HetEurovisiesongfestival 2011 was de 56ste editie van de liedjeswedstrijd. Deze editie van hetEurovisiesongfestival werd georganiseerd inDüsseldorf,Duitsland. De twee halve finales vonden plaats op10 mei en12 mei, en de finale op14 mei2011. Voor het eerst sinds1958 nam de titelverdediger,Lena, opnieuw deel in het jaar na de winst.Oostenrijk deed weer mee aan het songfestival na een afwezigheid van vier jaar,Italië deed weer mee na een afwezigheid van veertien jaar, wat hun een tweede plaats opleverde.San Marino is weer van de partij na drie jaar afwezigheid en ookHongarije keert terug na in2010 te hebben afgehaakt. 43 landen hadden zich aangemeld voor de editie inDüsseldorf, evenveel als de recordeditie van2008.Azerbeidzjan won het festival voor de eerste maal in de geschiedenis.Italië werd tweede,Zweden vervolledigde het podium.
NDR gaf aan dat er 23 steden aan de criteria voldeden om gaststad van het Eurovisiesongfestival 2011 te kunnen worden. Acht steden toonden uiteindelijk interesse voor de organisatie van het evenement:Berlijn,Düsseldorf,Frankfurt am Main,Gelsenkirchen,Hamburg,Hannover,Keulen enMünchen. Uiteindelijk bleven er in augustus 2010 nog vier mogelijke gaststeden in de running: Berlijn, Düsseldorf, Hamburg en Hannover.
Alle steden gaven ook de mogelijke plaats van gebeuren aan. Berlijn wilde het festival huisvesten in een gigantische tent in de buurt van dehangars van de voormaligeluchthaven Berlin-Tempelhof. Düsseldorf stelde voor deEsprit Arena als thuishaven te laten fungeren. Hamburg en Hannover wilden dan weer de terreinen waar in het verleden dewereldtentoonstellingen plaatsvonden, gebruiken. In oktober trok Hamburg zijn kandidatuur echter terug. De stad vreesde niet in staat te zijn om een geschikte locatie te kunnen aanbieden.
Er werd beslist dat Düsseldorf het festival zou organiseren in deESPRIT arena. Het stadion kreeg voor het festival wel een tijdelijke andere naam omdatEsprit Holdings geen sponsor was van het evenement. Tijdens het Eurovisiesongfestival zou het stadion dan ook Düsseldorf Arena heten.
Volgens de Duitse krantDer Westen zou het ombouwen van het voetbalstadion ongeveer zes weken in beslag nemen. Het stadion bood tijdens het festival plaats voor zo'n 24.000 toeschouwers. Düsseldorf zelf bood 23.000 hotelbedden aan. Verder waren er ook nog 2000 extra bedden in de rand rond de stad en op schepen langs deRijn. Deluchthaven van Düsseldorf ligt in de buurt van de arena, waardoor het festival makkelijk bereikbaar was voor buitenlandse fans. Een atletiekstadion in de buurt figureerde ook als perscentrum. Er was plaats voor 1500 journalisten uit binnen- en buitenland. Grootste struikelblok was echter de huisvesting van voetbalclubFortuna Düsseldorf, die de Esprit arena als thuisbasis heeft. De stad Düsseldorf zou speciaal voor de club hetPaul Janesstadion aanpassen aan de vereisten van deTweede Bundesliga, zodat dat stadion gedurende de periode dat de Esprit arena onbeschikbaar is, als thuisbasis kon fungeren voor Fortuna. Uiteindelijk werd echter besloten een tijdelijk stadion te bouwen vlak naast de Esprit arena.
Als gastheer en winnaar van de editie van vorig jaar was Duitsland rechtstreeks geplaatst voor de finale. Als lid van deGrote Vier had Duitsland dit privilege sowieso al, waardoor er een plek vrij kwam in de finale. Er werd gesuggereerd deze plaats toe te kennen aanTurkije, dat tweede eindigde in 2010. Op deze manier zou de finale 25 landen blijven tellen. In augustus werd op de Reference Groupmeeting inBelgrado echter beslist dat er geen extra land in de finale zou worden toegelaten, en dat de formule van tien finalisten uit elke halve finale behouden bleef. Hierdoor zou de finale slechts 24 deelnemende landen kennen. Alleen indienItalië terugkeerde naar het festival zou de finale toch 25 landen tellen. Begin december 2010 besliste Italië om terug te keren op het festival, waardoor de finale wel weer 25 landen telde en de Grote Vier sindsdiende Grote Vijf is.
