Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Naar inhoud springen

Hjalmar Schacht

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hjalmar Schacht

Hjalmar Schacht in 1947

Algemeen

Geboortedatum

22 januari 1877

Geboorteplaats

Tinglev

Sterfdatum

3 juni 1970

Plaats van overlijden

München

Functie

Zijde

nazi-Duitsland

Speciale functie

-President-directeur van de Reichsbank (1933-1939)
-Minister van Economische Zaken (1934-1937)

Portaal

Tweede Wereldoorlog

Hjalmar Schacht (links) op bezoek inTeheran. Rechts minister van Economische ZakenAli-Akbar Davar (1935)

Horace Greely Hjalmar Schacht (Tinglev,22 januari 1877 –München,3 juni 1970) was eenDuits econoom van Deense origine, liberaal politicus en president van de Rijksbank in de Republiek van Weimar. Onder het vooroorlogse naziregime diende hij wederom als president van de Rijksbank en als minister van Economische Zaken. Daarom stond hij terecht inNeurenberg, waar hij echter op alle punten werd vrijgesproken.

Voor de oorlog

[bewerken |brontekst bewerken]

In1916 werd Schacht directeur van de Nationalbank für Deutschland. In1923 werd hij president-directeur van de Reichsbank (hij bekleedde deze functie tot1930). hij richtte in die jaren ook de Bank voor Internationale betalingen op, met als doel : Het handhaven van de financiele transacties bij een internationaal conflict. In1933 werd hij doorAdolf Hitler opnieuw aangesteld als president-directeur van de Reichsbank. In1934 werd Schacht minister van Economische Zaken. Zelf verklaarde hij in deze tijd dat hij een (economisch) sterk Duitsland wilde en daarvoor desnoods bereid was eenpact met de duivel te sluiten. Wel nam hij in 1935 afstand van hetracisme enantisemitisme van deNSDAP.

Hij kwam na1936 herhaaldelijk metHermann Göring in conflict. Göring zette namelijk eenvierjarenplan op waarin de nadruk sterk werd gelegd op militaire uitgaven en economischeautarkie. Schacht wilde in de eerste plaats de Duitse economie en financiële situatie verbeteren en zag grote militaire uitgaven hierin als een ongewenste kostenpost. Dr.Carl Friedrich Goerdeler was hierin een medestander. Göring was echter partijlid en bovendien een van Hitlers 'Alter Kämpfer'. Hitler was relatief goed bekend met de meeste financiële en economische principes, maar had andere plannen en ambities. Voor Hitler was de werelddominantie het doel, en de oorlog het middel. De economie stond volledig in dit teken. De financiering hiervan kon enkel met brutale plunderingen en veroveringen gebeuren.

In1937 nam Schacht ontslag als minister van EZ en in1939 als president-directeur. Hij werd in 1939 echter wel aangesteld als minister zonder portefeuille. Dit was voornamelijk een erebaantje hoewel zijn salaris hetzelfde bleef.

Tijdens de oorlog

[bewerken |brontekst bewerken]

In 1943 werd Schacht ontslagen uit alle publieke functies. Rond deze tijd zou Schacht in contact hebben gestaan met samenzweerders die Hitler wilden afzetten, waartoe ook dr. Goerdeler behoorde. Na de aanslag op Hitler in juli1944 werd Schacht opgepakt (hij was mogelijk betrokken geweest bij de voorbereidingen of had zich positief opgesteld ten opzichte van de plannen van de aanslagplegers). Tot april1945 verbleef hij in eenconcentratiekamp. Toen hij te voet werd overgebracht naar Tirol werd de stoet gevangenen in de steek gelaten door de SS-bewakers en op 5 mei bevrijd door de Amerikanen.

Verdachte in Neurenberg en denazificatie

[bewerken |brontekst bewerken]

Nadat hij door de Amerikanen was bevrijd, werd hij opnieuw gearresteerd. Tijdens hetProces van Neurenberg stond hij terecht, maar op1 oktober 1946 werd hij vrijgesproken. Factoren die hiertoe bijdragen waren dat Schacht zelf geen partijlid was geweest, altijd afstand had genomen van de nazileer, in contact had gestaan met dissidenten, al voor het begin van de oorlog het merendeel van zijn invloed was kwijtgeraakt, en bovendien zelf ruim een jaar in een concentratiekamp gezeten had. De Russische rechter was echter gekant tegen vrijspraak omdat Schachtseconomische politiek ertoe had bijgedragen dat Duitsland een agressieve aanvalsoorlog kon volgen. Hij kreeg zijn zin niet en Schacht werd vrijgesproken. Te Neurenberg heeft Schacht net als alle andere beklaagden een IQ-test afgelegd. Hij scoorde 143, wat het hoogste was van alle beklaagden.

Enkele dagen na zijn vrijspraak werd Schacht opnieuw gearresteerd, deze keer door de politie vanWürttemberg-Baden. Hoewel hiertegen sterk werd geprotesteerd, werd hij in 1947 door het denazificatie-gerechtshof te Stuttgart veroordeeld tot 8 jaar werkkamp. In 1948 werd hij in beroep alsnog vrijgesproken en daarna werd hij met rust gelaten.

Latere leven

[bewerken |brontekst bewerken]

In de jaren vijftig stichtte Schacht een handelsbank die hij leidde tot 1963. Ook trad hij op als financieel adviseur van diverse regeringen die met drastische inflatie te kampen hadden, waaronder die vanIndonesië enEgypte.

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]

Economie van nazi-Duitsland

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hjalmar_Schacht&oldid=68129242"

Categorieën:

[8]ページ先頭