Wiesel werd geboren in Sighet (nu:Sighetu Marmației), als zoon van Sjlomo en Sara,orthodoxe joden vanHongaarse afkomst die een kruidenierszaak hadden. Hij had drie zussen, Bea, Hilda en Tzipora. De Hongaars sprekende stad Sighet in Roemenië werd geannexeerd door Hongarije in 1940, en in 1944 deporteerden denazi's de Hongaarse joden naarAuschwitz-Birkenau. Zijn moeder en Tzipora, de jongste zus, werden er vermoord; hij en zijn vader werden naar het nabijgelegen werkkampAuschwitz III Monowitz gestuurd. Bekend is dat hij beschreef hoe in de bittere winterkou de trein met schreeuwende joden langs een volle kathedraal in een van de Duitse steden reed waar de organist en de gemeente harder gingen spelen en zingen zodat ze het geschreeuw niet konden horen. In januari 1945, werden vader en zoon gedwongen te marcheren naarBuchenwald, waar Elies vader overleed.
Buchenwald, 1945. Wiesel is in de tweede rij, zevende van links samen metMax Hamburger (onderste rij vierde van links).
Na deTweede Wereldoorlog werd hij in eenFrans weeshuis gestopt. In 1948 begon Wiesel een studie aan deSorbonne. Hij vond een baan bij de FransekrantL'arche als journalist en raakte in contact met deNobelprijs voor de Literatuur-winnaarFrançois Mauriac, die hem uiteindelijk kon overtuigen zijn Holocaustervaringen op te schrijven. Dat leverde zijn eerste roman, in het Jiddisch,Un di velt hot geshvign (En de wereld zweeg) op, die in 1956 inBuenos Aires verscheen. Twee jaar later zag de sterk ingekorte bewerkingLa nuit (Nacht) bij Les Éditions de Minuit het licht, waarschijnlijk Wiesels beroemdste werk en het begin van een lange reeks werken in het Frans. In 2007 schreef hij een nieuw voorwoord bij een heruitgave vanLa nuit.
Later verhuisde Elie Wiesel naar deVerenigde Staten, waar hij in 1963 werd genaturaliseerd tot staatsburger. Hij was voorzitter van de 'Presidential Commission on the Holocaust' van 1978 tot 1986 en gaf daarmee leiding aan de bouw van het 'United States Holocaust Memorial Museum'. Elie Wiesel was daarprofessor in dehumane wetenschappen aanBoston University.
Tussen 2002 en 2005 deed een commissie ingesteld door presidentIon Iliescu onderzoek naar de betrokkenheid van Roemenië bij deHolocaust. Wiesel had het voorzitterschap van de commissie op zich genomen. De commissie-Wiesel kwam in 2005 met een getal van 500.000 slachtoffers in Joodse en Romakring.
In 2006 wees Elie Wiesel een informeel verzoek af van de Israëlische regering om president van de Joodse staat te worden. Hij wilde liever doorgaan met schrijven.
Infebruari 2007 werd Wiesel bijna ontvoerd in een hotel inSan Francisco door een man die hem wilde interviewen over de Holocaust. Toen Wiesel om hulp riep, vluchtte zijn belager, die later op een antisemitische website schreef dat hij Wiesel wilde spreken.[1] Een maand later werd de belager gearresteerd en beschuldigd van meerdere misdrijven, hij werd op 21 juli 2008 veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf.[2]
Elie Wiesels oeuvre bestaat uit meer dan 40 fictie- en non-fictieboeken.
