| Halliburton Company | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
.jpg) | ||||
Ingang hoofdkantoor | ||||
| Beurs | NYSE:HAL | |||
| Rechtsvorm | Delaware-vennootschap | |||
| Oprichting | 1919 | |||
| Oprichter(s) | Erle P. Halliburton | |||
| Sleutelfiguren | David Lesar (voorzitter enCEO) | |||
| Land van hoofdzetel |  Verenigde Staten | |||
| Hoofdkantoor | Houston,Texas | |||
| Sector | Petrochemische dienstverlening | |||
| Industrie | aardolie | |||
| Omzet/jaar | US$ 15,9 miljard (2016)[1] | |||
| Winst/jaar | US$ -5,8 miljard (2016) US$ 670 miljoen (excl. buitengewone posten)[1] | |||
| Website | www.halliburton.com | |||
| ||||
Halliburton is een bedrijf, gespecialiseerd in dienstverlening en toelevering aan de gas- en olie-industrie, opgericht in 1919. Het is wereldwijd actief in meer dan 70 landen met ruim 50.000 medewerkers.
Halliburton is eenmultinational met de hoofdzetel inHouston en levert technische producten en diensten voor olie- en gaswinning. Het is vooral actief bij het boren naar olie en gas. Noord-Amerika is het belangrijkste werkgebied en hier wordt meer dan de helft van de omzet gerealiseerd.
In 1998 kocht Halliburton Dresser Industries en voegde dit bedrijf samen met het bestaande activiteiten vanBrown & Root onder de nieuwe naam Kellogg Brown & Root. In 2002 werd de naamKBR.[2] KBR is een constructiefirma voorraffinaderijen, olievelden, pijplijnen en chemische fabrieken en richt zich op drie markten:
In november 2006 verkocht Halliburton zo’n 17% van de aandelen in KBR op de aandelenbeurs.[2] David Lesar, de opvolger vanDick Cheney als CEO van Halliburton, vond de activiteiten van KBR niet aantrekkelijk.[2] In april 2007 stootte Halliburton de laatste aandelen in KBR af.
In november 2014 werd een fusie bekendgemaakt van Halliburton en Baker Hughes.[3] De transactie had een aandelenwaarde van US$ 35 miljard en ook werden de schulden overgenomen van US$ 38 miljard.[3] De nieuwe onderneming zou eenomzet krijgen van ruim US$ 50 miljard en zou, na marktleiderSchlumberger, de grootste dienstverlener worden aan de oliesector. De overname werd deels betaald in en is de fusie een feit dan hebben de oud-aandeelhouders van Baker Hughes ongeveer 36% van het nieuwe bedrijf in handen.[3] Om bezwaren van toezichthouders te vermijden is Halliburton bereid om voor US$ 7,5 miljard aan bedrijfsonderdelen af te stoten.[3] Eind maart 2015 keurden de aandeelhouders de transactie goed.[4] Begin april 2016 maakte het Amerikaanseministerie van Justitie bekend de overname te willen blokkeren.[5] Door het samengaan verwacht het ministerie hogere prijzen en minder innovaties en start daarom een rechtszaak om de fusie tegen te gaan. Op 2 mei maakten partijen bekend dat de geplande fusie niet door zal gaan na bezwaren van Amerikaanse en Europese toezichthouders.[6] Halliburton heeft aan Baker Hughes een schadevergoeding (breakup fee) betaald van 3,5 miljard dollar hetgeen voor een belangrijk deel het grote verlies in 2016 verklaart.[1]
Het bedrijf is omstreden omdat het grote overheidscontracten binnenhaalde (tot 18 miljard dollar) tijdens en na detweede Golfoorlog inIrak, waaronder een contract van 7 miljard dollar zonder enige aanbesteding of concurrentie.[7] Dick Cheney, de Amerikaanse vicepresident onderGeorge W. Bush, wasCEO van Halliburton van 1995 tot 2000, en heeft nog steeds financiële belangen in het concern.
Op 26 juli 2013 gaf het bedrijf toe bewijsmateriaal vernietigd te hebben dat verband hield met deolieramp in de Golf van Mexico 2010. Halliburton heeft toegezegd de maximale boete van 200.000 dollar te zullen betalen. Daarnaast doneert Halliburton vrijwillig $ 55 miljoen (41,7 miljoen euro) aan de National Fish and Wildlife Foundation.[8]
