| Groene kakariki IUCN-status:Kwetsbaar[1] (2022) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Cyanoramphus unicolor (Lear, 1831)[2] | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Groene kakariki op Wikispecies | |||||||||||||
| |||||||||||||
Degroene kakariki (Cyanoramphus unicolor) is eenvogel uit defamiliePsittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld). De wetenschappelijke naam van de soort werd alsPlatycercus unicolor in 1831 gepubliceerd doorEdward Lear. Het is een kwetsbare,endemische vogelsoort op deAntipodeneilanden, een groep van onherbergzame vulkanische eilanden ten zuiden vanNieuw-Zeeland die alsnatuurreservaat worden beheerd.
De vogel is 32 cm lang en bijna helemaal groen. De vleugeldekveren zijn blauw. De meest gelijkende vogel is deroodvoorhoofdkakariki, maar bij de Groene kakariki ontbreekt het rood. Het geluid van de vogel klinkt ook lager dan dat van de andere karakiri's.[1]
Deze soort is endemisch op de Antipodeneilanden. De vogel is algemeen op het hoofdeilandAntipodes Island, verder zijn er kleine aantallen opBollons Island,Leeward,Inner Windward enArchway. De vogels komen in alle type leefgebieden van de eilanden voor, maar het meest in graslanden met grote pollengrassen enzeggen (tussocks). De vogel nestelt in holen in de grond.[1]
De groene kakariki heeft een beperktverspreidingsgebied en daardoor is de kans opuitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2022 doorBirdLife International geschat op twee- tot drieduizend individuen; over trends in aantallen is niets bekend. Men veronderstelt dat de aantallen redelijk stabiel zijn. Mogelijk vormen per ongeluk ingevoerde muizen, katten of hermelijnen een bedreiging voor de soort. Daarom staat de soort als kwetsbaar op deRode Lijst van de IUCN. Verder gelden er beperkingen voor de handel in deze parkiet, want de soort staat in de Bijlage II van hetCITES-verdrag.[1]
