Henry Tudor was een zoon vanEdmund Tudor, zoon vanOwen Tudor, stamvader van het Huis Tudor. Zijn moeder wasMargaret Beaufort, een afstammeling van koningEduard III Plantagenet. Van zijn vader erfde hij de titel graaf vanRichmond, van zijn moeder de betwistbare aanspraak op de troon. Hij werd geboren in Pembroke inWales, maar groeide op in ballingschap inBretagne, waarheen hij gevlucht was voor de koningen uit hetHuis York.
Na het mislukken van de opstand van zijn neef, dehertog van Buckingham, werd Hendrik Tudor de belangrijkste mededinger voor het Huis Lancaster. Met steun van de schoonfamilie van de overleden koningEduard IV York enAnna van Beaujeu, regentes van Frankrijk, landde hij met zijn strijdkrachten in Wales en trok Engeland binnen. Daar beslisten de strijdkrachten van Lancaster de slag tegen York onderRichard III in hun voordeel in deSlag bij Bosworth in1485. Deze overwinning markeerde het eind van de al lang lopendeRozenoorlogen tussen de HuizenLancaster en York. Hendriks aanspraak op de troon was gebaseerd op de vrouwelijke lijn via zijn moeder. Dit vormde echter geen bezwaar: in de praktijk kon het parlement het koningschap verlenen aan wie het wilde.
Na de lange burgeroorlog was Hendriks eerste zorg zijn macht definitief te vestigen en andere pretendenten te ontmoedigen. Hij wist dit te bereiken door o.a. een verdeel-en-heers-politiek waarmee hij de macht van de adel wist te ondermijnen. Ook trouwde hij metElizabeth van York, dochter en erfgename van koningEduard IV. Hiermee verenigde hij de twee Huizen en versterkte hij zijn aanspraken vanwege haar afstamming. Bij het huwelijk nam Hendrik deTudorroos aan als symbool voor zijn dynastie. Dit symbool benadrukte de verwantschap met zowel het Huis Lancaster als het Huis York.
Hendriks politiek was erop gericht om zowel de vrede te bewaren alseconomische voorspoed te bewerkstelligen. Tot op zekere hoogte slaagde hij hierin. Hij was niet oorlogszuchtig en probeerde dan ook niet de Franse gebiedsdelen te heroveren die onder zijn voorgangers verloren waren gegaan. Hij sloot zelfs een verdrag met Frankrijk (hetverdrag van Stapel) dat financieel voordelig was voor Engeland. Om zijn positie te versterken subsidieerde hij de scheepsbouw, waardoor de zeemacht werd versterkt en de handelspositie verbeterd. Ook vergaarde hij een persoonlijk kapitaal, dat door zijn zoon en opvolger Hendrik VIII weer snel opgesoupeerd zou worden.Hendrik sloot ook een verbond met Spanje via het huwelijk van zijn zoon Arthur metCatharina van Aragon, met Schotland via het huwelijk van zijn dochter Margaretha met koningJacobus IV van Schotland en met het Duitsland vankeizer Maximiliaan I.In 1502 en 1503 werd Hendrik getroffen door een drietal tegenslagen, die hij nooit meer geheel te boven zou komen: zijn erfgenaam, de pasgetrouwdeArthur, stierf in een epidemie, enkele maanden later gevolgd door zijn vrouw, die stierf in het kraambed. Zijn jongste kind stierf binnen een dag na de geboorte. Aangezien hij wilde voorkomen dat de onderhandelingen die hadden geleid tot het huwelijk van zijn zoon metCatharina van Aragon teniet zouden worden gedaan, wist hij dispensatie te verkrijgen voor een huwelijk tussen haar en zijn jongere zoonHendrik, die hem in 1509 opvolgde. Hendrik VII is begraven inWestminster Abbey.
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
