DeBondsrepubliek Duitsland (BRD) (Duits:Bundesrepublik Deutschland), kortwegDuitsland (Duits:Deutschland), is een land inWest- en ofCentraal-Europa. Het heeft een grondgebied van 357.022 km² en grenst in het noorden aan deOostzee, deNoordzee enDenemarken, in het oosten aanPolen enTsjechië, in het zuiden aanOostenrijk enZwitserland en in het westen aanFrankrijk,Luxemburg,België enNederland. Duitsland heeft met 83.222.442 inwoners (30 september 2021)[3] de grootste bevolking van alle landen in deEuropese Unie. De hoofdstad en grootste stad van het land isBerlijn.
Het land kan in drie belangrijke geografische gebieden worden verdeeld: deDuitse Laagvlakte in het noorden, de centrale Duitsemiddengebergten, en in het zuiden, deAlpen. Het klimaat is gematigd, al is er aanzienlijke variatie. Bijna twee derde van de bossen van het land bestaat uitnaaldbomen, de rest is hoofdzakelijkbeukenbos.
Duitsland heeft tamelijk weinig bodemschatten, alhoewel er steenkool ontgonnen werd in het Ruhrgebied, het Sauerland en de Eifel, wat belangrijk was voor de industrialisatie. De landbouwgrond is meestal erg vruchtbaar.
Op het Duitse grondgebied liggen 16deelstaten, in het Duits officieelLänder (enkelvoudLand, vaak in de vormBundesländer) geheten. Ze hebben vele bevoegdheden en ook medezeggenschap op het federaal niveau.
In hetnoorden telt men naast Hamburg en Bremen, die zelfstandige deelstaten zijn, ook de deelstatenNedersaksen enSleeswijk-Holstein; vaak wordt ook het voormalig Oost-DuitseMecklenburg-Voor-Pommeren daartoe gerekend. Het Noorden ligt aanNoordzee enOostzee en wordt onder meer door de rivierenEems (Ems),Wezer (Weser),Elbe en deOder doorstroomd. Het gebied is overwegend plat (Noord-Duitse Laagvlakte) tot licht glooiend en relatief dunbevolkt. De grootste stad isHamburg met 1,7 miljoen inwoners; het is een belangrijk industrieel centrum en heeft een van de grootste havens van Europa. In mindere mate geldt hetzelfde voorBremen enKiel. Het noorden is zwaar gecultiveerd, ondanks de slechte grond. De gewassen uit deze streek zijn onder anderetarwe,rogge,gerst,haver,aardappels ensuikerbieten. Er wordt veel melkvee gefokt, vooral inSleeswijk-Holstein.Varkensvlees,rundvlees enkip zijn andere veeproducten die uit het noorden komen. In het algemeen is het noorden van Duitsland, op het oosten na, het economisch zwakste deel van Duitsland.
Noordrijn-Westfalen (NRW), dat aan Nederland en België grenst, is de deelstaat met de meeste inwoners (18 miljoen) en wordt meestal als hetwesten van Duitsland aangeduid. Verder kan menRijnland-Palts,Hessen en het kleinereSaarland tot het westen rekenen. De grootste stad isKeulen (Köln) met rond één miljoen inwoners, belangrijk is de NRW-hoofdstadDüsseldorf met zijn grote luchthaven en hetRuhrgebied met in totaal meer dan vijf miljoen inwoners. Al deze steden liggen in NRW, noemenswaardig zijn verder de Rijnland-Paltse hoofdstadMainz en vooralFrankfurt am Main in Hessen. West-Duitsland is grotendeels een heuvelachtig gebied met deRijn en deMoezel als hoofdrivieren. De Rijn stroomt tussenBingen enBonn door een steile kloof. Dit gedeelte van de Rijnvallei is beroemd om zijn spectaculaire landschap, wijngaarden en kastelen. Langs de noordelijke rand van de Rijnvallei liggen de industriële gebieden van Duitsland, waaronder hetRuhrgebied, dat wél door grotere werkloosheid wordt geteisterd. De zuidelijke sectie van het Rijnland, dat deEifel enHunsrück-bergen bevat, is grotendeels landbouwgrond en heeft beroemde wijngaarden, vooral in de vallei van deMoezel.
DeZugspitze, het hoogste punt van Duitsland, in het zuidelijkeBeieren
Vóór 1945 verstond men onderOost-Duitsland vooral het oudePruisen ten oosten van de rivier deElbe. Daarna was het begrip voorbehouden aan de verlorenOstgebiete (die vanaf 1945 grotendeels in Polen liggen). Nu bedoelt men er het grondgebied van de voormalige (communistische)Duitse Democratische Republiek mee, dus de 'nieuwe deelstaten'Brandenburg,Saksen,Saksen-Anhalt,Thüringen en het onder Noord-Duitsland al vermeldeMecklenburg-Voor-Pommeren. De deelstaat en Duitse hoofdstadBerlijn omvat met zijn westerse helft ook een gebied dat tussen 1945 en 1990 nauw met de Bondsrepubliek was verbonden. Berlijn met zijn circa 3,4 miljoen inwoners ligt zo'n 60 kilometer van de grens metPolen. In het zuiden van het oosten zijn de industriële centra gevestigd dicht bij deElbe en zijn zijrivieren. De belangrijkste steden zijn hierLeipzig,Dresden,Chemnitz,Halle enErfurt.
In hetzuiden liggen de twee grote deelstatenBeieren enBaden-Württemberg.München, de Beierse hoofdstad, is de grootste stad in het zuiden met 1,3 miljoen inwoners en een belangrijk economisch en cultureel centrum.Stuttgart is de hoofdstad van Baden-Württemberg. In het algemeen is het zuiden het rijkste gedeelte van Duitsland. Door het zuiden stromen de rivieren deDonau,Iller,Lech,Isar,Neckar en deMain. Het hoogste punt is deZugspitze (2962 m) in de Beierse Alpen. Verder bestaat het gebied uit plateaus en beboste bergen, bijvoorbeeld hetZwarte Woud, de hooglanden vanZwaben en hetBohemer Woud. Het gebied rondom hetBodenmeer is een populair toeristengebied. De belangrijkste landbouwproducten van het gebied zijnfruit,tarwe,gerst enzuivelproducten.
Klimaat
Het merendeel van Duitsland heeft een gematigd seizoensgebonden klimaat dat gedomineerd wordt door vochtige westelijke winden. Het land is gelegen tussen het maritieme klimaat van West-Europa en het continentale klimaat van Oost-Europa. Het klimaat wordt gematigd door deNoord-Atlantische stroom, het noordelijke vervolg van deGolfstroom. Het warme water in deze zeestroom heeft gevolgen voor de gebieden die aan de Noordzee grenzen; zo hebben Noord- en Noordwest-Duitsland een maritiem klimaat. In Duitsland valt gemiddeld 789 mm neerslag, gelijkmatig verdeeld over de maanden, per jaar.
In Duitsland zijn er intern kleine klimaatverschillen. Zo hebben Noord- en Midden-Duitsland over het algemeen zachte zomers en frisse, vochtige winters. In het zuiden en in de middelgebergtes zoals hetHarzgebergte, hetZwarte Woud en in Beieren zijn de zomers warmer, de winters kouder en valt er meer sneeuw.
Steden
Er zijn velegrote Duitse steden, de meeste in het zuiden en westen. De vijftien grootste zijn:
Terwijl in andere streken van West-Europa enkele gecentraliseerde staten ontstonden, zoalsEngeland,Frankrijk ofSpanje, bleef hetHeilige Roomse Rijk ('van de Duitse natie') in de middeleeuwen en daarna een soortconfederatie (statenbond). DeDuitse keizer had betrekkelijk weinig macht, en de modernisering in de vroege moderne tijd gebeurde op het niveau van de individuele landen. Vele streken, vooral in het agrarische en conservatieve oostelijke deel van het 'Roomse Rijk' liepen wat betreft ontwikkeling achter ten opzichte van de meer verstedelijkte westelijk gelegen streken. De keizer werd door de vorsten van sommige landen gekozen, dekeurvorsten. Vanaf de 15e eeuw kwamen de meeste keizers uit hethuis Habsburg, dat toen inOostenrijk regeerde. Naast Oostenrijk enBeieren in het zuiden werd later ookPruisen een van de belangrijkste Duitse staten.
In het tijdperk van deFranse Revolutie enNapoleon (1789-1815) veranderde Duitsland ingrijpend, onder meer door het verkleinen van het aantal Duitse staten van ruim 350 naar enkele tientallen. Vooral in het zuiden werden enkele middelgrote staten gevormd. Een groot deel van West- en Noord-Duitsland werd door Frankrijk geannexeerd, een ander maakte deel uit van deRijnbond, feitelijk een Franse satellietstaat.
Na 1815 vormden de meeste Duitstalige (maar ook niet-Duitstalige) gebieden deDuitse Bond, die net als het oude Rijk geen bondsstaat maar een statenbond was. Het voornaamste orgaan van de Bond was de Bondsvergadering (ookBondsdag genoemd), een congres van afgevaardigden van de individuele vorsten. Onder hen was trouwens ook de koning van Nederland in zijn functie als groothertog vanLuxemburg (later ookLimburg). Bij de opkomende liberale en nationale beweging was de Bond weinig geliefd: hij diende in hun optiek voornamelijk als instrument van de vorsten om de persvrijheid en de oprichting van politieke partijen te onderdrukken.
Inmaart 1848, na een nieuwe revolutie in Frankrijk, ontstonden ook onrusten in Duitsland. Bang voor een gewelddadige revolutie beloofden vele Duitse vorsten grondwetten en gekozen parlementen (voor zover die nog niet bestonden). Voor het eerst kozen de Duitsers een nationale vergadering. Ze kwam in Frankfurt bij elkaar (daaromFrankfurter Nationalversammlung) en moest Duitsland een nationale grondwet geven. De oude machten konden echter het roer weer keren en de revolutie in 1849 onderdrukken; de Pruisische koning nam de keizerkroon uit handen van de revolutionairen niet aan. Vele liberale verworvenheden in de individuele staten werden teruggedraaid. Toch maakte de democratische ervaring indruk; bijvoorbeeld het algemeen kiesrecht van 1848/1849 was het voorbeeld voor de latere natiestaat.
Oprichting en ontwikkeling van de natiestaat
De Duitse Bond werd hersteld, maar in 1858/1859 kwam er weer beweging in de ontwikkeling naar een Duitse natiestaat. Het lukte dePruisische minister-presidentOtto von Bismarck om in de jaren 1860 de Bond los te breken, een groot deel van de nationale beweging te winnen en met de (rechtse) liberalen samen te werken. Na deDuitse Oorlog tegenOostenrijk in 1866 richtte Pruisen met de Noord-Duitse staten in 1867 deNoord-Duitse Bond op. Dit was de eerste Duitse natiestaat. Nog tijdens deFrans-Duitse Oorlog van 1870/1871 traden ook de Zuid-Duitse staten (behalve Oostenrijk en Liechtenstein) tot de Noord-Duitse Bond toe. Bij een nauwelijks veranderde grondwet nam de Bond de naam 'Duitse Rijk' aan. Onofficieel werd Duitsland tussen de jaren 1871 - 1918 meestal betiteld als het 'Duitse keizerrijk'. Pruisen maakte qua grondgebied en inwoneraantal twee derde van dit Duitsland uit.
Het Duitse Keizerrijk was een moderne federale rechtsstaat met democratische elementen maar ook met een sterk conservatief aristocratisch karakter. Wetten kwamen tot stand door de toestemming van deRijksdag, het gekozen nationaal parlement, en de Bondsraad, het orgaan van de vorsten. De Pruisische koning was de voorzitter van de Bondsraad met de titel Duitse keizer. De keizer stelde de rijkskanselier aan, die de facto de regeringsleider was. Omdat de liberalen in de Rijksdag sterk waren (later ook katholieken en sociaaldemocraten) was de politiek van rijkskanselierBismarck moderner dan verwacht. Vanaf 1884 verwierf Duitsland ookkoloniën (vooral in Afrika).
Tijdens het Keizerrijk vonden de hoogtijdagen van deindustriële revolutie in Duitsland plaats. Naast verschillendeliberale,katholieke,socialistische enpacifistische stromingen ontstonden ookantisemitische en(hyper)nationalistische. Rond 1900 was Duitsland een van de meest ontwikkelde landen en was het Duits na het Frans en het Engels de belangrijkste taal van de wereld. Het politieke stelsel bleef echter achter: de regering werd niet door het parlement bepaald.
Eerste Wereldoorlog
De Europese grootmachten Groot-Brittannië, Frankrijk, Rusland en Duitsland concurreerden om (politieke en militaire) macht en (economische en culturele) invloed op de aarde. Er ontstond een wapenwedloop; uit Duits perspectief spanden de andere grootmachten samen om Duitsland te omcirkelen. Groot-Brittannië ging een alliantie met Frankrijk aan. Over de oorzaken van deEerste Wereldoorlog wordt nog steeds getwist. In de crisis na de moord op de Oostenrijkse kroonprins, die tot de oorlog leidde, was het de houding van het toenmalige Duitsland dat een oorlog binnenkort sowieso te verwachten was en nu gunstiger moest uitkomen dan een paar jaar later.
De oorlog duurde vier jaar, doordat zowel Duitsland en de andere centrale machten alsook de geallieerden op een gunstig moment wachtten om een vredesvoorstel naar eigen voordeel te presenteren. Duitsland wilde in West- maar vooral in Oost-Europa grensgebieden van de buurlanden annexeren en een keten van afhankelijke landen opzetten, en de kans daarvoor leek gunstig nadat begin 1918 Rusland was verslagen. In de loop van de zomer werd echter duidelijk, nu steeds meer verse troepen uit Amerika het Europees strijdtoneel betraden, dat een Duitse overwinning er niet meer in zat. De Duitse militaire leiding liet de politiek in september weten dat ze de strijd moesten opgeven en dat er onderhandeld moest worden met de tegenstanders. In het land was, door onder anderen de nijpende voedseltekorten en de slecht verlopen oorlog, steeds meer sociale onrust ontstaan en tijdens de daardoor uitgebrokenNovemberrevolutie werd de monarchie omvergeworpen en de keizer afgezet. Op 11 november tekende Duitsland een staakt-het-vuren en moest tegenover Frankrijk, het Britse Rijk en andere landen in feitecapituleren. In 1918/1919 werd Duitsland een republiek,Weimarrepubliek genaamd. De Duitse bevolking leed honger en er dreigde een communistische revolutie. Begin 1919 kostte de Britse zeeblokkade die tijdens de oorlog begonnen was, maar na 11 november gewoon doorging naar schatting nog aan honderdduizend mensen het leven. In het voorjaar werd de voedselbevoorrading verbeterd. De Britten wilden vermijden dat Duitsland ten prooi zou vallen aan een bolsjewistische revolutie en dictatuur zoals in Rusland gebeurd was.
De overwinnaars legden het land met het daaropvolgendeVerdrag van Versailles (1919) zware boetes op en namen het niet alleen alle koloniën af maar ook tien procent van het eigen grondgebied. Duitsland verloor het meest aanFrankrijk (Elzas-Lotharingen) en het heropgerichtePolen (voornamelijkWest-Pruisen enPosen).
Novemberrevolutie in Berlijn, 9 november 1918, de laatste dag van de Duitse (Pruisische) monarchie.
De algemene onvrede onder de Duitsers over het verdrag van Versailles, dat eenzijdig door de overwinnaars werd opgesteld, en de zware lasten die het land daardoor opgelegd waren, het niet goed werkende politieke systeem, de sociale onrust en de wereldwijde economische crisis maakten in 1933 de weg vrij voor de overname van het land door denationaalsocialisten onder leiding vanAdolf Hitler die Duitsland in eentotalitaire dictatuur veranderde.
Nazi-Duitsland en Tweede Wereldoorlog
Hitler en zijn nazi-partij (deNSDAP) wilden de grootmachtsstatus van Duitsland van vóór de oorlog weer herstellen, met diplomatieke middelen maar desnoods ook door geweld, en stuurde aldus onvermijdelijk aan op oorlog. De door Hitler begonnenTweede Wereldoorlog verliep aanvankelijk naar wens voor hem, onder andere Polen en Frankrijk werden verslagen en bezet, maar werd uiteindelijk de grootste catastrofe in de Duitse geschiedenis. De oorlog leidde in 1945 tot de totale bezetting van het land door de geallieerde Russische, Britse, Amerikaanse en Franse strijdkrachten. Vrijwel alle grote en middelgrote steden lagen in puin en de gehele industrie en infrastructuur was in de loop van de oorlog verwoest. De gebieden ten oosten van deOder-Neissegrens werden aan Polen en deSovjet-Unie toegewezen en de Duitse bevolking werd uit deze gebieden en de rest van Oost-Europa verdreven, waarbij velen omkwamen. De overlevenden van deze in totaal ruim 15 miljoen mensen werden opgenomen in de rest van Duitsland.
Na de Tweede Wereldoorlog
De geallieerde bezettingsmachten konden in de naoorlogse jaren niet tot overeenstemming komen om Duitsland als eenheid te besturen. Politiek raakte Duitsland in 1946 gesplitst door de gedwongen fusie van de sociaaldemocratischeSozialdemokratische Partei Deutschlands met de communistischeKPD totSozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED) in deSovjet-zone. Ook over de noodzakelijkegeldhervorming konden de bezettingsmachten niet tot overeenstemming komen. De invoering van deD-mark in de westelijkebezettingszones in 1948 werd door de Sovjet-Unie beantwoord met deBlokkade van Berlijn. In november 1948 splitste de Sovjet-Unie het bestuur van Berlijn en stelde een eigen magistraat in voorOost-Berlijn.
Op 23 mei 1949 kwam in de westelijke bezettingszones deBondsrepubliek Duitsland tot stand, een parlementaire democratie. Daartoe werden twee akkoorden gesloten, hetBezettingsstatuut, met nadruk op de binnenlandse bevoegdheden, en hetAkkoord van Petersberg, als aanzet voor het buitenlands beleid. De hoofdstad van de Bondsrepubliek werdBonn, aan de rivier de Rijn. In de oostelijke bezettingszone van Duitsland richtten op 7 oktober van dat jaar decommunisten met hulp van de Sovjet-bezetters een dictatuur op,Duitse Democratische Republiek (DDR) geheten. Al voor de oprichting van de DDR werd de Sovjet-zone door grensmaatregelen van het Westen afgesloten. Wel bleef de grens tussenWest-Berlijn, dat door westerse troepen bezet bleef, enOost-Berlijn open. Nadat ongeveer 3 miljoen Duitsers vooral via Berlijn uit de DDR naar het Westen waren gevlucht, bouwde het Oost-Duitse regime in 1961 deBerlijnse Muur.
Tijdens de jarenvijftig voltrok zich in de Bondsrepubliek het zogenoemdeWirtschaftswunder waarbij de steden, de industrie en economische infrastructuur weer werd hersteld. Dat werd mogelijk gemaakt door hetMarshallplan van deVerenigde Staten en de inspanningen van de Duitsers zelf. Met deVerdragen van Parijs, die op 5 mei 1955 van kracht werden, werd de geallieerde bezetting opgeheven, de soevereiniteit van de Bondsrepubliek bekrachtigd en werd het toegestaan zich te herbewapenen en lid te worden van deNAVO, omdat de Bondsrepubliek onmisbaar was als westerse bondgenoot in deKoude Oorlog. Anders dan de twee andere grote Europese mogendheden, hetVerenigd Koninkrijk en Frankrijk, heeft de Bondsrepubliek nooit nucleaire wapens ontwikkeld. De Bondsrepubliek was samen met de oude aartsvijandFrankrijk een van de initiatiefnemers van de ontwikkeling die tot deEuropese Unie leidde. Wel werd Duitsland opnieuw het economische zwaartepunt van Europa, mede doordat de tijdens de oorlog totaal verwoeste industrie en infrastructuur op de meest moderne wijze weer werd herbouwd, aanvankelijk met hulp van hetMarshallplan. Ook de grote en goed opgeleide bevolking was een belangrijk voordeel ten opzichte van de buren. En de vlak na de oorlog begonnenkoude oorlog maakte het noodzakelijk voor het westen dat Duitsland zo sterk mogelijk werd als bondgenoot tegen het vijandelijke Warschaupact.
Het heeft de Bondsrepubliek Duitsland veel moeite gekost de twee delen van Duitsland ook in maatschappelijk en economisch opzicht te verenigen. Nog altijd maakt hetvoormalige Oosten in economisch opzicht een minder florissante ontwikkeling door dan het westen van Duitsland.
Duitsland heeft 83.222.442 inwoners (30 september 2021).[3] Circa 60 procent van de bevolking hangt een religie aan en 40 procent niet. Met bijna 31 procent (25,46 miljoen mensen)[5] (31 december 2007) vormen dekatholieken de grootste groep. Zij wonen hoofdzakelijk in het zuiden en het westen.
DeDom van Keulen is een van de grootste kerken ter wereld
Ongeveer 24,3 procent van de bevolking is lid van deEvangelische Kerk in Duitsland. Dit verbond van kerken is vooral luthers en deels gereformeerd (calvinistisch enzwingliaans). Zij wonen vooral in het noorden. Ongeveer even veel mensen in Duitsland zijn katholiek. Verder zijn er nog ongeveer 1,9 procent orthodoxe christenen. Bij elkaar is iets meer dan de helft van de Duitsers lid van een christelijke kerk. Cijfers over de kerkgang laten zien dat 4,2 procent van de bevolking 's zondags een katholieke kerk en 1,2 procent een EKD-kerk bezoekt. Er is een kleinejoodse minderheid van 0,2 procent (meestal recente immigranten uit Oost-Europa en Rusland). 3,5% ismoslim.
Meer dan de helft van de bevolking in het gebied van de voormalige DDR en in de noordelijke deelstaat Hamburg hangt geen godsdienst aan, was dat in 2007 33% in heel Duitsland in 2021 is dat 40%.
De katholieke enevangelische kerken en de synagogen worden gefinancierd door een bijzondere kerkbelasting op basis van de inkomstenbelasting. Daaraan is alleen door uittreden uit de kerkgemeenschap te ontkomen. Veel kerken kampen met groot verlies van leden en daardoor financiële problemen.
De taal die in Duitsland wordt gesproken is hoofdzakelijkDuits. DezeGermaanse taal is nauw verwant aan het Nederlands, Engels en de Noord-Europese talen. Duits wordt ook in Oostenrijk, Zwitserland en andere aan Duitsland grenzende landen gesproken, maar het Duits heeft nergens zoveel sprekers als in Duitsland zelf. Naast het Standaardduits, ookHochdeutsch genoemd, zijn er dialecten. De belangrijkste grens daarbij is die tussen de Noord- en de Zuid-Duitse dialecten. In het noorden werd oorspronkelijkNederduits (Platt) gesproken. De dialecten van het zuidwesten (waarbij taalkundig ook hetZwitserduits hoort) verschillen van de rest.
Vrijwel alle Duitsers spreken Duits. DeDenen,Friezen,zigeuners enSorben zijn de inheemse niet-Duitssprekende minderheden. Vanwege recentere immigratie wordt in Duitsland ook veelTurks enRussisch gesproken.
De Bondsrepubliek Duitsland is met haargrondwet van 23 mei 1949 een democratisch-parlementaire bondsstaat. De grondwet kan door een tweederdemeerderheid inBondsdag enbondsraad gewijzigd worden. Enkele artikelen, waarin de basisprincipes van de grondwet zoals de federale structuur van de staat, de democratische, sociale en rechtsprincipes van de staat, en de onschendbaarheid van de menselijke waarde van het individu, zijn van iedere wijziging uitgesloten.
Het Duitse parlement heetBondsdag (Deutscher Bundestag) en wordt normaliter elke vier jaar door de volwassen Duitsers gekozen. Hetkiessysteem voor de Bondsdag baseert in principe opevenredige vertegenwoordiging maar heeft ook kenmerken van het meerderheidsstelsel. Een kiesdrempel van vijf procent zorgt ervoor dat heel kleine partijen buiten het parlement blijven. De Bondsdag vergadert in het historischegebouw van de Rijksdag in Berlijn. Er zijn maximaal 630 volksvertegenwoordigers. De Bondsdag is het machtigste orgaan in het politieke stelsel: het stemt over wetten, het kiest de regeringsleider (debondskanselier), gedeeltelijk debondspresident en de bondsrechters, het controleert de regering en de geheime diensten en het beslist over volkenrechtelijke verdragen en over de militaire inzet van het leger.
De Duitsebondspresident (Bundespräsident der Bundesrepublik Deutschland) is het staatshoofd. Hij of zij vertegenwoordigt de republiek, tekent wetten en benoemt de regeringsleden. De bondspresident heeft ook een (beperkte) rol bij de verkiezing van een nieuwe regeringsleider, die echter in principe wordt gekozen door de Bondsdag. In de dagelijkse politiek is de bondspresident nauwelijks betrokken, maar hoe hij of zij de ceremoniële functies vervult is aan de persoon zelf. Hoewel verwacht wordt dat hij of zij boven de partijen staat, mag de bondspresident politieke opvattingen uitdrukken. Het staatshoofd wordt elke vijf jaar verkozen, door een speciaal orgaan, debondsvergadering, die enkel voor dit doel samenkomt. De bondsvergadering bestaat uit alle Bondsdagleden en een even groot aantal van vertegenwoordigers van de deelstaatparlementen. Een bondspresident kan aansluitend aan zijn eerste ambtsperiode één keer worden herkozen.
Het politieke stelsel van de Bondsrepubliek volgens de Federale Grondwet(Grundgesetz)
Debondsregering (Bundesregierung) bestaat uit debondskanselier (Bundeskanzler) en de bondsministers. De bondskanselier wordt door de Bondsdag gekozen, de bondsministers door de bondskanselier. In de praktijk echter moet de bondskanselier aan de wensen van zijn partij en de coalitiepartijen voldoen, echt uitzoeken kan hij niet meer dan twee, drie ministers. De regering, ookBundeskabinett genoemd, werkt volgens drie principes:
Ministerprincipe: Iedere minister kan over zaken beslissen die met zijn eigen ministerie te maken hebben.
Kollegiaalprincipe: Over zaken die meerdere ministeries betreffen beslist het kabinet.
Kanseliersprincipe: Volgens art. 65 van de grondwet heeft de bondskanselier deRichtlinienkompetenz. Over zaken die hij zeer belangrijk vindt kan hij alleen beslissen. In de praktijk gebruikt de kanselier dit recht nauwelijks, omdat het tot grote ontevredenheid van het kabinet zou leiden. Toch is de positie van de kanselier sterker dan die van regeringsleiders in veel andere landen.
Tot de Bondsrepubliek horenLänder, deelstaten (niet officieel, maar vaker te horen isBundesländer). Sinds 1990 zijn het zestien, daarvoor waren het tien plus West-Berlijn dat een speciale status had. De grondwet bepaalt waarover de bond alleen, waarover de bond en de deelstaten samen en waarover alleen de deelstaten kan/kunnen beslissen.
Een deelstaat heeft een grondwet, een parlement en een regering zoals een volwaardige staat. De deelstaatsregeringen sturen vertegenwoordigers naar debondsraad (Bundesrat). Dit orgaan wordt niet als federale parlementskamer beschouwd, maar heeft wel die functie: wetten, die ook tot de competentie van deLänder horen, moeten ook door de bondsraad worden goedgekeurd. De bondsraad telt 69 leden.
Elk land heeft, afhankelijk van de grootte van zijn bevolking, drie tot zes stemmen, die echter 'in blok' uitgeoefend moeten worden. Omdat in veel deelstaatsregeringen niet dezelfde partijen zitten als in de bondsregering, is het vaak moeilijk om een toestemming van de bondsraad te krijgen.
Partijen
Partijen bestaan in Duitsland sinds de jaren 1860. Al in het Keizerrijk vervulden ze in het parlement een belangrijke functie, sinds 1918 komen ook de regeringsleden uit zijn rijen. Van 1933 tot 1945 waren in Duitsland alle partijen behalve de nationaalsocialistische verboden. De meeste huidige partijen werden dus in 1945 (opnieuw) gesticht.
De grootse partij is dechristendemocratische CDU, die in Beieren zelf niet optreedt maar het veld overlaat aan haar zusterpartijCSU. Samen vormen ze één fractie in de Bondsdag. De meeste bondskanseliers en bondspresidenten waren lid van de CDU/CSU, die samen ookdie Union worden genoemd. De andere grote partij is desociaaldemocratische SPD, die deze naam al sinds 1891 heeft. Deze twee partijen, de ene centrumrechts en de andere centrumlinks, worden vanwege hun grootteVolksparteien genoemd.
Nog in 1980 kregen CDU/CSU en SPD samen ruim negentig procent van de stemmen. Sindsdien werden kleinere partijen belangrijker. De liberale FDP bestaat sinds 1945/1948 en was in veel bondsregeringen vertegenwoordigd. In 1983 haalden de ecologisch-alternatieveDie Grünen de Bondsdag-kiesdrempel voor de eerste keer. Door de hereniging kwam in 1990 een linkssocialistische partij erbij, de voormalige communistische partij van de DDR. Sinds 2007 heeft ze na een fusie met een linkse SPD-afsplitsing de naamDie Linke. Sinds 2017 is deAlternative für Deutschland vertegenwoordigd in de Bondsdag.
Duitsland is eenrechtstaat met een uitgebreid bouwwerk vanrechtsprekende instanties. De basis daarvan wordt gevormd door deAmtsgerichten waarvan in ieder Landkreis of Kreis meestal een of meerdere zijn gevestigd. Het gerecht is bevoegd voorciviele zaken met een beperkt belang en minder zwarestrafzaken. Recht wordt in het algemeen gesproken door een alleenzittende rechter.
Boven de Amtsgerichten (vergelijkbaar met hetkantongerecht in België en Nederland) staat hetLandgericht. Naast beroepsinstantie voor de meeste zaken van de Amtgerichten zijn de Landgerichten bevoegd voor civiele zaken met een groter belang en voor zwaardere strafzaken. Hoofdregel is dat het Landgericht met meervoudige kamers recht spreekt. Anno 2015 telt Duitsland 115 Landgerichten.
Tegen uitspraken van het Landgericht staat hoger beroep open bij hetOberlandesgericht. Voor een beperkte categorie strafzaken is het college de eerste instantie. IederLand heeft ten minste een Oberlandesgericht, waarbij het gerecht in Berlijn traditioneel wordt aangeduid alsKammergericht. Aan de top van de juridische piramide staat hetBundesgerichtshof inKarlsruhe.
Naast deze piramide kent Duitsland nog gespecialiseerde colleges voorbelastingrecht,arbeidsrecht,sociaal recht enbestuursrecht, waarbij er veelal sprake is van rechtspraak in twee instanties met als beroeps instantie een Bundeshof. Voor belastingen staat dat inMünchen, voor arbeidszaken inErfurt, voor sociaal recht inKassel en voor bestuursrecht inLeipzig.
Duitsland heeft gekozen voor een systeem waarbij toetsing aan degrondwet aan rechters is opgedragen. Als gevolg daarvan heeft ieder Land een eigenVerfassungsgericht. HetBundesverfassungsgericht in Karlsruhe is uiteindelijk het hoogste gerecht in Duitsland.
Defensie
ZieBundeswehr voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
De Duitse strijdkrachten worden deBundeswehr genoemd, ze bestaat sinds 1955 en omvat de drieTeilstreitkräfte:Heer (landmacht),Bundesmarine enLuftwaffe (luchtmacht). Vanaf begin was de Bundeswehr een leger met dienstplichtigen, maar in 2011 werd de dienstplicht opgeschort. De Bundeswehr had de langste tijd gedurende de Koude Oorlog een kleine half miljoen soldaten en in 2011 nog ongeveer een kwart miljoen. Sinds de vroege jaren 90 is de Bundeswehr ook buiten het NAVO-gebied actief, onder meer in Afghanistan.
De hoogste rang binnen het leger heeft deGeneralinspekteur als adviseur van de bondsregering. Het militair opperbevel heeft wel de federale minister van defensie, in oorlogstijd de bondskanselier.
Duitsland bezit op technologisch vlak de op drie na sterkste economie van de wereld, na de VS, China en Japan, maar structurele markteisen, waaronder de substantiële brutokosten voor het in dienst nemen van nieuwe werknemers, hebben werkloosheid tot een langdurig, persistent probleem gemaakt. Een vergrijzende bevolking, gecombineerd met hoge werkloosheid, bemoeilijkt de handhaving van de wettelijke sociale zekerheid: de lasten voor werkenden zijn onevenredig hoog geworden. De modernisering en integratie van de Oost-Duitse economie blijft een kostbaar langetermijnprobleem.
