| Gino Bartali | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Gino Bartali in deRonde van Frankrijk 1938. | ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboortedatum | 18 juli 1914 | |||
| Geboorteplaats |  Ponte a Ema,Italië | |||
| Overlijdensdatum | 5 mei 2000 | |||
| Overlijdensplaats | Ponte a Ema, Italië | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline(s) | Weg | |||
| Ploegen | ||||
| ||||
| Beste prestaties | ||||
| Milaan-San Remo | 1e (1939,1940,1947,1950) | |||
| Gent-Wevelgem | 9e (1947) | |||
| Luik-Bast.-Luik | 6e (1951) | |||
| Ronde van Lombardije | 1e (1936,1939,1940) | |||
| Ronde van Italië | 1e (1936,1937,1946) 17 etappezeges | |||
| Ronde van Frankrijk | 1e (1938,1948) 12 etappezeges | |||
| WK op de weg | 7e (1936) | |||
| ||||
Gino Bartali (Ponte a Ema,18 juli1914 - aldaar,5 mei2000) was eenItaliaanswielrenner.
Bartali heeft de volgende bijnamen:de Zwijgzame,de Vrome,de Mystieke ofde Monnik, omwille van zijn intense belijdenis van hetkatholieke geloof, ende Nordist van Toscane vanwege zijn geboortestreekToscane en naar zijn voorkeur voor de Vlaamse wedstrijden. Bartali werd steeds in een ander daglicht gesteld: kampioen van de eenvoud, van het snobisme, de tolerantie of de tirannie. Bartali had veeltifosi (fans).
In 1936 en 1937 schreef hij deGiro d'Italia op zijn naam. In 1937 reed hij zijn eersteTour de France en in 1938 won hij de Tour met een voorsprong van meer dan twintig minuten op de BelgFélicien Vervaecke.
Na deze overwinning in deTour van 1938 werden de beste jaren van zijn carrière gedwarsboomd door de oorlog.Fausto Coppi, die vijf jaar jonger was dan hij, won deRonde van Italië 1940, terwijl hij eigenlijk deknecht van Gino was. Italië werd verdeeld in twee rivaliserende clans.Coppi, het idool in wording, overvleugelde Bartali enigszins.
Tijdens deTweede Wereldoorlog bood Bartali, op verzoek vanPaus Pius XII, in het geheim hulp aan Joodse onderduikers, die zich schuil hielden in een klooster inAssisi. Bartali smokkelde onder andere vervalste identiteitskaarten mee in het frame van zijn fiets. Nadat hij werd opgepakt en drie maanden lang werd verhoord en gemarteld, besloot hij zijn vrouw en kind onder te brengen op een geheime locatie. Hij was betrokken bij het redden van 800 Joden en ontving daarvoor postuum de onderscheiding "Rechtvaardige onder de Volkeren", een eretitel van het HolocaustmuseumYad Vashem in Jeruzalem voor niet-Joden.[1]
In 2017 stelde onderzoek door Michele Sarfatti de rol van Bartali bij het redden van Joodse onderduikers ter discussie, daarbij onder meer verwijzend naar het beperkt bronnenmateriaal en het feit dat Bartali het verhaal zelf nooit zou hebben bevestigd.[2] In 2021 traden Marco en Stefano Pivato dit relaas bij,[3] daarbij het hele verhaal 'verzonnen' noemend ('una storia inventata').[4]
Na de oorlog werd Bartali weer actief in het wielerpeloton. Hij won de eerste naoorlogse Giro in 1946, en in 1948 verscheen Bartali ook opnieuw aan de start van de Tour de France. Tien jaar na zijn eerste Touroverwinning won hij de wedstrijd voor de tweede keer. Deze Tourzege leidde enigszins de aandacht af van de revolutie in Italië, die op gang was gekomen na de (mislukte) moordaanslag op de leider van de Italiaanse communistische partij,Palmiro Togliatti. Het verhaal gaat dat de Italiaanse presidentLuigi Einaudi Bartali smeekte omwille van de eenheid van het land de Tour te winnen, wat hij dus ook deed.
In 1950 leek Bartali op weg naar zijn derde Tourzege. Hij won de etappe inSaint-Gaudens, waar zijn landgenootFiorenzo Magni de gele trui veroverde. Tijdens de beklimming van deCol d'Aspin in dePyreneeën deden zich echter ernstige incidenten voor. Supporters bedreigden de Italianen. Bartali kondigde na de huldiging in Saint-Gaudens aan, dat beide Italiaanse ploegen de Tour zouden verlaten. Dat gebeurde ook.
Vier jaar later kwam er een einde aan Bartali's loopbaan. Twintig jaar had hij als professional gefietst en in zijn veertigste levensjaar werd zijn afscheid bespoedigd door een ernstig verkeersongeluk inCermenate in Noord-Italië. In zijn topjaren was Bartali in Italië zeer populair.
Na zijn loopbaan raakte Bartali door overmatig roken enige tijd zijn stem kwijt. Bartali keerde in 1994, 56 jaar na zijn eerste Tourzege, inLourdes als eregast terug in de Tourkaravaan. Vanaf 1953 produceerde Bartali deBartali-motorfietsen.
In zijn 19-jarige profcarrière heeft Bartali 168 overwinningen behaald. Hij heeft 23 dagen degele trui gedragen in de Tour de France. In de Giro d'Italia droeg hij 50 dagen deroze trui.
Omringd door zijn vrouw en zijn drie kinderen overleed Bartali in 2000 na een hartaanval. Hij werd 85 jaar oud.
1934
1935
Italiaans kampioenschap op de weg, Elite1936
1937
Italiaans kampioenschap op de weg, Elite1938
1939
1940
Italiaans kampioenschap op de weg, Elite1941
1942
1945
1946
1947
1948
1949
1950
1951
1952
Italiaans kampioenschap op de weg, Elite1953
|
|
Voorganger:.svg) Vasco Bergamaschi1935 |  Winnaar van de Ronde van Italië Gino Bartali1936,1937 | Opvolger:Giovanni Valetti 1938,1939 |
| Voorganger:Fausto Coppi 1940 | Winnaar van de Ronde van Italië Gino Bartali 1946 | Opvolger:Fausto Coppi 1947 |
| Voorganger:Remo Bertoni 1934 |  Winnaar groene trui in de Ronde van Italië Gino Bartali1935,1936,1937 | Opvolger:Giovanni Valetti 1938 |
| Voorganger:Giovanni Valetti 1938 | Winnaar groene trui in de Ronde van Italië Gino Bartali 1939,1940,1946,1947 | Opvolger:Fausto Coppi 1948,1949 |
| Voorganger: Roger Lapébie  1937 |  Winnaar van de Ronde van FrankrijkGino Bartali 1938 | Opvolger: Sylvère Maes .svg) 1939 |
| Voorganger: Jean Robic 1947 | Winnaar van de Ronde van Frankrijk Gino Bartali 1948 | Opvolger: Fausto Coppi 1949 |
| Voorganger: Félicien Vervaecke 1937 |  Winnaar bergklassement van de Ronde van FrankrijkGino Bartali 1938 | Opvolger: Sylvère Maes 1939 |
| Voorganger: Pierre Brambilla 1947 | Winnaar bergklassement van de Ronde van Frankrijk Gino Bartali 1948 | Opvolger: Fausto Coppi 1949 |
| Voorganger: Roger Lapébie | Oudste nog levende Tourwinnaar 12 oktober 1996 – 5 mei 2000 | Opvolger: Ferdy Kübler |
