Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Naar inhoud springen

Woestijn van het Grote Bekken

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

(Doorverwezen vanafGreat Basin Desert)

Great Basin Desert

Alsem-steppe in de woestijn van het Grote Bekken

Situering

Land(en)

Verenigde Staten

Informatie

Hoogste punt

Montgomery Peak (4099 m) ofWheeler Peak (3982 m)

Laagste punt

Pyramid Lake (1157 m) of de overgang naar de Mojavewoestijn in het zuiden (1000-1200 m)

Klimaattype

voornamelijkBSk en in mindere mateBWk

Kaart

Kaart van de Great Basin Desert

Portaal

Aardwetenschappen

DeGreat Basin Desert ofWoestijn van hetGrote Bekken is een gematigde (of "koude") woestijn die zich voornamelijk in deAmerikaanse deelstaatNevada bevindt. Delen van de woestijn liggen ook in het westen vanUtah (oostelijk deel van de woestijn), in het oosten vanIdaho (in het noordoosten) en in het oosten vanCalifornië (zuidwesten van de woestijn). In het zuiden gaat de woestijn over in de nog drogereMojavewoestijn. Deze laatste wordt in tegenstelling tot de Great Basin Desert tot de warme woestijnen gerekend, voornamelijk omwille van zijn lagere hoogte. Het landschap van de Great Basin Desert bestaat uit brede valleien gescheiden door bergen met zoutvlaktes en steppes met lage struiken alsalsem.

De Woestijn van het Grote Bekken wordt bewoond door verschillende Indianenstammen, waaronder deShoshone, die deGreat Basin tribes genoemd worden. Hunverspreidingsgebied strekt zich behalve in het Grote Bekken zelf ook uit over aangrenzende gebieden ten noorden en oosten van hethydrografische bekken.

Geografie

[bewerken |brontekst bewerken]

Verschil met hydrografische Grote Bekken

[bewerken |brontekst bewerken]

De woestijn (zwart) valt zo goed als geheel binnen de "Basin and Range Province" (lichtblauw). Het hydrografische Great Basin (lila) kent een grote uitloper naar het zuiden.

Hethydrografische Grote Bekken wordt gedefinieerd als de aaneensluitende zone vanendoreïsche bekkens en kent een grote uitloper naar het zuiden, doorheen deMojavewoestijn tot in deSonorawoestijn rond deSalton Sea.

Topografie

[bewerken |brontekst bewerken]

Valleien en parallelle kleine bergketens

Het landschap van de woestijn wordt bepaald door een zogehetenbasin and range-topografie. Brede valleien worden begrensd door parallelle bergketens die voornamelijk noord-zuid georiënteerd zijn. DezeBasin and Range Province strekt zich echter verder uit dan Nevada alleen, voornamelijk in zuidelijke en zuidoostelijke richting. Er zijn verschillende bergtoppen in de woestijn met een hoogte hoger dan 3000 meter, maar ook de valleibodems liggen relatief hoog. De meest valleien bevinden zich hoger dan 1200 meter.

DeBlack Rock Desert in het noordwesten en deGreat Salt Lake Desert in het noordoosten zijn deelgebieden van de woestijn van het Grote Bekken met grotezoutvlaktes.

Hydrografie

[bewerken |brontekst bewerken]

De Humboldt halverwege zijn loop bij Palisade Canyon, hierna verliest de rivier geleidelijk aan debiet

De Humboldt, dertig kilometer voor zijn monding in het Humboldt zoutmeer

De woestijn van het Grote Bekken bevindt zich zo goed als helemaal binnen hetGrote Bekken, een groot gebied dat niet afwatert naar deoceanen, maar enkel een interne drainage kent. Dit Grote Bekken bestaat uit verschillende kleine en grote stroomgebieden met eenzoutvlakte of een (seizoenaal)zoutmeer als laagste punt. De grootste stroomgebieden zijn die van deHumboldt (de grootste rivier in de woestijn van het Grote Bekken) in het noordwesten en het bekken van hetGrote Zoutmeer in het noordoosten.

Transport

[bewerken |brontekst bewerken]

De eerste transcontinentale spoorweg, deCentral Pacific Railroad, werd aangelegd door de woestijn van het Grote Bekken. Vandaag volgt deInterstate 80 grotendeels dezelfde route. Deze route volgt voor een groot deel de loop van de Humboldt en werd ook al gebruikt door vroege migranten die westwaarts trokken naar de mijnvelden van Noord-Californië. De Great Basin Desert vormde de enige woestijn op deze route, ook gekend als deCalifornia Trail, en vormde naast de oversteek van deSierra Nevada een van de moeilijkste gedeelte van de tocht.

Bebouwing

[bewerken |brontekst bewerken]

De woestijn van het Grote Bekken is een van de dunstbevolkte gebieden van de Verenigde Staten. De twee grootste steden in het Bekken zijnSalt Lake City, de hoofdstad van Utah, aan de oostgrens enReno aan de westgrens. Tussen beide in ligtElko, een klein stadje met een kleine 20.000 inwoners. Tussen Reno en Elko ligt het nog kleinereWinnemucca. Deze vier plaatsen liggen allen langs de Interstate 80. Andere kleine steden zijnCarson City (de hoofdstad van Nevada),Ogden,Provo enLogan.

Ecologie

[bewerken |brontekst bewerken]

Klimaat

[bewerken |brontekst bewerken]

Het grootste deel van de woestijn (eerder eenhalfwoestijn) kent eensemi-aried klimaat (Köppen BSk), geen puur woestijnklimaat. De woestijn kent warme, droge zomers en winters met sneeuwval. Verder zijn er ruime gebieden die een echtwoestijnklimaat kennen (BWk): onder meer een ruime zone rondFallon en een deel van de noordelijkeOwens Valley. De meest natte gebieden van de woestijn kennen eenmediterraan landklimaat (omgeving vanElko (254 mm, Dsb) en inSalt Lake City (409 mm, Dsa)) en eengematigd mediterraan klimaat (Carson City (245 mm, Csb)). Verder voeren de verschillende rivieren water aan uit omliggende gebieden waar meer neerslag valt, zoals de Sierra Nevada voor het westen van het Grote Bekken.

Het zoutgehalte in de bodem wordt mede bepaald door twee grote prehistorische meren: Lake Lahontan in het noordwesten enLake Bonneville in het noordoosten.

Naargelang de hoogte vindt men andereecosystemen in de woestijn. In de valleibodems, waar het water van rivieren en beken zich verzameld en verdampt, ontstaan zoute bodems. De typerende plant voor deze zone isAtriplex confertifolia, een soortmelde. In de hogerliggende zone is er meer vocht beschikbaar in de bodem en is het zoutgehalte lager. Hier dominerenalsem (Artemisia tridentata) en grassen. Nog een zone hoger, waar er meer neerslag is, vindt men open bosgebieden van dennen (Pinus monophylla) enJuniperus osteosperma. Op de hellingen van veel heuvels vindt men ookCercocarpus en verder komen ookPinus flexilis (limber pine) enPinus longaeva voor. De bovenste grens van deze zone bossen wordt bepaald door de minimale temperatuur die deze boomsoorten toelaat te groeien.

Fauna

[bewerken |brontekst bewerken]

63 diersoorten van de Great Basin Desert zijn beschermd omwille vanhabitatverlies. Het gaat onder meer om dewaaierhoen,grootoorkitvos,ordkangoeroegoffer en depadhagedis.

Waaierhoen
Grootoorkitvos
Ordkangoeroegoffer
Padhagedis

Twee bedreigde vissoorten kunnen worden gevonden inPyramid Lake in het Grote Bekken: deCui-ui,Catostomidae en een soortroodkeelforel (Lahontan cutthroat trout ofOncorhynchus clarkii henshawi).

Haasachtigen zoals dezwartstaarthaas enwoestijnkatoenstaartkonijn (Desert Cottontail) en decoyotes die op hen jagen zijnzoogdieren die vaak door mensen worden gezien in het gebied. Ookgrondeekhoorns komen er veel voor, maar worden minder vaak gezien.Packratten,kangaroo ratten en andere kleineknaagdieren komen veel voor in het gebied, maar duiken vooral ’s nachts op.

Kleinehagedissen zoals deluipaardleguaan komen veel voor in het Grote Bekken, evenals slangen zoals deratelslang.

Nationale Parken en andere beschermde zones

[bewerken |brontekst bewerken]

Het relatief kleine (312 km²)Great Basin National Park beschermt een deel van de Snake Range, waarvan de 3982 meter hogeWheeler Peak het hoogste punt vormt. Het park bevindt zich in het oosten van Nevada.

HetHumboldt-Toiyabe National Forest bestaat uit een verzameling van beschermde bosgebieden die verspreid liggen over geheel Nevada.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Woestijn_van_het_Grote_Bekken&oldid=68263015"

Categorieën:

[8]ページ先頭