Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Naar inhoud springen

Formule 1 in 1987

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

38e Formule 1-seizoen (1987)

Volgende:1988

Vorige:1986

Nelson Piquet wereldkampioen 1987

Algemene informatie

Races

Coureurs

Constructeurs

Verdedigend
kampioen

Alain Prost (coureurs)

Williams (constructeurs)

Eindstand coureurs

1e plaats

Nelson Piquet73
(3e titel)

2e plaats

Nigel Mansell61

3e plaats

Ayrton Senna57

Eindstand constructeurs

1e plaats

Williams137
(4e titel)

2e plaats

McLaren67

3e plaats

Lotus64

Jim Clark Trofee(coureurs)

1e plaats

Jonathan Palmer95
(1e titel)

2e plaats

Philippe Streiff74

3e plaats

Philippe Alliot43

Colin Chapman Trofee(constructeurs)

1e plaats

Tyrrell169
(1e titel)

2e plaats

Lola50

3e plaats

AGS41

Portaal

Autosport

HetFormule 1-seizoen 1987 was het 38eFIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 12 april en eindigde op 15 november na zestien races.

Door de dominantie van de turbomotoren werd een apart klassement voor ongeblazen motoren opgemaakt. Bij de constructeurs was dit deColin Chapman Trofee, bij de rijders deJim Clark Trofee.

Kalender

[bewerken |brontekst bewerken]

De Grand Prix Japan stond voor het eerst in 10 jaar weer op de kalender van de Formule 1.

GP nr.	Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Datum
437	1	GP van Brazilië	Circuit van Jacarepagua	Rio de Janeiro	12 april
438	2	GP van San Marino	Autodromo Dino Ferrari	Imola	3 mei
439	3	GP van België	Circuit de Spa-Francorchamps	Stavelot	17 mei
440	4	GP van Monaco	Circuit de Monaco	Monte Carlo	31 mei
441	5	GP van de Verenigde Staten Oost	Stratencircuit Detroit	Detroit (Michigan)	21 juni
442	6	GP van Frankrijk	Circuit Paul Ricard	Le Castellet	5 juli
443	7	GP van Groot-Brittannië	Silverstone Circuit	Silverstone	12 juli
444	8	GP van Duitsland	Hockenheimring	Hockenheim	26 juli
445	9	GP van Hongarije	Hungaroring	Mogyoród	9 augustus
446	10	GP van Oostenrijk	Österreichring	Spielberg	16 augustus
447	11	GP van Italië	Autodromo Nazionale Monza	Monza	6 september
448	12	GP van Portugal	Autódromo do Estoril	Estoril	20 september
449	13	GP van Spanje	Circuito Permanente de Jerez	Jerez de la Frontera	27 september
450	14	GP van Mexico	Autódromo Hermanos Rodríguez	Mexico-Stad	18 oktober
451	15	GP van Japan	Circuit Suzuka	Suzuka	1 november
452	16	GP van Australië	Stratencircuit van Adelaide	Adelaide	15 november

Afgelast

[bewerken |brontekst bewerken]

De Grand Prix van Canada, gepland in Montreal op 14 juni, ging niet door omdat er onenigheid tussen twee rivaliserende brouwerijen was om de race te sponsoren, te weten deLabatt Brouwerij en deMolson Brouwerij.^[1]

Resultaten en klassement

[bewerken |brontekst bewerken]

Grands Prix

[bewerken |brontekst bewerken]

Ronde	Grand Prix	Poleposition	Snelste ronde	Winnende coureur	Winnende constructeur	Banden	Verslag
1	GP van Brazilië	Nigel Mansell	Nelson Piquet	Alain Prost	McLaren-TAG	G	Verslag
2	GP van San Marino	Ayrton Senna	Teo Fabi	Nigel Mansell	Williams-Honda	G	Verslag
3	GP van België	Nigel Mansell	Alain Prost	Alain Prost	McLaren-TAG	G	Verslag
4	GP van Monaco	Nigel Mansell	Ayrton Senna	Ayrton Senna	Lotus-Honda	G	Verslag
5	GP van de Verenigde Staten Oost	Nigel Mansell	Ayrton Senna	Ayrton Senna	Lotus-Honda	G	Verslag
6	GP van Frankrijk	Nigel Mansell	Nelson Piquet	Nigel Mansell	Williams-Honda	G	Verslag
7	GP van Groot-Brittannië	Nelson Piquet	Nigel Mansell	Nigel Mansell	Williams-Honda	G	Verslag
8	GP van Duitsland	Nigel Mansell	Nigel Mansell	Nelson Piquet	Williams-Honda	G	Verslag
9	GP van Hongarije	Nigel Mansell	Nelson Piquet	Nelson Piquet	Williams-Honda	G	Verslag
10	GP van Oostenrijk	Nelson Piquet	Nigel Mansell	Nigel Mansell	Williams-Honda	G	Verslag
11	GP van Italië	Nelson Piquet	Ayrton Senna	Nelson Piquet	Williams-Honda	G	Verslag
12	GP van Portugal	Gerhard Berger	Gerhard Berger	Alain Prost	McLaren-TAG	G	Verslag
13	GP van Spanje	Nelson Piquet	Gerhard Berger	Nigel Mansell	Williams-Honda	G	Verslag
14	GP van Mexico	Nigel Mansell	Nelson Piquet	Nigel Mansell	Williams-Honda	G	Verslag
15	GP van Japan	Gerhard Berger	Alain Prost	Gerhard Berger	Ferrari	G	Verslag
16	GP van Australië	Gerhard Berger	Gerhard Berger	Gerhard Berger	Ferrari	G	Verslag

Puntentelling

[bewerken |brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie	1e	2e	3e	4e	5e	6e
Punten	9	6	4	3	2	1

Klassement bij de coureurs

[bewerken |brontekst bewerken]