Toerisme
Duitsland wordt steeds vaker bezocht door buitenlandse toeristen. Hier profiteren de deelstaten Brandenburg, Saksen, Beieren en Mecklenburg-Voorpommern het meest van. Nederlanders vormen de grootste groep buitenlandse toeristen.[8] Toeristische plaatsen in Duitsland zijn de grote steden zoals Berlijn, München en Hamburg. Qua natuurgebieden zijn onder andere hetZwarte Woud, deEifel, hetMidden-Rijndal en deBeierse Alpen in trek. Daarnaast heeft Duitsland een aantal attractieparken zoalsEuropa-Park,Phantasialand,Legoland Deutschland,Heide-Park enMovie Park Germany. Europa-Park is daarbij het een na beste bezochte attractiepark van Europa.
Ook is er een fijnmazigspoorwegnet voor vervoer pertrein. Rond elke grote stad is er bovendien een S-Bahn (voorstadstreinen) netwerk te vinden.
In elke grote stad zoals bijvoorbeeld Keulen, Frankfurt en München is er een metro- (U-Bahn) en/of tramnetwerk (Strassenbahn) te vinden, naast een uitgebreid busnetwerk.
Hamburg is het culturele centrum van Noord-Duitsland
Zoals in veel andere landen van Europa had de cultuur van de Romeinen ook in Duitsland een grote invloed, al was slechts het deel ten westen van de Rijn en ten zuiden van de Donau geruime tijd door de Romeinen bezet. Sinds deMiddeleeuwen kwamen er nieuwe impulsen uit Duitsland zelf, bijvoorbeeld doorAlbertus Magnus in de wijsbegeerte.
In de Tweede Wereldoorlog heeft Duitsland veel gebouwen verloren; deels zijn ze weer opgebouwd zoals het historische centrum vanMünster. Vooral in kleinere stadjes zijn veelal historische bouwwerken uit de middeleeuwen bewaard gebleven, een voorbeeld isRothenburg ob der Tauber.
Bij de natuurlandschappen van Duitsland gaat het om grote bossen, vaak in de middelgebergtes zoals hetBeierse Woud, en om deWaddenzee zoals het Niedersächsisches Wattenmeer.
Cinema
ZieDuitse cinema voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
De Duitse cinema bestaat al zo lang als het mediumfilm bestaat, al sinds het einde van de 19e eeuw. In 1895 gaven de broersMax enEmil Skladanowsky hun eerste voorstelling met de door hen ontwikkelde filmprojector genaamdBioskop, waarbij voor het eerst een filmvoorstelling werd gegeven met een betalend publiek. Daarmee was debioscoop geboren.
De Duitsers hebben een rijke muzikale geschiedenis met enkele van de meest gerenommeerde componisten van de klassieke muziek, zoalsLudwig van Beethoven,Johann Sebastian Bach, Johannes Brahms en Richard Wagner.
De metropoolBerlijn is een centrum van cultuur en wetenschap
De 19e eeuw zag de politieke eenwording van Duitsland, maar ook een groei van wetenschappelijke en culturele uitingen. Rond 1900 was Duitsland een van de meest vooraanstaande landen op die gebieden. Daarvan getuigden in de volgende jaren onder meer de vele Nobelprijzen voor Duitsers, bijvoorbeeld voorWilhelm Conrad Röntgen (natuurkunde, 1901),Emil von Behring (geneeskunde, 1901) en de historicusTheodor Mommsen (literatuur, 1902). Veel moderne uitvindingen hebben meer dan één uitvinder; belangrijk voor de ontwikkeling van de auto warenCarl Benz enGottlieb Daimler, voor de tvPaul Nipkow enKarl Ferdinand Braun en voor de telefoonPhilipp Reis. Op het gebied van de quantummechanica moetWerner Karl Heisenberg genoemd worden.
Het isolement tijdens de Eerste Wereldoorlog, de emigratie vanwege het nationaalsocialisme sinds 1933 en de onzekere situatie na 1945 waren grote tegenslagen voor de Duitse cultuur en wetenschap. De gevolgen zijn gedeeltelijk nog steeds te voelen. Ondanksbrain-drain naar de VS is de Duitse bijdrage aan cultuur en wetenschap van de wereld wel nog groot.
De Duitse gezondheidszorg is een van de meest geavanceerde in de wereld, hetgeen tot uiting komt in de zeer lage kindersterfte, hoge levensverwachting en het hoge percentage van succesvolle operaties.
↑"„Die zentralen Worte daraus, „Einigkeit und Recht und Freiheit", waren zum offiziellen Wahlspruch der BRD erhoben worden." - Peter Ebenbauer, Christian Wessely en Reinhold Esterbaue: Religiöse Appelle und Parolen: Interdisziplinäre Analysen zu einer neuen Sprachform, Kohlhammer, 2008, p. 84Online
.svg)
.jpg)
.svg)
.jpg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)