| Felice Mazzù | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Geboortedatum | 12 maart1966 | |||||||
| Geboorteplaats | Charleroi,België | |||||||
| Sportnationaliteit | België | |||||||
| Lengte | 183 cm | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Voetbalcarrière geëindigd in1996 | ||||||||
| Huidige club | ||||||||
| Functie | Hoofdcoach | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren * | ||||||||
| ||||||||
| Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
| * Bijgewerkt op 26 oktober 2025 | ||||||||
| ||||||||
Felice Mazzù (Charleroi,12 maart1966) is eenBelgischvoetbalcoach. Hij trainde onder meerKRC Genk,Union Saint-Gilloise,RSC Anderlecht en tweemaalSporting Charleroi. Hij was tot april 2025 trainer vanSTVV, waarna hij in oktober 2025 hoofdcoach werd vanOH Leuven.
Felice Mazzù, geboren en getogen in Charleroi, speelde in zijn jeugd voorSporting Charleroi. Hij bereikte het reserveteam, maar kon nooit doorbreken tot het eerste elftal. Na zijn legerdienst speelde hij in de lagere afdelingen voor de bescheiden clubs UJS Charleroi, FC Jumet en Moustier-sur-Sambre.
Mazzù's trainerscarrière ging van start bij de jeugd vanRCS Nivellois. Nadien werd hij assistent-trainer bij vierdeklasserMarchiennoise. Eind jaren 90 werd hij er gepromoveerd tot hoofdcoach. In 2000, toen de club opnieuw in de degradatiezone eindigde en een fusie aanging metOlympic Charleroi, vertrok Mazzù naarRCS Brainois. De club uit Eigenbrakel trainde hij zes jaar, alvorens een seizoen trainer te worden bij vierdeklasserRoyal Léopold Uccle FC.
In 2007 ging Mazzù aan de slag bij tweedeklasserAFC Tubize. Hij werd er de assistent van respectievelijkPhilippe Saint-Jean enAlbert Cartier. De club steeg in 2008 naar Eerste klasse, maar degradeerde meteen terug naar de tweede divisie. Na de degradatie nam Mazzù een jaar het roer over als hoofdcoach. Ondanks de vele doelpunten vanJérémy Perbet tijdens de heenronde maakte Tubeke nooit echt kans op een onmiddellijke terugkeer naar de Jupiler Pro League, de club eindigde zelfs slechts vijftiende op negentien clubs.
In september 2010 werd Mazzù de opvolger vanCharly Chapelle bij derdeklasserWhite Star Woluwe FC.[1] Onder zijn leiding werd de club in 2011 kampioen inDerde klasse B. Zijn prestaties bij Woluwe gingen niet onopgemerkt voorbij. In oktober 2012 werd hij bijStandard Luik genoemd als mogelijke opvolger vanRon Jans.[2] Mazzù had toen net de eerste periodetitel inTweede klasse gewonnen met White Star.[3] Aan het einde van het seizoen 2012/13, toen er onduidelijkheid bestond over de financiële situatie van de club, stapte Mazzù samen met zeven spelers op.[4] Onder Mazzu's opvolgerLudovic Batelli sprokkelde White Star slechts 1 op 18 in de eindronde.
Op 2 mei 2013 werd Mazzù aangesteld als nieuwe coach van Sporting Charleroi.[5] In zijn eerste seizoen voor de club uit zijn geboortestad leidde hij de ploeg naar een plaats in de middenmoot. In zijn tweede seizoen leidde hij de Zebra's naar een plaats in Play-off I. Na tien duels eindigde Charleroi op de vijfde plaats, die door de bekerzege vanClub Brugge voldoende was voor barragewedstrijden om Europees voetbal. In die barragewedstrijden schakelde Mazzù's elftalKV Mechelen uit. Ook in de seizoenen 2016/17 en 2017/18 slaagde Mazzù erin zich met Charleroi voor Play-off 1 te plaatsen.
