Gebhard Ludwig Himmler | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Geboren | 29 juli1898 München,Duitse Keizerrijk | |||
Overleden | 22 juni1982 München,West-Duitsland | |||
Rustplaats | Waldfriedhof, München: sectie: 162[1][2] | |||
Land/zijde | ![]() ![]() ![]() | |||
Onderdeel | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||
Dienstjaren | 1917 -1919 1934 -1945 | |||
Rang | ![]() ![]() SS-Standartenführer in deWaffen-SS | |||
Eenheid | Königlich Bayerisches 16. Infanterie-Regiment „Großherzog Ferdinand von Toskana“ 1 mei 1917[3] Schützen Brigade 21 Juni 1919[3] | |||
Bevel | Referats Ingenieur Schulen/Reichsministerium für Wissenschaft, Erziehung und Volksbildung 1 augustus 1939[3] Amtes für Berufs u. Nachwuchsfragen/Hauptamt für Technik d. NSDAP 9 november 1943[3] Inspekteur d. Waffen-SS Schulen[3] | |||
Onderscheidingen | Eerste Wereldoorlog | |||
Ander werk | Professor[4][5] | |||
|
Gebhard Ludwig Himmler (München,29 juli1898 - aldaar,22 juni1982) was eenDuitseofficier enwerktuigbouwkundig ingenieur tijdens deTweede Wereldoorlog. Hij was de oudste broer van deReichsführer-SSHeinrich Himmler[6].
Op 29 juli 1898 werd Gebhard Ludwig Himmler in München geboren. Hij was de zoon van deOberstudiendirektor (directeur van eengymnasium)Joseph Gebhard Himmler (17 mei 1865 inLindau (Bodensee) - 29 oktober 1936 in München) en zijn vrouw Anna Maria Heyder (16 januari 1866 inBregenz - 10 september 1941 inMünchen).[7] Zijn broers warenHeinrich Himmler (7 oktober 1900 in München - 23 mei 1945 inLüneburg) enErnst Hermann Himmler (23 december 1905 in München - 2 mei 1945).
Vanaf 1904 tot 1906 zat Himmler op de katholieke domschool aan het Frauenplatz in München.[8] Hierna bezocht hij van 1906 tot 1908 deAmalienschule, en van 1909 tot 1916 de Wilhelmgymnasium inMünchen. In juli 1915 trad Himmler toe tot deLandstorm, hiermee behoorde hij nu tot demilitaire reserve.[9] In 1916 werd zijn dienstplicht voor hetBeiers leger uitgesteld, omdat hij bezig was met zijnAbitur. In maart 1917 slaagde hij voor zijn vroege mondelingeAbitur.
In 1917 volgde Himmler een opleiding totofficier, en werd op 1 mei 1917 alsFahnenjunker geplaatst bij hetKöniglich Bayerisches 16. Infanterie-Regiment „Großherzog Ferdinand von Toskana“, wat gestationeerd was inPassau. In de zomer van 1917 voltooide hij een militaire gevechtsoefening inGrafenwöhr, en eenFahnenjunker-leergang en vervolgens nog een cursus overmachinegeweren in Lagerlechfeld. Op 9 april 1918 werd hij aan hetWestfront in de regioLotharingen geplaatst en hij was aansluitend betrokken bij de gevechten tijdens deSlag bij Château-Thierry 65 km voorParijs. Himmler functioneerde alsordonnans tussen debataljons- enregimentsleiding. Op 25 september 1918 werd hij bevorderd totFähnrich.
Op 15 februari 1919 nam hij ontslag uit het leger. Als lid van deEinwohnerwehr vocht Himmler mee in het neerslaan van deMünchense Radenrepubliek. Hij en zijn broer Heinrich verlieten deEinwohnerwehr, en sloten zich aan bij deparamilitair14. Zeitfreiwilligenkompanie[10] van deSchützen Brigade 21 in deSchwarze Reichswehr onder bevel van deOberstFranz von Epp. Begin 1923 sloot Himmler zich aan bij deBund Reichskriegsflagge, die geleid werd doorErnst Röhm. Die namen aan deBierkellerputsch deel.
