Detayra (Eira barbara), ookaira ofzwartbruine veelvraat[4] is eenAmerikaansemarterachtige en de enige vertegenwoordiger van het geslachtEira. De wetenschappelijke naam van de soort werd alsMustela barbara in 1758 gepubliceerd doorCarl Linnaeus.[5]
De tayra is 60 tot 70 cm lang (kop-romp) met een staart van 35 tot 47 cm. Het gewicht bedraagt 3 tot 6 kg. In tegenstelling tot andere marterachtigen heeft de tayra vrij lange slanke poten. De kop is breed met platte, ronde oren. De vacht is donkerbruin tot zwart met een gelige keelvlek.
Deze marterachtige leeft in deregenwouden vanLatijns-Amerika. Het verspreidingsgebied loopt vanMexico totArgentinië. Ook op het eilandTrinidad komt de tayra voor.
De tayra leeft in paren of kleine familiegroepen. 's Nachts en vroeg in de ochtend gaat dit dier op jacht, waarbij vooraleekhoorns, andereknaagdieren en vogels worden gevangen. Vruchten enhoning worden ook wel gegeten. Tayra's kunnen uitstekend rennen, klimmen en zwemmen.
Na een draagtijd van ongeveer 65 dagen worden meestal twee tot vier jongen geboren. Deze jongen worden na 2 a 3 maanden gespeend.
De volgendeondersoorten worden onderscheiden:[6][7]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑(en)Tayra op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑Nascimento, F. O. do (2014). On the correct name for some subfamilies of Mustelidae (Mammalia, Carnivora).Papéis Avulsos de Zoologia (São Paulo) 54 (21): 307–313.DOI:10.1590/0031-1049.2014.54.21.
- ↑Law, C. J., Slater, G. J., Mehta, R. S. (1 januari 2018). Lineage Diversity and Size Disparity in Musteloidea: Testing Patterns of Adaptive Radiation Using Molecular and Fossil-Based Methods.Systematic Biology 67 (1): 127–144.PMID28472434.DOI:10.1093/sysbio/syx047.
- ↑Surinaamse zoogdiernamen (Surinam vernacular names of mammals; P. Staffeleu; Rijsmuseum van Natuurlike Historie, Leiden
- ↑Linnaeus, C. (1758).Systema naturae ed. 10: 46
- ↑Wozencraft, W.C. 2006. Order Carnivora. Pp. 532-628 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a Taxonomic and Geographic Reference, ed. 3.
- ↑Presley, S.J. 2000. Eira barbara.Mammalian Species 636: 1–6.