Mazzù slaagde er tijdens zijn zes jaar durende passage bij Charleroi in om van een woelige club een stabiele eersteklasser te maken. Charleroi maakte tijdens zijn bewind geregeld het verschil in de slotfase van de wedstrijd, waarop de termMazzu-time een begrip werd in het Belgisch voetbal.[6]
Op 3 juni 2019 werd bekendgemaakt dat Mazzù de nieuwe trainer werd van toenmalig landskampioenKRC Genk. Hij werd er de opvolger vanPhilippe Clement, die de overstap maakte naar Club Brugge. In de eerste officiële wedstrijd die hij leidde, deBelgische Supercup 2019 tegen bekerwinnaarKV Mechelen, wist Mazzù dus meteen een prijs te pakken. Na een reeks teleurstellende resultaten en een negende plaats na 15 speeldagen, werd Mazzù op 12 november 2019 ontslagen als trainer vanKRC Genk.[7]
Zes maanden na zijn ontslag bij Genk ondertekende Mazzù een contract van een seizoen met optie op een extra seizoen bij tweedeklasserUnion Sint-Gillis.[8] In het seizoen2021/22 promoveerde Union naar eerste klasse waar ze een droomseizoen speelden. Mazzù maakte van de club de eerste herfstkampioen ooit als promovendus en wist tot eind het seizoen mee te spelen voor de titel. Uiteindelijk sloot de club hun seizoen af op de tweede plaats, wat voor hen voorrondes van deChampions League opleverden. Mazzù won de prijs voor beste trainer van het jaar. Niet veel later na het seizoen besloot hij om zijn contract niet te verlengen en tekende hij een contract van onbepaalde duur bij stadsgenoot Anderlecht.
Op 31 mei 2022 werd Mazzù aangekondigd als nieuwe coach bijRSC Anderlecht. Hij nam de rol over vanVincent Kompany.[9] Op de openingsspeeldag van het seizoen 2022/2023 won Anderlecht met 2-0 vanKV Oostende.[10] Op 25 augustus wist Anderlecht zich voor de eerste keer in vier jaar te kwalificeren voor de poules van een Europese competitie. Dankzij winst tegenYoung Boys Bern mochten ze naar de groepsfase van de Conference League.[11] In de Belgische competitie werd in zestien wedstrijden maar zes keer gewonnen en op 24 oktober 2022 werd Mazzù na de match tegen Standard aan de deur gezet wegens aanhoudende slechte resultaten. Anderlecht stond op dat moment op een twaalfde plaats.
Half november 2022 ondertekende Mazzù een contract van onbepaalde duur als hoofdtrainer van Sporting Charleroi. Hij werd er aangetrokken als vervanger voor de ontslagenEdward Still.[12] Het seizoen 2023/24 verliep allesbehalve goed, maar Charleroi leek wel op weg om met zekerheid degradatie te vermijden. Op 17 maart 2024 ging het in de laatste wedstrijd van de reguliere competitie alsnog mis. Charleroi verloor met 5-0 tegenKAA Gent, waardoor de club zakte naar de dertiende plaats in de eindstand en veroordeeld werd tot het spelen van de Relegation Play-offs, een nacompetitie die beslist wie degradeert. Op 20 maart 2024 werd aangekondigd dat trainer en club in onderling overleg uit elkaar gingen.[13] Mazzu's opvolgerRik De Mil verzekerde de Henegouwers in de Relegation Play-offs al vrij snel van het behoud.
Op 5 september 2024 werd bekend dat Mazzù de ontslagen trainerChristian Lattanzio opvolgde bijSTVV, dat onder de Italiaan met 3 op 18 aan het seizoen was begonnen.[14] Mazzù slaagde er nauwelijks in om het tij te keren: ondanks de vele goals vanAdriano Bertaccini – die zich op het einde van het seizoen uiteindelijk tot co-topschutter kroonde – bleven de Truienaars een heel seizoen in de onderste regionen van het klassement hangen.[15][16] Op 10 april 2025, vier dagen na de 0-3-nederlaag tegenKV Kortrijk op de tweede speeldag van de Relegation Play-offs, werd het ontslag van Mazzù aangekondigd.[17]
Op 26 oktober 2025 maakteOH Leuven officieel bekend dat Mazzù de opvolger werd vanDavid Hubert, die twee weken eerder was overgestapt naarUnion Sint-Gillis.[18]
| Competitie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aantal | Jaren | |||
| Kampioen Derde Klasse B | 1x | 2010/11 | ||
| Belgische Supercup | 1x | 2019 | ||
| Kampioen Eerste Klasse B | 1x | 2020/2021 | ||
| Individueel | |||||
| Belgisch Trainer van het Jaar | 1x | 2017 | |||
| Trofee Raymond Goethals | 2x | 2017,2021 | |||
| Trainer van het Jaar | 1x | 2021 | |||
| Voorganger: Luka Peruzović | Trainer van Sporting Charleroi 2013–2019 | Opvolger: Karim Belhocine |
| Voorganger: Philippe Clement | Trainer van KRC Genk 2019 | Opvolger: Hannes Wolf |
| Voorganger: Michel Preud'homme | Trofee Raymond Goethals 2017 | Opvolger: Philippe Clement |