Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Federico Bernardeschi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Federico Bernardeschi
Federico Bernardeschi
Persoonlijke informatie
Volledige naamFederico Bernardeschi
Geboortedatum16 februari1994
GeboorteplaatsCarrara
SportnationaliteitVlag van Italië Italië
Lengte183 cm
BeenLinks[1]
PositieVleugelspeler[1]
Clubinformatie
Huidige clubVlag van ItaliëBologna
Rugnummer10
Contract tot30 juni 2027
Jeugd
–2013Vlag van ItaliëFiorentina
Senioren *
SeizoenClubW(G)
2013–2017
2013–2014
2017–2022
2022–2025
2025–
Vlag van ItaliëFiorentina
Vlag van ItaliëCrotone
Vlag van ItaliëJuventus
Vlag van CanadaToronto
Vlag van ItaliëBologna
72(14)
39(12)
64(6)
88(25)
0(0)
Interlands **
2016–2022Vlag van Italië Italië39(6)

* Bijgewerkt op 21 juli 2025
** Bijgewerkt op 21 juli 2025
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Federico Bernardeschi (Carrara,16 februari1994) is eenItaliaansvoetballer die bij voorkeur alsvleugelspeler speelt. Hij verruildeToronto FC in de zomer van 2025 voorBologna. Bernardeschi debuteerde in 2016 als international in hetItaliaans voetbalelftal, waarmee hij in 2021 Europees kampioen werd.

Clubcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Crotone

[bewerken |brontekst bewerken]

Bernardeschi stroomde in 2013 door vanuit de jeugd vanFiorentina. Dat verhuurde hem gedurende het seizoen 2013/14 aanCrotone, op dat moment actief in deSerie B. Hiermee debuteerde hij op 8 september 2013 in het betaald voetbal, op de derde speeldag van de competitie tegenPescara Calcio. Bernardeschi kwam na 75 minuten in het veld voorSoufiane Bidaoui. Na zijn invalbeurt zette Crotone een 2–1 achterstand recht, waardoor zijn team het een punt behaalde.[2] Hij kwam dat seizoen tot 39 competitiewedstrijden.

Fiorentina

[bewerken |brontekst bewerken]

Na zijn huurperiode bij Crotone begon Bernardeschi het seizoen 2014/15 bij Fiorentina. Hiervoor speelde hij op 14 september 2014 zijn eerste wedstrijd in deSerie A, tegenGenoa CFC (0–0 eindstand). Op de laatste speeldag van het seizoen maakte hij zijn eerste doelpunt voor Fiorentina, de 2–0 tijdens een 3–0 overwinning opChievo Verona. Bernardeschi maakte dat seizoen ook zowel zijn debuut als zijn eerste doelpunten in deEuropa League met de club. Tijdens 3–0 overwinningen in de groepsfase op zowelEA Guingamp alsDinamo Minsk maakte hij beide keren het derde doelpunt.

Bernardeschi verlengde in juli 2015 zijn contract bij Fiorentina tot medio 2019.[3] In het seizoen 2015/16 scoorde hij vier goals in zeven Europa League-wedstrijden, tegenFC Basel (twee goals),Belenenses enTottenham Hotspur. In de Serie A scoorde hij tweemaal in 33 competitiewedstrijden. Zijn echte doorbraak kwam in het seizoen 2016/17, toen hij elf keer scoorde in deSerie A en veertien keer in alle competities. Bernardeschi speelde in totaal 93 wedstrijden voor Fiorentina, waarin hij goed was voor 23 goals en elf assists.

Juventus

[bewerken |brontekst bewerken]

In de zomer van 2017 maakte Bernardeschi voor 40 miljoen euro de overstap naarJuventus. Daar tekende hij een contract voor vijf seizoenen. Hij maakte op 13 augustus in deSupercoppa tegenLazio (2-3 verloren) zijn debuut voor Juventus. Op 1 oktober was hij tegenAtalanta Bergamo goed voor zijn eerste goal en eerste assist voor Juventus. Met vier goals en vijf assists in 22 wedstrijden had hij een aandeel in zijn eerste kampioenschap met Juventus. Ook speelde hij mee in de met 4-0 gewonnenCoppa Italia tegenAC Milan.

Ook in de twee seizoenen erop werd hij kampioen met Juventus, maar hij pendelde altijd tussen bank en basis in. In het seizoen 2020/21 eindigde hij vijfde met Juventus en won hij de beker en Supercoppa, maar hij kwam het hele seizoen tot niet één goal. In vijf seizoenen voor Juventus kwam Bernardeschi tot 183 wedstrijden, twaalf goals en 24 assists.

Toronto

[bewerken |brontekst bewerken]

In de zomer van 2022 maakte Bernardeschi transfervrij de overstap naar hetCanadeseToronto FC, dat buiten de landsgrenzen actief was in deAmerikaanseMLS. In zijn eerste tien wedstrijden was hij direct goed voor acht doelpunten en twee assists. Op 19 mei 2024 was hij goed voor een hattrick in een 5-1 overwinning opCF Montréal. In juli 2024 was Bernardeschi voor het eerst aanvoerder van Toronto FC. Daar speelde hij drie jaar en kwam hij tot 99 wedstrijden. Daarin was hij goed voor 26 goals en zestien assists.

Bologna

[bewerken |brontekst bewerken]

Na een afwezigheid van drie jaar keerde Bernardeschi in de zomer van 2025 terug in Italië, om te tekenen bijBologna. Die club had net deCoppa Italia gewonnen en ging daardoor dit seizoenEuropa League-voetbal spelen. Bernardeschi tekende er een contract voor twee seizoenen en ging spelen met rugnummer 10.