De elf beste resultaten van alle wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos.	Nr.	Coureur	Constructeur	Grands Prix																Punten
Pos.	Nr.	Coureur	Constructeur	BRA	SMR	BEL	MON	VSO	FRA	GBR	DUI	HON	OOS	ITA	POR	SPA	MEX	JPN	AUS	Punten
1	6	Nelson Piquet	Williams-Honda	2^S	DNS	DNF	2	2	2^S	2^P	1	1^S	2^P	1^P	3	(4)^P	2^S	15^†	DNF	73 (76)
2	5	Nigel Mansell	Williams-Honda	6^P	1	DNF^P	DNF^P	5^P	1^P	1^S	DNF^P_S	14^†^P	1^S	3	DNF	1	1^P	DNS		61
3	12	Ayrton Senna	Lotus-Honda	DNF	2^P	DNF	1^S	1^S	4	3	3	2	5	2^S	7	5	DNF	2	DSQ	57
4	1	Alain Prost	McLaren-TAG	1	DNF	1^S	9^†	3	3	DNF	7^†	3	6	15	1	2	DNF	7^S	DNF	46
5	28	Gerhard Berger	Ferrari	4	DNF	DNF	4	4	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	4	2^P_S	DNF^S	DNF	1^P	1^P_S	36
6	2	Stefan Johansson	McLaren-TAG	3	4	2	DNF	7	8	DNF	2	DNF	7	6	5	3	DNF	3	DNF	30
7	27	Michele Alboreto	Ferrari	8^†	3	DNF	3	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	15^†	DNF	4	2	17
8	20	Thierry Boutsen	Benetton-Ford	5	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	7	DNF	4	4	5	14	16^†	DNF	5	3	16
9	19	Teo Fabi	Benetton-Ford	DNF	DNF^S	DNF	8	DNF	5	6	DNF	DNF	3	7	4^†	DNF	5	DNF	DNF	12
10	18	Eddie Cheever	Arrows-Megatron	DNF	DNF	4	DNF	6	DNF	DNF	DNF	8	DNF	DNF	6	8^†	4	9^†	DNF	8
11	3	Jonathan Palmer	Tyrrell-Ford	10	DNF	DNF	5	11	7	8	5	7	14	14	10	DNF	7	8	4	7
12	11	Satoru Nakajima	Lotus-Honda	7	6^†	5	10	DNF	NC	4	DNF	DNF	13	11	8	9	DNF	6	DNF	7
13	7 (15x) 5 (1x)	Riccardo Patrese	Brabham-BMW Williams-Honda	DNF	9	DNF	DNF	9	DNF	DNF	DNF	5	DNF	DNF	DNF	13	3	11	9^†	6
14	8	Andrea de Cesaris	Brabham-BMW	DNF	DNF	3^†	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	8^†	4
15	4	Philippe Streiff	Tyrrell-Ford	11	8	9	DNF	DNF	6	DNF	4	9	DNF	12	12	7	8	12	DNF	4
16	17	Derek Warwick	Arrows-Megatron	DNF	11^†	DNF	DNF	DNF	DNF	5	DNF	6	DNF	DNF	13	10	DNF	10	DNF	3
17	30	Philippe Alliot	Lola-Ford (Larrousse)		10	8	DNF	DNF	DNF	DNF	6	DNF	12	DNF	DNF	6	6	DNF	DNF	3
18	9	Martin Brundle	Zakspeed	DNF	5	DNF	7	DNF	DNF	NC	NC	DNF	DSQ	DNF	DNF	11	DNF	DNF	DNF	2
19	16	Ivan Capelli	March-Ford	DNS	DNF	DNF	6	DNF	DNF	DNF	DNF	10	11	13	9	12	DNF	DNF	DNF	1
20	25	René Arnoux	Ligier-Megatron		DNS	6	11	10	DNF	DNF	DNF	DNF	10	10	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	1
21	14	Roberto Moreno	AGS-Ford															DNF	6	1
22	29	Yannick Dalmas	Lola-Ford (Larrousse)														9	14	5*	0*
23	10	Christian Danner	Zakspeed	9	7	DNF	EX	8	DNF	DNF	DNF	DNF	9	9	DNF	DNF	DNF	DNF	7	0
24	26	Piercarlo Ghinzani	Ligier-Megatron		DNF	7^†	12	DNF	DNF	EX	DNF	12	8	8	DNF	DNF	DNF	13	DNF	0
25	14	Pascal Fabre	AGS-Ford	12	13	10^†	13	12	9	9	DNF	13	NC	DNQ	DNQ	DNF	DNQ			0
26	24	Alessandro Nannini	Minardi-Motori Moderni	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	11	DNF	16	11^†	DNF	DNF	DNF	DNF	0
27	21	Alex Caffi	Osella-Alfa Romeo	DNF	12^†	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNQ	DNF	DNF	DNQ	0
28	23	Adrián Campos	Minardi-Motori Moderni	DSQ	DNF	DNF	DNS	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	14	DNF	DNF	DNF	0
—	22	Franco Forini	Osella-Alfa Romeo											DNF	DNF	DNQ				0
—	32	Nicola Larini	Coloni-Ford											DNQ		DNF				0
—	22	Gabriele Tarquini	Osella-Alfa Romeo		DNF															0
—	7	Stefano Modena	Brabham-BMW																DNF	0
Pos.	Nr.	Coureur	Constructeur	BRA	SMR	BEL	MON	VSO	FRA	GBR	DUI	HON	OOS	ITA	POR	SPA	MEX	JPN	AUS	Punten
Pos.	Nr.	Coureur	Constructeur	Grands Prix																Punten

Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen(blanco cel)
^P Pole position
^S Snelste ronde

^† — Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.
*Yannick Dalmas kreeg geen punten in deGrand Prix van Australië omdatLarrousse slechts één auto had ingeschreven aan het begin van het seizoen. Dalmas reed in de tweede wagen.

Klassement Jim Clark Trofee

[bewerken |brontekst bewerken]

De Jim Clark Trofee werd uitgereikt aan de beste rijder die met een ongeblazen motor reed.

