Edgar Wijngaarde (Paramaribo,20 mei1912 –Amsterdam,22 april1997) was eenSurinaamsondernemer enpoliticus.
Edgar Wijngaarde was medeoprichter vanhotel Torarica en de verzekeringsmaatschappijDe Nationale.
Begin 1969 viel het kabinet-Pengel, waarna Wijngaarde minister van Financiën werd in het interim-kabinet onder leiding vanArthur May.
Zijn zoonFrank Wijngaarde, die journalist was bij hetradiostation ABC, werd bij deDecembermoorden in 1982 vermoord. Van de vijftien slachtoffers was hij de enige met de Nederlandse nationaliteit. Toen de militaire autoriteiten enkele dagen later het lichaam vrijgaven, kreeg Edgar Wijngaarde twee uur de tijd om een begrafenis te regelen. Na deze spoedbegrafenis vluchtte hij meteen naar Nederland, waar hij op 70-jarige leeftijd zonder enige financiële middelen aankwam.
In januari 1983 richtte Edgar Wijngaarde samen met onder anderenHenk Chin A Sen deRaad voor de Bevrijding van Suriname op. In september van dat jaar verliet hij die raad samen met Fred Marte vanwege meningsverschillen, waarbij ze werden opgevolgd door Anita Ligeon enPaul Somohardjo. Later zei Wijngaarde hierover: "Verzet is oorlog. Maar sommige leden van de raad wilden een salaris, wilden een onkostenvergoeding. Dat maakte mij woedend. Dat was geen verzet." Met van zijn kinderen geleend geld kon hij geld verdienen op de beurs waarvan hij een deel gebruikte om hetJunglecommando vanRonnie Brunswijk financieel te ondersteunen.
In december 1992 bezocht hij samen met een groep nabestaanden ter herdenking van die Decembermoorden voor het eerst weer Suriname.
In 1997 overleed Wijngaarde in zijn woonplaats Amsterdam op 84-jarige leeftijd.
Zijn broerPercy Wijngaarde was journalist en kranteneigenaar maar ook politicus en diplomaat.
| Voorganger: J.A. Pengel | Minister van Financiën 1969 | Opvolger: H.S. Radhakishun |
