| Dolf Kruger | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
Dolf Kruger (l.) ontvangt de Zilveren Camera (1961) | ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Adolf Michel Gosewin Krüger | |||
| Geboren | Chexbres,Zwitserland,20 september1923 | |||
| Overleden | Zweden,18 maart2015 | |||
| Beroep(en) | persfotograaf | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Adolf Michel Gosewin Krüger (Chexbres,Zwitserland,20 september1923 –Zweden,18 maart2015)[1][2] was een Nederlandsefotograaf.
Hij legt het eindexamen van dehbs af in 1942, en tot februari 1943 volgt hij een opleiding aan deZeevaartschool inAmsterdam, daarna duikt hij onder. In de periode 1945-1946 begint hij met de aanvang van de studieIndologie inLeiden, welke niet wordt voltooid.
Kruger leert in 1946-1947 alsautodidact fotograferen. Bij Maria Austria enAart Klein van fotografencollectief Particam doet hij praktijkervaring op en in 1947-1948 is hij in de leer bijCarel Blazer. Hij vervangt Carel als cameraman voor deCPN-filmWelvaart voor een nieuw Nederland, onder regie vanPaul Schuitema.
In 1948 trouwt hij met Suze Henriët (Amsterdam, 3 december 1927). In 1948-1951 gaat hij zich vestigen alsfreelancefotojournalist. Het diploma van de Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten bekomt hij in 1949. Van 1951 tot 1960 is hij fotograaf in vaste dienst bij hetcommunistische dagbladDe Waarheid. In 1959 is er een tentoonstelling van foto's van de mijnstakingen in deBorinage in bioscoopKriterion te Amsterdam, en hij ontvangt in 1960 een gouden medaille voor zijn Borinage-foto's op de tentoonstelling Interpress-Foto inOost-Berlijn.
Van 1960 tot 1983, samen met zijn echtgenote Suze Henriët, werkt hij als freelance fotograaf; hij legt zich toe op bedrijfs- en industriële fotografie en krijgt opdrachten van overheid en bedrijfsleven. In 1965 krijgt hij een opdracht vanWillem Sandberg, directeur van hetStedelijk Museum Amsterdam, om voor hetVondelpark-paviljoen een fototentoonstelling samen te stellen over de auto in het hedendaagse leven onder de titel Autografie. In 1961 is hij de winnaar van deZilveren Camera met een foto van mijnstakingen in de Borinage.
In 1965 koopt hij een voormalige kruidenierszaak inZweden. Reizen met Suze naarGriekenland,Spanje enJoegoslavië maakt hij in 1966 en 1968 en dat resulteert in Kijkwijzers van uitgeverij A. Roelofs van Goor inAmersfoort.
In 1971 ontvangt hij een eerste prijs voor het jaarverslag van deNederlandse Spoorwegen in de jaarverslagenwedstrijd van het Gerrit Jan Thiemefonds. Opdracht vanCRM om in samenwerking met grafisch ontwerperWim Crouwel een audiovisual te maken ter gelegenheid van het Monumentenjaar vindt plaats in 1975. Een tentoonstelling met natuurcollages, wandkleden en foto's van Dolf en Suze Kruger-Henriët is in 1977 in het Oude Raadhuis teAalsmeer.
In 1983 gaat Kruger gaat met pensioen en vestigt zich definitief in Zweden.
In 1989 gebruikteDe Dijk een foto van Kruger uit 1955 voor het albumNiemand in de stad. Op de hoesfoto is een man te zien die in de AmsterdamseWarmoesstraat op de grond ligt.[3]
Overzichtstentoonstelling in hetAmsterdams Historisch Museum, in 1987 met verschijning van een monografie over zijn werk en vertoning van een kortetelevisiefilm van Carry de Swaan over zijn leven en werk. De toekenning Zuiderzeeprijs, ingesteld door de Vereniging van Vrienden van het Zuiderzeemuseum en publicatie vanEens Zuiderzee ontvangt Dolf Kruger in 1988.
In 1989 doet Kruger mee aan de tentoonstelling Dutch Photography 1945-1960 tijdens de Month of Photography inAthene. Een tentoonstelling van wandobjecten en foto's van Dolf en Suze Kruger-Henriët bij galerie Jansen & Kooy inWarnsveld vindt plaats in 2003.
De gegevens werden ontleend aan de Fotodossiers van hetNederlands Fotomuseum.
