| Francesco I d'Este | ||
|---|---|---|
| 1610-1658 | ||
 | ||
| Hertog van Modena en Reggio | ||
| Periode | 1629-1658 | |
| Voorganger | Alfonso III | |
| Opvolger | Alfonso IV | |
| Familie | ||
| Vader | Alfonso III d'Este | |
| Moeder | Isabella van Savoye | |
Francesco I d’Este (Modena,16 september1610 –Santhià (Vercelli),14 oktober1658) was hertog van Modena en Reggio vanaf1629 tot zijn dood.
Hij was de oudste zoon van hertog Alfonso III d’Este en diens vrouw Isabella van Savoye. Zijn grootouders aan vaderskant waren hertogCesare d'Este en diens vrouw Virginia de' Medici. Zijn grootouders aan moederskant warenKarel Emanuel I van Savoye en diens vrouw Catalina van Spanje, dochter van koningFilips II van Spanje. Francesco werd hertog van Modena en Reggio na de abdicatie van zijn vader in1629.
De eerste belangrijke taak die hij als hertog moest aangaan was depestepidemie die heerste van1630-1631 en 70% van de inwoners van Modena doodde. In 1631 trouwde hij met Maria Catharina (1615-1646), dochter van hertogRanuccio I Farnese van Parma en Piacenza. Na het uitbreken van deDertigjarige Oorlog, sloot hij zich aan bijSpanje en viel het Hertogdom Parma binnen. Toen hij naar Spanje reisde om betaald te worden voor zijn daad, ontving hij niets en kon enkelCorreggio door een betaling van 230.000 florijns verwerven.
Later nam hij deel aan deOorlogen van Castro, waarin Francesco een verdrag sloot metVenetië,Parma enFlorence tegenPaus Urbanus VIII, met als doel om Ferrara terug te winnen van de Kerkelijke staat. De oorlog eindigde op31 maart1644, zonder dat Francesco ook maar iets had gewonnen of gekregen. Toen er opnieuw geen steun kwam vanuit Spanje, sloot Francesco een verdrag metFrankrijk dankzij de hulp van kardinaalJules Mazarin. Toen hij echter faalde omCremona te veroveren, en toen ook de Dertigjarige Oorlog niet voordelig eindigde voor Modena en wel voor Spanje, zocht Francesco een overeenkomst met Spanje. Later sloot Francesco weer een verdrag met Frankrijk, door zijn zoon en erfgenaam,Alfonso, te laten trouwen metLaura Martinozzi, een nicht van kardinaal Mazarin.
Na een succesvolle verdediging tegen Spaanse troepen die geprobeerd hadden omMilaan te veroveren, vocht Francesco samen met Frankrijk tegen Savoye, waarin hijAlessandria enValenza veroverde rond1656-1657, met de hulp van zijn zoon. In1658 veroverde hijMortara, waar hij malaria opliep. Later stierf hij in Santhià.
Na de dood van Maria Catharina in1646, hertrouwde Francesco met haar zuster, Vittoria (overleden in1649). Zijn laatste huwelijk was met Lucrezia Barberini (1630-1669), dochter van Taddeo Barberini. Hij had in totaal elf kinderen, twee van die kinderen, Alfonso enRinaldo, werden later hertogen van Modena.
Hoewel hij een bekwame militaire commandant was, werd Francesco echter vooral voor zijn goede karakter en godsdienstige idealen gewaardeerd. Hij verrijkte Modena met de bouw van het Hertogelijke Paleis, de grote Teatro della Spelta, de Villa delle Pentetorri, een haven op een vergroot Naviglio kanaal en de restauratie van de Cittadella.
Uit zijn eerste huwelijk met Maria Catharina Farnese werden negen kinderen geboren:
Uit zijn tweede huwelijk met Vittoria Farnese werd een dochter geboren:
Uit zijn derde huwelijk met Lucrezia Barberini werd een zoon geboren: