Eengekwalificeerde meerderheid is een meerderheid die in een stemprocedure pas doorslaggevend is wanneer ze voldoet aan aanvullende voorwaarden. Ze wordt vereist wanneer niet kan worden volstaan met eengewone meerderheid (meer vóór- dan tegenstemmen) of eenabsolute meerderheid (ten minste de helft plus een half van een relevant aantal stemmen) om tot een bepaalde beslissing te komen of om een voorstel al of niet aan te nemen.
Het komt vaak voor dat voor grondwetten gekwalificeerde meerderheden nodig zijn, zoals:
Sinds 1 november 2014, wordt bij een stemming in de Raad over een voorstel van deCommissie of van dehoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid, het voorstel aangenomen bij een gekwalificeerde meerderheid. Hiervoor zijn twee voorwaarden (men spreekt ook van een "dubbele meerderheid"[1]):
Een blokkerende minderheid moet ten minste uit vier leden van de Raad bestaan; in het andere geval wordt de gekwalificeerde meerderheid van stemmen geacht te zijn verkregen.
Onder het nieuwe verdrag vallen meer beleidsterreinen onder de gekwalificeerde meerderheidsstemming dan tot nu toe. Op een groot aantal beleidsterreinen moet echter met unanimiteit door de lidstaten besloten worden, waarbij elk land dus zijnvetorecht behoudt.
Voor hetVerdrag van Lissabon kreeg elk land een bepaald aantal stemmen toegewezen op basis van de inwonersaantallen van dat land.
Om een gekwalificeerde meerderheid te halen moest worden voldaan aan: