlandse invloeden die dreigen de stad te destabiliseren te onderzoeken en acties daartegen te nemen.[9]

Sindsdien werden tal van pro-democratische activisten opgepakt en werd ook de vrije pers opgedoekt.[10] Hoewel Hongkong officieel nog steeds een democratie is, loopt het in praktijk dus volledig in de pas van Peking. Tijdens een viering van de 25e verjaardag van de teruggave van Hongkong aan China liet Xi zich ironisch genoeg ontvallen dat Hongkong "nu pas een echte democratie is".[10]

De Chineseoverheid heeft meer macht verschoven van derechterlijke macht van Hongkong naar dePeking-vriendelijke uitvoerende macht in het gebied. Eind december 2022 oordeelde het Permanent Comité van het Chinese Nationale Volkscongres (NPC) dat het Hongkongse Comité voor de Bescherming van de Nationale Veiligheid, voorgezeten door Chief Executive en Peking-loyalist John Lee, zou kunnen beslissen of een kwestie die voor een rechtbank in Hongkong wordt gebracht, onder de nationale veiligheidswetgeving valt – waardoor de lokale autoriteiten in feite ongewenste rechterlijke beslissingen kunnen omzeilen.

Na massale protesten in 2019 introduceerden de autoriteiten nationaleveiligheidseducatie in een poging om meer Chineespatriottisme bij de jeugd van de stad te brengen – die zichzelf vaak zien als Hongkongers met een identiteit die verschilt van die vanChina. Minstens vijfuniversiteiten hebben ook nationale veiligheidseducatie als afstudeervereiste ingevoerd. Dergelijke herzieningen hebben geleid tot een uittocht van studenten en docenten. Tussen oktober 2020 en september 2021 zijn ruim 30.000 leerlingen gestopt met school; en volgens het Hongkongse onderwijsbureau verlieten minstens 4.050 leraren openbare en particuliere scholen tijdens het schooljaar 2021/2022.[11]

In juli 2022 werd Carrie Lam als Chief Executive opgevolgd doorJohn Lee Ka-chiu.

In juli 2022, als onderdeel van een proces om Britse aspecten uit de lokale politie te verwijderen, veranderden voetoefeningen met een ganzenstap van Britse stijl naar de stijl van het Chinese leger. De taal die tijdens de oefeningen werd gesproken, veranderde van Engels in Chinees, en onderofficieren spraken hogere officieren niet meer aan met "Yes, Sir".[12]

In november 2023 werd aangekondigd dat kinderen en jongeren in Hongkong vanaf het schooljaar 2025/2026 les krijgen in Chinese cultuur, geschiedenis en geografie, met als doel de kinderen en jongeren te voeden met een gevoel van land, genegenheid voor het Chinese volk en een nationale identiteit te geven”, aldus Lee Kin-wan, hoofdcurriculumontwikkelingsfunctionaris van het onderwijsbureau in Hongkong.[13][14]

Geografie

[bewerken |brontekst bewerken]
Kaart van Hongkong

Hongkong heeft een totale oppervlakte van 1107 km².[15] Het bestaat uit het gelijknamigeeiland ten oosten van deParelrivier van 78 km² groot, hetschiereilandKowloon (Mandarijn:Jiulong, Negen Draken) met een oppervlakte van bijna 47 km² en deNew Territories met een oppervlakte van 979 km². De New Territories bestaan uit het gebied ten noorden van Kowloon grenzend aan het vasteland van China en verder uit 235 eilanden, waarvan het merendeel niet bewoond is. Het eilandLantau is met 147 km² het grootste eiland, gevolgd door het eiland Hongkong. Sinds 1887 is Hongkong met 71 km² uitgebreid door middel van landaanwinning.[15]

Bestuurlijke indeling

[bewerken |brontekst bewerken]
Panorama van het stedelijk silhouet van Hongkong, gezien vanaf een pad rond Victoria Peak, de hoogste berg vanhet eiland Hongkong
Een panorama genomen vanafThe Belcher's

Stadsdelen

[bewerken |brontekst bewerken]

Hongkong bestaat uit achttien (kies)districten:

Klimaat

[bewerken |brontekst bewerken]

Hongkong kent een subtropischChinaklimaat (Cwa volgens deklimaatclassificatie van Köppen) met droge, zeer zachte winters en vochtige, hete zomers.

Weergemiddelden voor Hongkong
MaandjanfebmrtaprmeijunjulaugsepoktnovdecJaar
Hoogste maximum (°C)26,928,330,133,435,535,635,736,135,234,331,828,736,1
Gemiddeld maximum (°C)18,618,621,525,128,430,431,331,130,227,724,020,325,6
Gemiddelde temperatuur (°C)16,116,318,922,525,827,928,728,427,625,321,417,823,1
Gemiddeld minimum (°C)14,114,416,920,623,926,126,726,425,623,419,415,721,1
Laagste minimum (°C)0,02,44,89,915,419,221,721,618,413,56,54,30,0
Neerslag (mm)24,952,371,4188,5329,5388,1374,4444,6287,5151,935,134,52.382,7
Bron:Hong Kong Observatory:[2] extremen via[3]

Bevolking

[bewerken |brontekst bewerken]

