Emil Lohner (Thun,15 april1865 - Thun,24 februari1959), was eenZwitsers politicus.
Emil Lohner werd op15 april1865 inThun (BE) geboren. Hij stamde uit een welvarende burgerlijke familie. Zijn vader, Emil August Lohner was eenarts, zijn overgrootvader Carl Friedrich Ludwig Lohner (1786-1863) was naast lid vanRegeringsraad van hetkantonBern ookLandammann van het kanton (1835). Daarnaast was overgrootvader Lohner een enthousiastmuntenverzamelaar.[1]
Emil Lohner volgdemiddelbaar onderwijs inBurgdorf enstudeerde vanaf 1883rechten inBern. Na zijnpromotie was hij werkzaam alsadvocaat. Van 1889 tot 1890 werkte hij als advocaat op het advocatenkantoor van zijn schoonvader en leidde daarna advocatenkantoren inAarberg (1890-1891) en inThun (1891-1909).
Emil Lohner was politiek actief voor deliberaleVrijzinnig Democratische Partij (FDP). Hij was sinds 1897 lid van degemeenteraad van Thun en van 1899 tot 1909 was hijburgemeester van die gemeente. Van 1898 tot 1909 was hij lid van deGrote Raad van Bern. Van 1914 tot 1918 was hij voorzitter van defederale FDP.
Emil Lohner was van 1909 tot 1928 lid van deRegeringsraad van hetkantonBern. Van 1909 tot 1918 beheerde hij het departement van Onderwijs en van 1918 tot 1928 beheerde hij departement van Politie en Justitie. Als directeur van Justitie voerde hij hetjeugdrecht in. Van1 juni1912 tot31 mei1913 en van1 juni1923 tot31 mei1924 was hijvoorzitter van de Regeringsraad (dat wil zeggenregeringsleider) van Bern.
In december 1919 was hij kandidaat voor het lidmaatschap van deBondsraad (Zwitserse regering) maar werd met 20 tegen 155 stemmen door partijgenootKarl Scheurer verslagen[2].
Als partijpoliticus droeg hij na deEerste Wereldoorlog aan het herstel van de eenheid binnen de FDP na onenigheden tussen deDuitstalige partijleiders enFranstalige partijleiders.
Na de Eerste Wereldoorlog was Lohner lid van deZwitserseVolkenbondscommissie. Van 1922 tot 1924 was hij lid van deontwapeningscommissie van deVolkenbond en in 1925 nam hij deel aan deGeneefse Wapenhandelconferentie van de Volkenbond.
Emil Lohner was een groot voorstander van de modernisering van deZwitserse Spoorwegen(Schweizerische Bundesbahnen) en pleitbezorger vanelektrificering van de spoorwegen. In 1928 werd Lohner door deBondsraad benoemd tot leider van het Centrale Ambt voor Internationaal Spoorwegtransport(Zentralamt für Internationale Eisenbahntransport).
Emil Lohner overleed op 93-jarige leeftijd.
| Voorganger: Félix Bonjour | Voorzitter van de Vrijzinnig Democratische Partij 1914-1918 | Opvolger: Robert Schöpfer |