Ribéry was van 2006 tot en met 2014 international van hetFrans voetbalelftal, waarvoor hij eenentachtig interlands speelde en daarin zestien keer scoorde.
Als kind begon Ribéry op zijn zesde te voetballen bij Conti. Na een verblijf van zeven jaar vertrok Ribéry in 1996 naar de jeugdacademie vanLille, waar hij drie jaar verbleef. In 1999 vertrok Ribéry naarBoulogne, waar hij in 2001 op achttienjarige leeftijd debuteerde in het eerste elftal.
In 2002 speelde de middenvelder voorOlympique Alès, maar in 2003 vertrok hij naarStade Brestois. Een jaar later werd Ribéry overgenomen door de Franse subtopperMetz, om in de loop van het seizoen naar het TurkseGalatasaray te vertrekken. Daarmee won hij de beker van Turkije.
Ribéry kenmerkte zich door zijn snelheid, dribbelvaardigheid en werklust. Hij verhuisde in 2005 naar het FranseOlympique Marseille.
In de zomer van 2006 wildeOlympique Lyon Ribéry overnemen van Olympique Marseille, maar de club wilde hem niet laten vertrekken. Lyon was zelfs bereid om vier spelers aan Marseille te geven in ruil voor Ribéry. Hijzelf maakte in de media bekend een transfer naar Lyon wel te zien zitten, maar Olympique Marseille hield hem aan zijn contract. Hierdoor moest Ribéry ook aanbiedingen afslaan vanReal Madrid,Manchester United enArsenal.[bron?]
In juni 2007 stapte Ribéry wel over naarBayern München. Met de transfer was een bedrag van zesentwintig miljoen euro gemoeid, waar vier miljoen bij kwam toen de Zuid-Duitsers zich plaatsten voor deUEFA Champions League van het volgende seizoen. In mei 2019 werd bekendgemaakt dat Ribéry zijn contract bij Bayern München na het seizoen 2018/19 niet zou verlengen.
Na twaalf seizoenen Bayern München vertrok Ribéry transfervrij naarFiorentina. In 2019 werd Ribéry voor drie wedstrijden geschorst nadat hij op 27 oktober van dat jaar een scheidsrechter had geduwd in een competitiewedstrijd tegenLazio. Tevens ontving hij een boete van twintigduizend euro.[4]
In september 2021 vertrok Ribéry transfervrij voor een seizoen naarSalernitana, dat in het seizoen 2020/21 vanuit deSerie B promoveerde naar deSerie A.[5] Na verzekering van behoud van de club in de Serie A op het einde van dat seizoen werd zijn contract automatisch een jaar verlengd.[6]
In 2006 werd Ribéry opgenomen in de WK-selectie vanFrankrijk, hoewel hij geen enkele keer deel had genomen aan de kwalificatiewedstrijden voor hetwereldkampioenschap voetbal 2006. Op het eindtoernooi scoorde hij tegenSpanje in de achtste finale.
Ribéry zat een schorsing van drie interlands uit omdat hij op het wereldkampioenschap van 2010 een van de spelers was die in opstand kwam tegen de toenmalige bondscoachRaymond Domenech.
Hij nam metLes Bleus eveneens deel aan hetEuropees kampioenschap voetbal 2012 inPolen enOekraïne, waar de ploeg van bondscoachLaurent Blanc in dekwartfinales met 2–0 werd uitgeschakeld door titelverdedigerSpanje. Voor hetwereldkampioenschap voetbal 2014 zegde hij noodgedwongen af, omdat hij te veel hinder ondervond van een aanhoudende rugblessure. Een maand na afloop van het toernooi maakte Ribéry officieel bekend te stoppen met het spelen van interlands.[9]
Ribéry was twee jaar oud toen hij in de auto met zijn ouders betrokken raakte bij een verkeersongeval. Hij overleefde het ongeluk, maar hield er wel enkele omvangrijkelittekens op zijn gezicht aan over. Dit leverde hem de bijnaam "Scarface" op.[10]
Ribéry bekeerde zich in 2002 op negentienjarige leeftijd tot deislam.
Ribéry trouwde in 2005 met eenAlgerijnse vrouw.[11] Het stel heeft drie dochters en twee zonen.
.jpg)