Demografie

[bewerken |brontekst bewerken]
Oude huizen (Tong Houses) in Mallory Street

In 1945 telde Hongkong zo'n 600.000 inwoners.[16] Deze bestonden grotendeels uitHakkanezen enWaitau. Deze twee worden ook wel alsautochtone Hongkongers genoemd en hebben speciaal voorrechten zoals het bouwen vanting oks (Chinese huizen in deNew Territories). De minderheid in 1945 waren deBritten enZuid-Aziatische Hongkongers. Als gevolg van het uitroepen van de Volksrepubliek China, maar ook van de voorafgaandeTweede Chinees-Japanse Oorlog enChinese Burgeroorlog vluchtten veel Chinezen naar Hongkong. Veel van deze nieuwe Hongkongers hebben hunjiaxiang inSiyi,Chaoshan,Dapengbandao,Foshan,Shunde,Guangzhou enShanghai. Tijdens en na deVietnamoorlog kwamen vele Vietnamezen enChinese Vietnamezen naar de stad via gammele bootjes. Eind jaren tachtig toen de bevolking steeds rijker werd, kwamen ook steeds meer Filipijnse en later ook Indonesische vrouwen naar Hongkong om te werken alsau pair. In Hongkong wonen veelexpatriates.

In de periode 1986 tot en met 2016 steeg de bevolking van Hongkong van 5,52 miljoen naar 7,34 miljoen. De stijging van 1,8 miljoen inwoners impliceert een gemiddelde groeivoet van 0,9% per jaar.[17] Het aantal geboorten neemt af terwijl het aantal overledenen toeneemt. In de periode 1986-1990 was de gemiddelde natuurlijke aanwas zo'n 45.000 personen per jaar en dit daalde naar 33.000 in de jaren 2011-2015.[17] De bevolking vergrijst: was demediane leeftijd in 1986 nog 28,7 jaar, dit was gestegen naar 44,3 jaar in 2016.[17] In 2019 was de levensverwachting bij geboorte voor mannen 82,3 jaar en 88,1 jaar voor vrouwen. Degeslachtsverhouding veranderde van 1062 mannen per 1000 vrouwen in 1986 naar 852 in 2016. Dit is mede een gevolg van de toestroom van buitenlandse au pairs. Exclusief deze groep waren er 925 mannen per 1000 vrouwen in 2016.[17] Bij de laatste volkstelling was het aantal inwoners 7.070.388 (2011).

Religie

[bewerken |brontekst bewerken]

Bijna 90% van de Hongkongers hangt detraditionele Chinese godsdienst (mengsel van drie oude Chinese religies) aan. Dit zie je vooral door offerbakjes aanTudi Gong vlak bij huisdeuren en de posters vanChinese deurgoden op de deur. De meeste mensen in Hongkong zijnmahayana-boeddhist (boeddhisme in Hongkong),confucianist ofdaoïst.

De grootste boeddhistische organisatie isHong Kong Buddhist Association. De meeste daoïsten worden vertegenwoordigd doorHong Kong Taoist Association. De belangrijkste confuciaans organen zijn deConfucian Academy,Confucius Hall en deConfucian Association.[18]

Het aantalchristenen bedroeg in 2011 rond de 843.000, wat 8% van de Hongkongers is. De meerderheid hiervan isrooms-katholiek,anglicaans,methodist ofbaptist. De protestanten (480.000), katholieken (363.000) en orthodoxen in Hongkong worden vertegenwoordigd doorHong Kong Christian Council.[18]

Daarnaast bedraagt het aantalmoslims ongeveer 220.000 (2011) en op verscheidene plekken in Hongkong maken moskeeën deel uit van het straatbeeld (o.a. Tsim Sha Tsui en Central). 30.000 zijn etnisch Chinees en 120.000 zijn Maleiers. De andere zijn van Zuid-Aziatische, Midden-Oosterse of Afrikaanse afkomst. De in 1922 opgerichteChinese Muslim Cultural and Fraternal Association vertegenwoordigt alle islamitische Hongkongers.[18]

Verder leeft er een kleine minderheid aansikhs, mensen die hetjodendom,hindoeïsme,zoroastrisme ofbahá'í aanhangen. Er waren in 2011 40.000 hindoes in Hongkong. Er zijn in Hongkong mogelijkheden om traditionele crematies uit te voeren naar hindoegebruik. In 2011 waren er 10.000 sikhs. Zij waren vooral werkzaam in de private sector en zijn deurbewaker. Ze hebben de vrijheid om hun hoofdbedekking te dragen. Voor joden bestaan er drie synagoges, waaronder deOhel Leahsynagoge. Joden kunnen traditioneel begraven worden en ritueel baden (mikwe).[18]

Taal

[bewerken |brontekst bewerken]

De officiële talen van Hongkong zijnEngels enTraditioneel Chinees. Vóór 1975 was alleen Engels de officiële taal. Overheidsbrieven werden toen altijd in het Engels weergegeven. Dit zorgde voor veel problemen onder de Hongkongse bevolking die veelal geen Engels sprak. Sinds 1975 is Chinees ook een officiële taal en sindsdien worden overheidsbrieven tweetalig opgesteld.

