Zijn aantal van 33 goals in 53 interlands voor hetItaliaanse elftal was een record, totdat het werd verbeterd doorLuigi Riva in dejaren zeventig. Meazza begon zijn carrière als spits bijInternazionale in1927; hij was toen pas 17 jaar. In het daarop volgende seizoen scoorde hij 33 doelpunten en was daarmeetopscorer van deItaliaanse competitie, een prestatie die hij nog tweemaal zou herhalen.
Zijn bijnaam luiddeBalilla en die dankte hij aan het feit dat Meazza al op zijn veertiende in het eerste elftal vanInternazionale speelde. Jongens tussen de acht en veertien jaar die ten tijde van de fascistische overheersing in Italië deel uitmaakten vanBenito Mussolini's paramilitaire jeugdbeweging werdenBalilla's genoemd.
In1934 had Meazza een grote rol in het eerste Italiaanse succes op eenWK. Hij was altijd gevaarlijk met de spitsenGiovanni Ferrari enSilvio Piola aan zijn zijde. Hij was de aanvoerder van het Italiaanse elftal dat in1938 voor de tweede maalwereldkampioen werd. Een bekend moment uit dat toernooi deed zich voor in de halve finale tegenBrazilië: hij kreeg een strafschop te nemen maar tijdens zijn aanloop zakte zijn broek af. Nonchalant trok hij deze omhoog en schoot de bal in het net, waardoor Italië de finale bereikte.
Kort na het WK liep hij een blessure op die hem voor een groot deel van het seizoen 1938/1939 aan de kant hield. Meazza ging eind1939 naarAC Milan, maar hij speelde daar haast nooit, totdat hij in1942 wegging. Hij speelde nog voorJuventus enAS Varese 1910 in de oorlog, daarna vertrok hij voor één seizoen naarAtalanta Bergamo in1945. Na dat jaar werd hij coach vanInternazionale.
Meazza stierf in1979, op de leeftijd van bijna 69 jaar. In 440 wedstrijden in deSerie A scoorde hij 269 maal. In totaal (met interlands en Europese wedstrijden) scoorde hij 355 goals. Als eerbetoon werd een stadion naar hem genoemd:Stadio Giuseppe Meazza (San Siro), de thuishaven vanInternazionale enAC Milan. In 2011 werd hij vanwege zijn verdiensten opgenomen in deHall of Fame van het Italiaanse voetbal.
.svg)
