Elske ter Veld
Elske ter Veld in 1982
Algemeen
Volledige naam	Elske ter Veld
Geboortedatum	1 augustus1944
Geboorteplaats	Groningen
Overlijdensdatum	14 mei2017
Overlijdensplaats	Kortenhoef
Partij	PvdA
Functies
1981–1989	Lid van deTweede Kamer
1989–1993	Staatssecretaris vanSociale Zaken en Werkgelegenheid
1995–2003	Lid van deEerste Kamer
Portaal    Politiek

Elske ter Veld (Groningen,1 augustus1944 –Kortenhoef,14 mei2017^[1]) was eenNederlandsepolitica. Ze was van 1989 tot 1993 voor dePartij van de Arbeid (PvdA) staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in hetkabinet-Lubbers III en jarenlang lid van zowel deEerste als deTweede Kamer.

In Groningen bezocht Ter Veld de lagere school, hetgymnasium en de RijksHBS. Daarna volgde ze aldaar de opleiding totmaatschappelijk werker aan de Groningsesociale academie, deASCA. Na haar afstuderen werkte ze vanaf 1968 als vormingswerkster werkende jeugd inAssen. Later werkte ze bij verschillende club- en buurthuizen in Groningen. In 1972 stapte ze over naar de vakbond. Bij hetNVV (vanaf 1976FNV) volgde zij Nel Tegelaar op als hoofd van het secretariaat voor vrouwelijke werknemers.^[2] Dat zou ze tot 1981 blijven. Net als Tegelaar richtte zij zich op beleidsbeïnvloeding, zowel binnen de vakbonden als in het Haagse circuit. Zo zat ter Veld in de Stichting van de Arbeid en was zij lid van de Emancipatiecommissie.

Ter Veld was internationaal actief als voorzitter van de vrouwencommissie van het IVVV en de commissie vrouwenarbeid van het Europees Verbond van Vakverenigingen (EVV).

Zij maakte zich sterk voor gelijke loon, gelijke kansen voor vrouwen, gelijke rechten op pensioen. In 1981 werd Ter Veld op 15 september lid van deTweede Kamer voor de PvdA. In de Tweede Kamer hield zij zich vooral bezig met vraagstukken die betrekking hadden op de sociale zekerheid. Met PvdA'erThijs Wöltgens werkte ze nauw samen. De twee werden wel aangeduid alsThijske, een samentrekking van Thijs en Elske.^[3]

Op 7 november 1989 volgde haar benoeming tot staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het derde kabinet Lubbers. Tijdens haar bewindsperiode kwam in 1990 een wet tot stand over de gelijke behandeling van mannen en vrouwen op het terrein van de bovenwettelijke sociale zekerheid. Het wetsvoorstel was in 1988 ingediend door staatssecretarisDe Graaf In hetzelfde jaar kwam de Wet op het ouderschapsverlof, die werknemers een minimum verlofregeling garandeert voor de verzorging van jonge kinderen tot stand. Het wetsvoorstel was in 1988 ingediend door ministerDe Koning.Verder was Ter Veld nauw betrokken bij de grote aanpassing van deWAO, waarop het kabinet een aantal keren leek te vallen en waarover toenmalig PvdA-leiderKok bijna struikelde. Zover kwam het niet. Wel leidde het optreden van Ter Veld tot grote onvrede in de PvdA-fractie. Vooral haar voorstellen voor een nieuweNabestaandenwet en beknotting op het recht op bijstand voor jongeren leidden tot hevig kritiek in eigen gelederen. Die kritiek werd zo hevig dat zij niet meer beschikte over het vertrouwen van haar fractie. Op 4 juni 1993 trad zij terug. Vlak na de daaropvolgende persconferentie - maar nog in het zicht van de pers - barstte zij in huilen uit. De foto die daarvan gemaakt werd doorBert Verhoeff, waarbij zij ondersteund werd door partijgenoteJeltje van Nieuwenhoven, schreef parlementaire geschiedenis.^[4] Naderhand citeerde zij over dat tragische moment een popnummer:It's my party, and I cry if I want to vanLesley Gore.

Op 13 juni 1995 werd zij voor de PvdA lid van deEerste Kamer, totdat ze op 10 juni 2003 terugtrad.

Ter Veld zat in het Comité van Aanbeveling van hetNederlands Sociaal Forum en was voorzitter van de Vereniging Samenwerkingsverband Chronische Ademhalingsondersteuning.

Ter Veld overleed na een ziekbed in 2017 op 72-jarige leeftijd.^[4]

Commons heeft media­bestanden in de categorieElske ter Veld.

• Handboek vrouw en beleid metLidwi de Groot, 1985, Amsterdam:Feministische Uitgeverij Sara. Over vergadertechnieken/vrouwenemancipatie.
• 'Zeg maar Hannie...'. 65 jaar strijdlustig in politiek en samenleving metRia Jaarsma, 2005, Wormer, UitgeverijInmerc. Biografie vanHannie van Leeuwen.

• Eerste Kamerlid
• Tweede Kamerlid
• Nederlands activist
• Nederlands staatssecretaris
• Nederlands vakbondsbestuurder
• PvdA-politicus (Nederland)