Henk Kamp
Henk Kamp (2011)
Algemeen
Volledige naam	Henricus Gregorius Jozeph Kamp
Geboren	23 juli1952
Geboorteplaats	Hengelo (Overijssel)
Partij	VVD(vanaf 1972)
Functies
1976–1994	Lidgemeenteraad inBorculo
1986–1994	Wethouder inBorculo
1987–1994	LidProvinciale Staten inGelderland
1994–2002, 2003, 2006–2008	LidTweede Kamer
2002–2003	Minister van VROM
2003–2007, 2021–2022	Minister van Defensie
2009–2010	Commissaris voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba
2010–2012	Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
2012–2017	Minister van Economische Zaken
Portaal    Politiek

Henricus Gregorius Jozeph (Henk) Kamp (Hengelo (Overijssel),23 juli1952) is een voormalig vooraanstaandNederlands politicus van deVolkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) met een diensttijd van 40 jaar, en bestuurder.

Kamp wasminister van VROM in hetkabinet-Balkenende I van 2002 tot 2003 en minister van Defensie in hetkabinet-Balkenende II van 2002 tot 2007. Hij wascommissaris voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba van 2009 tot 2010 enminister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in hetkabinet-Rutte I van 2010 tot 2012 enminister van Economische Zaken in hetkabinet-Rutte II van 2012 tot 2017.^[1] In de jaren 1994 tot 2002 en later van 2006 tot 2008 was Kamp lid van deTweede Kamer. Hij was van 24 september 2021 tot 10 januari 2022minister van Defensie in het demissionairekabinet-Rutte III.

Kamp was na het behalen van zijnhavo-diploma (Twents Carmel College) tot 1977 werkzaam bij tweegroothandels inEnschede,Tilburg enBorculo. Van 1977 tot 1980 volgde hij de controleursopleiding aan het Opleidingscentrum Belastingdienst teUtrecht. Tot 1986 was hij daarnarechercheur bij deFiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (FIOD).

Hij was van 1976 tot 1994 voor deVVD lid van degemeenteraad van de toenmaligeGelderse gemeenteBorculo. Vanaf 1986 was hij in deze plaats tevenswethouder. Van 1987 tot 1994 was hij lid van deProvinciale Staten van Gelderland. Het gezin had in die jaren jonge kinderen en zo kon hij 's-avonds thuis zijn.^[2] In 1994 werd hij gekozen als lid van deTweede Kamer, in de fractie werkte toen de huidige PVV-leider Geert Wilders met wie hij later het woord voerde over uitkeringen, arbeidsongeschiktheid en ontslag.^[2]

Kamp was onder meer lid van het dagelijks bestuur van de RegioAchterhoek en lid van het Regionaal Bestuur van de ArbeidsvoorzieningArnhem/Oost-Gelderland.

Op 22 juli 2002 werd hij op voordracht van de VVD benoemd tot minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer in hetkabinet-Balkenende I. Vanaf 12 december 2002 voerde hij in hetzelfde kabinet tevens het beheer over het ministerie van Defensie.In de kabinettenBalkenende II enBalkenende III was hij minister van Defensie.

Na deTweede Kamerverkiezingen 2006 kwam de VVD niet in het kabinet en keerde Kamp terug naar de Tweede Kamer. Hij deed een poging omvoorzitter van de Kamer te worden, maar legde het af tegenGerdi Verbeet.^[3] Hij hield zich daarna bezig met asielbeleid en integratie. In oktober 2008 presenteerde hij namens zijn partij deNota Islam, waarin enerzijds werd opgeroepen deislam in Nederland evenveel rechten als andere godsdiensten te geven en anderzijds werd gepleit voor descheiding van kerk en staat en tegen onder andere het dragen van gezichtsbedekkende kleding, voor het strikt verbod oppolygamie en tegen geluidsoverlast van moskeeën.^[4]