Als men het Chinees als spreektaal bedoelt, worden alleenStandaardkantonees enStandaardmandarijn als officiële Chinese talen gezien.[bron?] Het Standaardkantonees heeft een veel belangrijkere positie dan de andere, in vrijwel alle basis- en middelbare scholen wordt het gebruikt als onderwijstaal. Dit heeft ervoor gezorgd dat het de belangrijkstemoedertaal is van de meeste Hongkongers. Ook zorgt het voor de uitsterving vanWaitauwaa enHongkong-Hakka als autochtone moedertaal in Hongkong. Deze twee laatste dialecten worden als autochtoon gezien omdat het al eeuwen wordt gesproken in Hongkong door deautochtone Hongkongers. Volgens de Hongkong "Basic Law" mini constitutie, is er geen Chinees dialect gespecificeerd als een hoofddialect.[19][20]

Waitauwaa was tot het begin van de jaren dertig van de 20e eeuw de belangrijkste omgangstaal tussen de Chinezen in Hongkong. Tot begin jaren zestig van de 20e eeuw wasHongkong-Hakka de belangrijkste omgangstaal onder de Chineestalige Hongkongers. Daarop volgde een kleine periode vanSiyihua als belangrijkste omgangstaal. Sinds begin jaren zeventig van de 20e eeuw isStandaardkantonees de belangrijkste omgangstaal van Hongkongers. Het percentage van de Hongkongse bevolking dat een andere Chinese taal/dialect gebruikt dan Standaardkantonees als moedertaal daalt sinds de jaren tachtig dramatisch. Andere Chinese talen/dialecten die vroeger vaak als moedertaal werd gesproken waren:Siyihua,Minnanyu,Chaozhouhua,Shanghainees enHakkanees.[21]

Politiek

[bewerken |brontekst bewerken]

Brits Hongkong

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieBrits Hongkong voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Het gebouw van het Court of Final Appeal werd gebouwd in 1912 en werd ooit gebruikt als wetgevend orgaan.

Vóór de overdracht van Hongkong aan China werd de stad vooral door Britten bestuurd. Pas in de jaren 80 en 90 van de twintigste eeuw konden Chinezen zich mengen in diverse posten in de overheid.

Hetstaatshoofd was de Britse koning(in) maar de bestuurlijke macht lag bij de door de kroon aangesteldegouverneur.

Veel straten in Hongkong dragen de naam van vroegere gouverneurs. Verder zijn verscheidene gezondheidscentra, klinieken en ziekenhuizen (of een deel ervan) naar hen genoemd en sommige wandelroutes dragen ook hun naam. Zo kent Hongkong de Wilson Trail en de MacLehose Trail.

Hong Kong SAR

[bewerken |brontekst bewerken]

In 1997 vond de overdracht plaats. Na de overdracht werd de titel van het hoofd van de uitvoerende macht 'Chief Executive of the Hong Kong Special Administrative Region' (SAR). Het parlement van Hongkong is deWetgevende Raad, die bestaat uit 90 leden.

Gebouw van deWetgevende Raad
Officiële residentie van deChief Executive

De volgende ambtenaren namen een mandaat alsChief Executive of Hong Kong op:

  1. Tung Chee-hwa (1997–2002, 2002–2005)
  2. Donald Tsang (2005–2007, 2007–2012)
  3. CY Leung (2012–2017)
  4. Carrie Lam (2017–2022)
  5. John Lee Ka-chiu (sinds 2022)

De Chief Executive wordt in het huidige bestel gekozen door een raad van 1200 (voorheen 800) kiesmannen, die op hun beurt voor het merendeel worden benoemd door verschillende belangenorganisaties of lid zijn van hetNationaal Volkscongres. Het was de bedoeling dat de Chief Executive vanaf 2017 direct door de kiesgerechtigden van Hongkong gekozen zal worden, zoals vastgelegd is in de Hongkongse grondwet, deHong Kong Basic Law. De Chief Executive wordt benoemd voor een termijn van vijf jaar, met de eenmalige mogelijkheid van herverkiezing, dus een maximale termijn van tien jaar.

De eerste Chief Executive na de overdracht in juli 1997 wasTung Chee-hwa (Standaardkantonees: 董建華 Tung Chee Hwa; Jyutping: dung2 gin3 waa4). Hij werd na een stemronde in 1996 door de raad van kiesmannen gekozen uit drie kandidaten. De anderen waren de hoofdofficier van justitie Yang Tieliang en de zakenman Hu Guongzheng. Tung Chee-hwa werd geboren inShanghai als zoon van een scheepvaart-magnaat. Net als vele andere zakenlieden uit Shanghai verhuisde de familie in de periode na deTweede Wereldoorlog naar Hongkong waar Tung Chee-hwa carrière maakte in het familiebedrijf van zijn vader. Hij kreeg na zijn aantreden op 1 juli 1997 meteen kritiek over zijn huisvestingsbeleid (85000 woningen bouwen) waardoor de huizenprijzen enorm daalden. Even daarna was er ook nog deAziatische financiële crisis van 1998 en protesten over immigratie van het Chinese vasteland naar Hongkong in 1999 en deSARS-epidemie van begin 2003. Tung werd door de Hongkongse bevolking voornamelijk gezien als een marionet van de nationale autoriteiten in Beijing, en zijn populariteit was nooit groot. Nadat het tegen het einde van 2004 duidelijk werd dat hij ook het vertrouwen van de nationale autoriteiten had verloren, trad Tung in maart 2005 officieel wegens gezondheidsproblemen af.

Na Tungs aftreden, van maart tot juni 2005, namenDonald Tsang (Standaardkantonees: 曾蔭權 Tsang Yam Kuen; Jyutping: zang1jam3kyun4) enHenry Tang (Standaardkantonees: 唐英年 Tang Ying Yen) beurtelings voor korte duur het ambt van Chief Executive waar. Tsang werd vervolgens in juni officieel door de raad van kiesmannen verkozen tot Chief Executive. Hij maakte de resterende tijd van Tungs tweede termijn (2002-2007) vol en werd herkozen voor een vijfjarige termijn van 2007 tot 2012.

In juli 2012 werdCY Leung (Standardkantonees: 梁振英 Leung Chun Ying; Jyutping: loeng4zan3jing1) verkozen tot Chief Executive na een heftige verkiezingsstrijd in de raad van kiesmannen met verliezer Henry Tang. Hij werd in 2017 opgevolgd door Lam, Hongkongs eerste vrouwelijke leider.

Protesten

[bewerken |brontekst bewerken]

Bij de overdracht was afgesproken dat voor Hongkong gedurende vijftig jaar – tot het jaar 2047 – niet dezelfde wetten gelden als in het communistische China.

ZieProtesten in Hongkong in 2014 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In juli 2014 werden bijprotesten 500 betogers opgepakt na een demonstratie volgend op de afwijzing doorPeking van de uitkomst van een referendum, waarbij de burgers hun eigen leiders mogen kiezen. Dit leidde totprotesten, uit vrees voor een groeiende invloed van de Chinese regering op de lokale politiek.[22] Op 19 oktober kwam het inMong Kok tot een treffen tussen demonstranten en politie, waarbij de betogers paraplu's gebruikten als schild tegen de pepperspray. De paraplu's werden een symbool voor de protesten.

ZieProtesten in Hongkong in 2019-2020 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Medio 2019 waren er een miljoen mensen op de been tegen een wetsvoorstel om criminelen uit te leveren aan landen waarmee geen uitleveringsverdrag is gesloten.[23] Hongkong heeft al een uitleveringsverdrag met 18 landen, maar niet met Taiwan en China.[23] Aanleiding voor het voorstel was een man die op zijn vakantie in Taiwan zijn vriendin zou hebben gedood. Volgens de autoriteiten van Hongkong zullen politieke en religieuze misdrijven geen uitlevering tot gevolg hebben en alleen misdadigers die een gevangenisstraf van zeven jaar en hoger kunnen krijgen, komen voor uitlevering in aanmerking.[23] De inwoners van Hongkong kunnen dan door de Chinese overheid berecht worden en critici vrezen dat Peking van achterpoortjes in de wet gebruik zou maken om politieke tegenstanders voor de rechter te krijgen.[23] Na de protesten besliste de Hongkongse regering om de wet uit te stellen. Op 1 juli 2019, de dag dat de overdracht van de voormalige Britse kolonie aan China wordt herdacht, drongen betogers in het parlementsgebouw en richtten vernielingen aan.[24] Zij willen dat de uitleveringswet volledig wordt ingetrokken. Begin september 2019 trok Lam het omstreden wetsvoorstel in dat uitlevering van verdachten aan China mogelijk moest maken.[25]

Monddood maken oppositie

[bewerken |brontekst bewerken]

In januari 2021 werden 53 leden van de prodemocratische oppositie opgepakt.[26] Zij werden gearresteerd op grond van de Nationale Veiligheidswet.[26] Deze wet werd per 1 juli 2020 door China aan Hongkong opgelegd en maakt 'terrorisme, 'afscheiding', 'ondermijning' en 'samenzwering met buitenlandse machten' strafbaar. Deze arrestatiegolf wordt gezien als een direct aanval op de Hongkongse democratie.[26] In maart 2021 volgde een voorstel in hetNationaal Volkscongres om het parlement van Hongkong uit te breiden van 70 naar 90 zetels.[27] Hiervan worden 35 volksvertegenwoordigers direct gekozen door het volk en de rest zijn vertegenwoordigers van bepaalde industrieën, bonden en districten die overwegend pro-China zijn. Met deze uitbreiding krijgt de pro-China fractie een grote meerderheid. Verder zijn er strenge voorwaarden ingevoerd voor de kandidaten, alleen 'patriotten' mogen zich verkiesbaar stellen.[27] Alle kandidaten worden vooraf gescreend of zij daaraan voldoen. De eerste verkiezingen onder de nieuwe regels, in december 2021, hadden een dramatisch lage opkomst van 30,2%. Het vorige laagterecord, uit 2000, was 43,6% in 2000, terwijl in 2015 nog 58% van de kiezers de stem uitgebracht had.[28] Alle 20 pro-China kandidaten zijn gekozen, mede omdat de pro-democratie partijen geen kandidaten hadden voorgedragen uit protest.[28]

Cultuur

[bewerken |brontekst bewerken]

Hongkong wordt vaak omschreven als een plek waar 'East meets West', als gevolg van de mix van cultuur door de Chinese wortels van het grondgebied en de invloeden uit zijn tijd als een Britse kolonie. Hongkong balanceert een gemoderniseerde manier van leven met traditionele Chinese praktijken. Begrippen alsFeng Shui worden zeer serieus genomen, bij dure bouwprojecten worden vaak experts op dergelijke gebieden ingehuurd. Andere objecten, zoalstrigrammen worden nog regelmatig gebruikt om boze geesten af te weren en gebouwen missen vaak elke etage die hetgetal 4 heeft, vanwege de gelijkenis met het woord voor "sterven" in hetKantonees enMandarijn. De fusie van oost en west kenmerkt ook de keuken van Hongkong, waar dedimsum,hot pot enfastfoodrestaurants samengaan methaute cuisine.

Media

[bewerken |brontekst bewerken]

In tegenstelling tot de Volksrepubliek China kende Hongkong volledige vrijheid vanpers en vanmeningsuiting, al waren er wel tekenen van zelfcensuur door de kranten en tijdschriften waarvan de eigenaars nauwe banden met of zakelijke belangen in de Volksrepubliek China hebben. De persvrijheid is in korte tijd diep gezakt. VolgensVerslaggevers Zonder Grenzen staat Hongkong in 2022 op de 148e plaats wat persvrijheid betreft, in 2020 was dit nog plaats 80 en in 2002 stond het nog op de 18e plaats. De Volksrepubliek China staat in 2022 op plaats 175 van de 180 landen die beoordeeld zijn.[29]

Hongkong heeft hoe dan ook een zeer pluriform mediabestel, met een groot aantal verschillende lokale kranten en tijdschriften. Tijdschriften- en krantenuitgevers in Hongkong publiceren in zowel het Chinees als het Engels, met een focus op sensatie en roddels over beroemdheden.

De grootstetraditioneel Chineestalige kranten in Hongkong zijn:

  • Oriental Daily (東方日報), met een betaalde oplage rond de 500.000 en uitgegeven doorOriental Press Group Limited.
  • The Sun (太陽報), met een betaalde oplage rond de 300.000 en uitgegeven door Oriental Press Group Limited.
  • Ming Pao (明報), met een betaalde oplage rond de 100.000, en uitgegeven doorMedia Chinese International Limited. Gepositioneerd als politiek-neutralekwaliteitskrant.
  • Hong Kong Economic Times (香港經濟日報), met een betaalde oplage rond de 80.000, en uitgegeven doorHong Kong Economic Times Limited. Gepositioneerd als financieel dagblad.
  • Headline Daily (頭條日報), een gratis krant met een oplage rond de 500.000 en uitgegeven doorSing Tao Newspaper Group.
  • am730, een gratis krant met een oplage rond de 300.000 en uitgegeven dooram730 Media Limited. Richt zich meer op jonge lezers.
  • Apple Daily (蘋果日報), had een betaalde oplage van zo'n 400.000 en werd uitgegeven doorNext Digital, het voormalige Next Media. Apple Daily was een 'pro-democracy'-krant, met de meest kritische houding ten aanzien van de nationale regering in Peking Na optreden van de autoriteiten is de Apple Daily op 24 juni 2021 voor het laatst verschenen.
  • SharpDaily (爽報), een gratis krant met een oplage van zo'n 500.000 en uitgegeven door Next Digital. Deze krant werd gestaakt in 2013 omdat de exploitatie niet winstgevend was.
  • Metropolis Daily (都市日報), een gratis krant met een oplage rond de 400.000 en uitgegeven doorMetro International. In december 2019 is deze uitgave gestaakt.

De grootste Engelstalige kranten in Hongkong zijn:

Hongkong heeft vijffree-to-air televisiekanalen, die worden beheerd door twee bedrijven: Asia Television Limited (ATV) en Television Broadcasts Limited (TVB):

  • ATV Home (aTV1, 亞洲電視本港台), eenStandaardkantonees kanaal.
  • ATV World (亞洲電視國際台), een Engelstalig kanaal.
  • TVB Jade (無綫電視翡翠台), een Standaardkantonees kanaal.
  • TVB HD Jade, een Standaardkantonees kanaal, uitgezonden in HD, en met een programmering vaak verschillend van the non-HD TVB Jade.
  • TVB Pearl (無綫電視明珠台), een Engelstalig kanaal.

Toerisme

[bewerken |brontekst bewerken]
De Bank of China
De Tian Tan Boeddha
Desierpoort van de Wong Tai Sin-tempel
Het Chi Linnonnenklooster
Straatmarkt in Causeway Bay
Centraal Hongkong vanuit de haven

Bezienswaardigheden

[bewerken |brontekst bewerken]

Tempels

[bewerken |brontekst bewerken]

Boeddhistische tempels

[bewerken |brontekst bewerken]

Daoïstische tempels

[bewerken |brontekst bewerken]

Musea

[bewerken |brontekst bewerken]

Winkelen

[bewerken |brontekst bewerken]

Causeway Bay is een grote winkelbuurt met onder andere winkelcentrum Times Square met Gucci, Pucci en Prada en veel foto- en elektronicawinkels. Andere winkelcentra zijn New World Centre, Ocean terminal, Landmark en Pacific Place. Nathan Road is nu een van de bekendste straten van Hongkong. De bekendste markt is de Temple Street Night Market, lopend vanaf Nathan Road (er is ook een MTR-halte). Andere markten zijn de Jade Market en de Bird Market.

Sport

[bewerken |brontekst bewerken]

Hongkong biedt een breed scala aan recreatieve en competitieve sportmogelijkheden ondanks de beperkte oppervlakte. Het stuurt afgevaardigden naar internationale wedstrijden zoals deOlympische Spelen en deAziatische Spelen en speelde gastheer voor de hippische evenementen tijdens deOlympische Zomerspelen 2008.

