| Germain Derycke | ||||
|---|---|---|---|---|
Germain Derycke (1954) | ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Germain Derycke | |||
| Bijnaam | Mentie | |||
| Geboortedatum | 2 november1929 | |||
| Geboorteplaats | ||||
| Overlijdensdatum | 13 januari1978 | |||
| Overlijdensplaats | Kortrijk | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline(s) | Weg | |||
| Ploegen | ||||
| ||||
| Beste prestaties | ||||
| Milaan-San Remo | 1e (1955) | |||
| Ronde van Vlaanderen | 1e (1958) | |||
| Parijs-Roubaix | 1e (1953) | |||
| Luik-Bast.-Luik | 1e (1957) | |||
| Ronde van Frankrijk | 1 etappezege | |||
| WK op de weg | 2e (1953) | |||
| ||||
Germain Derycke (Bellegem,2 november1929 -Kortrijk,13 januari1978) was een Belgischwielrenner. Gezien zijn palmares kunnen we hem rekenen tot de typische klassieke renners.
Reeds in zijn tweede profjaar (1951) werd hij tweede inLuik-Bastenaken-Luik. Vanaf 1953 pikte hij bijna jaarlijks zijn "klassieker" mee. Zo won hij in 1953 de kasseiklassiekerParijs-Roubaix, het jaar daarop de semi-klassieker deWaalse Pijl en nog een jaar later "La Primavera"Milaan-San Remo. In 1957 won hijLuik-Bastenaken-Luik na een solovlucht van 47 km met bijna drie minuten voorsprong op de tweede. Aangezien hij echter over een gesloten overweg had gekropen werd hij achteraf ex-aequo geplaatst met de tweede,Frans Schoubben. In 1958 won hij ten slotte deRonde van Vlaanderen.
Hij stond ook tweemaal op het podium van hetWK wielrennen voor beroepsrenners : in 1953 behaalde hij zilver achter de ongenaakbareFausto Coppi, in 1955 brons achter landgenootStan Ockers en LuxemburgerJean-Pierre Schmitz.
Ook in het kleinere ronde-werk deed Germain het niet onaardig, met eindwinst in de Ronden van Algerije en Noord-Afrika (1953), Dwars door Vlaanderen (1954) en de Driedaagse van Antwerpen (1955) naast een twintigtal ritoverwinningen, onder meer in zijn allereersteRonde van Frankrijk (1951).
Op 29-jarige leeftijd, op het toppunt van zijn sportieve mogelijkheden, maakte een zwaar auto-ongeval, waarvan hij nooit helemaal herstelde, een vroegtijdig einde aan zijn loopbaan. Germain Derycke behoort, naast de wereldtoppersLouison Bobet,Fred De Bruyne,Hennie Kuiper,Sean Kelly en sinds kort ookPhilippe Gilbert tot het selecte kransje van zes renners die vier van de vijf klassieke "Monumenten" op hun naam konden schrijven. Men kan slechts gissen hoe zijn erelijst er zou hebben uitgezien zonder dit fataal accident...
Op amper 48-jarige leeftijd overleed Germain Derycke vroegtijdig en onverwacht thuis aan een slagaderbreuk.
In 2008 werd er naast de kerk van Bellegem een standbeeld onthuld als herinnering aan Germain Derycke, ontworpen door kunstenaar Maurice Dierick.[1]
1950
1951
1952
1953
1954
1955
1956
1957
1958
|
|