Anke Engelke,Stefan Raab enJudith Rakers presenteerden de drie shows van het Eurovisiesongfestival 2011. Het was voor de derde keer in de geschiedenis dat drie presentatoren de show verzorgen. Eerder gebeurde dit op de festivals van1999 en2010.
Anke Engelke werd geboren op21 december1961 inMontréal,Canada. Ze is drietalig: ze spreektDuits,Engels enFrans. Op haar zesde verhuisde ze samen met haar ouders naarKeulen. Op haar twaalfde was ze voor het eerst op televisie te zien. Engelke is een geroemd comédienne en actrice en presenteert geregeld grote shows voor de Duitse televisie, zoals deBerlinale. Engelke zingt reeds twintig jaar in een soulband en zei een grote fan te zijn vanABBA, deZweedse winnaar van hetEurovisiesongfestival 1974.
Stefan Raab werd geboren op20 oktober1966 inKeulen en is de bekendste van de drie presentatoren. Hij is presentator, komiek, entertainer, zanger en componist. Raab studeerde aan het Aloisiuskolleg inBonn. Voor hij komiek was, werkte hij enkele jaren als slager en studeerde hij rechten. Na tweeënhalf jaar stopte hij evenwel met zijn studies. Raab schreef reeds drie Duitse bijdrages. MetGuildo hat euch lieb! werdenGuildo Horn & Die Orthopädischen Strümpfe zevende in1997. Raab was ook dirigent van dit knotsgekke nummer, ook al speelde het orkest niet mee tijdens dit nummer. In 2000 stond hij zelf op het podium inStockholm. MetWadde hadde dudde da? werd hij knap vijfde. Zijn derde bijdrage voor het festival wasCan't wait until tonight, vertolkt doorMax. Het nummer haalde opnieuw een plaats in de top tien, namelijk de achtste. Daarnaast is hij ook de man achter de formule van de Duitse preselectie van 2010, waar Lena Meyer-Landrut werd gekozen om Duitsland te vertegenwoordigen in Oslo. Naast al zijn activiteiten voor het Eurovisiesongfestival is Stefan Raab ook presentator op de commerciële zenderProSieben.
Judith Rakers werd geboren op6 januari1976 inPaderborn en werd door haar alleenstaande vader opgevoed inBad Lippspringe. Nadat ze was geslaagd aan het Pelizaeusgymnasium in haar geboorteplaats Paderborn, studeerde ze journalistiek, communicatiewetenschappen, Duitse letterkunde en moderne en hedendaagse geschiedenis aan deUniversiteit van Münster. Daar presenteerde ze ook voor het eerst: op Radio Münster. Ze is sinds 2005 een van de gezichten vanTagesschau opARD, het belangrijkste journaal van Duitsland. Naast Tagesschau presenteert Rakers ook meermaals Tagesthemen, Nachtmagazin en Morgenmagazin. Op de NDR presenteert ze 3 Nach 9, een talkshow. Eerder presenteerde ze er van 2004 tot begin 2010 ook het Hamburgs journaal en werkte ze er voor de radio.
In januari vond de loting plaats om te bepalen welke landen in welke halve finale uitkomen. Voor de verdeling van de halvefinalisten over twee halve finales, werd net als voorbijgaande jaren gebruikgemaakt van een potindeling. Landen die vaak op elkaar stemmen, werden in dezelfde groep geplaatst. Uit elke groep gingen drie landen naar de ene halve finale, de rest (drie of vier, naargelang de pot), ging naar de andere halve finale.
43 landen bevestigden te zullen deelnemen aan het Eurovisiesongfestival 2011. Oostenrijk, Italië, San Marino en Hongarije lieten weten te zullen terugkeren op het festival, respectievelijk na drie, dertien, twee jaar en één jaar afwezigheid. De EBU probeerdeRadiotelevisione Italiana al jaren tevergeefs te laten terugkeren. De Slowaakse nationale omroep gaf eerst te kennen de financiën niet op orde te kunnen krijgen voor een deelname aan het festival in 2011, ondanks de enorme populariteit van het festival in eigen land.STV trok zich in eerste instantie terug, maar eind 2010 gaf de omroep aan dat het land toch zou deelnemen aan het festival. Het land stond ook op de officiële deelnemerslijst die de EBU eind december publiceerde. Begin januari maakte STV echter bekend toch niet te zullen deelnemen in Düsseldorf. Twee weken later werd de beslissing nogmaals herroepen: Slowakije zou erbij zijn in Düsseldorf.
Landen die wilden deelnemen, konden zich inschrijven tot eind november. Tot 20 december kon elke omroep zich nog kosteloos terugtrekken uit het festival. Op 31 december werd de definitieve lijst met landen bekendgemaakt door de EBU. Op 17 januari werd geloot welk land in welke halve finale moet aantreden. De uiterste datum voor het kiezen van het nummer waarmee men naar Düsseldorf trok, was 14 maart 2011. Een dag later werd de startorde voor de halve finales en de finale geloot.
Lange tijd waren er speculaties over een mogelijke terugtrekking vanIsraël op het Eurovisiesongfestival. De dag van de eerste halve finale, 10 mei, is namelijk een nationale herdenkingsdag in Israël. De EBU besliste later in te gaan op het verzoek vanIBA om meteen te worden ingedeeld in de tweede halve finale.
Tijdens de eerste halve finale waren er in heel Europa technische problemen. In tien landen viel het commentaar weg en moesten de commentatoren het tijdelijk met een telefoonverbinding doen. Daarnaast bleken er ook nog geluidsproblemen te zijn tijdens de optredens. In Spanje bijvoorbeeld moest men het ruim de helft van het Noorse nummerHaba haba zonder geluid doen. Officiële protesten zijn er niet gekomen, vragen vanuit Zweden echter wel. Ook onder delegaties rees de vraag of deze problemen er iets mee te maken hadden dat de eerste vijf optredende landen in de eerste halve finale, Polen, Noorwegen, Albanië, Armenië en Turkije, zich alle vijf niet plaatsten voor de finale. DeEBU besloot geen actie te ondernemen.
België wist zich net niet te plaatsen en eindigde elfde. Witloof Bay kreeg 53 punten, gekregen van Oostenrijk (1), Bosnië en Herzegovina (8), Bulgarije (6), Cyprus (2), Estland (1), Frankrijk (6), Israël (2), Italië (2), Letland (3), Moldavië (6), Roemenië (8), Slovenië (2) en Nederland (6). België gaf zelf één punt aan Bulgarije, twee aan Israël, drie aan Slowakije, vier aan Bosnië en Herzegovina, vijf aan Ierland, zes aan Estland, zeven aan Denemarken, acht aan Nederland, tien aan Roemenië en twaalf aan Zweden. Oostenrijk plaatste zich voor de eerste keer via de halve finale.
Nederland wist zich voor het zevende jaar op rij niet te plaatsen voor de finale. De 3JS eindigden op de laatste plaats, met 13 punten, gekregen van België (8) en Bulgarije (5). Nederland gaf zelf één punt aan Ierland, twee aan Bulgarije, drie aan Oostenrijk, vier aan Roemenië, vijf aan Israël, zes aan België, zeven aan Denemarken, acht aan Slovenië, tien aan Bosnië en Herzegovina en twaalf aan Zweden.
Hongarije: na een sabbatjaar kreeg de Hongaarse nationale omroep de financiën net op tijd op orde om te kunnen deelnemen in Düsseldorf.
Italië: na een afwezigheid van dertien jaar keerde Italië terug op het Eurovisiesongfestival.
Oostenrijk: na een afwezigheid van drie jaar keerde Oostenrijk ook terug op het festival.
San Marino: na twee jaar afwezigheid keerde San Marino terug. Het ministaatje gaf aan te willen terugkeren, maar kreeg de financiën niet op orde. Toen bleek dat buurland Italië opnieuw zou deelnemen, werd een extra inspanning gedaan om toch te kunnen deelnemen in Düsseldorf.
De Noorse deelneemsterStella Mwangi zong haar liedHaba haba deels in hetEngels en deels in hetSwahili. Het was voor het eerst dat er een lied werd gezongen in eenAfrikaanse taal op het songfestivalpodium.
.svg)
.svg)
.jpg)
.svg)