Kamp verliet de Tweede Kamer per 1 januari 2009 om detransformatie van Bonaire, Saba en Sint Eustatius tot bijzondere gemeenten te begeleiden. Alscommissaris voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba heeft Kamp zich vooral beziggehouden met de uitvoering van de plannen om de drie eilanden als bijzondere gemeenten binnen het Nederlands staatsbestel te brengen. Hij moest erop toezien dat dit op een goede manier en op tijd werd gerealiseerd.^[5]

In oktober 2010 keerde Kamp terug als minister, nu van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in hetkabinet-Rutte I.^[6] In die hoedanigheid was hij ook verantwoordelijk voor de door de Tweede Kamer geëiste hardvochtige aanpak door de Belastingdienst van ouders die (deels) ten onrechte eentoeslag hadden ontvangen, of niet alle benodigde informatie hadden aangeleverd, wat leidde tot de enorme misstanden, culminerend in detoeslagenaffaire.^[7] Dit fors scherpere beleid was vanaf 2002 ingezet onder minister-president Balkenende met Rutte als staatssecretaris.^[8]

Op 13 september 2012, de dag na deTweede Kamerverkiezingen, toen Kamp nogdemissionair minister was, ging hij aan de slag omde formatie van een nieuw kabinet voor te bereiden. Op die dag hadden de lijsttrekkers van de nieuwe Tweede Kamer vergaderd met de oude Tweede KamervoorzitterGerdi Verbeet en werd Kamp aangesteld als verkenner.^[9] Dat was de eerste benoeming in het kader van een kabinetsformatie die onder regie van de Tweede Kamer, zonder een rol voor het staatshoofd, plaatsvond. Kamp verplaatste in overleg met de voorzitter van de Tweede Kamer de locatie van de formatie-onderhandelingen van het stadhouderlijk kwartier in deEerste Kamer naar dat in de Tweede Kamer. Zijn advies na afloop van de gesprekken was om een informatie te starten voor een coalitieVVD-PvdA met hemzelf enWouter Bos als informateurs.^[10] Op 20 september werden de twee door de Tweede Kamer tot informateur benoemd,^[11] de volgende dag overhandigde tijdelijk KamervoorzitterMartin Bosma hun de formatieopdracht en gingen zij aan het werk.^[12] Tijdens het informatieproces nam staatssecretaris van Sociale Zaken en WerkgelegenheidPaul de Krom tijdelijk de taken van minister Kamp over.^[13]

Na de kabinetsformatie werd Kamp minister van Economische Zaken in hettweede kabinet-Rutte, daar was hij de meest ervaren bewindspersoon.^[2] In die positie was hij verantwoordelijk voor onder andere economie, industriebeleid, telecom, energie en mijnbouw waaronder het aardgasbeleid en de omgang met de aardbevingsschade in Groningen. Met instemming van een brede parlementaire meerderheid in beide Kamers kwam onder de regie van Kamp in oktober 2012 deWet aanscherping handhaving en sanctiebeleid SZW-wetgeving (Fraudewet) tot stand, waarvan het ontwerp door hem in het eerste kabinet Rutte op weg was gebracht.^[14]

Na de zwaarste aardbeving boven hetGroningenveld tot dan toe, deaardbeving Huizinge 2012, besloot Kamp niet direct om de gaswinning te verminderen, maar in plaats daarvan eerst onderzoek te laten doen. Op dit besluit kwam veel kritiek. Op basis van de onderzoeksgegevens besloot Kamp als eerste bewindspersoon in de geschiedenis de gasproductie substantieel te verlagen: van 54 miljard kubieke meter in 2013 naar 24 miljard kubieke meter in 2014. Ook organiseerde hij de schadevergoeding en maakte hij een begin met de versteviging van Groningse huizen en openbare gebouwen.^[2]

Ook droeg Kamp bij aan de bouw van windmolens, om de energietransitie in gang te zetten, maar hij zag er geen heil in de CO2 uitstoot meer te verminderen dan de normen van de EU.

In 2016 kwam hij in verlegenheid toen bleek dat hij zijn persoonlijk e-mail gebruikte voor verschillende vertrouwelijke documenten en een staatsgeheim.^[15] Hij heeft in 2014 aangifte gedaan van het hacken van zijn privé e-mailadres.^[16] Dit heeft geleid tot een strafrechtelijk onderzoek, maar dat is uiteindelijk geseponeerd omdat er onvoldoende bewijs was voor een hack.

Kamp werd benoemd alsminister van Defensie per 24 september 2021 in het demissionairekabinet-Rutte III, als opvolger vanAnk Bijleveld. Op 10 januari 2022 werd hij opgevolgd doorKajsa Ollongren.^[17][18]

Kamp's stijl van politiek bedrijven was rationeel, uitsluitend op de inhoud en met een consistentie die opponenten meer dan eens het onderspit hebben doen delven. Hij las dossiers grondig en bediende zich van feiten, cijfers en argumenten. In de ministerraad genoot Kamp de reputatie van politieke veelvraat. Hij las álle stukken – ook die van zijn collega’s – en nam dan vaak de rol op zich van het rechtse geweten van de VVD. Drijfveer was een goede discussie te kunnen houden en zo tot betere besluiten te komen: „Het is niet de bedoeling dat je je als minister alleen bezighoudt met je eigen portefeuille – dan zou je totaal geen discussie in de ministerraad hebben.”^[2]

Kamp had een heel eigen manier om er aan bij te dragen dat er meer vrouwen in de politiek kwamen, wat hij van groot belang achtte. Talloze vrouwelijke politici kregen van hem na een bevalling kraambezoek, met een toepasselijk cadeau.^[bron?] Aan de andere kant zegt hij echter ook dat zijn carrière niet mogelijk zou zijn geweest zonder de inzet en toewijding van zijn vrouw.^[bron?]

Van 1 november 2017 tot 24 september 2021 was Kamp voorzitter van de Raad van Toezicht vanZiekenhuis Groep Twente.^[19] Vanaf 1 januari 2018 was hij tevens voorzitter van de werkgeversorganisatie van verpleeghuiszorg en wijkverplegingActiZ.^[20] Vanuit die hoedanigheid was hij ook plaatsvervangend lid van deSER.^[21] Van 1 juli 2018 tot 24 september 2021 was hij lid namens Nederland van hetCollege financieel toezicht Curaçao en Sint Maarten (Cft) enCollege financieel toezicht Bonaire, Sint Eustatius en Saba (Cft BES) en per 1 augustus 2018 van hetCollege financieel toezicht Aruba (CAft).^[22]

Kamp werd benoemd alsminister van Defensie per 24 september 2021 in het demissionairekabinet-Rutte III, als opvolger vanAnk Bijleveld. Op 10 januari 2022 werd hij opgevolgd doorKajsa Ollongren.^[17][18]

• Erelid van de VVD (24 januari 2023)

• Henk Kamp was op dekostschool bij de patersKarmelieten klasgenoot vanSP-politicusJan Marijnissen.
• Hij woonde tot 2014 inZutphen en vervolgens inDiepenheim.
• Als minister in het kabinet Rutte II zat hij een aantal maal de ministerraad voor bij afwezigheid van minister-president Rutte en vicepremier Asscher.

• Nederlands ambtenaar
• Nederlands minister van Defensie
• Nederlands minister van Economische Zaken
• Nederlands minister van Landbouw
• Nederlands minister van Sociale Zaken
• Nederlands minister van VROM
• Nederlands werkgeversbestuurder
• Wethouder van Borculo
• Rijksvertegenwoordiger
• Tweede Kamerlid
• VVD-politicus
• Lid van de Provinciale Staten van Gelderland
• Gemeenteraadslid van Borculo

• Wikipedia:Onbereikbare externe link
• Wikipedia:Artikel mist referentie sinds januari 2025
• Wikipedia:Alle artikelen die een referentie missen