Drama ofdramatiek (afgeleid van hetOudgriekse woord δράμα ("drama") dat "handeling" betekent) is eenliterair genre waarbij door middel van woord en gebaar een conflictsituatie wordt uitgebeeld voor een publiek. Het woord drama wordt gebruikt omtoneelstukken,boeken,films,televisieprogramma's en andere vormen vanfictie te karakteriseren, waarin bepaalde persoonlijke ontwikkelingen van een of meerpersonages centraal staan. Een drama behandelt doorgaans een emotioneelthema, waardoor de kijker of lezer zich in de personages kan inleven en zich met hen kan identificeren.

Binnen hettoneel vertoont het drama talrijke afsplitsingen, waarvan de belangrijkste hetblijspel en hettreurspel zijn. Hoewel drama een synoniem is van toneelstuk, wordt het gebruik van de term soms beperkt tot het ernstige toneel.

Bij een drama wordt door middel van woord (gesproken of gezongen) en gebaar (zoals dans, mimiek) een menselijkeconflictsituatie uitgebeeld. De handeling heeft gewoonlijk een causaal verloop.

De dramatiek geldt als een van depoëtischegenres naastepiek enlyriek, waarvan het zich onderscheidt door de zelfstandigheid van de optredendepersonages (die zich als het ware van de scheppendedichter hebben losgemaakt). In dedriehoek van Petersen kunnenepiek,lyriek en dramatiek met elkaar worden vergeleken.

Het noodzakelijke gevolg van het op schrift gestelde drama is de opvoering (in theaterverband), zodat de bestudering ervan zowel onder deliteratuur- als onder detheaterwetenschap ressorteert. Beschouwd vanuit hettheater is het geschreven woord evenwel geen dwingende noodzaak: er bestaat ook gedanst en gemimeerd theater.

Omdat sinds het einde van de twintigste eeuw buiten de tekst vaak ook andere theaterelementen bepalend werden, wordt er tegenwoordig wel een onderscheid gemaakt tussen dramatisch enpostdramatisch theater.

De kenmerken van het Griekse drama zijn:

• Er is een koor van meerdere personen (uitsluitend mannen)
• Er zijn één of twee personen die de hoofdrol spelen
• Het hele drama bestaat uit een dialoog die met bescheiden muziekbegeleiding werd gezongen. Dit gedialogeerde "lied" is als het moderne toneel: er wordt namelijk gereageerd, gerepliceerd op de ander.
• Het is altijd opgebouwd uitbedrijven ofepeisodia (meestal vijf), met daartussen steeds een lied van het koor (stasimon), dat nauw verband houdt met de algemene inhoud van het drama.

Zie ookTheater in het oude Griekenland enAttische tragedie

Vermoedelijk is het drama zo ontstaan:

In hetoude Griekenland werden er oorspronkelijk, binnen het kader van de eredienst voor de godDionysos, zangwedstrijden gehouden waaraan alleen koren van mannen konden deelnemen. De winnaar van deze zangwedstrijd kreeg een bokje (“tragos”) mee naar huis als beloning. Voor deze zangwedstrijden werd een geïmproviseerd terrein klaargemaakt met een "dansvloer" en daar omheen in een halve cirkel de zitplaatsen voor toeschouwers. Op een gegeven moment maakte één hoofdpersoon zich los van het zanggroepje en voerde met de rest van het koor een lied uit met eenvraag-antwoord-spel. Dat was de oervorm van de voor het drama kenmerkende dialoog.

InAthene werd, aan de voet van deAkropolis, in een heiligdom aan Dionysos gewijd, een permanenttheatron aangelegd. Het Griekse drama was geboren. Eentrilogie van drie opeenvolgendetreurspelen werd afgesloten met eensatirisch "satyr-drama".

Het religieuze karakter van de opvoeringen verklaart ook waarom in hetoude Griekenland theaters vaak dicht bij grotetempels voor een of meergoden werden gebouwd.

Enkele bekende Griekse dramaschrijvers zijn:

• de treurspeldichters
  • Aeschylus
  • Sophocles
  • Euripides
• de blijspeldichters
  • Aristophanes
  • Menander

• Leesdrama
• Dramafilm
• Dramadocent
• Dramaturgie
• Dramaturg
• Dramatherapie

• Literair genre
• Theaterterminologie