Clubstatistieken

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenClubCompetitieCompetitieBekerInternationaalTotaal
Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.
2012/13FiorentinaVlag van ItaliëSerie A000000
2013/14CrotoneVlag van ItaliëSerie B3912003912
2014/15FiorentinaVlag van ItaliëSerie A710032103
2015/163321074416
2016/17321121824214
2017/18Juventus2243051305
2018/192822180383
2019/202913061382
2020/212705070390
2021/222813150362
2022Toronto FCVlag van Verenigde StatenMLS13810148
202331520335
202429881379
202515400154
2025/26BolognaVlag van ItaliëSerie A00000000
Carrièretotaal33359304491041273

Bijgewerkt t/m 21 juli 2025.

Interlandcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Bernardeschi maakte op donderdag 24 maart 2016 onder leiding van bondscoachAntonio Conte zijn debuut in hetItaliaans voetbalelftal, in eenoefeninterland thuis tegenSpanje (1–1), net alsJorginho. Hij viel in dit duel na 60 minuten in voorAntonio Candreva.[4]

EK 2016

[bewerken |brontekst bewerken]

Bernardeschi maakte deel uit van de Italiaanse selectie op hetEK 2016 in Frankrijk.[5] Italië werd in de kwartfinale na strafschoppen uitgeschakeld doorDuitsland. Bernardeschi zelf kwam tijdens het toernooi één keer in actie, in de met 0–1 verloren groepswedstrijd tegenIerland.

Zijn eerste interlanddoelpunt volgde op 11 juni 2017. Hij maakte toen de 4–0 in een met 5–0 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor hetWK 2018 thuis tegenLiechtenstein.

EK 2020

[bewerken |brontekst bewerken]

Nadat Italië niet aanwezig was op het WK 2018, maakte Bernardeschi in de zomer van 2021 zijn rentree op een eindtoernooi. Op 11 juli speelde hij zijn vierde wedstrijd van het toernooi, de finale van het EK tegenEngeland. Hij viel in de 86'ste minuut in voorFederico Chiesa en zag hoe de wedstrijd na 120 minuten in 1-1 eindigde. Vervolgens scoorde Bernardeschi de vierde penalty van Italië. Hij was de laatste speler die zijn penalty scoorde, want daarna miste achtereenvolgensJadon Sancho,Jorginho enBukayo Saka, waardoor Italië Europees kampioen werd.

Hij speelde op 1 juni 2022 tijdens deCONMEBOL–UEFA Cup of Champions tegen wereldkampioenArgentinië zijn 39'ste en (vooralsnog) laatste interland voor Italië en verloor met 0-3.

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
Competitie
AantalJaren
Vlag van Italië Juventus
Kampioen Serie A3x2017/18,2018/19,2019/20
Coppa Italia2x2017/18,2020/21
Supercoppa Italiana2018,2020
CompetitieWinnaarRunner-upDerde
AantalJarenAantalJarenAantalJaren
Vlag van Italië Italië
EK voetbal1x1Goud2020

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]

Referenties

[bewerken |brontekst bewerken]
  1. abSpelersprofiel op transfermarkt.co.uk.Gearchiveerd op 5 oktober 2022.
  2. Wedstrijdgegevens op transfermarkt.de
  3. UFFICIALE: Bernardeschi rinnova con i viola fino al 2019 Fiorentina, 23 juli 2015
  4. Wedstrijdgegevens op eu-football.info.Gearchiveerd op 4 oktober 2022.
  5. (it)Nazionale, Thiago Motta e Montolivo fra i 30 preconvocati di Conte. Pavoletti outLa Gazzetta dello Sport, 23 mei 2016.Gearchiveerd op 28 maart 2023.
Vlag van Italië
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Italië
Bologna – seizoen 2025/26

1 Skorupski ·2 Holm ·4 Pobega ·6 Moro ·7 Orsolini ·8 Freuler ·9 Castro ·10 Bernardeschi ·11 Rowe ·13 Ravaglia ·14 Heggem ·15 Casale ·17 Immobile ·19 Ferguson ·20 Zortea ·21 Odgaard ·22 Lykogiannis ·24 Dallinga ·26 Lucumí ·28 Cambiaghi ·29 De SilvestriAanvoerder ·30 Domínguez ·33 Miranda ·41 Vitík ·77 Sulemana ·80 Fabbian ·Coach: Italiano

Vlag van Italië
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Italië
ItaliëEK 2016

1 BuffonAanvoerder ·2 De Sciglio ·3 Chiellini ·4 Darmian ·5 Ogbonna ·6 Candreva ·7 Zaza ·8 Florenzi ·9 Pellè ·10 Motta ·11 Immobile ·12 Sirigu ·13 Marchetti ·14 Sturaro ·15 Barzagli ·16 De Rossi ·17 Éder ·18 Parolo ·19 Bonucci ·20 Insigne ·21 Bernardeschi ·22 El Shaarawy ·23 Giaccherini ·Coach: Conte

Vlag van Italië
Vlag van Italië
ItaliëEK 20201Goud (2e titel)

1 Sirigu ·2 Di Lorenzo ·3 ChielliniAanvoerder ·4 Spinazzola ·5 Locatelli ·6 Verratti ·7 Castrovilli ·8 Jorginho ·9 Belotti ·10 Insigne ·11 Berardi ·12 Pessina ·13 Emerson ·14 Chiesa ·15 Acerbi ·16 Cristante ·17 Immobile ·18 Barella ·19 Bonucci ·20 Bernardeschi ·21 Donnarumma ·22 Raspadori ·23 Bastoni ·24 Florenzi ·25 Tolói ·26 Meret ·Coach: Mancini

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Federico_Bernardeschi&oldid=69633030"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp