De benamingdonk ofwoerd wordt in verschillende regio's gebruikt voor heuvels die heel verschillende vormen en ontstaanswijzen kunnen hebben. Een donk is altijd eenheuvel die zich duidelijk aftekent tegenover een lager gelegen gebied, en bij alle typen heel vaak een bewoonde plek.
In deAlblasserwaard bijvoorbeeld komenrivierduinen voor die ontstaan zijn tijdens het laatste gedeelte van het laatsteglaciaal, hetWeichselien. Destijds hadden de Lage Landen eenpoolklimaat en was er nauwelijksvegetatie waardoor dewind vrij spel had. Door de wind zijnduinen opgeblazen aan delijzijde van rivierbeddingen, die gedurende de winter droog stonden. Na afloop van de ijstijd, werd het oude rivierdal in de loop van hetHoloceen opgevuld met riviersediment en veen. De donken steken echter nog op sommige plekken boven deze klei/veenlaag uit. Ook komen er donken voor die niet boven het klei/veenlaag uitsteken. Men spreekt dan echter vanrivierduinen.Bergambacht is gebouwd op een bewoonde donk.
InNoord-Brabant werd het woord of de naam Donk vooral gehecht aan een grote hoge zandkop of een plateaurand langs een beekdal. Omdat donken een hogere en drogere plek in een vaak drassige omgeving boden, waren ze aantrekkelijk voor de landbouw maar vooral als vestigingsplaats voor mensen. Donk vindt men dan ook terug in tal vanachternamen, maar ook als-donk in vele plaatsnamen, bijvoorbeeldHazeldonk,Beek en Donk,Raamsdonk,Grobbendonk,Arendonk,Oeteldonk,Keldonk,Wolfsdonk enWachtendonk enWinnekendonk (twee plaatsen in Duitsland).
