De humanefarmacologie ofgeneesmiddelenleer isfarmaceutische wetenschap die zich richt op de interactie tussengeneesmiddelen en het menselijk lichaam.[1] In de farmacologie bestudeert men hoechemische stoffen invloed hebben op en beïnvloed worden door defysiologie van een levend wezen.
Farmacologen bestuderen de biochemische eigenschappen, functies en effecten van medicijnen. Daarbij maken ze gebruik van inzichten uit dechemische biologie,celbiologie en klinische wetenschappen om te begrijpen hoe een geneesmiddel zijn weg vindt door het lichaam, hoe het binnen het lichaam wordt omgezet of verwerkt, en hoe het zijn effect uitoefent, zoals een verandering in de cellulairesignaaltransductie.
De klassieke farmacologie valt uiteen in twee deelgebieden: defarmacokinetiek en defarmacodynamiek. De farmacokinetiek beschrijft de wijze waar een geneesmiddel in het lichaam aan onderworpen wordt, zoalsabsorptie,distributie,metabolisatie enexcretie. De farmacodynamiek beschrijft de wijze waarop geneesmiddelen invloed hebben op het lichaam, bijvoorbeeld aan welkereceptoren ofenzymen ze binden. De uitkomst van farmacokinetische en farmacodynamische processen, die zich gelijktijdig in het lichaam afspelen, bepalen uiteindelijk hetfarmacologisch profiel van een stof.
Iemand die onderzoek doet in de farmacologie wordt een farmacoloog genoemd. Deze heeft eenbiomedische opleiding en houdt zich bezig met het wetenschappelijk onderzoek naar de werking van geneesmiddelen of, alsklinisch farmacoloog, met de keuze van de medicamenteuze therapie voor patiënten.
Enkele bekende farmacologen zijn:
- ↑Friedbichler, M., Friedbichler, I. & Eerenbeemt, A.M.M. van den (2009).Pinkhof Medisch Engels. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
