Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Naar inhoud springen

HTC-Highroad

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Team HTC-High Road

Bert Grabsch rijdend voor HTC-High Road in 2011

Teaminformatie

UCI-code

THR

Rechtspersoon

High Road Sports, Inc.,San Luis Obispo, CA

Land

Verenigde Staten,

Duitsland

Opgericht

1991

Opgeheven

2011

Discipline(s)

Wegwielrennen

Budget

€ 15 miljoen (2011)

Competitie

Fietsmerk

Onderdelen

Banden

Sleutelfiguren

Algemeen manager

Ploegleider

Ploegleider

Ploegleider

Ploegleider

Ploegleider

Ploegnamen

1989-1990
1991-2003
2004-2007
nov 2007-jun 2008
jul 2008-jun 2009
2009
2010
2011

Team Stuttgart
Team Deutsche Telekom
T-Mobile Team
Team High Road
Team Columbia-High Road
Team Columbia-HTC
Team HTC-Columbia
HTC-Highroad

Portaal

Wielersport

Team HTC-High Road was eenwielerploeg die van 1989 tot en met 2011 actief was.

De ploeg was een voortzetting vanT-Mobile Team, een Duitse ploeg die in de jaren 90 alsTeam Deutsche Telekom (Team Telekom in 2003) uitgroeide tot een van de meest succesvolle ploegen ter wereld. Geplaagd door dopingzaken besloot hoofdsponsorDeutsche Telekom (T-Mobile) na het seizoen 2007 de samenwerking te verbreken. TeammanagerBob Stapleton ging verder met de ploeg onder Amerikaanse vlag, onder de naamTeam High Road.

Vanaf medio 2008 wasColumbia Sportswear de eerste titelsponsor van de ploeg. In juli 2009 kwam HTC daar bij en na 2010 stopte Columbia weer waardoor de naamHTC-High Road. De ploeg telde enkele bekende renners, waaronderMark Cavendish,Mark Renshaw,Bernhard Eisel,André Greipel,John Degenkolb,Kim Kirchen enTony Martin, evenals de jonge talentenTejay van Garderen enRasmus Guldhammer. De "trein" die vaak wordt ingezet in de slotkilometers van sprintetappes in grote koersen zorgt voor sterke en regelmatige uitslagen en veel overwinningen voor Mark Cavendish. Bovendien kent de ploeg opvallend veel renners die of heel goed kunnen tijdrijden, of heel goed kunnen sprinten.

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

Team Telekom/Team T-Mobile

[bewerken |brontekst bewerken]

Team Deutsche Telekom begon in 1991 als opvolger van het in 1989 opgestarteTeam Stuttgart. Een jaar later kwam de BelgWalter Godefroot als ploegleider bij de ploeg en werd pas de eerste overwinning behaald, een etappe in deRonde van Italië doorUdo Bölts, jarenlang een vaste waarde in het team. Dat jaar werd ook voor het eerst deelgenomen aan deRonde van Frankrijk en werd kopmanJens Heppner verrassend tiende. Team Deutsche Telekom bleef groeien en binnen enkele jaren reden reden de meeste bekende Duitse profs voor Telekom. Hoogtepunten waren de overwinning vanErik Zabel inParijs-Tours van 1994 en twee Touretappes door diezelfde Zabel een jaar later.

Telekom-rennersJan Ullrich enUdo Bölts tijdens deRonde van Frankrijk 1997

Team Deutsche Telekom vergrootte zijn budget flink in 1996 en haalde de nummer drie van de Tour van een jaar eerder, de DeenBjarne Riis bij de ploeg. Dat bleek een gouden zet: Riis won deTour van dat jaar. Nog belangrijker bleek de jonge DuitserJan Ullrich, als laatste aan het Tourteam toegevoegd, maar tot ieders verrassing tweede in de eindstand. Een jaar later waren de rollen omgedraaid en won Ullrich deTour, met Riis als knecht. In deTour de Dopage van een jaar later werd Ullrich tweede en een afwezigheid wegens blessure in 1999 werd goedgemaakt met de eindzege in deRonde van Spanje van dat jaar.

Team Deutsche Telekom, vanaf 2004 T-Mobile, was inmiddels een van de grootste wielerploegen ter wereld geworden en renners behaalden de ene na de andere zege. Erik Zabel won vier keerMilaan-San Remo en zes opeenvolgendegroene truien in de Tour en Jan Ullrich werd nog twee keer tweede in die wedstrijd.

Nieuwe renners deden van zich spreken:Aleksandr Vinokoerov, die in 2000 gratis te verkrijgen was bij het gestopteCasino, werd derde in de Tour van 2003, het enige jaar dat kopman Jan Ullrich niet bij het team reed,Andreas Klöden werd tweede in de Tour van een jaar later, toen de teruggekeerde Ullrich vierde werd, enSteffen Wesemann won deRonde van Vlaanderen in dat jaar. Een zo vurig verlangde eindzege in eenGrote Ronde wist het team vanaf 1999 echter niet meer te behalen.

De dag voor deRonde van Frankrijk 2006 van start ging kreeg de wereld te horen dat alle renners die genoemd werden in het Spaanse dopingschandaal niet mochten meedoen. Onder hen waren Jan Ullrich en diens persoonlijke begeleider Rudy Pevenage, evenalsÓscar Sevilla. Zo begon T-Mobile onthoofd aan de wedstrijd die vooraf hun grote seizoensdoel was.Desondanks wist T-Mobile nog een zeer degelijke prestatie neer te zetten.Matthias Kessler zorgde in de eerste week voor een overwinning enSerhij Hontsjar sloeg tweemaal toe in de lange tijdritten en droeg zelfs enkele dagen de gele leiderstrui. Andreas Klöden en Michael Rogers behaalden met respectievelijk een derde en een tiende plaats een mooie stek in het eindklassement. Ook het ploegenklassement werd voor de derde opeenvolgende keer gewonnen door T-Mobile.

Dopingschandalen

[bewerken |brontekst bewerken]

NadatUllrich in verband was gebracht met dokterFuentes kwam er een reeks beschuldigingen en bekentenissen met betrekking tot het dopinggebruik in de Telekomploeg van de jaren 1990. In april 2007 bracht soigneurJef D'hont een boek uit met enkele onthullingen. Zo zouden de artsen van de universiteit van Freiburg ingeschakeld zijn geweest in het dopingprogramma, en stond tourwinnaarBjarne Riis in 1996stijf van de doping. Nadat aanvankelijk alle aanklachten waren afgedaan als onzin, kwamen plots heel wat voormalige Telekomrenners biechten. De eerste onder hen wasBert Dietz, daarna bekendeChristian Henn, gevolgd doorUdo Bölts en uiteindelijk de artsenLothar Heinrich enAndreas Schmid. Op een persconferentie die in mei werd bijeengeroepen door managerBob Stapleton en sportdirecteurRolf Aldag bekende deze laatste zelf zich te hebben gedopeerd, en gaf ookErik Zabel dopinggebruik toe. Zabel zou volgens Jef D'hont slechts eenmalig een epokuur gevolgd hebben, wat hij bevestigde. Het zou voor de Tour van 1996 geweest zijn, waarin hij de groene trui behaalde. Uiteindelijk gaf ook de tourwinnaar van dat jaar,Bjarne Riis, op 25 mei toe tijdens zijn wielercarrière van 1993 tot 1998 doping te hebben gebruikt. Gedurende die periode reed Riis voor de Italiaanse ploegenAriostea enGewiss, en dus ook Telekom.

De dopingaffaire richtte in Duitsland grote schade aan het vertrouwen in de wielersport aan. De Duitse televisiezendersARD enZDF overwogen serieus om deRonde van Frankrijk 2007 niet uit te zullen zenden. Uiteindelijk besloten ze toch de ronde live te brengen, maar ze kondigden wel aan dat als er nog één dopinggeval zou voorkomen, ze zich terug zouden trekken. Aanvankelijk leek de Tour voor T-Mobile goed te verlopen; de jongeLinus Gerdemann won de zevende etappe en veroverde de gele trui. Op 18 juli werd echter bekend datPatrik Sinkewitz tijdens een training in juni op doping betrapt werd. ARD en ZDF hielden woord en staakten hun rechtstreekse verslaggeving van de Ronde. Sinkewitz werd op non-actief gesteld, in afwachting van decontra-expertise, en ook geschorst toen hij het gebruik toegaf.

Na dit nieuwe dopinggeval werd er in en buiten Duitsland druk over gespeculeerd dat T-Mobile zich uit de wielersport zal terugtrekken. Op 9 augustus maakte men echter bekend het contract tot 2010 uit te doen. Toch werd er gezegd dat bij een nieuw dopinggeval er alsnog een onmiddellijke beëindiging van het sponsorcontract mogelijk was. Op 4 september 2007 bleek ook rennerLorenzo Bernucci betrapt te zijn op het gebruik van een verboden middel. Hij werd onmiddellijk ontslagen.

Nadat Sinkewitz in november 2007 bekendmaakte dat er sprake was van stelselmatig dopinggebruik en dat dat ook nog gebeurde in 2006, verklaarde T-Mobile op 27 november 2007 dat het per direct stopt met het sponsoren van het team. Ook kledingsponsorAdidas en subsponsorAudi beëindigen voortijd hun contract met het team. Het team ging verder in dezelfde samenstelling als Team High Road.

Team High Road, Team Columbia en HTC

[bewerken |brontekst bewerken]

Gerald Ciolek in Team High Road-tenue in 2008

Van eind 2007 tot deRonde van Frankrijk 2008 stond de ploeg bekend onder de naamTeam High Road. Op 16 juni 2008 werd bekend dat de kleding- en schoenenproducentColumbia de sponsor zou worden van de wielerploeg^[1] Een jaar later kwam daarHTC als cosponsor bij.^[2] THR bleef wel de UCI-code.

Het seizoen 2008 begon met vier ritzeges én de eindzege in deTour Down Under vanAndré Greipel. Ook in deRonde van Californië was het team succesvol:George Hincapie won er een etappe. Later was de ploeg ook succesvol in onder andere deRonde van het Baskenland met 2 ritzeges, deScheldeprijs en deWaalse Pijl. Verder werd in deRonde van Romandië een ritzege behaald doorMark Cavendish en wonKanstantsin Siwtsow een etappe en het eindklassement in deRonde van Georgia. In deRonde van Frankrijk wonMark Cavendish 4 etappes. Daarnaast heeftKim Kirchen vier etappes degele trui mogen dragen. Team Columbia sloot het seizoen 2008 af met liefst 77 etappes, waarmee het de jarenlange heerschappij vanTeam CSC als meest succesvolle ploeg tot een einde bracht.

De suprematie van Columbia-High Road zette zich voort in 2009. Al in januari werden er overwinningen behaald, onder meer dankzij veelwinnaarAndré Greipel. Mark Cavendish won etappes in elke meerdaagse ronde waaraan hij deelnam, waaronder drieGiro-ritten. Bovendien pakte de Brit in de slotmeters de winst vanMilaan-Sanremo. De pas 22-jarige Boasson Hagen was de sterkste in een door slecht weer getroffenGent-Wevelgem. Een maand later won ook hij een rit in de Giro. Behalve de vele sprintoverwinningen van de ploeg (onder meer van de Nieuw-ZeelanderGreg Henderson) kent de ploeg ook een klein contingent tijdritspecialisten, met onder meer regerend wereldkampioen Bert Grabsch en de supertalenten Tony Martin en Frantisek Rabon. Zij wonnen beiden twee tijdritten, Grabsch won er één, terwijl Rogers en Pinotti kampioen van hun land werden. Bovendien pakte Columbia de zege in de ploegentijdrit van deRonde van Romandië en de Giro. Na een toch al sterk voorjaar reeg de ploeg de zeges aaneen in het middenseizoen, met 13 dagzeges in mei alleen al (waarvan 4 voorGreipel en 6 in de Giro), en liefst 17 in juni; de ploeg won 6 van de 9 ritten in deRonde van Zwitserland, terwijl Greipel zijn zegereeks voortzette met twee eendagskoersen en twee etappezeges.

Midden juni 2009 hadden 14 van de 25 selectierenners al een individuele zege op zak. Daar kwamen twee overwinningen in ploegentijdritten nog bij. Met deze mooie resultaten al op zak begon de ploeg voortvarend aan deRonde van Frankrijk 2009.Tony Martin pakte de witte trui, terwijlMark Cavendish de eerste vlakke etappes op zijn naam bracht. De Brit zou uiteindelijk eindigen met zes dagzeges, waaronder een mooie op de Champs-Elysées. In deRonde van Oostenrijk waren er in deze periode 4 dagzeges en het eindklassement (voorMichael Albasini), terwijl er in deSachsen Tour nog twee etappes werden gewonnen.

Het totaal aantal zeges vanaf 2008 bedroeg op 24 september 2010 al 389.^[3]

Vanaf 2011 was Columbia, dat zich terugtrok uit de wielersport, geen cosponsor meer en ging de ploeg verder onder de naamHTC-High Road.^[4] Op 4 augustus 2011 werd bekendgemaakt dat de ploeg ophield te bestaan omdat ze voor het seizoen 2012 geen nieuwe sponsor kon vinden.^[5]

Grote rondes

[bewerken |brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië		Ronde van Frankrijk		Ronde van Spanje
Jaar	hoogste klassering	etappewinst	hoogste klassering	etappewinst	hoogste klassering	etappewinst
1989	geen deelname		geen deelname		geen deelname
1990	geen deelname		geen deelname		26e Dariusz Kajzer
1991	geen deelname		geen deelname		17e Udo Bölts
1992	11e Uwe Ampler	18eUdo Bölts	10e Jens Heppner		geen deelname
1993	33e Udo Bölts		25e Udo Bölts	13eOlaf Ludwig	geen deelname
1994	18e Udo Bölts		9e Udo Bölts		geen deelname
1995	14e Vladímir Pulnikov		25e Vladímir Pulnikov	6e en 17eErik Zabel	32e Bert Dietz ↑Steffen Wesemann	12eBert Dietz 13eChristian Henn
1996	geen deelname		↑Bjarne Riis 2↑Jan Ullrich ↑Erik Zabel	3e en 10eErik Zabel 9e en 16eBjarne Riis 20e (ITT)Jan Ullrich	20e Peter Meinert-Nielsen ↑Jürgen Werner
1997	geen deelname		↑Jan Ullrich ↑Erik Zabel	3e, 7e en 8eErik Zabel 10e en 12e (ITT)Jan Ullrich	geen deelname
1998	geen deelname		2↑Jan Ullrich ↑Erik Zabel	3eJens Heppner 7e (ITT), 16e en 20e (ITT)Jan Ullrich	71e Georg Totschnig	7eGiovanni Lombardi
1999	geen deelname		17e Alberto Elli ↑Erik Zabel	10eGiuseppe Guerini	↑Jan Ullrich	5e en 20e (ITT)Jan Ullrich
2000	geen deelname		2↑Jan Ullrich ↑Erik Zabel	20eErik Zabel	28e Aleksandr Vinokoerov	18eAleksandr Vinokoerov
2001	23e Matthias Kessler	2e en 3eDanilo Hondo	2↑Jan Ullrich ↑Erik Zabel	1e, 3e en 19eErik Zabel	39e Alberto Elli
2002	25e Matthias Kessler		37e Bobby Julich	6eErik Zabel	47e Matthias Kessler ↑Erik Zabel	2e, 3e en 4eErik Zabel
2003	geen deelname		3↑Aleksandr Vinokoerov	9e en 12eAleksandr Vinokoerov	27e Christian Werner ↑Erik Zabel	10e en 11eErik Zabel
2004	geen deelname		2↑Andreas Klöden	11e en 21eAleksandr Vinokoerov 19eGiuseppe Guerini	43eErik Zabel
2005	25e Matthias Kessler		3↑Jan Ullrich		6e Óscar Sevilla
2006	51e Jörg Ludewig	10e (ITT)Jan Ullrich	2↑Andreas Klöden	3eMatthias Kessler 7e (ITT) en 19e (ITT)Serhij Hontsjar	50e Daniele Nardello
2007	18eMarco Pinotti		7eKim Kirchen	7eLinus Gerdemann 15eKim Kirchen	58eStephan Schreck	8eBert Grabsch 13eAndreas Klier
2008	44eMorris Possoni	4e en 13eMark Cavendish 17eAndré Greipel 21eMarco Pinotti	8eKim Kirchen	5e, 8e, 12e en 13eMark Cavendish 18eMarcus Burghardt	geen deelname
2009	8eMichael Rogers	1e Ploegentijdrit 7eEdvald Boasson Hagen 8eKanstantsin Siwtsow 9e, 11e en 13eMark Cavendish	19eGeorge Hincapie	2e, 3e, 10e, 11e, 19e en 21eMark Cavendish	94eAdam Hansen André Greipel	3eGreg Henderson 4e, 5e, 16e en 21eAndré Greipel
2010	9eMarco Pinotti	9eMatthew Goss 18eAndré Greipel	37eMichael Rogers	5e, 6e, 11e, 18e en 20eMark Cavendish	3ePeter Velits Mark Cavendish	1e Ploegentijdrit 12e, 13e en 18eMark Cavendish 17ePeter Velits
2011	10eKanstantsin Siwtsow	1e Ploegentijdrit 10e en 12eMark Cavendish	19ePeter Velits Mark Cavendish	5e, 7e, 11e, 15e en 21eMark Cavendish 20e (ITT)Tony Martin	123eMichael Albasini	10eTony Martin 13eMichael Albasini