Sinds 1981 wordt jaarlijks deMarathon van Hongkong gelopen. Deze hardloopwedstrijd heeft internationale allure. Ook de tennissport heeft een internationaal toernooi, hetWTA-toernooi van Hongkong, een jaarlijks terugkerende wedstrijd voor vrouwen.

Er zijn grote multifunctionele locaties zoals hetHong Kong Coliseum enMacPherson Stadion. Het steile terrein van Hongkong en het uitgebreid wandelnetwerk met uitgestrekte panorama's trekt wandelaars en de ruige kustlijn biedt vele stranden om te zwemmen. Hongkong heeft een eigen voetbalelftal, hetHongkongs voetbalelftal. Op deHong Kong Golf Club wordt sinds 1959 hetHong Kong Open gespeeld. In 2014 werd in hier het wereldkampioenschaprope skipping gehouden.

Economie

[bewerken |brontekst bewerken]
Lichter met een veerboot van deStar Ferry
International Finance Centre (midden) 's nachts

In 2019 bestond de beroepsbevolking uit 4 miljoen mensen, gelijk verdeeld over mannen en vrouwen. Hiervan is bijna 90% werkzaam in de dienstensector. Slechts 2% is werkzaam in de industrie.

De haven van Hongkong speelt een belangrijke rol in de internationale handel van deVolksrepubliek China. Veel goederen uit China worden via de haven uitgevoerd of doorgevoerd naar China. Per jaar doen ongeveer 190.000 schepen de haven aan waarvan 160.000 binnenvaartschepen.[30] Debinnenvaartschepen zijn gelijk verdeeld over vracht- enpassagiersschepen. Jaarlijks wordt 300 miljoen ton lading in de haven overgeslagen waarvan een derde met de binnenvaartschepen wordt aan- of afgevoerd.[30] Het aantal overgeslagen containers ligt op 22 miljoenTEU en Hongkong is hiermee de op drie na grootste containerhaven ter wereld, naShanghai,Singapore enShenzhen ook in deParelrivierdelta.[30] Door de geringe landoppervlakte is het aantal haventerminals beperkt en wordt veel lading op het water overgeslagen oplichters. Tot slot is er veel personenvervoer in de haven. In 2014 scheepten zo’n 26 miljoen passagiers in en uit, met als belangrijkste bestemmingMacau.[30]

Daarnaast is in Hongkong lichte industrie gevestigd. De industrie was vooral in de jaren 60 en 70 en gedeeltelijk in de jaren 80 de drijfkracht achter de vooruitgang van Hongkong. Hongkong is een van de meest producerende plaatsen in de wereld in onder andere speelgoed. De industrie is gevestigd in Kowloon, Tsuen Wan en in de New Territories.

Hongkong is een van de belangrijkste financiële centra van Azië, maar door de onzekerheid over de toekomst binnen de Volksrepubliek China staat deze rol enigszins onder druk. De Centrale Bank van Hongkong is gevestigd in het tweede hoogste gebouw van de stad, hetInternational Finance Centre in het stadsdeel Central (het voormaligeVictoria City); deHong Kong Stock Exchange ligt daar vlak achter. Gemeten naarmarktkapitalisatie was het de op twee na grootste effectenbeurs in Azië per 31 december 2019 en in 2019 werd hier, wereldwijd gezien, het meeste geld opgehaald met de uitgifte van nieuwe aandelen.[31]

Verkeer en vervoer

[bewerken |brontekst bewerken]
Zicht op de luchthaven vanuit de lucht
Een dubbeldekker in Hongkong
De Hongkongse metro van deMTR
Een Hongkongse trein van het voormalige bedrijfKCR
Een tram in het centrum van Hongkong

Hongkong en de speciale bestuurlijke regioMacau zijn de enige plekken in China waar menlinks rijdt.[32] Er is een uitgebreid netwerk vanHongkongse autosnelwegen.

Luchthaven

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieInternationale luchthaven Hongkong voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het vliegveld van Hongkong stond in 2019 op de 13e plaats van alle luchthavens ter wereld gemeten naar passagiersaantallen (71 miljoen).[33] Het ligt op een kunstmatig eiland aan het eilandLantau. De oude luchthaven vanKai Tak werd vanwege ruimtegebrek in 1998 vervangen door deInternationale luchthaven Hongkong, ook welChek Lap Kok ofChek Lap Kok Airport genoemd.

Intern verkeer

[bewerken |brontekst bewerken]

De kosten voor het reizen met de Hongkongse vervoermiddelen worden voornamelijk betaald met deOctopus card, met uitzondering van het vliegen met de vliegtuigen.

Vervoer per rails

[bewerken |brontekst bewerken]
Trein
[bewerken |brontekst bewerken]
ZieMTR Corporation voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Oorspronkelijk waren de treinen in Hongkong stoomtreinen en onderdeel van de Kowloon Canton Railway (KCR). Vanaf 1983 rijden er elektrische treinen in Hongkong. Vanaf station Hung Hom rijden er treinen naarGuangzhou,Shanghai enPeking. In 2007 werd het bedrijf KCR samengevoegd bij de MTR. Op 23 september 2018 reed de eerste hogesnelheidstrein tussen Hongkong en Peking. De reistijd is negen uur in vergelijking tot 24 uur met de oude treinverbinding.[34]

Metro
[bewerken |brontekst bewerken]
ZieMetro van Hongkong voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Mede door de groeiende Hongkongse bevolking en de vraag naar goede bereikbaarheid werd er in 1967 gevraagd om een studie naar een metronet in Hongkong te doen. Uiteindelijk werd er in 1975 besloten om een metronet aan te leggen en in 1979 is de eerste metrolijn in Hongkong een feit door het bedrijfMTR.