In het najaar 1922 werd Himmler verliefd op Paula Stölz, later dat jaar verloofde het stel zich. Zij was de dochter van de bankier Max Stölzle.[11] Andere bron vermeldt: november 1921, als datum verloving.[12] De verloving was in maart 1924 verbroken.[13]
Vanaf 15 januari 1919 tot juli 1923 doorliep hij een studie voorwerktuigbouwkundig ingenieur aan deTechnische Universiteit München. Van juli 1923 tot de invoering van deRentenmark was hij in dienst van deBayerische Hypotheken- und Wechsel-Bank voor papiergeld. Hierna werkte hij in een constructiebureau van de machinefabriek Fritz Neumeyer AG in München-Freimann. In januari 1925 was hij hulponderwijzer aan de gemeentelijke beroeps- en handelsschool voor fijnmechanica inDeroystraße. Vanaf april 1925 was hij daar werkzaam als leraar en doceerde hij technisch tekenen, natuurkunde enwetenschappelijk instrument. Himmler was lid van deAGV München (Akademische Gesangverein (AGV) München), daar leerde hij zijn latere zwagerRichard Wendler kennen. Op 18 september 1926 trouwde hij met Mathilde Hilde Wendler. Het echtpaar kreeg drie kinderen: Irmgard (21 oktober 1927), Anneliese (16 oktober 1930) en Heide (13 maart 1940[14] inGmund am Tegernsee).
Na 30 januari 1933 werd Himmler benoemd tot directeur van de vakschool in deDeroystraße. Op 1 november 1935 aanvaardde hij een baan als conrector op de hogere technische hogeschool Oskar von Miller. Een half jaar later werd hij benoemd totrector.
In mei 1933 werd Himmler lid van deNationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij, en deVerein für Deutsche Kulturbeziehungen im Ausland (vrije vertaling: Vereniging voor Duitse Cultuurbetrekkingen in het Buitenland). Om de schijn van de opportunisten af te weren, werd hem op zijn verzoek het lage NSDAP-lidmaatschapsnummer van zijn vrouw Hilde toegewezen.[15] Voor 30 januari 1933 was Gebhard de leider van de Beierse Vereniging van Beroepsscholen. In 1933 werd het omgezet in deNationalsozialistischer Lehrerbund (NSLB) (vrije vertaling: Nationaalsocialistische Duitse Lerarenbond). Gebhard Himmler werd benoemd tot plaatsvervanger en vervolgens totGaufachschaftsleiter van deGau München-Oberbayern (vrije vertaling:Gouw München-Opper-Beieren).[15] Met zijn aanstelling als directeur van de vakschool inDeroystraße in München, wijdde Himmler zich intensief aan tal van erefuncties van het naziregime en werd hij grotendeels ontheven van de schooldienst. Hij werd opgeleid totofficier, en bleef werken bij deNSLB. Op 1 juni 1934 werd Himmler lid van deSchutzstaffel (SS). Na zijn aanstelling werd hij op 9 november 1935 bevorderd totSS-Untersturmführer (tweede luitenant). Vanaf het begin van 1936 werkte hij voor deHauptamt für Technik in der NSDAP (vrije vertaling: Hoofdkantoor voor Techniek in de NSDAP) en deNS-Bund Deutscher Technik (NSBDT) (vrije vertaling: Nationaalsocialistische Duitse Bond Techniek), die onder de leiding vanFritz Todt stonden. En tot 1938 werden bijna alle technisch-wetenschappelijke verenigingen, zoals deVerein Deutscher Ingenieure (VDI) (vrije vertaling: Vereniging van Duitse Ingenieurs (VDI)), waren aangesloten. Op 9 november 1936 werd Himmler bevorderd totSS-Obersturmführer (eerste luitenant).
De VDI definieerde de richtlijnen voor het toekennen van de titel van ingenieur. Himmler had een vormende invloed op deze collectieve belangenbehartiging, en oefende de politieke macht op een discriminerende en partijdige manier uit.
In 1938 werd Himmler vaker opgeroepen om deel te nemen aan militaire oefeningen. Hij nam in maart 1938 deel aan deAnschluss in Oostenrijk. In de zomer van 1938 draaide Himmler verschillende militaire oefeningen als groeps- en compagniecommandant.
Op 1 augustus 1939 werd Himmler opgeroepen voor het19. Bayerischen Infanteriebataillon (vrije vertaling: 19e Beierse Infanteriebataljon), en werd met zijncompagnie gelegerd inTsjechië aan dePoolse grens.
Na het begin van deTweede Wereldoorlog nam hij vanaf 1 september 1939 deel aan deaanval op Polen. Het 19e Infanterieregiment behoorde tot het14. Armee (14e Leger). Aan het einde van de gevechten op 16 en 17 september 1939 bevond hetregiment zich ten westen vanLemberg, en werd begin oktober 1939 naar deNiederrhein verplaatst.
Op 18 oktober 1937 ondertekendenFritz Todt enAbdul Majid Zabuli een Duits-Afghaanse overeenkomst over de bouw en het vervoer over land. Himmler genoot de bescherming van Fritz Todt, wat bijdroeg aan zijn overplaatsing naar deAbteilung E IV (afdeling E IV) van hetReichsministerium für Wissenschaft, Erziehung und Volksbildung (vrije vertaling: Rijksministerie van Wetenschap, Onderwijs en Cultuur) inBerlijn in december 1939. Op 1 augustus 1940 werd Himmler benoemd totMinisterialrat. Hierop volgde werd hij op 9 november 1940 bevorderd totSS-Obersturmbannführer (luitenant-kolonel).
Vanaf juli 1939 woonde de familie Gebhard enHilde Himmler aan deHähnelstraße inBerlin-Friedenau.
In 1944 ging deMinisterialdirigentWilhelm Heering in het Rijksministerie van Wetenschap, Onderwijs en Cultuure met pensioen, en Himmler volgde hem op. Vanaf augustus 1943 woonde Gebhard Ludwig Himmler bij zijn broerErnst Hermann Himmler inRuhleben in Berlijn. Tot 1946 woonde Gebhard Ludwig Himmler zijn familie enMargarete Himmler samen in het huisLindenfycht inGmund am Tegernsee. Zij hield toezicht op de renovatiewerkzaamheden die door gevangenen van het subkamp van hetconcentratiekamp Dachau aan de privévilla's werden uitgevoerd.
Himmler raakte bijKappeln aan deSchlei inBritskrijgsgevangenschap. Hij werd begin 1946geïnterneerd in de Lederfabriek Emil Köster inGadeland. Daarna werd hij overgebracht naarFallingbostel op deLüneburger Heide. In 1948 werd hij overgebracht naar een interneringskamp aan deUngererstraße inMünchen.
Na zijn vrijlating in 1948, ging Himmler werken in decondensatorfabriek aan deHoffmannstraße in München. Karl Hudezeck (1934-1945 de directeur van het Wittelsbacher gymnasium in München) gaf hem eenPersilschein (certificaat van denazificatie) voor de tijd in het nationaalsocialisme. In een denazificatierechtbank werd het in categorie II alsbelastet ingedeeld.
In het Afghaanse cultuurinstituut in München heeft deMinisterialdirigent (a.D.) eningenieur Gebhard Himmler als studieadviseur gewerkt waar hij stageplaatsen voor Afghaanse studenten regelde. Hij werd uitgesloten van overheidsdienst, en zijn pensioenrechten werden hem ontzegd. Himmler ging in beroep, en kreeg in 1959 zijn pensioen terug.
Over het verdere verloop van zijn leven is niets bekend. Op 22 juni 1982 overleed hij in München.
Himmler bekleedde verschillende rangen in zowel deAllgemeine-SS alsWaffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.
Datum | Beiers leger | Reichswehr | Allgemeine-SS | Waffen-SS | NSDAP | REM |
---|---|---|---|---|---|---|
19 mei 1917[3] | Fahnenjunker | — | — | — | — | — |
25 september 1918[3] | Fähnrich | — | — | — | — | — |
12 februari 1921[3] | — | CharakterLeutnant | — | — | — | — |
9 november 1935[16] | — | — | SS-Untersturmführer | — | — | — |
9 november 1936[3][16] | — | — | SS-Obersturmführer | — | — | — |
20 april 1938[3] | — | — | SS-Hauptsturmführer | — | — | — |
17 november 1938[3] | — | — | — | — | Reichshauptstellenleiter[17] der NSDAP | — |
30 januari 1939[3][18] | — | — | SS-Sturmbannführer | — | — | — |
1 augustus 1940[3] | — | — | — | — | — | Ministerialrat |
9 november 1940[3][5] | — | — | SS-Obersturmbannführer | — | — | — |
1 maart 1942[3] | — | — | — | SS-Sturmbannführer der Reserve(W-SS)[5] | — | — |
2 oktober 1942[3] | — | — | — | SS-Obersturmbannführer der Reserve(W-SS) | — | — |
9 november 1943[3] | — | — | — | — | Reichsamtleiter der NSDAP | — |
9 november 1943[3] | — | — | — | — | Bereichsleiter der NSDAP | — |
30 januari 1944[3][19]: | — | — | SS-Standartenführer | — | — | — |
30 januari 1944[20] - 30 maart 1944[3] | — | — | — | SS-Standartenführer der Reserve(W-SS) | — | — |
1948[3] | — | — | — | — | — | Ministerialdirigent (a.D.) |