Pos.	Nr.	Coureur	Constructeur	Grands Prix																Punten
Pos.	Nr.	Coureur	Constructeur	BRA	SMR	BEL	MON	VSO	FRA	GBR	DUI	HON	OOS	ITA	POR	SPA	MEX	JPN	AUS	Punten
1	3	Jonathan Palmer	Tyrrell-Ford	1	DNF	DNS	1	1	2	1	2	1	3	3	2	DNF	2	1	1	95
2	4	Philippe Streiff	Tyrrell-Ford	2	1	2	DNF	DNF	1	DNF	1	2	DNF	1	3	2	3	2	DNF	74
3	30	Philippe Alliot	Lola-Ford (Larrousse)		2	1	DNF	DNF	DNF	DNF	3	DNF	2	DNF	DNF	1	1	DNF	DNF	43
4	16	Ivan Capelli	March-Ford	DNS	DNF	DNF	2	DNF	DNF	DNF	DNF	2	1	2	1	3	DNF	DNF	DNF	40
5	14	Pascal Fabre	AGS-Ford	3	3	3	3	2	3	2	DNF	4	NC	DNQ	DNQ	DNF	DNQ			35
6	14	Roberto Moreno	AGS-Ford															DNF	3	4
7	29	Yannick Dalmas	Lola-Ford (Larrousse)														4*	3*	2*	0*
8	32	Nicola Larini	Coloni-Ford											DNQ		DNF				0

*Yannick Dalmas kreeg geen punten omdatLarrousse slechts één auto had ingeschreven aan het begin van het seizoen. Dalmas reed in de tweede wagen.

Klassement bij de constructeurs

[bewerken |brontekst bewerken]

Pos.	Constructeur	Nr.	Grands Prix																Punten
Pos.	Constructeur	Nr.	BRA	SMR	BEL	MON	VSO	FRA	GBR	DUI	HON	OOS	ITA	POR	SPA	MEX	JPN	AUS	Punten
1	Williams-Honda	5	6^P	1	DNF^P	DNF^P	5^P	1^P	1^S	DNF^P_S	14^†^P	1^S	3	DNF	1	1^P	DNS	9^†	137
1	Williams-Honda	6	2^S	DNS	DNF	2	2	2^S	2^P	1	1^S	2^P	1^P	3	(4)^P	2^S	15^†	DNF	137
2	McLaren-TAG	1	1	DNF	1^S	9^†	3	3	DNF	7^†	3	6	15	1	2	DNF	7^S	DNF	76
2	McLaren-TAG	2	3	4	2	DNF	7	8	DNF	2	DNF	7	6	5	3	DNF	3	DNF	76
3	Lotus-Honda	11	7	6^†	5	10	DNF	NC	4	DNF	DNF	13	11	8	9	DNF	6	DNF	64
3	Lotus-Honda	12	DNF	2^P	DNF	1^S	1^S	4	3	3	2	5	2^S	7	5	DNF	2	DSQ	64
4	Ferrari	27	8^†	3	DNF	3	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	15^†	DNF	4	2	53
4	Ferrari	28	4	DNF	DNF	4	4	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	4	2^P_S	DNF^S	DNF	1^P	1^P_S	53
5	Benetton-Ford	19	DNF	DNF^S	DNF	8	DNF	5	6	DNF	DNF	3	7	4^†	DNF	5	DNF	DNF	28
5	Benetton-Ford	20	5	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	7	DNF	4	4	5	14	16^†	DNF	5	3	28
6	Tyrrell-Ford	3	10	DNF	DNF	5	11	7	8	5	7	14	14	10	DNF	7	8	4	11
6	Tyrrell-Ford	4	11	8	9	DNF	DNF	6	DNF	4	9	DNF	12	12	7	8	12	DNF	11
7	Arrows-Megatron	17	DNF	11^†	DNF	DNF	DNF	DNF	5	DNF	6	DNF	DNF	13	10	DNF	10	DNF	11
7	Arrows-Megatron	18	DNF	DNF	4	DNF	6	DNF	DNF	DNF	8	DNF	DNF	6	8^†	4	9^†	DNF	11
8	Brabham-BMW	7	DNF	9	DNF	DNF	9	DNF	DNF	DNF	5	DNF	DNF	DNF	13	3	11	DNF	10
8	Brabham-BMW	8	DNF	DNF	3^†	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	8^†	10
9	Lola-Ford (Larrousse)	29														9	14	5*	3
9	Lola-Ford (Larrousse)	30		10	8	DNF	DNF	DNF	DNF	6	DNF	12	DNF	DNF	6	6	DNF	DNF	3
18	Zakspeed	9	DNF	5	DNF	7	DNF	DNF	NC	NC	DNF	DSQ	DNF	DNF	11	DNF	DNF	DNF	2
18	Zakspeed	10	9	7	DNF	EX	8	DNF	DNF	DNF	DNF	9	9	DNF	DNF	DNF	DNF	7	2
11	Ligier--Megatron	25		DNS	6	11	10	DNF	DNF	DNF	DNF	10	10	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	1
11	Ligier--Megatron	26		DNF	7^†	12	DNF	DNF	EX	DNF	12	8	8	DNF	DNF	DNF	13	DNF	1
12	AGS-Ford	14	12	13	10^†	13	12	9	9	DNF	13	NC	DNQ	DNQ	DNF	DNQ	DNF	6	1
13	March-Ford	16	DNS	DNF	DNF	6	DNF	DNF	DNF	DNF	10	11	13	9	12	DNF	DNF	DNF	1
14	Minardi-Motori Moderni	23	DSQ	DNF	DNF	DNS	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	14	DNF	DNF	DNF	0
14	Minardi-Motori Moderni	24	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	11	DNF	16	11^†	DNF	DNF	DNF	DNF	0
15	Osella-Alfa Romeo	21	DNF	12^†	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNQ	DNF	DNF	DNQ	0
15	Osella-Alfa Romeo	22		DNF									DNF	DNF	DNQ				0
−	Coloni-Ford	32											DNQ		DNF				0
Pos.	Constructeur	Nr.	BRA	SMR	BEL	MON	VSO	FRA	GBR	DUI	HON	OOS	ITA	POR	SPA	MEX	JPN	AUS	Punten
Pos.	Constructeur	Nr.	Grands Prix																Punten

Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen(blanco cel)
^P Pole position
^S Snelste ronde

^† — Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.

Klassement Colin Chapman Trofee

[bewerken |brontekst bewerken]

De Colin Chapman Trofee werd uitgereikt aan het beste team dat met een ongeblazen motor reed.

Pos.	Constructeur	Nr.	Grands Prix																Punten
Pos.	Constructeur	Nr.	BRA	SMR	BEL	MON	VSO	FRA	GBR	DUI	HON	OOS	ITA	POR	SPA	MEX	JPN	AUS	Punten
1	Tyrrell-Ford	3	1	DNF	DNS	1	1	2	1	2	1	3	3	2	DNF	2	1	1	169
1	Tyrrell-Ford	4	2	1	2	DNF	DNF	1	DNF	1	2	DNF	1	3	2	3	2	DNF	169
2	Lola-Ford (Larrousse)	29														4*	3*	2*	43
2	Lola-Ford (Larrousse)	30		2	1	DNF	DNF	DNF	DNF	3	DNF	2	DNF	DNF	1	1	DNF	DNF	43
3	AGS-Ford	14	3	3	3	3	2	3	2	DNF	4	NC	DNQ	DNQ	DNF	DNQ	DNF	3	39
4	March-Ford	16	DNS	DNF	DNF	2	DNF	DNF	DNF	DNF	2	1	2	1	3	DNF	DNF	DNF	38
−	Coloni-Ford	32											DNQ		DNF				0

*Yannick Dalmas kreeg geen punten omdatLarrousse slechts één auto had ingeschreven aan het begin van het seizoen. Dalmas reed in de tweede wagen.

Bronnen, noten en/of referenties

↑(en)Cancelled Grands Prix of Canada - 1975 and 1987 (22 september 2018). Gearchiveerd op28 september 2022. Geraadpleegd op22 augustus 2022.

Mediabestanden

Zie de categorie1987 in Formula One vanWikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Formule_1_in_1987&oldid=70030510"

Categorie:

Formule 1 in 1987

[8]ページ先頭