Lightrail
[bewerken |brontekst bewerken]

Lightrail in Hongkong is een soort tramsysteem dat in de satellietsteden Tuen Mun, Tin Shui Wai en Yuen Long is aangelegd. Door de groei van het aantal bewoners in die wijken en de tekortschietende capaciteit van het openbaar vervoer was er behoefte aan een nieuw systeem. Daarom kwam er in 1988 de Lightrail van de KCR. In 2007 werd ze onderdeel van de MTR.

Tram
[bewerken |brontekst bewerken]

Detram rijdt al ruim honderd jaar. Er zijn zes tramroutes op het eiland Hongkong, die zich tussenShau Kei Wan enKennedy Town en rondomHappy Valley bevinden. De tram is bijzonder omdat het de grootste dubbeldekse tramvloot ter wereld is.

Bus

[bewerken |brontekst bewerken]

De bussen in Hongkong, waarvan de meeste dubbeldekkers zijn, zijn vanaf 1933 in het straatbeeld te zien. Nu zijn er vijf bedrijven, KMB, CityBus, Airbus en nog twee andere, die de buslijnen in Hongkong onderhouden. De bussen met een of twee cijfers komen alleen in Kowloon en New Territories voor (kruisen deVictoriahaven niet).

Van de bussen met drie cijfers/een letter gevolgd door twee cijfers geldt dat ze zullen rijden:

Minibus (Lightbus)

[bewerken |brontekst bewerken]

Minibussen zijn anders dan de gewone bussen. Er zijn zestien zitplaatsen en de bus is te klein om te blijven staan. Ze hebben geen vaste stopplaatsen, maar zijn vanaf de straat aan te houden. Als de bus vol is, rijdt hij in één keer door naar z'n eindbestemming. De prijs is meestal twee keer zo hoog als de reguliere bus.

Taxi

[bewerken |brontekst bewerken]

De taxi's in Hongkong hebben drie verschillende kleuren:

  • Rode taxi's rijden door heel Hongkong, behalve in gebieden die speciaal voor de blauwe taxi's zijn.
  • Groene taxi's rijden in New Territories.
  • Blauwe taxi's rijden op Lantau.

Alle taxi's mogen naar de luchthaven of Disneyland rijden.

Veerboot

[bewerken |brontekst bewerken]

Met de veerboten kan men tussen Kowloon, het eiland Hongkong en enkele van de overige eilanden (onder andere Lantau,Cheung ChauLamma enMa Wan) reizen. Veerboten vertrekken vanaf Tsim Sha Tsui en Hung Hom (Kowloon) en vanaf Central en Wan Chai (het eiland Hongkong). DeStar Ferry is overigens het goedkoopste vervoermiddel voor de overtocht tussen Kowloon en het eiland Hongkong. Verder vertrekken er ook veerboten naar Macau,Zhuhai enShenzhen. Er is een veerpont tussen zowel het centrale ferryport van het eiland Hongkong, als een directe verbinding vanuit het internationale vliegveld.

Hongkong-Zhuhai-Macao-brug

[bewerken |brontekst bewerken]

DeHongkong-Zhuhai–Macau-brug (HKZMB) is een brugtunnelsysteem dat bestaat uit een reeks van drie tuibruggen en een onderzeetunnel, evenals drie kunstmatige eilanden. Het overspant het Lingdingyang-kanaal, dat Hongkong verbindt met Macau en Zhuhai, drie grote steden aan de Parelrivierdelta. De brug werd op 24 oktober 2018 officieel opengesteld.

Bekende inwoners van Hongkong

[bewerken |brontekst bewerken]
Standbeeld van acteurBruce Lee in Hongkong

Geboren

[bewerken |brontekst bewerken]

Overleden

[bewerken |brontekst bewerken]
  • Bruce Lee (1940-1973), Chinees-Amerikaans acteur

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en)Verenigde Naties 2013
  2. ab(en)Laatste census 30 juni 2011 (via V.N.)
  3. Niet-officiële schatting CIA Factbook juli 2020, berekend door US Bureau of the Census (gearchiveerd)
  4. Aberdeen: The origin of "Hong Kong"
  5. Hong Kong in a Nutshell
  6. (en)Jimmy Lai and 7 others sentenced to prison over banned Tiananmen vigil CNN 13 december 2021. Geraadpleegd op 27 december 2021.Gearchiveerd op 27 december 2021.
  7. Onafhankelijke nieuwssite Hongkong stopt na inval politie en arrestaties redacteuren. de Volkskrant (29 december 2021). Gearchiveerd op28 mei 2023.
  8. Wat is er aan de hand in hongkong 5 vragen beantwoord. www.hln.be. Geraadpleegd op11 februari 2023.
  9. (en)Hong Kong’s national security law: 10 things you need to know. Amnesty International (17 juli 2020). Geraadpleegd op29 oktober 2023.
  10. ab25 jaar Hongkong bij China, president Xi: "Pas nu een echte democratie". vrtnws.be (1 juli 2022). Geraadpleegd op11 februari 2023.
  11. What's changed - or stayed the same - since Hong Kong returned to China.
  12. Launch of e-learning course on Chinese-style foot drill. www.police.gov.hk. Geraadpleegd op13 oktober 2023.
  13. Hong Kong to restructure primary education to make it more ‘patriotic’.
  14. (en)New course in Hong Kong schools will teach ‘without a country, there is no family’. South China Morning Post (23 november 2023). Geraadpleegd op26 november 2023.
  15. ab(en) Hong Kong Yearbook 2019Hong Kong 2019: The Facts, geraadpleegd op 11 maart 2021.Gearchiveerd op 25 februari 2021.
  16. Bradsher, Keith, "Thousands March in Anti-Japan Protest in Hong Kong",17 april 2005.Gearchiveerd op20 december 2011. Geraadpleegd op6 april 2012.
  17. abcd(en)Pdf-document HK StatisticsDemographic Trends in Hong Kong 1986-2016, geraadpleegd op 23 november 2018.Gearchiveerd op 10 oktober 2018.
  18. abcdhttps://www.yearbook.gov.hk/2011/en/pdf/E18.pdf.Gearchiveerd op 22 mei 2023.
  19. "Basic Law HKSAR", EngelsPdf-document
  20. "Basic Law HKSAR", Traditioneel ChineesPdf-document
  21. [1]
  22. NOSPolitie grijpt in bij protest Hongkong, 2 juli 2014, geraadpleegd op 10 juni 2019
  23. abcdDe StandaardHonderdduizenden protesteren in Hongkong tegen wetsvoorstel over uitleveringen aan China, 19 juni 2019, geraadpleegd op 10 juni 2019
  24. de VolkskrantDemonstranten vernielen parlement van Hongkong, 1 juli 2019, geraadpleegd op 3 juli 2019.Gearchiveerd op 3 juli 2019.
  25. NRCLam trekt omstreden uitleveringswet in, 4 september 2019, geraadpleegd op 28 september 2019.Gearchiveerd op 29 september 2019.
  26. abcde VolkskrantMeer dan vijftig Hongkongse oppositieleden opgepakt: ‘Dit is een politieke zuivering’, 6 januari 2021, geraadpleegd op 11 maart 2021.Gearchiveerd op 1 maart 2021.
  27. abNOSPeking grijpt in: verkiezingen Hongkong waarschijnlijk nog een jaar uitgesteld, 5 maart 2021, geraadpleegd op 11 maart 2021.Gearchiveerd op 5 maart 2021.
  28. ab(en) CNNHong Kong sees record low voter turnout, 20 december 2021, geraadpleegd op 27 december 2021.Gearchiveerd op 27 december 2021.
  29. (en) Reporters Without BordersKlassement persvrijheid 2022, geraadpleegd op 12 december 2022.Gearchiveerd op 12 december 2022.
  30. abcd(en) Martimite Department of Hong KongPort of Hong Kong in Figures, 2015, geraadpleegd op 9 augustus 2015
  31. (en)The Economy. yearbook.gov.hk p. 37. Gearchiveerd op25 december 2024. Geraadpleegd op1 februari 2025.
  32. (en)Why Don't We Drive On The Same Side Of The Road Around The World?.Gearchiveerd op 28 maart 2023.
  33. (en) Port Authority NT NJAirport Traffic Report 2019, geraadpleegd op 11 maart 2021.Gearchiveerd op 12 maart 2021.
  34. (en) The GuardianHong Kong: first high-speed train to mainland China departs, 23 september 2018, geraadpleegd op 23 november 2018.Gearchiveerd op 24 november 2018.
Mediabestanden
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de paginaHong Kong opWikimedia Commons.
Wikivoyage
Wikivoyage heeft een reisgids over dit onderwerp:Hongkong.
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van de Volksrepubliek China
Bestuurlijke indeling Volksrepubliek China
Provincies:Anhui ·Fujian ·Gansu ·Guangdong ·Guizhou ·Hainan ·Hebei ·Heilongjiang ·Henan ·Hubei ·Hunan ·Jiangsu ·Jiangxi ·Jilin ·Liaoning ·Qinghai ·Shaanxi ·Shandong ·Shanxi ·Sichuan ·Yunnan ·Zhejiang
Autonome regio's:Binnen-Mongolië ·Guangxi ·Ningxia ·Tibet ·Xinjiang
Stadsprovincies:Chongqing ·Peking ·Shanghai ·Tianjin
Speciale bestuurlijke regio's:Hongkong ·Macau
Geclaimd als provincie:Taiwan (de regeringen van Taiwan en deVolksrepubliek China erkennen elkaar niet, zie ookGeschiedenis van Taiwan)
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Hongkong
Districten van deChinese Speciale Bestuurlijke RegioHongkong
Hongkong-eiland:Centraal en Westelijke district ·Oostelijke district ·Zuidelijke district ·Wan Chai
Kowloon:Kowloon City ·Kwun Tong ·Sham Shui Po ·Wong Tai Sin ·Yau Tsim Mong
New Territories:Eilandendistrict ·Kwai Tsing ·Noordelijke district ·Sai Kung ·Sha Tin ·Tai Po ·Tsuen Wan ·Tuen Mun ·Yuen Long

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hongkong&oldid=70128620"
Categorieën:
Verborgen categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp