Gogol kwam uit het gebied dat voorheenKlein-Rusland werd genoemd, het huidigeOekraïne. Zijn ouders bewoonden een klein landgoed in het gouvernementPoltava. Hij volgde hetgymnasium inNezjin. In 1828 ging hij naarSint-Petersburg om een baan te zoeken bij de overheid. Het jaar daarop publiceerde hij zijn eerste gedicht.
Van 1834 tot 1835 was hij hoogleraar middeleeuwse geschiedenis aan deuniversiteit van Sint-Petersburg. Dat was geen succes en hij nam zelf ontslag. Gogol gebruikte de ervaring in eensatirisch verhaal. In 1835 legde hij zich volledig toe op het schrijven. Zijn verdere leven zwierf hij rond door Europa. Hij woonde in Parijs en op diverse plaatsen in Rome en hij had last van verschillende kwalen, zoals depressie. Gogol arriveerde op 23 februari 1848 voor een pelgrimage in Jeruzalem waar hij verlossing zocht voor zijn zonden. Hij werd zwaar teleurgesteld en keerde terug naar Rusland. Uiteindelijk hongerde hij zich dood en raakte in coma. Ten slotte overleed hij inMoskou in 1852. Toen zijn kist in de twintigste eeuw werd geopend bleek zijn lichaam er met het hoofd naar beneden in te liggen.[1]
Nikolaj GogolGevelteken voor Gogol in Via Capo le Case, een van zijn adressen te Rome vlak bijPiazza di Spagna.Buste te Sint-PetersburgGogol verbrandt het manuscript van deel 2 van "Dode Zielen", schilderij uit 1909 doorIlja Repin,Tretjakovgalerij,Moskou.
In 1829 publiceerde Gogol het gedichtHanz Küchelgarten. Van 1831 tot 1832 werkte Gogol aanAvonden op een dorp nabij Dikanka. Dit is een vrolijke, folkloristische verhalenbundel, geïnspireerd door zijn jeugdjaren inOekraïne. Het was eveneens in 1831 dat hij kennis maakte metPoesjkin, en enkele maanden later ook met Madame Smirnova. Dankzij hen werd hij geïntroduceerd in de Sint-Petersburgse literairesalons. Het was ook Poesjkin die Gogol de thema's aanreikte voorDe Revisor, enDode zielen. Aanvankelijk werd Gogol door deliteraire kritiek gezien als een Oekraïense, niet Russische auteur.
Gogol was een belangrijk exponent van hetRussisch realisme. Thema's die vaak terugkeren in zijn werk zijn de duivel en de tegenstelling tussen schijn en werkelijkheid. Ook schreef hij veel overSint-Petersburg. Rond 1836 kwam zijn toneelstukDe Revisor uit. Een ander toneelstuk van hem isHuwelijk.
Daarnaast schreef hij ook verhalen zoalsDe neus enDagboek van een gek, beide uit 1835. Later werden deze verhalen gebundeld inPetersburgse vertellingen. Een beroemdenovelle van Gogol in deze bundel isDe mantel. Over deze novelle schreefVladimir Nabokov: "Met zijn onsterfelijke verhaal De mantel, werd Nikolaj Gogol de grootste kunstenaar die Rusland ooit heeft voortgebracht."
Een belangrijk werk van Gogol is de romanDode zielen uit 1842. De bedoeling was om een trilogie te schrijven, maar alleen deel 1 is geheel overgebleven; Gogol verbrandde het deel van zijn werk waar hij ontevreden over was, zodat van deel 2 slechts enkele fragmenten bewaard zijn. Achteraf had hij spijt van deze vernietiging.Dode zielen gaat over de landheer Tsjitsjikov, die langs landheren gaat om hun zogenaamde 'dode zielen' (lijfeigenen ('zielen') bleven ook na hun dood op de zogenaamde revisielijsten staan) op te kopen. Levendig worden de ontmoetingen met deze zeer uiteenlopende personages beschreven.
Van Gogols werken zijn verschillende verfilmingen gemaakt.Joeri Norstein is sinds 1981 bezig een animatiefilm te maken vanDe Mantel. Het verhaal werd ook reeds in 1926 congeniaal verfilmd in hetsurrealistische meesterwerk vanGrigori Kozintsev enLeonid Trauberg.
OpMercurius is dekrater Gogol naar de schrijver vernoemd. De krater is gelegen op 28,1° zuiderbreedte en op 146,4° westerlengte en heeft een diameter van 87 km.
Bronnen, noten en/of referenties
↑bron: Jeruzalem, de biografie, pag. 407, auteur Simon Sebag Montefiore
.jpg)
.svg)
