De Dreamcast was de eerste in dezesde generatie van spelcomputers, voorafgaand aanPlayStation 2,Xbox enGameCube, en is tot op heden hun laatst geproduceerde spelcomputer voor de thuismarkt. Het was ook een van de eerste spelcomputers in 1998 waarmee men online kon spelen via de diensten SegaNet (Verenigde Staten) en Dream Arena (Europa) dankzij een ingebouwd modem. 22 spellen ondersteunden SegaNet, waaronderQuake III Arena enPhantasy Star Online.
De productie stopte uiteindelijk op 31 maart 2001 wegens tegenvallende verkoop. Er zijn wereldwijd 10,6 miljoen Dreamcast-exemplaren verkocht.
De ontwikkeling van de Dreamcast (codenaam: Katana) begon rond 1995 toen Sega een nieuwe grafische chip liet ontwerpen voor een nieuwe console. De verkoop en toekomst van deSaturn verliep moeizaam en Sega moest grote verliezen nemen.[1]
Sega hield een publieke wedstrijd waarbij namen voor het nieuwe systeem ingestuurd konden worden. Uit de vijfduizend inzendingen werd gekozen voor de naam "Dreamcast", een samenstelling van de Engelse woorden "dream" (droom) en "broadcast" (uitzending).[2]
In tegenstelling tot de relatief dure en moeilijk te programmeren hardware in de Sega Saturn werd de Dreamcast ontworpen met standaard componenten, zoals een Hitachi SH-4 processor en een NEC PowerVR2 grafische chip. Er werd in samenwerking metYamaha hetGD-ROM-formaat ontwikkeld die in massaproductie gemaakt kon worden tegen dezelfde kostprijs als een normale cd-rom. Hiermee werden kosten bespaard dan het gebruik van dvd-rom. Het GD-ROM-formaat kan ongeveer 1 GB aan gegevens bevatten en is een gepatenteerd mediaformaat ompiraterij tegen te gaan. Ondanks dat het GD-ROM-formaat moest zorgen voor een beterekopieerbeveiliging slaagden mensen er toch in gewonecd-r schijfjes te lezen. Illegaal gekopieerde spellen werden al snel hierna in afgeslankte vorm aangeboden op internet.[3]
Eerder werd in 1998 in Japan het arcadesysteemNAOMI aangekondigd. De NAOMI en de Dreamcast delen dezelfde systeemarchitectuur, en spellen zoalsMarvel vs. Capcom 2,Dead or Alive 2,Ikaruga enCrazy Taxi werden door ontwikkelaars Capcom, Tecmo, Treasure en Sega overgezet naar de Dreamcast.
Microsoft ontwikkelde een speciale Dreamcast-versie vanWindows CE, zodat het eenvoudiger werd om pc-spellen over te zetten naar het platform.
In de Verenigde Staten werd een grootse marketingcampagne gestart om de Dreamcast te lanceren op 9-9-1999 voor 199dollar, die zeer succesvol bleek. Men wist daar een verkooprecord te halen met ruim 225.000 verkochte exemplaren in 24 uur.
De Dreamcast slaagde er echter niet in een aanzienlijk deel van de markt te veroveren doordat het marktaandeel vanSony enNintendo vele malen groter was (samen 88 procent, tegenover 12 procent voor Sega), dePlayStation 2 die binnen een jaar na de Dreamcast uit kwam beter werd gepromoot, en voornamelijk het ontbreken vandvd-functionaliteit, die op de PlayStation 2 wel aanwezig was en werd gezien als een pré.
