Hetepicard ofepicardium[1] (uit hetGrieks: ἐπίepí: (boven)op[2] en καρδίαkardía[1]: hart[2]) is eenvlies dat hethartspierweefsel omgeeft. Het is tevens de binnenlaag (lamina visceralis) van het hartzakje (pericard).
De wand van het hart bestaat uit drie lagen. Vanuit de hartholte: hetendotheel, hetmyocard en het epicard.
Het epicard bestaat uit een eenlagig plaveiselmesotheel met daaronder elastischbindweefsel en nog dieper vetweefsel waarin de zenuwen en bloedvaten gelegen zijn. Het epicard functioneert als beschermlaag voor het hart. Het produceert ook hetpericardiaal vocht, dat de beweging tussen de binnenste (viscerale) en buitenste (pariëtale) lagen van het pericard smeert.
Tijdens het samentrekken van dehartkamers bewegen de depolarisatiegolven zich van de endocardiale naar de epicardiale oppervlakte.
Wanneer het epicard ontstoken is, spreken we van eenepicarditis.