Daarnaast hadden spelers, en uitgevers zoalsEA, het vertrouwen in Sega verloren. Elke spelcomputer uitgebracht door Sega na deMega Drive was eenflop (Mega-CD,32X enSaturn), en schaadde hiermee Sega's reputatie. Vooral de Saturn werd gezien als een belangrijke oorzaak.[4]
De verkoop liep achteruit toen Sony de PlayStation 2 op de markt bracht in 2000, en Sega wederom een financieel verlies moest verwerken. Uiteindelijk stopte de productie op 31 maart 2001. Sega trok zich terug van de spelcomputermarkt, en richtte zich op het publiceren van spellen. Naar schatting werden wereldwijd 10,6 miljoen Dreamcast-exemplaren verkocht, waarvan 1,9 miljoen in Europa, 4,2 miljoen inNoord-Amerika en 2,3 miljoen in Japan.[5]
Destijds in 1998 was de Dreamcast een vooruitziend apparaat. De grafische kwaliteit kwam in de buurt van dePlayStation 2 die ruim een jaar later uitkwam. Ook had de Dreamcast een ingebouwd 56kmodem, waarmee met de DreamKey-software verbinding gemaakt kon worden metinternet, zodat browsen op de tv mogelijk was.
De spellen werden beschouwd als creatief en innovatief. Enkele voorbeelden hiervan zijnCrazy Taxi,Jet Set Radio,Shenmue,Seaman,Soulcalibur,Samba de Amigo, enSega Bass Fishing. Vele ideeën zagen het levenslicht op de Dreamcast, maar door het gebrek aan marketing en vertrouwen van de consument bleef de afzet ervan beperkt.
Er kunnen tot vier controllers worden aangesloten op een Dreamcast. De controller bevat naast digitale knoppen ook een analoge joystick en twee analoge knoppen aan de achterzijde. Er zijn twee aansluitingen voor uitbreidingen, hierop kunnen accessoires worden aangesloten als een vibratiemotor, een microfoon en een VMU.
De Dreamcast gebruikt eengeheugenkaart, genaamdVMU (Visual Memory Unit), van 128 kB voor het opslaan van spelgegevens. Deze VMU past in de uitbreidingssleuf van de controller, maar kan ook met een andere VMU worden gekoppeld. De VMU heeft een kleinlcd-scherm en vier knoppen, en kan gebruikt worden als extra beeldscherm en los als een mini-spelcomputer.
Er kunnen vanuit een aantal Dreamcast-spellen, minispellen worden gekopieerd naar deze VMU. InSonic Adventure kan een speler Chao-eieren kopiëren naar de VMU, die als virtueel huisdier verschijnen, en inSega GT kan menPocket GT kopiëren naar de VMU, een racespelletje. Er zijn ook diversehomebrew-spellen verschenen op internet die geïnstalleerd kunnen worden op de VMU, zoalsMetroid,Pacman,Space Invaders enTetris.
De VMU bevat een 8 bit-processor van Sanyo, 128 kB opslaggeheugen (waarvan 100 kB voor 200 blocks), een lcd-scherm met 48×32 pixels, een PWM-geluidskanaal, en een richtingknop met vier knoppen. De afmetingen van de VMU zijn 47mm × 80mm × 16mm, weegt 45 gram en wordt gevoed met twee CR2032-batterijen.[6]
Sega bracht ook een geheugenkaart uit in Japan en de VS met vier keer de opslagruimte (800 blocks) van een standaard VMU. Er kan met een knopje worden gewisseld tussen meerdere pagina's van 200 blocks opslagruimte. Er zijn ook door derden gelijksoortige geheugenkaarten uitgebracht.
Toen de Dreamcast voor het eerst in Japan uitkwam op 27 november 1998 waren er slechts vier speltitels beschikbaar:Godzilla Generations,Pen Pen TriIcelon,July enVirtua Fighter 3tb.
Er waren in de Verenigde Staten 19 lanceertitels beschikbaar toen de Dreamcast daar uitkwam op 9 september 1999.[7]
Er bestond vanaf 2001 een illegale kloon van de Dreamcast, die onder de naam Treamcast korte tijd werd verkocht in Hong Kong. Dit was een gemodifeerde Dreamcast met een inklapbaar lcd-scherm. De Treamcast heeft een kleiner en hoger formaat, isregiovrij en accepteert ook reguliere cd-r cd's. Er waren ook exemplaren in omloop met een breedbeeld lcd-scherm.[10][11][12]
↑(en) Kent, Steven L. (2001).The Ultimate History of Video Games: The Story Behind the Craze that Touched our Lives and Changed the World. Roseville, California: uitgeverij Prima.ISBN 0-7615-3643-4. Pagina 532, 558.